🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅🎅 🍃 #قسمت دوازدهم ..........................................................🍃 🍃اثری از #سجاد_مهدوی ........................................ +باباجون چرا اینقدر بی قراری؟🎅 داشتم برا سوال بابامرتضی جواب جور میکردم که تلفن زنگ خورد ⚡️ -من میرم جواب میدم شما دیگه پله ها رو بالا نیا....حتما از خونه زدن... +خداخیرت بده ...برو ... 🍃🍃🍃 -الو...سلام... الو...بفرمایید!! +سلام پسرجان... -سلام....کاری داشتین؟؟؟ +...تو همون ارشیا خانی؟... -بله بفرمایید ... با... +حاج مرتضی تشریف دارن؟؟ +بگو مش عیسی کارش داره -چ..چشم...یه لحظه گوشی... 🍂🍂🍂 ارشیا خان!!! مش عیسی!!! اسم منو از کجا میدونست؟؟ 🍂🍂 -بابامرتضی شمارو کار داره.... میگه مش عیسام.... 💥استرسم بیشتر شد . حتما چیزایی خصوصی تو جلسه نتونسته بگه 🍂تقریبا برام قطعی شده بود که نمیتونم اینجا بمونم 💥صدای مرغ و خروسای توی تور اعصابم رو خرد میکرد🐔🐤 با یه مشت گندم از تو گونی کنار باغچه آرومشون کردم ⚡️⚡️ -کاش یکی هم یه مشت دونه می پاشید تو دلم .... 💥پاهام رو بالا زدم و گذاشتم تو حوض لجن گرفته و کمی خودمو خنک کردم 🍃🍃🍃🍃🍃 صدای عو عوی دم غروب سگهای ده هراس انگیز بود!! البته بیشتر برا گرگای اطراف و البته برای مردم خود ده نشون از آرامش میداد آرامش !!...!💤💤 🍃🍃🍃🍃 +من دارم میرم مسجد ... چایی آماده رو سماوره...صدات کردم جواب ندادی... گفتم شاید رفتی بیرون...🎅 -بیرون؟؟...نه...نه بابامرتضی شما برو من بیرون نمیام... 🍂🍂🍂🍂🍂 چایی رو خوردم اما نفهمیدم داغ بود یا سرد بود بوی غذای آشپز خونه یادم انداخت گرسنه شدم... 💥حوصله کنجکاوی نداشتم که ببینم غذا چیه... فقط بوی لیمو ترش و برنج رو حس میکردم... 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 چرا بابامرتضی سرشام هیچ صحبتی نکرد؟؟ +باباجون من دستپخت ندارم ببخشید بهتر ازین بلد نیستم بخور تا سرد نشده🎅 فقط همین یه جمله رو گفت! 🍂🍂🍂🍂🍂🍂 خوابم نمیبرد من که این سه شب براحتی میخوابیدم 🍂فکر رفتن به تهران آزارم میداد اما... اما دلتنگ مامانم بودم🍃 -ارشیا دیگه سرتو از گوشی دربیار بگیر بخواب +پس کی تا صبح چرت و پرت با دوستاش بگه😁😁 اااِی.ی...سوگل چکار میکنه؟؟؟ 🍂با ناراحتی رفتم سراغ وسایلم که جمعشون کنم -نباید بیشتر ازین این پیرمرد رو رنجش بدم... .....................................🍃🍃 🍃🍃 رمان های عاشقانه مذهبي بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅🎅 🍃 #قسمت سیزدهم ..........................................................🍃 🍃اثری از #سجاد_مهدوی ........................................ 💄💄 کمی زیر ابروهام رو برداشتم اینطوری شاداب تر به نظر میام -امروز خط زیر چونه ام رو برمیدارم دیگه مد نیست👱 -مامان....مامان...اون لی زیرخاکیم کجاست با این تیشرت مشکیه خیلی قشنگ ست میشه +نه .... این مشکیه چیه...ایشش -تو برو لباس سلطنیت!! رو بپوش😁😁 کاری با من نداشته باش😉 +مامان جون راست میگه آبجیت.... خوب... مشکی خیلی شاد نیست لااقل قهوه ایه که بابات از اتریش آورده رو بپوش... -قهوه ای رو میزارم برا لبام که کمی فشنِ خشن بشم😜💄 💥💥💥💥💥.. . -نازنین گم شو برو خونه... اینا دیگه کیه دور خودت جمع کردی؟؟😡 +به به ..... بچه بسیجی😁😁😁..... پس چفیه ات کو....😂 بچه ها ....حاجی برادر.....😁😂.... هِرهِر....خندیدیم..... دوست.... داری..... با دوستام.... رو سرت... چارشنبه.... سوری..... بازی.... کنیم......😁😂😁 💥💥💥💥💥💥💥 آی.. آی ی .....چشمم سوخت💥💥💥💥 آی.... لباسام💥💥💥 آخ.....آخ.... هه ......هه.......هه........هه 🍃🍃🍃🍃 +چیزی نیست باباجون خواب دیدی🎅 بیا یه کم آب بخور 🎅 اللهم صلی علی محمد و آل محمد🎅 صلوات خوبه آرامش میده🎅 -آره بابامرتضی...هه.....دستت درد نکنه....چند وقت یه بار این کابوس میاد سراغم +بیا باباجون....بیااینو بنداز تو صورتت و بخواب خاصیتش زیاده...🎅 هم پشه اذیتت نمیکنه..🎅 هم آرومت میکنه...🎅 بگیر بخواب باباجون تازه 3 نصفه شبه🎅 🍃🍃🍃🍃🍃🍃 هوووووم....آرامش... هوووووووم......آرومت میکنه چقدر ازین این کلمات خوشم میاد... حیف خودشون نمیان😞 پارچه چیه؟.... چه بوی خوبی داره...هووووووم...............😴💤💤💤 🍃🍃🍃 .................................................... 🍃🍃 رمان های عاشقانه مذهبي بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅🎅 🍃 #قسمت چهاردهم ..........................................................🍃 🍃اثری از #سجاد_مهدوی ........................................ +باباجون .... ارشیا خان!....🎅 +میتونی امروز زودتر بیدار بشی؟؟؟ +دوس داری بریم باغ؟؟🎅 💥فکر میکردم تو خواب صدا رو میشنوم.. اما خواب مونده بودم... 🍂گوشه چشم از تو رخت خواب نگاهی به ساکم کردم و دلهره تمام وجودم رو گرفت -من باید میرفتم... -خدا کنه بابا مرتضی ساک رو ندیده باشه... 🍃🍃 +ارشیا خان!!.... جواب ندادی؟؟...اگه باغ میایی بیا صبحونه بخور تا هوا خنکه بریم باباجون🎅 -...باشه...دارم میام... 🍂ساکم رو قایم کردم... چاره ای نبود... 🍃🍃🍃 -بابامرتضی! .... این شیر و کره رو خریدی؟؟؟ یا مثل مستندای تلویزیونی خودت گاو و گوسفند داری و خودکفایی😉 -نه باباجون نخریدم🎅...