🚫پرهيز از قرض کردن و وام گرفتن امیرالمومنین(عليه السلام): از #قرض كردن و وام گرفتن پرهيز نماييد؛ چون قرض باعث #غم و #اندوه شب و #خوارى انسان در روز است. 📝 تا انسان تا در اضطرار قرار نگرفته، نباید قرض بگیرد و باید با توکل بر خدا و ساده زیستی و قناعت با حداقل ها زندگی خود را بگذراند.

🔻دوستانِ خداوند🔻 ✍ دوستانِ خداوند، خالی از #ترس و #اندوه هستند، و به مقامِ #تسلیم و پذیرش رسیدند. 😌 اونها پیشاپیش، هر اتفاق و تقدیری رو پذیرفتند. و جریانِ هستی رو، با تمامِ فراز و فرودهاش تسلیم هستند: 🕋 أَلَا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللهِ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لَا هُمْ یَحْزَنُونَ (یونس/۶۲) 💢 آگاه باشید! که دوستان و اولیای خدا، نه ترسی بر آنهاست، و نه اندوهگین می‌شوند. 😨😰 ترس، برای کسی است که نمی‌پذیره، و همیشه در فکرِ حفظِ خودش هست. 👈 امّا اون کسی که جان و مال و همه چیزش رو به #خدا فروخته، و تمامِ وجودش رو تسلیمِ #خدا کرده، دیگه از چی بترسه؟! ⁉️ 🤔 برای از دست دادن چه چیزی نگران باشه؟! ☝️ این یک درسِ بزرگ برای همه‌ی ماست. #ترس و #غم، یک بیماری نفسانی است که جلوی رشدِ آدم رو می‌گیره.😔💔 نشاطِ آدم رو میکُشه. سرزندگی و شادابی رو از آدم می‌گیره.😔 #افسردگی میاره‌. ❌ خیلی‌ها فکر می‌کنند اگر بترسند، محفوظ می‌مونند. ابداً اینطور نیست. 👈 چون ذاتِ این دنیا، از ناامنی ساخته شده. هر لحظه، ممکنه یه اتّفاقی بیفته. 👈 توی این #دنیا برای هیچ چیز، هیچ تضمینی وجود نداره. تار و پودِ دنیا اینطوری بافته شده. ☝️ تنها راهِ برخورداری از #امنیتِ حقیقی، فهمیدنِ همین مساله، و پذیرفتنِ ناامنیِ دنیاست. ❌ معنای این جمله که اولیاء خداوند، هیچ ترس و اندوهی ندارند، این نیست که اونها دردسر و بلا و مصیبت نمی‌کشند، 👈 بلکه به معنای #تسلیم و پذیرشی است که در وجودشون معجزه میکنه، و اونها رو در امنیتی الهی فرو می‌برَه. #آرامشِ اونها از اینه که آماده‌ی پذیرشِ هر اتفاقی هستند. و جریانِ حیات رو با تمامِ ماجراهاش پذیرفتند.😌 👈 چون خوب میدونند که هیچ کس با کشیدنِ حفاظ‌های ذهنیِ موهوم به دورِ خودش، محفوظ نمی‌مونه. 👈 چون جریانِ زنده‌ی هستی، کارِ خودش رو در هر وضعیت و موقعیتی به پیش می‌بره. ✔ تنها حفاظتِ واقعی، پناه خودِ #خدا است. ✔ و پناهِ خدا، پذیرفتنِ جریان زندگی است، نه فرار از اون. 😇😌 این تسلیم و پذیرش و رام بودن، #امنیت حقیقی به ارمغان میاره، و ترس‌های روانی رو از وجودِ آدم می‌گیره. #درسهایی_از_قران #ترجمه #روخوانی #تجوید #دائره_المعارف

♻️ این چهار #ذکر شگفت انگیز را نباید از دست داد❗️ 🔻در حدیث صحیح السند 📃امام جعفر صادق (عليه السّلام): تعجب می کنم از كسى كه از چهار چيز می ترسد و چگونه به چهار چيز ديگر پناه نمی برد⁉️ ✔️ كسى كه #ترس بر او مستولى شده بايد متوجه باشد كه خدا فرموده (این آیه را پیوسته بخواند) : 🌸حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ‏ (خداوند ما را كفايت ميكند و او #پشتيبانى خوب براى ما هست) (زیرا) در دنبال اين جمله فرموده: آنها بنعمت خداوند رسيدند و پروردگار از فضل خود آن‏ها را بی ‏نياز ساخت و هرگز بدى به آنان نخواهد رسيد 🌸 (فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ ، آل عمران / ۱۷۴) ✔️ تعجب می کنم از كسى كه #اندوه او را فرا گرفته و متوجه اين آيه شريفه‏ نيست (این آیه را پیوسته بخواند): 🌸لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ‏ (نيست خدائى مگر آن خداوند يكتا خداوندا تو پاك و منزهى و من از ستمكاران هستم) (زیرا) پروردگار در دنبال آن فرموده: ما او را اجابت كرديم و از غم و اندوه رهانيديم و همين طور مؤمنين را نيز نجات می دهيم 🌸(فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ‏ ، انبیاء / ۸۸) ✔️ تعجب می کنم از كسى كه به او مكر شده و فريبش داده ‏اند به اين آيه شريفه پناه نمی برد(این آیه را پیوسته بخواند) : 🌸أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ (واگذاشتم همه كارهاى خود را به خداوند و پروردگار به امور بندگان بينا است) (زیرا) در دنبال آن فرموده: خداوند آن بنده خود را كه امورش را به او واگذار كرده از مكرها و انديشه‏ هاى فاسد آنها حفظ خواهد كرد 🌸(فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا ، غافر / ۴۵) ✔️ تعجب می کنم از كسى كه طالب #زينت‏هاى_دنيا است چرا به اين آيه شريفه توجه ندارد (این آیه را پیوسته بخواند): 🌸ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ‏ نيروئى جز خداوند در جهان حكومت نمی كند و مشيت او در همه امور جارى است (زیرا) در دنباله آن آيه فرمود: مرا می نگرى كه از تو مال و فرزند كمتر دارم و اميد است خداوند بهتر از اين باغت را به من بدهد 🌸(إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ‏ الْآيَةَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ ، کهف / ۴۰ 📚من لا يحضره الفقيه ج‏۴ ص ۳۹۲