🌹نکته های جالب نحوی ۷۹۱. جملهٔ اسمیّهٔ حالیّه بدون واو ♦️ هرگاه جملهٔ حالیّهٔ اسمیّه، تأکید کنندهٔ مفهوم و مضمون جملهٔ سابق باشد در این صورت لازم است چنین جمله‌ای بدون واو حالیّه عنوان شود؛ مانند: هٰذا الْحَقُّ لا رَیْبَ فِیْهِ در این مثال، جملهٔ اسمیّهٔ حالیّه (لا رَیْبَ فِیْهِ) مؤکِّد جمله ای است که قبل از آن عنوان شده است لذا جملهٔ حالیّه بدون واو آمده است. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۵ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۷۹۲. راه تشخیص واو حالیّه 🔹 به واو حالیّه، واو ابتدائیّه نیز گفته می‌شود و راه تشخیص چنین واوی آن است که بتوان به جای آن، لفظ «إِذْ» را قرار داد؛ مانند: سَافَرْتُ وَ الشَّمْسُ طَالِعَةٌ یعنی «مسافرت کردم در حالی که خورشید طلوع کرده بود» که می‌توان «إِذْ» را به جای واو حالیّه قرار داد و گفت: «سَافَرْتُ إِذِ الشَّمْسُ طَالِعَةٌ». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۵ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۷۹۳. ارتباط جملهٔ حالیّهٔ فعلیّهٔ مثبت با ذوالحال 🔸 هرگاه حال، جمله فعلیّه‌ای باشد که فعل آن، ماضی مثبت است به وسیلهٔ «واو» و «قَدْ» ارتباط پیدا می‌کند؛ مانند: جَاءَ الرَّسُوْلُ وَ قَدْ أَسْرَعَ یعنی «فرستاده در حالی که شتابان بود، آمد» 🔻 در صورتی که جملهٔ حالیّه از ضمیر صاحب حال خالی باشد ارتباط با «واو» و «قَدْ» لازم و واجب است؛ مانند: سَافَرَ الرَّسُوْلُ وَ قَدْ طَلَعَ الْفَجْرُ یعنی «فرستاده در حالی که فجر طالع شده بود، مسافرت کرد». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۵ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۷۹۴. جملهٔ حالیّهٔ فعلیّهٔ ماضی مثبت بعد از «إِلّا» یا قبل از «أَوْ» شرطیّه ✳️ هرگاه جملهٔ حالیّه با فعل ماضی مثبت آغاز گردد و بعد از «إِلّا» یا قبل از «أَوْ» شرطیّه باشد لازم است لفظاً و تقدیراً بدون «واو» و «قَدْ» عنوان شود؛ مانند: ما تَکَلَّمَ إِلّا ضَحِکَ یعنی «سخن نگفت مگر در حالی که خندان بود». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۶ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۷۹۵. جملهٔ حالیّهٔ فعلیّهٔ ماضی منفیّ به «ما» ❎ هرگاه جملهٔ حالیّه، جملهٔ فعلیّه‌ای باشد که فعل آن، ماضی منفیّ به «ما» باشد، اقتران آن فقط به «واو» حالیّه واجب است؛ مانند: وَقَفَ الْخَطِیْبُ وَ ماٰ فَاهَ بِبِنْتِ شَفَةٍ یعنی «سخنران ایستاد در حالی که لب باز نکرد و حرفی نزد». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۶ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۷۹۶. ارتباط ذوالحال با جملهٔ حالیّهٔ آغاز شده با فعل مضارع مثبت ❇️ هرگاه حال، جمله فعلیّه‌ای باشد که فعل آن، مضارع مثبت است، تنها به وسیلهٔ ضمیر ارتباط می‌یابد؛ مانند: أَقْبَلَ الصَّدِیْقُ یُبَشِّرُ الْقَوْمَ یعنی «دوست آمد در حالی که به قوم بشارت می‌داد». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۷ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۷۹۷. ارتباط ذوالحال با جملهٔ حالیّهٔ آغاز شده با فعل مضارع مثبت ✳️ ارتباط ذوالحال با جملهٔ فعلیّه‌ای که فعل آن، مضارع مثبت باشد در صورتی به وسیلهٔ ضمیر است که قبل از فعل مضارع، حرف «قد» واقع نشده باشد؛ چون که اگر قبل از فعل مضارع، حرف «قَدْ» قرار گرفته باشد، ارتباط آن علاوه بر ضمیر با «واو» نیز لازم است؛ مانند: «لِمَ تَذُمُّوْنَنِی وَ قَدْ تَعْلَمُوْنَ صِدْقَ وُدِّی» یعنی «برای چه مرا سرزنش می‌کنید در حالی که به صدق دوستی من آگاهید؟». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۷ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۷۹۸. تعدّد حال 🟥 حال چه به صورت مفرد و چه به صورت جمله باشد، می‌تواند متعدّد باشد؛ مانند: جَاءَ زَیْدٌ رَاکِباً مُبْتَسِماً یعنی «زید در حالی که سواره و خندان بود، آمد» و جَاءَ عَمْروٌ وَ یَرْکَضُ وَرَاءَ أَبِیْهِ وَ هُوَ فَرِحٌ یعنی «عمرو در حالی که پشت سر پدرش با عجله و شتاب راه می‌رفت و بسیار خوشحال و خندان بود، آمد». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۸ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۷۹۹. تعدّد ذوالحال 🟧 ذوالحال نیز مانند حال به صورت مفرد و جمله، می‌تواند متعدّد باشد؛ مانند: لَقِیْتُ زَیْداً مُصْعِداً مُن‍ْحَدِراً یعنی «زید را در حالی که او به طرف بالا می رفت و من به جانب پایین می‌آمدم، ملاقات کردم». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۸ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۰۰. حال و ماقبلش 🟨حال هرگاه صلاحیت برای آنچه که ما قبلش قرار می‌گیرد را داشته باشد برای آنچه که بلافاصله قبل از آن آمده محسوب می‌شود، اگرچه تقدیری باشد؛ مانند: لَقِیْتُ زَیْداً فِی الْمَدْرَسَةِ مَاشِیاً در مثال فوق، «مَاشِیاً» حال برای «زَیْداً» قرار گرفته اگرچه از نظر ظاهر، بین حال و صاحب آن، جارّ و مجرور (فِی الْمَدْرسَةِ) فاصله شده اما حال در تقدیر بلافاصله بعد از صاحب حال واقع شده است. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۸ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۰۱. حال مفرد 🟩 هرگاه حال، مفرد باشد بیان کنندهٔ حالت اسمی است که قبل از حال قرار گرفته است؛ مانند: لَقِیْتُ زَیْداً مَاشِیاً یعنی «با زید برخورد کردم در حالی که زید پیاده بود» بنابراین در مثال فوق، «مَاشِیاً» حال برای «زَیْداً» محسوب می‌شود و اگر بیان حالت گوینده (ضمیر متکلّم وحده) اراده شود گفته می‌شود: «لَقِیْتُ مَاشِیاً زَیْداً» یعنی «با زید برخورد کردم در حالی که من پیاده بودم». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۹ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۰۲. حال و ذوالحال متعدّد 🟦 اگر دو حال برای دو صاحب حال باشد؛ مانند: «لَقِیْتُ زَیْداً مَاشِیاً رَاکِباً» یعنی «لَقِیْتُه مَاشِیاً وَ أَنا رَاکِبٌ» حال اوّل (مَاشِیاً) برای صاحب حال دوّم (زَیْداً) و حال دوّم (رَاکِباً) برای صاحب حال اوّل (ضمیر متکلّم وحده) است ترجمه: با زید برخورد کردم در حالی که من سواره بودم و زید پیاده بود. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۹ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۰۳. حال متعدّد و ذوالحال واحد 🟪 جائز است دو یا چند حال برای یک صاحب حال آورده شود؛ همان طوری که چند خبر برای یک مبتدا آورده می‌شود؛ مانند: إِشْتَرَیْتُ الرُّمَّانَ حُلْواً حَامِضاً یعنی «انار را خریدم در حالی که ترش شیرین بود». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۹ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۰۴. تناسب حال با ذوالحال در فرض تعدّد آن دو 🟫 در صورتی که حال و ذوالحال هر دو متعدّد باشند؛ اگر معنی، ظاهر باشد و معلوم باشد که حال برای کدام ذوالحال است، هر حالی که به ذوالحال خود که از قرینه معلوم است، بازگشت می‌کند؛ مانند: لَقِیْتُ هِنْداً صَاعِداً مُنْحَدِرةً یعنی «برخورد کردم با هند در حالی که من بالارونده بودم و او فرود آینده بود» «مُنْحَدِرَةً» حال برای «هِنْداً» است چون هر دو مؤنّث می باشند و «صَاعِداً» حال برای فاعل (تُ) است چون هر دو مذکّر می باشند. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۸۹ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۰۵. رتبهٔ حال و ذوالحال 🔴 حکم حال، آن است که بعد از ذوالحال قرار گیرد؛ ولی در موارد پایین لازم است که حال قبل از ذوالحال واقع شود: 1. هرگاه ذوالحال، نکرهٔ محضه (اسم نکره ای که هیچ گونه تخصیصی نخورده است) باشد؛ مانند: قَدِمَ مُسْرِعاً رَجُلٌ یعنی «مردی شتابان آمد». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۹۰ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۰۶. رتبهٔ حال و ذوالحال 2. هرگاه ذوالحال، محصورٌ فیه باشد (نفی و«إِلّا» یکی از راههای حصر است)؛ مانند: ما سَافَرَ رَاکِباً إِلَّا أَبُوْکَ یعنی «کسی جز پدر تو سواره به مسافرت نرفت». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۹۰ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۰۷. رتبهٔ حال و ذوالحال 3. هرگاه ذوالحال به ضمیری که به حال ارتباط دارد اضافه شود؛ یعنی آن ضمیر به چیزی برمی گردد که وابسته به حال باشد؛ مانند: جَاءَ یَأْخُذُ بِثَارِ کُلَیْبٍ أَخُوْهُ یعنی «برادر کلیب (اسم شخص است) آمد در حالی می خواست انتقام خون او را بگیرد» در مثال فوق، «أَخُو» ذو الحال است و جملهٔ«یَأْخُذُ بِثارِ کُلَیْبٍ» جملهٔ حالیّه می باشد و ذو الحال به ضمیری اضافه شده که به بخشی از حال (کُلَیْب) بر می گردد. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۹۰ ⛔ انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۰۸. ذوالحالِ نکره 🟠 هرگاه ذوالحال، نکرهٔ محضه (اسم نکره ای که تخصیص نخورده است) باشد واجب است بعد از حال آورده شود؛ مانند: جَائَنِی رَاکِباً رَجُلٌ در مثال فوق، ذوالحال (رَجُل) نکرهٔ محضه است و به همین جهت بعد از حال (رَاکِباً) عنوان شده است. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۹۱ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🛑 ترجمهٔ «کُلّ» در عربی ✅ در صورت عدم اضافه (دارای تنوین بودن)⬅️ سه صورت دارد: 1. بعد از آن، مفرد بیاید⬅️ هر مثال: کُلٌّ جَلَسَ فِی مَکَانِهِ (هر کسی در جای خود نشست) 2. بعد از آن، جمع بیاید⬅️ همه مثال: کُلٌّ کَانُوْا جَاهِلِیْنَ (همهٔ آنها نادان بودند) 3. بعد از آن، «مِنْ» بیاید⬅️ هر یک مثال: کُلٌّ مِنَ الْعُلَمَاءِ (هر یک از دانشمندان) ✅ در صورت اضافه به مفرد نکره⬅️ هر مثال: کُلُّ نَفْسٍ = هر کسی ✅ در صورت اضافه به جمع معرفه⬅️ همه مثال: کُلُّ التَّلامِذَةِ (همهٔ دانش آموزان) ✅ در صورت استعمال در باب تأکید (چه به ضمیر جمع اضافه شود و چه به ضمیر مفرد)⬅️ همه مثال: جَاءَ الطُّلَّابُ کُلُّهُمْ (همهٔ دانش جویان آمدند)_ إِشْتَرَیْتُ الْعَبْدَ کُلَّهُ (همهٔ برده را خریدم) ✅ در صورت واقع شدنِ «کُلّ» بعد از نفی⬅️ هر مثال: مَا کُلُّ عَالِمٍ مُتَّقِیاً (هر دانشمندی پرهیزکار نیست) به این معنی که برخی پرهیزکار هستند و برخی نیستند ✅ در صورت واقع شدنِ نفی بعد از «کُلّ»⬅️ هیچکدام مثال: کُلُّ ذٰلِکَ لَمْ یَکُنْ ( هیچکدام از آنها نبود). 🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱 https://eitaa.com/joinchat/1248723043Ce11c41323c 🟤 انتشار بدون لینک جائز نیست👆

🌹نکته های جالب نحوی ۸۰۹. لزوم تأخیر حال از ذوالحال 1.هرگاه حال، محصورٌ فیه باشد؛ مانند: ما نُرْسِلُ الرُّسُلَ إِلَّا مُبَشِّرِیْنَ یعنی «ما پیامبران را نمی فرستیم مگر در حالی که تنها بشارت دهندگان باشند» حال (مُبَشِرِیْنَ) محصورٌ فیه است و ذوالحال «الرُّسُل» است. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۹۱ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۱۰. لزوم تأخیر حال از ذوالحال 2. هرگاه جملهٔ حالیّه توسّط واو به ذوالحال ارتباط پیدا کند؛ مانند: جَائَنِی الْغُلَامُ وَ هُوَ یَحْمِلُ الْبُشْریٰ جملهٔ اسمیّه، حال می باشد و با واو حالیّه با ذوالحال (الْغُلام) ارتباط پیدا کرده است. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۹۱ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۱۱. لزوم تأخیر حال از ذوالحال 3. هرگاه ذوالحال، مجرور به اضافه یا مجرور به حرف جرّ باشد؛ مانند: عَجِبْتُ مِنْ ذَهَابِ الْأَمِی‍ْرِ مَاشِیاً «الْأَمِیْر» مجرور به اضافه و ذوالحال است. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۹۱ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۱۲. تقدیم حال بر ذوالحال 🟡 تقدیم حال بر صاحب حال مرفوع یا منصوب جائز است؛ مانند: «جَاءَ ضَاحِکاً زَیْدٌ» و «رَأَیْتُ رَاکِبَةً هِنْداً». 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۹۲ ⛔انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۱۳. مواضع وجوب تأخیر حال از ذوالحال 1. حال، محصورٌ فیه باشد؛ مانند: ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلِیْنَ إِلّا مُبَشِّرِیْنَ 2. حال، جمله و رابط آن، واو باشد؛ مانند: سَافَرْتُ وَ قَلْبِی مُشْتاَقٌ 3. صاحب حال، مضاف إِلیه باشد؛ مانند: عَجِبْتُ مِنْ ذَهَابِکَ مُسْرِعاً. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۹۲ ⛔ انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈

🌹نکته های جالب نحوی ۸۱۴. مواضع وجوب تأخیر حال از ذوالحال 4. عامل حال از فعل های جامد (غیر متصرّف) باشد؛ مانند: ما أَحْسَنَ زَیْداً مُقْبِلاً فعل تعجّب، جامد است 5. عامل حال، معنوی باشد؛ مانند: تِلْکَ بُیُوْتُهُمْ خَاوِیَةً «تِلْکَ» عامل معنوی است به این معنی که چون دارای معنای «أُشِیْرُ إِلَیْها» می باشد عمل کرده است. 📒 کتاب مبادی العربیة ج ۴ بخش نحو ص ۲۹۲ ⛔ انتشار مطالب کانال بدون لینک‌ جائز نمی‌باشد. 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈 👉@Adabiat_arabi👈