طعمش خوبه؟ -....اوهوممم...عالیییی!!... پس کی برات میاره؟؟ +مش عیسی... -مش عیسی؟؟؟🤔 +آره باباجون... زحمتش رو اون بنده خدا میکشه... ماهم کنارش یه استفاده ای میبریم...🎅 -جالبه!! .....مش عیسی!!.... +آره باباجون آبادی خیلی کاراش بقول شما جالبه..🎅 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 --سلام حاج مرتضی... --به به حاج مرتضی سلام -- حاج مرتضی سلام صبح بخیر رگبار سلام و احوالپرسی بود که فرصت جواب رو از بابا مرتضی میگرفت و مجبور میشد با دست رو سینه و چین و شکن چشم و ابرو و لبخند پاسخگوی همه باشه 🍃گذشتن از کوچه های تنگ و خنک اول صبح خیلی با صفا بود مخصوصا که برگ درختا سر و شونه آدم رو نوازش میکرد🍃🍃 🍂اما اول صبحی این همه آدم بیرون باشن و نگاهت کنن برا هر غریبه ای سخته 🍂 دیگه برا من که پشیمان کننده بود و کلا لذت اون آب و هوا رو از بین میبرد 🍂🍂 انگار همه صف کشیده بودن منو ببینن 🍂 +باباجون اول صبح همه باید برن به کاراشون برسن باغ و زراعت و گوسفند و ... اول صبح رسیدگی میخوان +اونا دیگه نمیتونن تا لنگ ظهر بخوابن آخه روال طبیعیشون عوض نشده🎅🎅 -انگار از تو دلم خبر داری بابامرتضی!!! +هی.....دل به دل راه داره باباجون... +اینقدر این راه رو با بابات و عموت و تنهایی اومدم و رفتم که دیگه حرف سنگ و کلوخش رو هم میفهمم🎅 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂🍂 ........ +بیا این بیل رو نگه دار تا قفل راه بند رو باز کنم قلقش دست خودمه ⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️ -عجب استخر باصفایی!!!.... چه درختایی !!!.... همش مال شماست؟؟ +مال خودته پسرم🎅 +با چند نفر شریکیم.... یه نفره نمیرسم... دست تنهام....🎅 +هی.... جوونی کجایی؟؟؟ .... جوونا کجان؟؟...🎅 🍂منظورش رو فهمیدم... بیست و چندسال تنهایی خیلی شکسته بودش دلم براش سوخت.... چشمام هم... 💥موضوع رو عوض کردم -شریکات چرا کمکت نمیکنن...چرا باغ نمیان...نکنه فصلی میان باغ صفا میکنن...😉 +هی.....اونی که تونسته اومده... خدا خیرش بده نذاشته تنها بمونم...🎅 🍂🍂بدتر شد.... انگار بغض کرد 🍂فهمیدم اصلا روابط عمومی خوبی ندارم😔... .................................................... 🍃🍃 رمان های عاشقانه مذهبي بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅🎅 🍃 #قسمت پانزدهم ..........................................................🍃 🍃اثری از #سجاد_مهدوی ........................................ +میتونی این چوبا رو هم ببری پیش آتیش باباجون؟🎅 -آره.... اومدم... 🍃دراز کشیده بودم تو خاک ، زیر سایه درختی و آسمون رو نگاه میکردم تا حالا اینقدر آرامش از طبیعت نگرفته بودم 🍃بوی دود آتیش زیر کتری، بوی خاک خیس، بوی برگ درختها، بوی عطر گل هایی که در اطرافم بودن بوی علف هایی که زخمی شده بودن بوی روستا 🍃🍃 🍃همه اینا با صدایی که از زنگوله گوسفندها از دور بگوش میرسید صدای بلبلهای داخل شاخه ها بعضی وقتها قار و قار کلاغ آواز! اُلاغِ تو باغ همسایه صدای پارس سگ های گله و البته صدای مرغ و خروسها... همه یه سمفونی خیلی جالب و هیجان انگیز در عین حال آرام بخش درست کرده بودن 🍃من که همیشه گوشهام با صدای ماشین و موتور و نهایتا آهنگای دوبس!دوبس!! آشنا بود از این فضای سکوتِ صدادارِ! آکنده از بوهای متداخل واقعا لذت میبردم مخصوصا که روی خاکی خوابیده بودم که از شدت خنکی داشتم یخ میکردم 🍃خودم رو تکوندم و یه نگاه خنده دار به لباسای شیک و سوسولیم که دیگه با تکوندن هم تمیز نمیشد کردم😉 -اگه مامان با این سر و وضع ببیندت پوست سرت رو میکنه😁😁 بی اختیار یاد جمله های شیطنت آمیز سوگل افتادم که همیشه دلهره الکی به دلم میانداخت.😮 🍃یه نیشخندی زدم و رفتم سراغ بابامرتضی که با بیلش مشغول جابجا کردن خاک بود ⚡️⚡️⚡️ -بیا خستگیت رو بگیر منم الان برات چایی میریزم +باشه باباجون اینم سیراب کنم اومدم🎅 🍃چوبها رو برداشتم و اومدم سمت آتیش -علفای پای درختا رو گفتی کجا بریزم؟ +قربون دستت بِبَر ته باغ کنار دیوار سمت چپ که درخت نداره تا بعدا بسوزونمش🎅 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 +چقدر این چایی باغی امروز بهم چسبید🎅 دستت درد نکنه خستگی یه عمرم در اومد🎅 -نوش جونت من که فقط ریختم ... خودت دم کردی +آره اما خیلییی قشنگ ریختی!🎅 🍂بی اختیار اشکم جاری شد😥 🍂معلوم بود بعد از فوت مادربزرگ خیلی دل شکسته شده و تنهایی حسابی غصه دارش کرده +بخور باباجون تو هم بخور که بیشتر مزه بده... خداروشکر... هی....🎅 🍂یه آهی کشید و چاییش رو سر کشید صورتم رو قایم کردم که نبینه 🍂🍂🍂 کمی سعی کردم گذشته رو تداعی کنم.... واقعا چرا بابام جای به این باصفایی رو ترک کرده؟؟ چرا تو این چند سال اصلا ما رو اینجا نیاورده؟؟ یعنی اینجا از اتریش دورتر بوده؟؟😏 یا اومدنش سخت تر بوده؟؟ +خیلی فکر نکن باباجون ... خدا بزرگه....🎅 بالاخره تنهایی منم یه روزی تموم میشه... همه میان اینجا.... اینو مطمئنم...🎅 🍂بغض گلوم رو گرفت کاملا منظورش رو فهمیدم😓😪 🍂پیش خودم حس کردم این پیرمرد لحظه به لحظه و قدم به قدم داره غصه میخوره و فکر بچه هاشه که تنهاش گذاشتن آخه چرا!؟؟