eitaa logo
ادبیات کاربردی (قرآنی و روایی)
36 دنبال‌کننده
10 عکس
4 ویدیو
2 فایل
به مدد الهی، در این کانال، مثال‌های کاربردی از قرآن و روایات ارائه می شود تا تاثیر ادبیات در فهم متون دینی واضح تر شود. @roshd_harakat
مشاهده در ایتا
دانلود
النور: إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ(19) 🔰 اهمیت جار و مجرور و متعلق آن برخی از دوستان طلبه فکر میکنند مهم نیست متعلق جار و مجرور چه کلمه ای باشد! در حالی که جار و مجرور و متعلقش نقش تعیین کننده ای در ترجمه داره! مثلا در این آیه شریفه براساس اینکه (فی الذین آمنوا) متعلق به چه باشد، ترجمه آیه متفاوت می‌شود! نظر شما چیست؟! 1 پاسخ ✳️ احتمال اول: «فی الذین آمنوا» متعلق به «أن تشیع» باشد؛ محمود صافی در کتاب الجدول می گوید: « (في الذين) متعلّق ب (تشيع)» ؛ ترجمه های زیر براساس این احتمال ارائه شده است: 1. ترجمه آ. الهی قمشه ای: آنان كه (چون عبد اللَّه ابىّ سلول و منافقان ديگر) دوست مى‏دارند كه در ميان اهل ايمان كار منكرى اشاعه و شهرت يابد آنها را در دنيا و آخرت عذابى دردناك خواهد بود و خدا (فتنه‏گرى و دروغشان را) مى‏داند و شما نمى‏دانيد. 2. ترجمه آ. انصاریان: كسانى كه دوست دارند كارهاى بسيار زشت [مانند آن تهمت بزرگ‏] در ميان اهل ايمان شايع شود، در دنيا و آخرت عذابى دردناك خواهند داشت، و خدا [آنان را] مى‏شناسد و شما نمى‏شناسيد ✳️ احتمال دوم: «فی الذین آمنوا» متعلق به ؛ ترجمه های زیر براساس این احتمال ارائه شده است: 1. ترجمه آ. خسروی: همانا كسانيكه دوست دارند و مايلند كارهاى زشت و زنا را در باره مؤمنان شايع و افشاء كنند و بآنها نسبت زنا و قبايح دهند گرفتار عذاب دردناك خواهند بود در دنيا (باقامه حدّ بر آنها) و در آخرت (بعذاب دوزخ و آتش) و خداست كه (بآنچه موجب سخط و غضب او و مستحق معاقبه است) داناست و شما اينرا نميدانيد. 2. ترجمه آ.سراج : البته آنانكه دوست دارند كه فاش گردد كارهاى زشت در ميان آنانكه گرويده‏اند (و به آنان نسبت دهند) ايشان را عذابى است دردناك در دنيا و آخرت و خدا مى‏داند (كيفرى كه در اين كار است) و شما نمى‏دانيد. ❇️ روایات تفسیری در ذیل این آیه کدام احتمال را تایید می کند؟ 🔅 روایت اول: قال الصادق (عليه السلام): «من قال في مؤمن ما رأته عيناه، و سمعته أذناه، فهو من الذين قال الله عز و جل: إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ» 💢 ظاهر این روایت، احتمال دوم را تایید می کند. روایت دوم: عنه: بإسناده عن سهل بن زياد، عن يحيى بن المبارك، عن عبد الله بن جبلة، عن محمد بن الفضيل، عن أبي الحسن الأول (عليه السلام)، قال: قلت له: جعلت فداك، الرجل من إخواني يبلغني عنه الشي‏ء الذي أكرهه، فأسأله عن ذلك، فينكر ذلك، و قد أخبرني عنه قوم ثقات؟ فقال لي: «يا محمد، كذب سمعك و بصرك عن أخيك، فإن شهد عندك خمسون قسامة، و قالوا لك قولا، فصدقه و كذبهم، لا تذيعن عليه شيئا تشينه به، و تهدم به مروءته، فتكون من الذين قال الله في كتابه: إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ». 💢 ظاهر این روایت نیز احتمال دوم را تایید می کند. https://eitaa.com/adab_quran
