eitaa logo
صالحین (تجیر) ابوزیدآباد و حومه
138 دنبال‌کننده
6.2هزار عکس
2.3هزار ویدیو
697 فایل
کانال مربیان، معلمین،والدین و هادیان سیاسی http://eitaa.com/abozeiedabad منطقه ابوزیدآباد-بخش کویرات آران بیدگل استان اصفهان* لینک کانال@abozeiedabad ارتباط با مدیرکانال https://eitaa.com/snatkar1364
مشاهده در ایتا
دانلود
دعای سیدالساجدین(ع) در بدرود با ماه رمضان: 🔹تسْتُرُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ فَضَحْتَهُ، وَ تَجُودُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ مَنَعْتَهُ، وَ كِلاهُمَا أَهْلٌ مِنْكَ لِلْفَضِيحَةِ وَ الْمَنْعِ غَيْرَ أَنَّكَ بَنَيْتَ أَفْعَالَكَ عَلَى التَّفَضُّلِ، وَ أَجْرَيْتَ قُدْرَتَكَ عَلَى التَّجَاوُزِ🔹 🔸بر گناه كسى پرده مى پوشانی و اگر مى خواستى رسوايش مى كردى، و به كسىی نعمت مى دهی كه اگر می خواستی او را نعمت نمی دادی و آن دو یکی سراوار رسوایی و دیگری سزاوار منع تو بود ،اما تو بناى خويش بر تفضل نهاده ای و قدرت خود را در مسیر آمرزش گناه جاری ساخته ای🔸 ◀️ انس با
شرح ( تَسْتُرُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ فَضَحْتَهُ وَ تَجُودُ عَلَى مَن_ _ ... ).pdf
394.4K
🔹 وَ أَمْهَلْتَ مَنْ قَصَدَ لِنَفْسِهِ بِالظُّلْم‏ ... 🔹 خدایا آن كه بر خويش ستم كند، مهلت دهى، شايد فرصت يابد و باز گردد … 📜 مهلت دادن و تأخير در عذاب خداوند بر دو وجه منظور است: گاهى خداوند نسبت به افراد صالح و مؤمنى كه مرتكب لغزش و گناه شده‏اند مهلت مى‏دهد و عذاب را به تأخير مى‏اندازد و گاهى نسبت به افراد مخالف و كفّار مهلت مى‏دهد كه در آيات و روايات متعددى، هر دو مورد بيان شده است. 🔴 مهلت دادن خداوند به گناهكاران‏ 🔴 امهال و تمهيل در لغت‏ 🔴 دادن به مؤمنان‏ 🔴 مهلت دادن به كفّار و مخالفان‏ دعا ◀️ با
دعای سیدالساجدین(ع) در بدرود با ماه رمضان: 🔹و أَنْتَ الَّذِى دَلَلْتَهُمْ بِقَوْلِكَ مِنْ غَيْبِكَ وَ تَرْغِيبِكَ الَّذِى فِيهِ حَظُّهُمْ عَلَى مَا لَوْ سَتَرْتَهُ عَنْهُمْ لَمْ تُدْرِكْهُ أَبْصَارُهُمْ، وَ لَمْ تَعِهِ أَسْمَاعُهُمْ، وَ لَمْ تَلْحَقْهُ أَوْهَامُهُمْ، فَقُلْتَ: اذْكُرُونِى أَذْكُرْكُمْ، وَ اشْكُرُوا لِى وَ لا تَكْفُرُونِ، وَ قُلْتَ: لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ، وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِى لَشَدِيدٌ🔹 🔸خداوندا ... و تويى كه با گفتارت از غيبت خود، و تشويقت كه بهره آنها در آن است، به امورى راهنمايى كردى كه اگر آن امور را از ايشان مى‏پوشاندى، ديدگانشان آنها را درك نمى‏كرد، و گوش‏هايشان فرا نمى‏گرفت و انديشه و فكرشان به آنها نمى‏رسيد. پس گفتى: «مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم، و مرا سپاس گزاريد، و كفران نكنيد.» و فرمودى: «اگر شكر كنيد، بر شما افزون مى‏كنم و اگر ناسپاسى كنيد، محققاً عذاب من سخت است. 🔸 ❇️ انس با