❓❓ جرات نکردم از بابام بپرسم -بابامرتضی .... چرا عمه فاطمه از پیشتون رفت؟؟ +تو که هنوز چاییت رو نخوردی !!🎅🎅 حالا یه وقت برات تعریف میکنم فعلا اگه دوست داری کمک کن وسایل رو جمع کنیم بریم یه سری پیش مش عیسی کارش دارم رفتم تو فکر!!🤔 مش عیسی برا چی؟؟🤔 دلم نیومد بگم نه .... فکر تنهایی این سالهاش مثل طوفان فکرم رو مخدوش میکرد 💥💥 +غصه نخور ... این دفعه از جای خلوت میریم خیلی اذیت نشی باباجون🎅 -باشه ..... بزار من الان خودم همه رو جمع میکنم ......شما خستگیت رو بگیر☺️😊 .....اصلا چند دقیقه دراز بکش😙 🍃🍃 ....میخواستم با این حرفها دیر رسیدنم! رو جبران کنم حتی نیومدن بابام رو!!... .................................................... 🍃🍃 رمان های عاشقانه مذهبی بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅🎅 🍃 #قسمت هفدهم ..........................................................🍃 🍃اثری از #سجاد_مهدوی ........................................ 💥💥💥💥💥 برا بار آخر تو آیینه خودم رو مرتب کردم🤗 ⚡️حسِ «از همه بهترم» تموم وجودم رو گرفت☺️ ⚡️فقط یه جوش کوچولو داشت دماغم رو بیریخت میکرد😥 ⚡️ اما وقتی نیم رخ میشدم پنهانش میکردم🌜 -آهان! حالا پوستری شدم!😎 💥💥💥 احساس کردم یکی پشت سرمه!.... قیافه اش از تو آینه واضح نبود..... اما تو دستش چیزی بود.... -اِ...اِ.....اِ.....اون دیگه کیه پشت سرم؟؟👺 💥💥💥 -پرت نکنی!....نامرد....👺 -سنگ رو بنداز دور...........-👺 -آی....آخ.....🤒 🎴🎴🎴🎴 🎴 با دیدن رنگِ خون و ترس صورتم توی هزار تکه آینه بشدت ترسیدم جیع کشیدم و فرار کردم به سمت حیاط پشت سرم....😱 🐮صدای ما....ما....ماهای فراوون بیشتر ترسوندم -....نیگا..... کنین.... حتی.... گاوها.....🐮 هم ...از.... قیافه ......خوشگلش!! ....میترسن....👺👺 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 -هه.........هه..........هه......... +باباجون باز چی شد؟؟.... عزیزِ باباجون!!... پاشو...🎅 +چرا اینقدر تو خواب داد میزنی؟؟...🎅 🍃🍃🍃 +اللهم صلی علی محمد و آل محمد🎅 +لعنت خدا به شیطون🎅 🍃🍃🍃🍃 +صلوات بفرست باباجون🎅 +بیا یه کم آب بخور 🍃🍃🍃 - دستت درد نکنه باباجون! 🍃🎅 +اِ... به به.... چه خوب!!!... نصف شبی شدم باباجون!!🎅 +...جون باباجون!... جونم!..... نوش جونت!....🎅 +بگیر بخواب باباجون دوباره خواب بد دیدی... ایراد نداره... راحت بخواب عزیزم...🎅 +اگه دوست داشتی میتونی اون پارچه رو بندازی تو صورتت و آروم بخوابی🎅 +باباجون من دیگه برم برا نماز!.. ......چیزی تا اذان نمونده🎅 🍃🍃 -باباجون؟!!... +چیه باباجون کار دیگه ای داری؟🎅 🍃 -آره....میشه بگی!؟ ..... میشه بگی این پارچه جریانش چیه!!؟ 🍃 +...باشه باباجون....پس بزار بنشینم..... +خوب ..... من میگم....اما ...اما تو هم میتونی برام این جریان کامبیز که اینقدر تو خواب صداش میکنی رو تعریف کنی؟🎅 .... البته.....البته اگه دوست داری؟؟🎅 🍂 -اِ.....مگه بابام نگفته بهتون!؟.... ....مگه جریان رو نمیدونید باباجون؟!!! +یه چیزایی گفت اما نه واضح....🎅 +از زبون پسر گلم بشنوم بهتره....🎅 🍃🍃 +آخه تا اونجایی که من فهمیدم کار بزرگی انجام دادی.... برا همین داری تاوانش رو میدی.....🎅 +کارهای بزرگ تاوان بزرگ داره.....هِییییی.....🎅 💥💥💥🍃💥🍃🍃 داشتم گیج میشدم...... -من و کار بزرگ؟؟..... سربه سرم میزاری باباجون!!؟؟؟ -من؟.....کار بزرگ؟😂....ممنون نصف شبی روحیه ام رو شاد کردی😂 ....اما وقتی میخندم ماهیچه های صورتم زیادی تحریک میشه😂..... 🍃 +نه باباجون..... شوخی نکردم..🎅 ..... خدا کنه همیشه دلت شاد باشه....🎅 ....اما من هرگز دروغ نگفتم....🎅 🍃🍃 +حالا چون نزدیک اذان شده من برم نمازم رو بخونم هر موقع دیدی وقت داری بنشینیم تعریف کنیم....🎅 -باشه باباجون....🤔 😴. 😊 🙂. 🤔 🍃🍃🍃🍃 +...یاعلی مدد....الله اکبر و الله اکبر.... .................................................... 🍃🍃 رمان های عاشقانه مذهبي بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅🎅 🍃 #قسمت شانزدهم ..........................................................🍃 🍃اثری از #سجاد_مهدوی ........................................ 🍃🍃🍃 سر و صدای گنجشک ها توکوچه باغ اونقدر زیاد بود که به سختی صدایی شبیه اذان قابل شنیدن بود 🍃🍃🍃🍃 اگه میخواستی شاخه ها تو صورتت نخوره باید از وسط کوچه رد میشدی پیچ و خم جاده اجازه نمیداد بیشتر از 20 متر جلوتر رو ببینی 🍃🍃 +باباجون صد متر جلوتر امامزاده هست من میرم نماز میخونم و بعد میریم🎅 🍃🍃🍃🍃 🍃این رو گفت و سرعتش رو بیشتر کرد مردد بودم که پا به پاش برم یا آروم برم تا نمازش رو بخونه بعد بهش برسم -چشم نمیدونم شنید یانه خیلی عجله داشت 💥وقتی چشم رو گفتم که حداقل 10قدمی ازم دور شده بود 🍃🍃 دیگه صدای اذان نمیومد اما گلدسته ها معلوم شد 🍃چند نفری از دور و اطراف داشتن خودشون رو به امام زاده میرسوندن 🍂نفر که میبینم خودبخود دست رو صورتم میبرم دوباره داغم تازه میشه 🍂من که داشتم بیخیال از غم چهره از مناظر لذت میبردم دوباره حالم بد شد مجبور شدم سرم رو برگردونم 🍂رفتم یه گوشه نشستم که توی دید نباشم 🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 +باباجون ببخشید تنها موندی پاشو تا بریم🎅 -ایرادی نداره +کاش میومدی داخل خیلی باصفاست آرامش عجیبی داره🎅 با خودم گفتم کاش میرفتم اما میدونستم چی مانعمه ⚡️⚡️⚡️⚡️ -سلام حاج مرتضی ....خوبی.... + سلام....سید باقر....زیارت قبول...کی اومدی؟؟🎅🎅 -سلامت باشی... قسمت خودتون بشه....دوسه ساعت پیش رسیدم ... گفتم اول بیام امامزاده عرض ادب کنم.. 🍂🍃 من دیگه نمیتونستم خودم رو قایم کنم فقط کمی عقب تر از دوتا پیرمرد باصفا حرکت میکردم... 🍃🍃🍃 +سیدجان نوه گلم رو دیدی؟...ارشیاخان! -س..سلام آقا سید... --سلام پسر گلم... ماشاءالله....ماشاءالله.. حاج مرتضی چه نوه رشیدی داری خدا بهت ببخشه + سلامت باشی...خوب تعریف کن ببینم سفر خوش گذشت...سلام ما رو رسوندی به آقا...🎅 🍃🍃🍃 دوتا پیرمرد گرم صحبت بودن اما من غرق در افکار... یعنی اینم صورتم رو ندید ؟؟ 🍃🍃💥💥 دیگه اینقدر فکرم درگیر بود که رد شدن مردم از کنارم رو هم متوجه نمیشدم فقط گاهی جواب سلام بابامرتضی منو بخودم میاورد... 💥💥🍃🍃 +یا الله....مش عیسی!!!....یا الله... کسی خونه نیست... ⚡️💥⚡️💥⚡️💥 تا بخودم اومدم دیدم پشت سر بابامرتضی تو یه حیاط بزرگ وایسادم... .................................................... 🍃🍃 رمان های عاشقانه مذهبي بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅 🍃 #قسمت بیست و دوم 🍃اثر #سجاد_مهدوی ...................... 💥 حال و هوام یه طور دیگه ای شده بود... خیلی خوشحال شدم که بهوش اومد... تنهایی خیلی سخته 🍃 وقتی نگاش میکردم، تمام غصه هام برطرف میشد... 🍃 ...آخه بابابزرگم تنها کسی بود که بعد از اتفاقی که برای صورتم افتاد اصلا بخاطر همراهی من پیش مردم خجالت نمیکشید و دائم کنارش بودم تازه هر موقع کسی رو میدید من رو با شوق خاصی معرفی میکرد: «این همون نوه ای هست که تعریفش رو میکردم،... این همون قهرمانیه که میگفتم»🎅 ... هنوزم حرفاش رو نفهمیدم... فقط موقع نماز باهاش نبودم... نمیدونم چرا ولی یک حسی تو وجودم بود که من رو از مسجد میترسوند. 🍂 واقعا نمیدونم این چه حسی بود، به هر حال همین حس باعث شده بود موقع نماز نتونم پیش بابابزرگم باشم... شاید قابل فهم نباشه ولی تو این مدت کوتاه که پیش بودم، عاشقش شدم!... فکر میکردم بابام چطور حاضر شده از پیش باباجون بره؟.. من که اصلا به رفتن فکر هم نمیکردم... واقعا یه چنین بابابزرگی رو با هیچی نمیشد عوض کرد. گاهی وقت ها اونقدر بهم احترام میذاشت که خجالت میکشیدم... نتونستم خودم رو کنترل کنم... آروم بوسش کردم اما... از تمام وجود...😘 +باباجون...نرسیدیم هنوز اوهْههو...🎅 از خجالت سرخ شدم ولی از همون خنده های قشنگش زد🎅 به سختی نشست و من رو بغل کرد... نمیدونم چرا، ولی به پهنای صورتم گریه کردم😭 ماسکش رو برداشت و منو بوسید😘 +چرا گریه میکنی باباجون؟ از این بهتر هم مگه میشه اوهْههو... منظورش مشهد بود... _ببخشید بابامرتضی...بیدارت کردم.... نمیدونم چرا اشکم اومد... از وقتی صورتم اینطوری شده، تاحالا با کسی اینقدر نزدیک نبودم... گریه ازسر ناراحتی نیست.😭 + صورتت؟ مگه چی شده باباجون🎅 _ الکی نگید باباجون... میدونم خیلی زشت شدم... اصلا دیگه حالم از قیافم بهم میخوره. + پسرم صورت که مهم نیست... اوهْههو..... +مگه آدم بودن به قیاقست؟🎅 داری شوخی میکنی که ناراحتی یا واقعا اینهمه به خاطر صورتت ناراحتی! ...اوهْههو....اوهْههو نمیدونستم چی بگم... تا اون موقع همه بهم حق میدادند که به خاطرش ناراحت باشم و باعث میشد که بهم ترحم کنن اما چیزی که باباجون گفت با بقیه حرفها فرق داشت... +مگه آدم بودن به قیافست؟؟؟ 🎅 سوالی که جوابش صددرصد منفی بود ولی چرا اینقدر برام عجیب بود؟؟؟🤔 طبیعتا به خاطر این قیافه به من نمیگفتند آدم که حالا عوض بشه، پس چرا انقدر ناراحت بودم؟ 🤔 🍂به نظرم این حرف های انسانیت و آدم بودن خیلی کلیشه ای میومد علاوه بر کلیشه ای بودن، چیز بااهمیتی هم تو زندگیم نبودند... اینقدر حرف زدن از انسانیت و آدم بودن برام لوس و بی مزه بود، که هر موقع حتی اگه تو فکرم هم میومد مسخرش میکردم... 💥چرا مطلب به این مهمی به خاطر کلیشه ای بودن از ذهنم رفته بود؟؟؟ نمیدونم...🤔 _ ولی آخه باباجون، تو این جامعه دیگه کسی به انسان بودن و این حرف ها فکر نمیکنه... همه شده ظاهر و پول... من بعد از این ماجرا فهمیدم هیچ دوستی نداشتم و ندارم.😒 + پس من چیم باباجون؟؟ من که دوستت دارم. اوهْههو... مگه تا حالا باهم دوست نبودیم ؟؟🎅 _ قربونت برم باباجون... شما اصلا مثل پیرمردها حرف نمیزنیدا😘 +اوهْههو.... اوهْههو اولا پیرمرد خودتی! ثانیا نگفتی، بالاخره ما رو لایق دوستی با خودت میدونی یا نه باباجون؟🎅 _ شرمنده نکنید باباجون... من نوکر شمام هستم... + حالا مشکلت با صورتت چیه؟ _ خیلی زشته باباجون... اگه اون عوضی رو پیدا کنم، اسید میریزم روی او قیافه کثیفش. +اوهْههو...اوهْههو _ چی شد باباجون؟ + من وقتی از بابات ماجرا رو شنیدم خیلی بِهِت افتخار کردم..اوهْههو حالا مشکلی که با صورت داری هیچی... اوهْههو... چرا انقدر خودت را با کینه کدر میکنی؟🎅 دیگه داشتم کلافه میشدم... _ولی این حق منه باباجون... من حق دارم از اون کامبیزِ لجن متنفر باشم... بعدشم من هنوز نفهمیدم که چرا اینقدر از من پیش بقیه تعریف کردی!!!؟... واقعا گیج شدم!... تو باغ هم همینطور!... قضیه چیه...؟؟