🔻 اهمیت تشخیص نوع اضافه 🌷 إن اعظم الخیانة خیانة الامّة (نهج البلاغه، نامه 26) ❌ یه نظر شما اضافه خیانة به امة چه نوع اضافه ای هست؟! ترجمه این روایت چگونه هست؟! 2 https://eitaa.com/adab_quran
♦️ اگر شما هم آیه یا روایتی سراغ دارید که می توانیم نشان دهیم ادبیات در فهم و ترجمه آن‌ تاثیر دارد، برای بنده ارسال بفرمایید. 🌹
🔰 تاثیر مرجع ضمیر در فهم متن وَ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَدَاءَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (بقره، ۲۳) 🔻درباره ضمیر «مثله» دو احتمال وجود دارد که براساس هر احتمال، ترجمه و پیام آیه متفاوت خواهد بود. در کارگاه تجزیه قرآنی توضیح داده شده است. نظر شما چیست؟! 3 https://eitaa.com/adab_quran
پاسخ سوالات به مرور زمان تکمیل خواهد شد ...
‏داشتم از جلو سوپرمارکت سرکوچه کارتن جمع می‌کردم برا اسباب‌کشی که یه خانوم پشت سرم به بچش گفت : اگه درس نخونی باید از این‌ کارا بکنی *eleeen* در گفته می شود فعل مجمل است و فعل خارجی نمی تواند کاشف از وجه فعل و انگیزه های درونی اشخاص باشد. https://eitaa.com/adab_quran
هدایت شده از یادداشت های طلبگی
💐 عجل الله تعالی فرجه الشریف 📚 در چندین روایت در کتب کافی، تفسیر قمی، تفسیر عیاشی، کتب متعدد مرحوم صدوق، غیبت نعمانی و .... در مورد حضرت ولی عصر عج آمده است : "يَمْلَأُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ‏ جَوْراً". روایاتی که تعبیر «بعد ما ملئت ...» در آنها آمده است، اندک و فاقد سند است. تفاوت معنای دو متن❓ اگر عبارت «بعد ما ملئت ...» باشد یعنی زمانی باید بگذرد در آینده دنیا پر از ظلم شود و بعد از آن، ظهور رخ خواهد داد. اما عبارت «کما ملئت ...» ناظر به نحوه و گسترش عدالت است و چنین افاده می کند که عدالت همانطور که ظلم دنیا را پر کرده است، همه دنیا را پر خواهد کرد. این تعبیر چنین افاده نمی کند که باید زمانی بگذرد تا دنیا پر از ظلم شود و با این احتمال که حضرت ع اشاره به فراگیری ظلم در زمان خودشان داشته باشند نیز سازگار است. یعنی همانطور که الآن پر از است، بعد از ظهور همه عالم را پر خواهد کرد. 🆔 https://eitaa.com/yaddashhayetalabegi
ادبیات کاربردی (قرآنی و روایی)
علامه جعفری: گفتند اسلام به زن، ارزش نمی‌دهد در حالیکه در تاریخ ۲۰۰۰ ساله غربی یک قهرمان زن وجود ندارد در حالیکه تمام کربلای ما، زینب سلام الله علیها است. 👈 ارائه مورد نقض برای نقض مدعای کلی https://eitaa.com/adab_quran
✅ لطیفة 🔹 جاء رجلٌ الی نحویٍّ فقال: اَنا ذاهبٌ من "مدینة" الی "الْمکة" فهل لک من حاجة؟ 🔸فقال النّحوی: حاجتی منک أن تَنْقُلَ الالفَ واللامَ من‌ "المکة" الی"مدینة"! https://eitaa.com/adab_quran
