دندانش را شكستند، خاكستر بر سرش ريختند، شخص اول عالم بود، به آن وضع با او معامله كردند، بعد گفت: «اَللَّهُمَّ اِهْدِ قَوْمِي فَإِنَّهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ.¹» به جای آن همه عذاب كه از مردم كشيد، برای آنها دعا كرد؛ از خدا چه خواست؟ «اللهم اهد قومي.» مهم اين است: دنبال «اللهم اهد…» كلمه‌ی «قومي» است؛ آن مردم جزيرة العرب را که در آزار پیامبر چیزی کم نگذاشته‌اند به خودش منسوب كرد تا جلوی عذاب را بگيرد. بعد آنچه عقل را حيران می‌كند اين است كه آخر هم برای خود آنها عذرخواهی كرد؛ علت آورد، گفت: «فإنهم لا يعلمون»؛ ببخش اينها را كه جاهل هستند، عذرشان را بپذير! ۰ این است #پیامبر_رحمت، اين است #پيغمبر_خاتم؛ او كسی است كه اخلاقش از تمام عالم دنيا و ما فيها اوسع است.