😳 + بله باباجون! به روش تو همه حق دارند هرکاری بکنند...اوهْههو به نظر من تو حق نداری بخاطر یه آدم گناهکار اینقدر خودت رو عذاب بدی... اوهْههو... همین که تو از«ناموست» دفاع کردی...اوهْههو. ... همینکه در راه دفاع از «حیثیت و ناموس» به این روز افتادی بزرگترین مدال افتخار» رو گرفتی... اِی عمو حسین کجایی که ....اوهْههو...🎅 +کمک کن دراز بکشم...اوهْههو ... اوهْههو... ببخشید خیلی سرفه میکنم... -بزار بهتون آب بدم... اصلا میخواین صحبت نکنین .... بیا این ماسک رو بزار که حالتون بد نشه😷 ........................................ 🍃🍃 رمان های عاشقانه مذهبي بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅🎅 🍃 #قسمت بیست و سوم ..........................................................🍃 🍃اثری از #سجاد_مهدوی ........................................ 💥💥💥 بین دوگانگی یا بهتر بگم چندگانگی عجیبی گیر افتاده بودم 💥تمام سرمایه ام که صورتم بود از بین رفته بود در عین حالی که نزدیکترین افراد منو بخاطر این مساله طرد کردن، یه عده غریبه براحتی منو پذیرفتن و اصلا براشون این مساله مهم نبود 🍃🍃 حتی اونا من رو قهرمان میدونستن! آخه مگه میشه؟؟ اینقدر یه مساله برای افراد متفاوت باشه؟؟ 🍂برای عده اول من تموم شده بودم مخصوصا دوستام 💥🍃اما برای عده دیگه من یه شروع دوست داشتنی بودم..!! از همه مهم تر و بهتر، برخورد بابابزرگم بود که دوباره من رو به زندگی برگردوند با اون خنده های بادوام و انرژی دهنده اش🎅🎅 اما.... اما همین بابابزرگ در آستانه یک بیماری بود... 🍂 خدایا!... خدایا!... خیلی تنها هستم... 🍂نکنه باباجونم تو این وضعیت.... تو وضعیتی که من تازه دارم سرمایه جدیدی پیدا میکنم ...اونم توی این شهر غریب.... ⚡️⚡️⚡️🍂🍂🍂 +سلام یا امام رضا یا غریب الغربا...🎅 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 با ترمز ماشین باباجون بیدار شده بود 💥💥💥💥 +به نظر میاد رسیدیم باباجون... پرده رو بده کنار بیزحمت...🎅 + اینم مشهد امام رضا... قربونش برم که غریب هست و غریب نواز....🎅 🍃🍃🍃🍃🍃 اشکهام رو سریع با چفیه پاک کردم... دلم هُری ریخت پایین... نمیدونم بخاطر اومدن به مشهد بود...یا بخاطر غریبی خودم بود.. یا صحبت باباجون درباره غریبیِ... 🍃🍃🍃🍃 -باباجون بهتری؟... الان میرسیم بیمارستان...😊 +باباجون الان حالم خوبه ... میبینی که سرفه هم نمیکنم...میشه یه خواهشی کنم...🎅 -امر بفرما باباجون... +میشه به راننده بگی اول سری به حرم بزنیم بعد بریم بیمارستان؟🎅 -آخه با این حالتون؟ +خوبم ... نگران نباش... نزدیک مغربه .. تازه نماز ظهرم رو هم نخوندم... حیفه...🎅 -چشم... هرچی شما بگی... -آقای راننده...! 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 💥موندم باباجون که همش بیهوش بوده و بیحال نماز خوندنش چیه؟؟ --من آمبولانس رو پایین تر پارک میکنم شما باخیال راحت زیارت کنید... 🚑 💥💥🍃🍃 زیارت!... آمبولانس چی هم بدون کوچکترین اخمی خواسته باباجون رو برآورده بود... اونوقت ... من چرا تنهاش بزارم؟؟... 🍃🍃🍃🍃🍃 +بیا باباجون.. این چفیه رو بنداز تو صورتت و هر چی دلت میخواد با آقای غریبت حرف بزن...🎅😭😭 نتونست حرفش رو تموم کنه😭... بغض گلوش رو گرفت😭.... منم ناخودآگاه درونم تهی شد...😢 +یا امام رضای غریب😭.... ممنون که ما رو طلبیدی... ما هم غریبیم😭 ... ما رو از غریبی نجات بده... یا امام رضا تنها نیومدم...😭 با ابرو دار اومدم... یه بار با حسین اومدم ... حالا هم با ارشیا...😭 گریه امانش رو برید... 😭😭 😶اصلا نمیفهمیدم چی میگه... من و آبرو؟؟... اونم پیش امام رضا؟... نتونستم بغضم رو کنترل کنم... خوب شد چفیه رو بهم داد... 😷 یاد عکس عمو حسین افتادم... با چفیه به گردن.... یاد تعریف هایی که باباجون ازش کرده بود افتادم... چشمام نمی تونست از بین خیسی جلو پام رو ببینه...😭😭😭 گونه هام از بس میسوختن احساس لذت میکردم... 😭😭😭 شونه هام سنگینی کوه رو با خودش داست اما بدنم داشت براحتی میکِشوندشون...😭 🍃🍃🍃🍃🍃🍃 نمیدونستم من دست باباجون رو گرفتم یا اون داره منو راهنمایی و کمک میکنه 🍃💥🍃🍃 انگار یکی دوجا وایسادیم و باباجون چیزهای خوند و گریه کرد... 😭😭 اصلا متوجه نبودم.. همه خاطره ها و حوادث تو سرم میچرخیدن...😭 فکر میکردم سنگ فرش ها دارن شسته میشن...😭 سرم رو بزحمت بالا گرفتم... تیغ آفتاب رو گنبد طلایی اجازه نگاه کردن رو ازم گرفت...💥 🍃🍃🍃 تنها صدای واضحی که میشنیدم پر زدن چندتا کبوتر بود...🕊🕊 یه لحظه دستم کشیده شد به سمت پایین... -باباجون..؟؟ ...باباجون...؟.. حالت خوبه.؟.. چی شد..؟ پاشو باباجون... .................................................... 🍃🍃 رمان های عاشقانه مذهبي بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅🎅 🍃 #قسمت بیست و چهارم ..........................................................🍃 🍃اثری از #سجاد_مهدوی ........................................ 💊💊💊 --ساعت 2نصف شبه برو بخواب اگه خبری شد صدات میکنیم.....