🔰 بررسی آیه مالک یوم الدین مفسران در ترکیب مالک یوم الدین اختلاف دارند که آیا کلمه مالک می تواند همچون رب العالمین، الرحمن و الرحیم صفت برای اسم معرفه ای مانند الله باشد یا نه؟! منشا اختلاف: _ مالک اسم فاعل است. _ اضافه مالک به یوم اضافه لفظی است. _ اضافه لفظی مفید تعریف نیست. _ مالک معرفه بالاضافه نیست. _ صفت باید در تعریف و تنکیر از موصوف تبعیت کند. _ اگر مالک صفت برای الله باشد لازم می آید توصیف معرفه به وسیله اسم نکره و تالی باطل است پس مقدم نیز باطل است. منتظر پاسخ های شما هستیم؟! 4 https://eitaa.com/adab_quran
🔰 بررسی نحوی مسئله قتل فرزند در قرآن!! واژه املاق دو بار در قرآن کریم به کار رفته است و هر دو مربوط به بحث کشتن فرزند و یا جنین و جلوگیری از فرزندآوری و ازدیاد نسل است؛ تفاوت نحوی این دو مورد چیست؟! این تفاوت نحوی چه تاثیری در تفسیر و ترجمه آیه دارد؟! 1. سوره أنعام، آیه 151 قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَ بِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَ لَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُم مِّنْ إِمْلَاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَ لَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ 2. سوره اسرا، آیه 31 وَ لَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلَاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِيَّاكُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْئًا كَبِيرًا سوال 5 https://eitaa.com/adab_quran
🔰 درباره وزن فعیل این وزن در چند مورد به کار می رود: 1. در معنای اسم مفعول ثلاثی مجرد همانند قتیل > مقتول 2. در معنای اسم مغعول ثلاثی مزید همانند سعیر > مسعّر 3. در معنای اسم فاعل ثلاثی مجرد همانند بدیع > مُبدِع 4. در معنای مصدر یا اسم مصدر همانند رحیل به معنای کوچ کردن 5. در معنای صفت مشبهه همانند کریم 6.در معنای صیغه مبالغه همانند علیم https://eitaa.com/adab_quran
ادبیات کاربردی (قرآنی و روایی)
🔰 درباره وزن فعیل این وزن در چند مورد به کار می رود: 1. در معنای اسم مفعول ثلاثی مجرد همانند قتیل
🔻 اگر وزن فعیل در معانی اول تا چهارم به کار رود که تکلیف روشن است. 🔻 اگر وزن فعیل در معانی اول تا چهارم به کار نرود، از کجا بدانیم صیغه مبالغه است یا صفت مشبهه؟! مثلا علیم یا کریم بر چه اساسی صفت مشبهه یا صیغه مبالغه است؟! یکی از اساتید در پاسخ به این سوال می فرمایند: اگر آن کلمه 1. بر وزن فاعل بیاید در این صورت وزن فعیل در چنین حالتی، صیغه مبالغه است همانند علیم که بر وزن فاعل نیز به کار رفته (عالم) 2. بر وزن فاعل نیاید در این صورت وزن فعیل در چنین حالتی، صفت مشبهه است همانند کریم که بر وزن فاعل به کار نرفته (کارم استعمال نشده) یا جمیل https://eitaa.com/adab_quran
