اکنون که ز خوشدلی به‌جز نام نمانْد، یک همدمِ پخته جز میِ خام نماند؛ دستِ طَرَب از ساغرِ می بازمگیر امروز که در دست به‌جز جام نماند! #خیام 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم من رمیده‌دل آن به که در سماع نیایم که گر به پای درآیم به در برند به دوشم بیا به صلح من امروز در کنار من امشب که دیده خواب نکرده‌ست از انتظار تو دوشم مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم به زخم‌خورده حکایت کنم ز دست جراحت که تندرست، ملامت کند چو من بخروشم مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم؟ به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم #سعدی 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

بر گرانباری من رحم کن ای سیل فنا که من این بار به امید تو برداشته‌ام #صائب_تبریزی 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

ای‌کاش که جای آرمیدن بودی، یا این رَهِ دور را رسیدن بودی؛ کاش از پیِ صد هزار سال از دل خاک، چون سبزه امیدِ بر دمیدن بودی! #خیام 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

صلاحِ کار کجا و منِ خراب کجا ببین تفاوتِ رَه کز کجاست تا به کجا دلم ز صومعه بگرفت و خِرقِهٔ سالوس کجاست دِیرِ مُغان و شرابِ ناب کجا چه نسبت است به‌ رندی صَلاح و تقوا را سماعِ وَعظ کجا نغمهٔ رَباب کجا ز رویِ دوست دلِ دشمنان چه دریابد؟ چراغِ مُرده کجا شمعِ آفتاب کجا چو کُحلِ بینشِ ما خاکِ آستانِ شماست کجا رویم بفرما ازین جناب کجا مَبین به سیبِ زَنَخدان که چاه در راه است کجا همی‌ رَوی ای دل بدین شتاب کجا بِشُد! که یادِ خوشش باد روزگارِ وصال خود آن کِرِشمه کجا رفت و آن عِتاب کجا؟ قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست قرار چیست صبوری کدام و خواب کجا؟ غزل ۲ #حافظ 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

گذار آرد مَهِ من گاه‌گاه از اشتباه اینجا فدای اشتباهی کآرد او را گاه‌گاه اینجا مگر رَه گم کند کو را گذار افتد به ما یارب فراوان کن گذارِ آن مَهِ گم‌کرده‌راه اینجا کُلَه جا ماندش این جا و نیامد دیگرش از پی نیاید فی‌المثل آری گرش افتد کلاه اینجا نگویم جمله با من باش و ترک کامکاران کن چو هم شاهی و هم درویش گاه آنجا و گاه اینجا هوای ماه خرگاهی مکن ای کلبهٔ درویش نگنجد موکب کیوان شکوه پادشاه اینجا شبی کان ماه با من بود می‌گفتم کلید صبح به چاه افکنده‌ایم امشب که دربند است ماه اینجا ندانستم که هم از نیمه‌شب تازد برون خورشید که نگذارد ز غیرت ماه را تا صبحگاه اینجا تویی آن نوسفر سالک که هر شب شاهد توفیق چراغت پیش پا دارد که راه اینجا و چاه اینجا به کوی عشق یا قصر شهان یا کلبهٔ درویش فروغ دوست می‌خواهی تو خواه آنجا و خواه اینجا بیا کز دادخواهی آن دل نازک نرنجانیم کدورت را فرامُش کرده با آیینه آه اینجا سفر مپسند هرگز شهریار از مکتب حافظ که سیر معنوی اینجا و کنج خانقاه اینجا #شهریار 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

تویی آن که میم مشیتت زده نقش صورت کاف و نون فلک و زمین به اراده ات شده بی سکون شده با سکون به کتاب علم تو مندرج بود آن چه کانَ و ما یکون تویی آن مصور ما خلق که من الظواهر و البطون بود این عوالم کن فکان، اثر فعال تو یا علی #فواد_کرمانی 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

پنجره را باز کن و لذت ببر خوشبختانه باران ارث پدر هیچکس نیست... #حسین_پناهی 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

ای بهار، ای بهار افسونگر من سراپا خیال او شده‌ام در جنون تو رفته‌ام از خویش شعر و فریاد و آرزو شده‌ام.. #فروغ_فرخزاد 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

🎼 تو هم از روی من رد شو ولی این سایه سنگینه... #محسن_چاوشی 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

چون حاصلِ آدمی درین جایِ دودَر، جز دردِ دل و دادنِ جان نیست دگر؛ خرّم دلِ آن‌که یک نفس زنده نبود، و آسوده کسی‌ که خود نزاد از مادر! #خیام 🌿@adabavin | ادب آوین🪶

عمرها در پی مقصود به جان گردیدیم دوست در خانه و ما گِرد جهان گردیدیم خود سراپرده قدرش ز مکان بیرون بود آن که ما در طلبش جمله مکان گردیدیم همچو بلبل همه شب نعره زنان تا خورشید روی بنمود، چو خفاش نهان گردیدیم گفته بودیم به خوبان که نباید نگریست دل ببردند و ضرورت نِگران گردیدیم صفتِ یوسفِ نادیده بیان می‌کردند با میان آمد و بی نام و نشان گردیدیم رفته بودیم به خلوت که دگر مِی نخوریم ساقیا باده بِده کز سَرِ آن گردیدیم تا همه شهر بیایند و ببینند که ما پیر بودیم و دگرباره جوان گردیدیم سعدیا لشکر خوبان به شکار دل ما گو میایید که ما صیدِ فلان گردیدیم #سعدی 🌿@adabavin | ادب آوین🪶