🏩😷 اتاق 110 تخت شماره 8 خالیه... برو پسر جان... برو کمی استراحت کن... فردا ممکنه کار زیادی داشته باشی... +چشم.... فقط... فقط اجازه بدین برم یه بار دیگه ببینمش --آخه تحت مراقبته پسرجان.... باشه.. بیا برو فقط زود بیا بیرون...😷 --خانم پرستار!... بزار این پسر چند دقیقه بره داخل... 💉💊 تا حالا این همه تجهیزات رو یکجا ندیده بودم... صورتش و سرش انگار کاملا سیم کشی شده بود... با دیدن این وضعیت دنیا رو سرم آوار شد... بی اختیار دستش رو گرفتم و بوسیدم... گریه امانم نداد...😭😭 از خیسی، دستش کمی جمع شد... سعی کردم بلند گریه نکنم... اما نمیشد😭... با صدای من بیدار شد... با اشاره دستش ماسکش رو آروم آوردم زیر چونه و بازم بوسش کردم...😭 +یا ... زهرا... یا... زهرا..🎅 -+-باباجون! ... 😭خوب میشی... باباجون... منو تنها و غریب اینجا نزار...😭 +تنها ... نیستی... پسرم.. کسی.. تو .. شهر ..امام ..رضا.. غریب.. نیست..🎅 پرستارا با صدای بلندِ گریه هام اومدن و منو از تخت جدا کردن😭😭 -+-یا امام رضا...😭 یا امام رضا😭... یا امام رضا... بزارید پیشش بمونم...😭 خواهش میکنم... یا امام رضا...😭 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 --ساعت 8 شده پسرم... 🎅فقط این تخت مونده تمیز نکرده... 🎅باید شیفت رو تحویل بدم... 💥صدای مبهم پیرمردِ مهربونی از خواب بیدارم کرد... دلم خالی شد... اما ... چفیه رو که از صورتم دادم فهمیدم اشتباه فکر کردم...😔 🍂با اون سر و صدایی که دیشب راه انداختم امید نداشتم بزارن برم پیش باباجون اتاق 110 رو ترک کردم... 🍂🍂🍃🍃🍂🍂 کلافه و دل نگران.... مثل غباری که تو گردباد رها شده به هر طرف میرفتم...🌪🌪 🍃💥ناگهان دلم به یه طرف میل کرد... این غبار داشت جذب گنبد میشد..😭 با حالتی پریشان و غصه دار... با غربت تمام به سمت حرم رفتم... یاد گذشته هام افتادم... از خودم به شدت متنفر شدم.... فقط نمیدونم چرا اینقدر تند میرفتم... پاهام فرصت فکر کردن رو ازم گرفتن... 💥💥💥 بهشون حق میدادم... چون با فکرهای واهی خیلی جاها برده بودمشون... 🍃🍃 پیاده خیلی راه بود... اما... گنبد رو نشونه گرفته بودم که گم نشم... فقط و فقط تند میرفتم... بعضی وقت ها اشکم جاری میشد...😭 صدای بوق ماشینها رو گنگ میشنیدم... نمیدونم برا سوار کردنم بوق میزدن یا برای اینکه بدون توجه از جلوشون رد شدم و باعث ترافیک شدم...🚕 اصلا تو حال خودم نبودم.... فقط بعضی وقت ها باباجون تو ذهنم میومد... 🎅 یعنی هروقت که فکرم میخواست از پاهام بپرسه «هی پسر داری کجا میری؟» سریع حرف های باباجون درباره امام رضا رو جلو میانداختم که افکار واهی نتونن بهم غلبه کنن...🎅 🍃شوق رسیدن به حرم... فرصت نگاه به چپ و راست رو ازم گرفته بود...البته چفیه هم مانع میشد 🍃🍃🍃🍃 نزدیک در ورودی بودم نمیدونم کدوم در بود... پاهام سست شد... 🍂🍂🍂🍂🍂🍂 با کدوم رویی میخوای بری زیارت.؟.. پس تا حالا کجا بودی.؟.. تو که زیارت نکردی تا حالا!... اصلا بلد نیستی.!.. 🍂🍂🍂🍂🍂 بالاخره افکار شوم راه پاهام رو سد کرد... نشستم جلو در ورودی حیاط... تکیه دادم به یه ستون، چفیه رو انداختم رو سرم و های های زدم زیر گریه...😭😭 از غصه و غریبی داشتم از درون منهدم میشدم...😭😭😭.... .................................................... 🍃🍃 رمان های عاشقانه مذهبي بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅🎅 🍃 #قسمت بیست و پنجم ..........................................................🍃 🍃اثری از #سجاد_مهدوی ........................................ 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🏃دنبال صدا دویدم... صدای آرام بخشی بود... وسط یه حیاط بزرگ... یه راه پله بزرگ بود که نمیشد انتهاش رو دید🍃🍃🍃 پا گذاشتم رو پله اول.... 🍃🍃🍃🍃🍃 بازم صدا میگفت بیا... خیلی فکر کردم این صدا رو کجا شنیدم... اما... فقط پله ها رو بالا میرفتم... 🍃🍃🍃🍃🍃 با آرامش تمام قدم برمیداشتم... 🍃🍃🍃🍃 دیگه نمیدویدم... صدا نزدیک و نزدیک تر میشد... هفت یا هشت تا پله ها که بالا رفتم... سمت راست ... یه راهرو دیگه بود... شبیه... شبیه جایی نبود... اما پر از اتاق.... 🍃🍃🍃🍃🍃 از داخل اتاق ها صدای استکان نعلبکی با خنده ها و حرف های مبهم درهم پیچیده بود... 🍃🍃🍃 از تو یکی از اتاق ها اون صدایی که منو صدا میزد بگوشم رسید... خیلی آشنا بود... به سمت اتاق رفتم... اتاق شماره 14 +اومدی پسرم... دیدی گفتم تنها نمیمونی... 🎅 دیدی گفتم امام رضا مهربونه ... 🎅غریب نوازه...🎅... حالا بیا داخل.... اول با عموحسین دیده بوسی کن... یه چایی هم ازش بگیر بخور ... دیگه ما باید بریم... تو خیلی کارا باید انجام بدی هر وقت هم دلت تنگ شد و احساس تنهایی کردی... بیا همین جا...🎅 منم قول میدم بیام پیشت... اما... 🔻🔻🔻🍃🍃🍃 به شرطی که فراموش نکنی عمو حسین چطوری اومده اینجا... ما بخاطر عموجونت اینجا دعوتیم 🍃🍃🍃🍃🔺🔺🔺 من هاج و واج ... فقط خوب گوش میکردم و بی اختیار به سمت مردی که چفیه رو شونه اش داشت رفتم... 🍃مثل قاب عکسش... 🍃 تا حالا چایی به این خوش طعمی نخورده بودم...☕️ 💥💥💥💥💥💥💥💥 +باباجون بلند شو.... پسرم.... پاشو... عزیزم... پاشو باباجان...🎅 پاشو اینجا زیر دست و پایی ... برو تو حرم هرچقدر خواستی گریه کن...