🔅 بررسی ادبی «لا اله الا الله» در تقریرات میرزای نائینی (1) 🔹 در تقریرات اصولی میرزای نائینی (رحمة الله علیه) درباره اینکه «لا اله الا الله» افاده معنای توحید می کند یا خیر، اشکال و جوابی آمده است بدین مضمون: 🔻اشکال: درباره خبر «الا» در اینجا دو احتمال است: 1. موجود؛ طبق این احتمال، جمله مذکور بر ممکن نبودن معبود و إله دیگر دلالت ندارد چون صرفا می گوید معبود دیگری غیر از الله موجود نیست اما آیا معبود دیگری غیر از الله ممکن هست یا نیست؟! جمله مذکور ساکت است. 2. ممکن؛ طبق این احتمال اولا جمله مذکور دال بر این است که معبود دیگری غیر از الله ممکن نیست ثانیا جمله مذکور دلالتی بر وجود الله ندارد. ادامه دارد... https://eitaa.com/adab_quran
شعر زیر از جناب حافظ شیرازی، درباره کیست و به کدام مسئله قرآنی اشاره می کند؟! ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد دل رمیده ما را انیس و مونس شد نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسئله آموز صد مُدَرّس شد کدام آیه قرآن به این موضوع اشاره کرده است؟! https://eitaa.com/adab_quran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
👓 وقتی از طلبگی فقط صرف و نحو را خوب خوندی و می‌گن منبر برو😂 💬 زبل الطلاب @HozeTwit
بسم الله 💢 بررسی فعل «کان» در آیه 280 سوره بقره 🔅 «وَإِن كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَيْسَرَةٍ» دو احتمال وجود دارد: 1. تامه باشد؛ در این صورت ذو فاعل آن خواهد بود. 👈 طبق این احتمال ترجمه اکثر مترجمان اشتباه خواهد بود چون این بزرگواران کان را ناقصه ترجمه کرده و برایش اسم و خبر در نظر گرفته اند. 2. ناقصه باشد؛ در این صورت ذو اسم آن خواهد بود. 👈 طبق این احتمال نیز ترجمه اکثر مترجمان اشتباه خواهد بود چون آنها ذوعسره را خبر کان گرفته اند. ❓نظر شما چیه؟ https://eitaa.com/adab_quran
🔻مبتدا می تواند اسم صریح باشد و می تواند اسم موول باشد. 🔻آیات زیر از جمله مصادیق قسم دوم مبتدا هستند: وَ أَن تَصُومُوا خَيْرٌ لَّكُمْ.(١٨٤، بقره) وَ أَن تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ (٢٣٧، بقره) وَ أَن تَصَدَّقُوا خَيْرٌ لَّكُمْ (٢٨٠، بقره) https://eitaa.com/adab_quran
وَ لُوطًا ءَاتَينَٰهُ حُكمٗا وَعِلمٗا (انبیا، 74) وَأَدۡخَلنَٰهُ فِي رَحمَتِنَآ إِنَّهُۥ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ (انبیا، 75) وَنُوحًا إِذۡ نَادَىٰ مِن قَبلُ فَٱستَجَبنَا لَهُۥ فَنَجَّينَٰهُ وَأَهلَهُۥ مِنَ ٱلكَربِ ٱلعَظِيمِ (انبیا، 76) نقش نحوی «لوطاً» و «نوحاً» چیست؟ کدام بحث نحوی در اینجا به کار می آید؟ https://eitaa.com/adab_quran
وَ ٱلَّذِينَ يَقُولُونَ: «رَبَّنَا هَب لَنَا مِن أَزوَٰجِنَا وَ ذُرِّيَّٰتِنَا قُرَّةَ أَعيُنٖ وَ ٱجعَلنَا لِلمُتَّقِينَ إِمَامًا». (فرقان، 74) https://eitaa.com/adab_quran