🔹 و أَنْتَ الَّذِي دَلَلْتَهُمْ بِقَوْلِكَ مِنْ غَيْبِكَ وَ .... 🔹 امام سجاد عليه السلام با توجّه به آيات ذكر شده در اين فرازهاى دعا، مردم امّت و اسلامى را نسبت به استفاده از قرآن و بهره‏مندى از آن، توجّه مى‏دهد و اگر انسان در آيات الهى تفكّر و تدبّر كند و به لطايف و راهنمايى‏هاى قرآن واقف گردد، به طور يقين در سرنوشت خود و در اجتماع دچار نابسامانى و كجى نخواهد شد و او را در مسير صراط مستقيم، كمك و ياورى خواهد نمود. وقتى انسان، تاريخ را مورد مطالعه و بررسى قرار مى‏دهد، مى‏فهمد كه: «بشريت براى فرار از جاهليّت و گمراهى و بدبختى و سرگردانى و اضطراب و نگرانى و پراكندگى زندگانى و فكر و حواس و مشاعر خود، جز اسلام راهى ندارد، چنان كه در طول تاريخ زندگانى خود، براى رهايى از شرور و طغيان جاهليّت جزت اسلام راهى نداشته است. اين اسلام در صورت كامل و نهايى خود تنها علاج براى همگى جاهليّت‏هاى جهان به خصوص جاهليّت نوين است، بى‏گمان اسلام همان آيينى است كه هر چه را جاهليّت منحرف ساخته، به وضعى صحيح باز مى‏گرداند و تصور و سلوك و سياست و اجتماع و اقتصاد و اخلاق و هنر و روابط زن و مرد و كليه شئون زندگى انسان را در نصاب خود قرار مى‏دهد.» آرى، قرآن به عنوان بهترين راهنما، باورهاى غلطى كه نزد مردم مى‏باشد را اصلاح كرده و آنها را در مسير تكامل و تعالى بشر قرار مى‏دهد و رشد عقلى و فكرى بشر را شكوفا كرده و او را به سوى قرب الى اللّه سوق مى‏دهد. قرآن منحصر به يك عصر و زمان يا يك شهر و بلادى نيست، قرآن متعلّق به همه اعصار و امصار است. «قرآن، زبانى جهانى و فطرى دارد، در فهم معارف قرآن كريم نه بهره مندى از فرهنگى خاص شرط است، تا بدون آن نيل به اسرار قرآنى ميسور نباشد و نه تمدّن ويژه‏اى مانع، تا انسان‏ها با داشتن آن مدنيّتِ مخصوص، از لطايف قرآنى محروم باشند و يگانه زبانى كه عامل هماهنگى جهان گسترده بشرى است، زبان فطرت است كه فرهنگ عمومى و مشترك همه انسان‏ها در همه اعصار و امصار است و هر انسانى به آن آشنا و از آن بهره‏مند است و هيچ فردى نمى‏تواند بهانه بيگانگى با آن‏ را در سر بپروراند و دست تطاول تاريخ به دامان پاك و پايه‏هاى استوار آن نمى‏رسد كه خداى فطرت آفرين آن را از هر گزندى مصون داشته است: فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِى فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَاتَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَ لِكَ الدّينُ الْقَيّمُ پس [با توجّه به بى‏پايه بودن شرك‏] حق‏گرايانه و بدون انحراف با همه وجودت به سوى اين دين [توحيدى‏] روى آور، [پاى‏بند و استوار بر] سرشت خدا كه مردم را بر آن سرشته است باش براى آفرينش خدا هيچگونه تغيير و تبديلى نيست؛ اين است دين درست و استوار. بايد توجّه داشت كه مراد از زبان قرآن و مردمى بودن آن، سخن گفتن به فرهنگ مشترك مردم است. انسان‏ها گرچه در لغت و ادبيّات از يكديگر بيگانه‏اند و در فرهنگ‏هاى قومى و اقليمى نيز با هم اشتراكى ندارند. اما در فرهنگ انسانى كه همان فرهنگ فطرت پايدار و تغييرناپذير است با هم مشتركند و قرآن كريم با همين فرهنگ با انسان‏ها سخن مى‏گويد. مخاطب آن فطرت، انسان‏هاست و در رسالت آن شكوفا كردن فطرت‏هاست و از اين رو زبانش براى همگان آشنا و فهمش براى عموم بشر آسان است. از قرآن كريم به «نور»، «كتاب مبين» (روشن و روشنگر)، «برهان» (نور سپيد و درخشان) تعبير شده است. گرچه نور درجات و مراتب مختلفى دارد و برخى چشم‏ها از ديدن درجات شديد آن محروم است، اما هيچ كس نمى‏تواند تيره بودن نور يا عجز از شهودِ اصل آن را، ادعا كند. قرآن كريم تبيان (بيانگر) همه معارف ضرورى و سودمند براى بشر و عهده دار بيان همه معارف و احكام هدايتگر، سعادت بخش و سيادت آفرين جوامع انسانى‏ است. دعای ◀️ انس با