🎅 🍃🍃🍃🍃🍃🍃 نوازش پرهای نرمی منو بخودم آورد پیرمرد مهربون قد بلندی با لباس پالتویی بلند بالای سرم بود که از خیسی چشمام بزحمت میشد چهره سفیدش رو تشخیص داد... شوکه شدم... اون روز اول که با باباجون اومدم چند نفری این شکلی دیده بودم... +-داخل حرم برم... 😭😭 با چنان بغضی گفتم که پیرمرد نشست و دست به سرم کشید +معلومه خیلی دلتنگ و تنهایی... آره پسرم حرم... مخصوص آدم های دلشکسته و غریب...😭🎅 یه کسی تو حرم هست که غریب نوازه و تو تنهایی کمکت میکنه😭🎅... پاشو... پاشو باهم بریم... یاد چایی افتادم... ☕️ طعمش هنوز توی دهنم بود.. آب دهنم رو قورت دادم تا طعمش رو بیشتر حس کنم... دستم رو گرفت و راه افتادیم... همش سنگفرشها رو خیس میدیدم😭😭 رسیدیم به اون حیاط که دیده بودم... اما... اما از راه پله خبری نبود... 🍃🍃🍃🍃 جمعیت موج میزد... +پسرم همه مشهد حریم امام رضاست بلکه همه ایران.. 🎅 اما اینجا داخل حرمشه... اونم که مردم دورش میچرخن و خیلی شلوغه ضریح آقاست... مثل من دستت رو بزار رو سینه و بگو 🌹🌹🌹🌹🌹 السلام علیک یا امام رئوف یا امام رضا... 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 اشک امانم نمیداد... 😭 یاد باباجون افتادم...🎅 یاد عمو حسین... اصلا احساس تنهایی نمیکردم... صدای صلوات بود که فضا رو پر کرده بود... 🍃🍃🍃🍃 +باباجون تو هم صلوات بفرست... برا من و عموحسین...🎅 صدای آشنای باباجون اومد... اما کسی نبود... 🍃اللهم صلی علی محمد و آل محمد🍃 همچنان اون پیرمرد قدبلند نورانی پیشم بود و دعا میخوند... دیگه آروم شده بودم... خالیِ خالی... 🍃🍃🍃🍃 خیلی دوست داشتم برم طبقه ای که دیده بودم... +-ببخشید..آقا... +بگو پسرم...🎅 +-میشه بگید پله هایی که تو حیاط بودن کجاست... میخوام برم طبقه بالا... +اینجا طبقه بالا نداره پسرم... طبقه پایین داره...🎅 +-آخه قبل از اینکه شما رو ببینم تو اون طبقه من چایی خوردم...☕️😊 بدون اینکه تعجب کنه گفت: +بله پسرم... فقط مهمونای ویژه آقا اونجا هستن و پله ها رو میبینن...🎅 باید همیشه ویژه باشی پسرم.... که هروقت اومدی بتونی اونجا بری پسرم... اوندفعه هم دعوت آدم های خوب بودی... مهمون ویژه بودی🎅 معلومه خیلی دوستت دارن...🎅 مواظب خودت باش...🎅 🍃🍃💥💥🍃💥🍃 یاد بیمارستان افتادم...🎅 بامــــاهمـــراه باشــید🌹

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂 #رمان 🍂 #خنده_های_پدربزرگ 🎅🎅 🍃 #قسمت آخر ..........................................................🍃 🍃اثری از #سجاد_مهدوی ........................................ 🍂یه مینی بوس آشنا جلوی در بیمارستان بود..🚎 +ارشیاخان خوبی پسرم... 🍃🍃 صدای مش عیسی بود... ویلچرش رو سیدباقر هُل میداد +نتونستم طاقت بیارم😭😭 از گریه هاش همه چی رو فهمیدم😭😭 سیدباقر بزحمت زیر شونه هام رو گرفت😭😭 +گریه کن عزیزم ... گریه کن تا سبک بشی اما نه برا حاج مرتضی...😭 +اون که منتظر چنین روزی بود... حتی منتظر اومدن تو بود و میگفت یکی میاد و منو به مشهد میبره😭😭 خوش به حالش... 😭 هرچند من خیلی نفهمیدم چی میگه ولی گریه امان خود مش عیسی رو هم برید..😭 --هیچ غصه نخور پسرم خودم تو روستا کمکت میکنم که کارهای باباجونت رو انجام بدی😭😭 🍃🍃سیدباقر با همون لهجه شیرینش و حرف های کش دارش شروع کرده بود به دلداری من --تازه ممکنه فامیلهات هم بیان پیشت... آخه تو که رفتی تلفن خونه حاج مرتضی زنگ خورد و یه خانمی جویای حالت شد و منم که خوش تعریف... حسابی همه چی رو گفتم...☺️ خنده و گریه سید باقر قاطی شده بود... +-مش عیسی غریبی داره منو متلاشی میکنه... حالا بی باباجونم چکار کنم😭😭 از شدت غصه سرم رو گذاشتم رو پاهای مش عیسی تا صدای هق هِقم خیلی پخش نشه...😭 +توکل کن به خدا... خدا خودش مواظبته عزیزم..😭 توکل؟؟ -یعنی چی؟😳.. من توکل نمیدونم چیه😭... خیلی تنها شدم.. +چرا عزیزم.. مهم نیست که کلمه اش رو بدونی مهم اینه که تا حالا چندبار توکل کردی تعجبم بیشتر شد😳 محرم هم از راه رسید😪 --زیارت قبول محرم مش عیسی بین تعجب من ادامه داد +وقتی اون شهامت رو به خرج دادی و از ناموست دفاع کردی!... و به چیز دیگه فکرنکردی... یعنی همونجا به خدا توکل کردی... مثل کاری که عموت انجام داد.. عمل به وظیفه... ایثار... غیرت... 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 یاد اتاقی که از دست عموم چایی گرفتم افتادم که باباجون گفت «باید بفهمی چرا عمو مهمون ویژه شده!؟...» 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 +وقتی تنهایی راه افتادی اومدی پیش یه پیرمرد چشم انتظار!.. از همه خوشی ها دل کندی! ... حتی اگه شده از سر ناچاری! «مواظب» چشمهات بودی؛ ... همونجا به خدا توکل کردی... 🍃🍃🍃🍃🍃🍃 کمی آروم شدم... رفتم تو فکرِ گفته های پیرمرد تو حرم : «باید مواظب خودت باشی تا مهمون ویژه باشی!» 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 +وقتی تنهایی باباجونت رو آوردی به مشهد و به دلت بد راه ندادی!... یعنی بازم به خدا توکل کردی!... --الانم توکل به خدا!... با خودمون بیا روستا... انشاءالله که از تنهایی در میآیی... --حاج مرتضی که خط نوشته به من داده که شعر قشنگیه ... میخوای برات بخونم؟... سیدباقرِ خوش تعریف بدون اینکه جواب من رو شنیده باشه ادامه داد.. --بیدلی در همه احوال خدا با او بود... بلندگوی بیمارستان ما رو متوجه مراحل کاریمون کرد... 