ماجرای آفرینش آدم (ع) و دستور خداوند مبنی بر سجده ملائکه در ترازوی منطق این ماجرا در چندین سوره آمده است؛ در سوره ص چنین می خوانیم: إِذ قَالَ رَبُّكَ لِلمَلَٰٓئِكَةِ: «إِنِّي خَٰلِقُ بَشَرٗا مِّن طِينٖ. ٧١ فَإِذَا سَوَّيتُهُۥ وَ نَفَختُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ». ٧٢ فَسَجَدَ ٱلمَلَٰٓئِكَةُ كُلُّهُم أَجمَعُونَ، ٧٣ إِلَّآ إِبۡلِيسَ ٱستَكبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلكَٰفِرِينَ. ٧٤ قَالَ: «يَٰٓإِبلِيسُ! مَا مَنَعَكَ أَن تَسجُدَ لِمَا خَلَقتُ بِيَدَيَّ، أَستَكبَرتَ أَم كُنتَ مِنَ ٱلعَالِينَ؟». ٧٥ قَالَ: «أَنَا خَير منهُ، خَلَقتَنِي مِن نَّارٖ وَ خَلَقتَهُۥ مِن طِينٖ». 💫 نکته اول: بیان منطقی استدلال ابلیس در دو مرحله 🔻 مرحله اول صغرا: ابلیس از ماده آتش و آدم از ماده خاک خلق شده است. کبرا: هر چیزی که از ماده آتش خلق شده باشد، از نظر مبدا وجودی برتر و بهتر از چیزی است که از ماده خاک خلق شده است. نتیجه: ابلیس از نظر مبدا وجودی بهتر و برتر و آدم از نظر مبدا وجودی پست تر است. 🔻 مرحله دوم اگر ابلیس برای آدم سجده کند (همانگونه که خداوند به آن امر می کند) لازم می آید سجده امر برتر و بهتر برای امر پست تر؛ بیان ملازمه در مرحله اول روشن شد. تالی قبیح است و قبح آن واضح است. نتیجه: مقدم نیز قبیح است پس ابلیس برای آدم سجده نمی کند. 💫 نکته دوم: مغاطات گفتار ابلیس 1. در سجده باید سه چیز را از هم تفکیک کرد: سجده برای، سجده بر، سجده به مثال: مسلمانان برای خدا و بر تربت و به کعبه سجده می کنند. در محل بحث: ملائکه برای خدا و بر زمین و به آدم سجده می کنند. ابلیس بین این سه امر تفکیک نکرده است و بین «سجده برای» و «سجده به» خلط کرده است؛ سجده به آدم منافاتی با برتری ابلیس از منظر مبدا وجودی ندارد همچنانکه پیامبر و ائمه (ع) از نظر مبدا وجودی برتر از کعبه هستند اما به سوی کعبه سجده می کنند؛ چون مهم آن است که سجده برای خدا و به دستور خدا باشد. اینکه به سوی چه چیزی سجده می کنیم، براساس دستور خدا تعیین شده و امری فرعی است همچنانکه بر چه چیزی سجده می کنیم نیز براساس دستور خدا و شریعت تعیین شده و امری فرعی است؛ وهابیت نیز در همین باره دچار اشکال و خلط شده است. 2. ابلیس در بهتر دانستن خود نیز دچار مغالطه شده است؛ چون تنها به بخشی از مبدا وجودی آدم و خودش نگاه کرده است در حالیکه آدم از جانب خداوند به مقام «نفخت فیه من روحی» رسیده و دارای روح الهی شده است لذا ملازمه بیان شده در مرحله دوم استدلال ابلیس منطقی نیست. 1402/تیرماه/21؛ ارومیه https://eitaa.com/adab_quran
🔰 اهمیت تشخیص نوع اضافه ❓در حکمت 374 نهج البلاغه، اضافه «اشرف الخصلتین من الثلاث» چه نوع اضافه ای است؟ وَ مِنْهُمُ اَلْمُنْكِرُ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ اَلتَّارِكُ بِيَدِهِ فَذَلِكَ مُتَمَسِّكٌ بِخَصْلَتَيْنِ مِنْ خِصَالِ اَلْخَيْرِ وَ مُضَيِّعٌ خَصْلَةً وَ مِنْهُمُ اَلْمُنْكِرُ بِقَلْبِهِ وَ اَلتَّارِكُ بِيَدِهِ وَ لِسَانِهِ فَذَلِكَ اَلَّذِي ضَيَّعَ أَشْرَفَ اَلْخَصْلَتَيْنِ مِنَ اَلثَّلاَثِ وَ تَمَسَّكَ بِوَاحِدَةٍ https://eitaa.com/adab_quran