دعای سیدالساجدین(ع) در بدرود با ماه رمضان: 🔹و قُلْتَ: ادْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُمْ، إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِى سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ، فَسَمَّيْتَ دُعَاءَكَ عِبَادَةً، وَ تَرْكَهُ اسْتِكْبَارا، وَ تَوَعَّدْتَ عَلَى تَرْكِهِ دُخُولَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ🔹 🔸و گفتى: ((مرا بخوانيد تا من اجابت شما كنم و اگر سركش باشيد و بندگى من نكنيد زود باشد كه به دوزخ درآييد.)) پس دعا به درگاه خود را بندگى خواندى و ترك آن را سركشى نام نهادى كه اگر ترك دعا كنند به خوارى در جهنم روند🔸 ◀️ انس با
دعای سیدالساجدین(ع) در بدرود با ماه رمضان: 🔹و اجْعَلْنَا عِنْدَكَ مِنَ التَّوَّابِينَ الَّذِينَ أَوْجَبْتَ لَهُمْ مَحَبَّتَكَ، وَ قَبِلْتَ مِنْهُمْ مُرَاجَعَةَ طَاعَتِكَ، يَا أَعْدَلَ الْعَادِلِينَ🔹 🔸ما را از زمره تائبان شمر كه محبت خويش را درباره آنان لازم فرمودى، و بازگشت به طاعت را از آنان پذيرفتى ای عادلترین عادلان🔸 ◀️ انس با
🔹و اجْعَلْنَا عِنْدَكَ مِنَ التَّوَّابِينَ ... َ🔹 🔹و ‌ما‌ ‌را‌ نزد خویش ‌از‌ توبه کنندگانى قرار ‌ده‌ ‌که‌ محبت ‌و‌ دوستیت ‌را‌ براى آنها واجب ‌و‌ لازم نموده ‌اى‌ (اشاره ‌به‌ قول خداى تعالى «س ۲ ‌ى‌ ۲۲۲»: ‌«ان‌ الله یحب التوابین» یعنى خدا توبه کنندگان ‌را‌ دوست دارد «آنها ‌را‌ ‌از‌ رحمت خود بهره مند گرداند») ‌و‌ ‌از‌ ایشان بازگشت ‌به‌ طاعت ‌و‌ فرمانبریت ‌را‌ پذیرفته ‌اى‌ (اشاره ‌به‌ قول خداى تعالى «س ۹ ‌ى‌ ۱۰۴»: «‌ان‌ الله ‌هو‌ یقبل التوبه عن عباده» یعنى خدا است ‌که‌ ‌او‌ توبه ‌ى‌ بندگانش ‌را‌ ‌مى‌ پذیرد) ‌اى‌ عادلترین عدالت دارندگان (همه ‌ى‌ اقوال ‌و‌ افعال ‌و‌ احکام خداوند متعال ‌بر‌ وفق نظام کل ‌و‌ حکمت ‌و‌ مصلحت است ‌و‌ افراط ‌و‌ تفریط ‌در‌ آنها راه ندارد ‌و‌ ‌جز‌ ‌او‌ ‌هر‌ چند ‌در‌ عدل ‌و‌ دادگرى کوشش نماید محال است ‌که‌ همه ‌ى‌ اقوال ‌و‌ افعال ‌و‌ احکامش طبق نظام کل ‌و‌ خارج ‌از‌ افراط ‌و‌ تفریط باشد، ‌از‌ این ‌رو‌ خداوند سبحان عادلترین عدالت دارندگان است، ‌و‌ مناسبت بیان این جمله ‌در‌ اینجا براى آنست ‌که‌ چون خداوند محبت ‌و‌ دوستیش ‌را‌ براى توبه کنندگان واجب ‌و‌ لازم نموده ‌و‌ بازگشت کسى ‌که‌ ‌به‌ طاعت ‌و‌ فرمانبرى ‌او‌ بازگردد ‌را‌ پذیرفته ‌و‌ همه ‌ى‌ بندگان ‌در‌ عبودیت ‌و‌ بندگى ‌و‌ روآوردن ‌به‌ سوى ‌او‌ یکسان اند ‌و‌ درخواست کننده یکى ‌از‌ آنان است، ‌پس‌ خداى عزوجل عادلتر ‌از‌ آنست ‌که‌ گروهى ‌را‌ ‌به‌ ‌آن‌ اختصاص دهد ‌و‌ برخى ‌را‌ ‌از‌ ‌آن‌ ‌بى‌ بهره گرداند) 👈ترجمه ی ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 حاصل سی روزه 🔸 🔸 چندین بار امام سجاد (سلام الله علیه) به ماه مبارک رمضان سلام می کند، می گوید سلام بر تو ای بزرگترین عید اولیای خدا، ماه مبارک رمضان را حضرت به عنوان عید می داند و برای مفارقت آن ماه مبارک رمضان حضرت ضجه می زند و ناله می کند که این دوست عزیز دارد از دست ما می رود، می گوید سلام خدا بر تو ای بزرگترین عید اولیای حق. 👤آیت الله دعای انس با