💥💥💥💥💥💥💥💥 پشت سر آمبولانس مینی بوس با یه تکه پارچه مشکی وایساده بود...🚎🚑 اما دوتا تاکسی هم پشت سرش رسیدن... از تو آیینهِ مینی بوس چهره بابام رو تشخیص دادم... بقیه هم پیاده شدن و کنار بابام ایستادن... ⚡️⚡️⚡️ همه تو قابِ آیینه بودن... یاد قاب عکس خونه باباجون افتادم... اما... خودش...افسوس...🖼 🍂🍂🍂 +-باباجون شرکا اومدن... اما ... 🍂🍂🍂🍂 قبل از اینکه پیاده بشم و برم پیششون خودم رو تو آیینه برانداز کردم... 💥💥💥 آخه عمه و دخترش هم بودن... چهره خودم رو که دیدم همه افکار دوباره تو سرم پیچید..🍂 اما ... 🍃آروم بودم... اینبار آگاهانه «توکل» کردم...🍃🍃🍃 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 همش «مواظب» بودم که نکنه بیام مشهد و نتونم به «مهمون ویژه» باشم... آخه...قول داده بودم... 🍃 باباجون با خنده هاش منتظر بود...🎅 🍃🍃🍃🍃🍃🍃 پایان بامــــاهمـــراه باشــید🌹

ادامه داستان #رمان _یک فنجان_چای_باخدا😌 قسمت چهل و نهم👇👇👇👇👇👇 بهوش بودم.. اما فرقی با مردگان نداشتم!چرا که ته مانده ایی از نیرو حتی برای درست دیدن هم نبود. صدایشان را شنیدم.. همان دکتر و قاریِ‌لحظه های دردم.. ( آقای دکتر شرایطش چطوره؟) موج صدایش صاف و سالخورده بود ( الحمدالله خوبه.. حداقل بهتر از قبل.. اولش زود خودشو باخت.. اما بعد از ایست قلبی،‌ ورق برگشت.. داره میجنگه.. عجیبه اما شیمی درمانی داره جواب میده.. بازم توکلتون به خدا ..) دکتر رفت و حسام ماند.. (سارا خانووم.. دانیال خیلی دوستتون داره.. پس بمونید..). معنی این حرفها چه بود؟ نمیتوانستم بفهمم.. دوست داشتن دانیال و حرفهای صوفی هیچ هم خوانی با یکدیگر نداشتند.. صوفی میگفت که دانیال در مستی اش از رستگار کردن من با جهاد نکاح در خدمتِ داعش حرف میزد.. یعنی حسام به خواستِ‌ برادرم، محضه اینکار تا به اینجا آمده؟؟ یان مرا به این کشورِ‌تروریست خیز هُل داد.. اما چرا؟؟ اصلا رابطه اش با این مرد چیست؟ و عثمان.. همان مسلمانِ‌ ترسو مهربان.. نقش او در این ماجراها چه بود؟؟ اگر هدفش اهدای من به داعش بود که من با پای خودم عزم رفتن کردم و او جلویم را گرفت.. سرم قصدِ‌ انفجار داشت . و حسام بی خبر از حالم، خواند.. صدایش جادویی عجیب را به دوش میکشید.. این نسیم خنک از آیاتِ‌ خدایش بود یا تارهایِ‌ صوتی خودش؟ حالا دیگر تنها منبع آرامشم در اوجِ‌ ناله هایِ خوابیده در شیمی درمانی و درد، صوتِ قرآنِ جوانی بود که روزی بزرگترین انتقام زندگیم را برایش تدارک دیده بودم. صاحب این تارهای صوتی،‌ نمیتوانست یک جانی باشد.. اما بود.. همانطور که دانیالِ مهربان من شد..این دنیا انباری بود از دروغهای ِ واقعی!! در آن لحظات فقط درد نبود که بی قرارم میکرد.. سوالهایی بود که لحظه به لحظه در ذهنم سلامی نظامی میداد و من بی توانتر از همیشه، نایی برایِ‌ یافتنِ ‌جوابش نداشتم. در این مدت فقط صدا بود و تصویری مه گرفته از حسام مدتی گذشت و در آن عصر مانند تمام عصرهای پاییز زده ی ایران،‌ جمع شده در خود با چشمانی بسته،‌ صدایِ‌ قدمهایِ‌ حسام را در اتاقم شنیدم. نشست. روی صندلی همیشگی اش، درست در کنار تختم.. بسم اللهی گفت و با باز شدنِ‌ کتاب، خواندن را آغاز کرد. آرام، آرام چشمهایم را گشودم. تار بود.. اما کمی بهتر از قبل. چند بار مژه بر مژه ساییدم. حالا خوب میدیدم.. خودش بود.. همان دوست.. همان جوان پر انرژی و شوخ طبعِ‌ دوست دانیال.. با صورتی گندمگون.. ته ریشی مشکی.. و موهایی که آرایشِ مرتب و به روزش در رنگی از سیاهی خود نمایی میکرد. چهره اش ایرانی بود،‌ شک نداشتم. و دیزاینِ‌ رنگها در فرمِ‌ لباسهایِ شیک و جذابِ‌ تنش،‌ شباهتی به مریدان و سربازان داعش نداشت.. این مرد به هر چیزی شبیه بود جز خونخواری داعش پسند... کتاب به دست کنار پنجره ایستاد و به خواندنش ادامه داد.. قدش بلند بود و چهارشانه و به همت آیه آیه ایی که از دهانش بیرون میآمد انگار در این دنیا نبود.. در بحبوحه ی غروب خورشید،‌ نم نمِ باران رویِ‌ شیشه مینشست و درختِ‌ خرمالویِ پشت اش به همت نسیم، میوه ی نارنجی نشانش را به رخ میکشید..نوای اذان بلند شد..حالا دیگر به آن هم عادت کرده بودم.. عادتی که اگر نبود روحِ پوسیده ام،‌ پودر میشد محضه هدیه به مرگ..حالا نفرت انگیز ترین های زندگیم،‌ مسکن میشدند برایِ‌ رهاییم از درد و ترس.. صدایش قطع شد. کتاب را بست و بوسید. به سمت میزِ کنارِ‌تختم آمد. ناگهان خیره به من خشکش زد:(سا.. سارا خانوم.. ) ضعف و تهوع همخوابه های وجودم شده بودند. کتاب را روی میز گذاشت و به سرعت از اتاق خارج شد. چند ثانیه بعد چند پرستار وارد اتاق شدند. اما حسام نیامد.. چند روز گذشت و من لحظه به لحظه اش را با تنی بی حس، چشم به در، انتظارِ آوازه قرآنِ دشمنم را میکشیدم و یافتن پاسخی از زبانش برای سوالاتم. اما باز هم نیامد.. حالا حکم معتادی را داشتم که از فرط درد از خود میپچید و نیازش را طلب میکرد و من جز سه وعده اذان از مسکن اصلیم محروم بودم. این جماعت ایدئولوژی شان محتاج کردن بود. بعد از مدتی حکم آ‍زادیم از بیمارستان صادر شد. و من با تنی نحیف بی خبر از همه جا و همه کس آویزان به پروین راهی خانه شدم. ادامه دارد...... بامــــاهمـــراه باشــید🌹