🔰 واژه‌ى شَتّى سه بار در قرآن مجيد به كار رفته است كه عبارت‌اند از: 🔻 وَ أَنْزَلَ مِنَ اَلسَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْ نَباتٍ شَتّى 🔻 بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعاً وَ قُلُوبُهُمْ شَتّى 🔻 إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتّى این واژه جمع مکسر و مفرد آن شتّ است همانند مریض و مرضی. https://eitaa.com/adab_quran
هدایت شده از مکتب خانه
: چرا در آیه «غُلِبَت الرومُ» فعل به صورت مجهول به کار رفته است؟ : در آن روز دو قطب در خاورميانه به سر مي‌بردند يكي امپراطوري ايران بود يكي هم امپراطوري روم اين روم, گفتند همان رُم است كه در اثر قدرت فراواني كه پيدا كرده آسياي صغير را گرفته شرق و غرب را توسعه داده اين رُم شرقي شده روم با واو كه نزديك كشورهاي اسلامي بود و مركزش هم استامبول بود؛ آن روز دو قطب در خاورميانه بيشتر نبود يكي قطب امپراطوري ايران بود يكي هم قطب امپراطوري روم نظير اينكه در سابق قطب سوسياليستي شوروي بود يكي هم آمريكا يكي متلاشي شد ديگري هم ـ ان‌شاءالله ـ به بركت صاحب امروز متلاشي خواهد شد و اگر سابقاً گفته مي‌شد شوروي شكست خورد يعني آمريكا پيروز شد ديگر لازم نيست آن فاعل پيروز ذكر بشود براي اينكه بيش از دو قطب رسمي آن روز نبود و اتحاد جماهير سوسياليستي شوروي از هيچ كس شكست نمي‌خورد مگر از آمريكا, آمريكا هم از هيچ كس شكست نمي‌خورد مگر از شوروي اگر سابقاً مي‌گفتند شوروي شكست خورد يعني آمريكا پيروز شد اگر مي‌گفتند آمريكا شكست خورد يعني شوروي پيروز شد اگر آن مفعول را بيان كنند فاعل مشخص است ديگر لازم نيست كه بگويند چه كسي پيروز شد؛ آن روز در اين بخش از خاورميانه و بخشي از غرب غير از اين دو امپراطوري بزرگ كسي نبود امپراطوري روم بود و امپراطوري ايران اگر گفته شد روم شكست خورد يعني امپراطوري ايران پيروز شد ﴿غُلِبَتِ الرُّومُ﴾ يعني امپراطوري ايران پيروز شد. 2/بهمن/1391 🔅 کانال مکتب خانه 🆔 @esra_rasane
🔻 نُه فرق عمده بین «اذا» شرطیه و فجائیه 1.«اذا» شرطیه ویژه جمله فعلیه است اما «اذا» فجائیه ویژه جمله اسمیه. 2.شرطیه جواب می‌خواهد، برخلاف فجائیه. 3. شرطیه در صدر کلام می‌آید،برخلاف فجائیه. 4.زمان شرطیه استقبال است اما زمان فجائیه حال. 5.شرطیه مفید استمرار است، برخلاف فجائیه. 6.شرطیه ملازم با فاء عاطفه نیست برخلاف فجائیه که معمولا با فاء عاطفه به کار می‌رود، مثل«خرجتُ فاذا اسدٌ بالباب» کما فی قوله تعالی: «فَاَلقاها فاذا هی حیّةٌ تسعیٰ»(طه/۲٠)، «فَاَلقیٰ عصاه فاذا هی ثُعبان مبین. و نزع یده فاذا هی بیضاءُ للنّاظرین»(شعراء/۳۳_۳۲)، «واقترب الوعدُ الحقّ فاذا هی شاخصةُ اَبصارُ الذین کفروا»(انبیاء/۹۷). 7.«اذا»ی شرطیه به جای فاء جوابیه نمی‌نشیند برخلاف «اذا»ی فجائیه. قال ابن مالک: و تخلف الفاءَ اذا المفاجاة ک: اِنْ تَجُدْ اذا لنا مکافاة کما فی قوله تعالی:«اذا اذقنا النّاسَ رحمةً من بعد ضرّاءَ مَسّتْهُم اذا لهم مکرٌ فی آیاتنا»(یونس/۲۱) _ در این آیه بین دو نوع« اذا»ی شرطیه و فجائیه جمع شده. اوّلی در صدر آیه شرطیه است(اذا اذقنا...) و دومی در ذیل آیه فجائیه است(اذا لهم مکرٌ) که به جای فاء جوابیه نشسته است. 8.«اذا»ی شرطیه می‌تواند با حرف عطف(واو،فاء، ثُمَّ) و بدون آن به کار رود، برخلاف فجائیه که اولا، بدون حرف عطف به کار نمی‌رود، و ثانیا، حرف عطف مزبور باید «فاء» باشد نه غیر آن. کما اَشرنا آنفاً. 9.معمولا اسمی که پس از «اذا»ی فجائیه می‌آید، مجرور است به «باء» زائده، مثل:«خرجت فاذا بزیدٍ...»، برخلاف «اذا»ی شرطیه. https://eitaa.com/adab_quran
🔰 برخی از افعال ثلاثی مجرد که در هیچ بابی از ابواب ثلاثی مزید به کار نرفته اند اَبِدَ به معنای خشمگین شد اَبَزَ به معنای دوید اَبَقَ به معنای فرار کرد خَبَعَ به معنای وارد شد نَمَّ به معنای آشکار کرد https://eitaa.com/adab_quran
💠یکی ازمصادیق اطناب در باب بلاغت،جمله معترضه است. 🔰یعنی در اثنا‌ء یک کلام یا بین دو کلام که اتصال معنوی دارند،جمله ای اورده شود که از حیث لفظی مرتبط با جمله نیست. 🔰اوردن این جمله دارای اغراضی است،مثل دعا: 🔰قال علی (علیه السلام)اصبر تظفر.که علیه السلام جمله ای است معترضه به غرض دعا. 🔰یکی از اغراض مهم جمله معترضه که کاربرد قرانی و روایی دارد،تنبیه به اهمیت حکمی است که کلام متضمن آن است‌. ✳️مثل آیه شریفه: وَوَصَّينَا ٱلإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيه حَمَلَتهُ أُمُّهُۥ وَهنا عَلَىٰ وَهنٖ وَفِصَٰلُهُۥ فِي عَامَينِ أَنِ ٱشكُر لِي وَلِوَٰلِدَيكَ إِلَيَّ ٱلمَصِيرُ (١٤ ✅در این آیه بین ابتدای جمله که : وصینا باشد و انتهای آن که ان اشکر لی ....باشد سختی های که مادر متحمل آن شده را به صورت جمله معترضه ذکر کرده اند تا مخاطب را آگاه به حق والده کند و بعد حکم وجوب شکر اورده شود. ✅(یکی از روایات ذیل آیه: امام صادق (علیه السلام) فرمود: مردی نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد و گفت: «یا رسول الله، به چه کسی احسان کنم»؟ فرمود: «به مادرت». گفت: «بعد از آن به چه کسی»؟ فرمود: «مادرت». گفت: «سپس به چه کسی»؟ فرمود: «مادرت». گفت: «سپس به چه کسی»؟ فرمود: «پدرت». ( وسایل الشیعهًْ، ج۱، ص۴۹۱)). ✅جمله معترضه دارای اغراض بسیار مهمی است که نباید نادیده گرفته شود و همین که جمله ای با اسلوب اعتراض اورده شد باید با دقت بررسی گردد که متکلم چه قصدی نسبت به او دارد. 🔰مثلا در آیه شریفه: یجعلون لله البنات سبحانه و لهم البنون... برای خدا دختران قرار می دهند خداوند منزّه است و برای خداشان پسران. 🔰سبحانه جمله معترضه است. ✅یکی از مطالبی که ایه شریفه می آموزد،ادب در ذکر خدای متعال است‌ یعنی وقتی مطلب ناشایتی کنار نام مبارک او ذکر شد بلافاصله تنزیه انجام شود ولو غرض در آن کلام نفی آن مطلب ناشایست باشد. ✍احمد مومیوند.
⁉️ آیا جمله فعلیه بر اسمیه عطف می شود؟ آیه ۵۲ سوره یس؟