«١٣» جاری است دعای فرجت بر لب رود یا بر لب فواره به هنگام سجود دیدم که به شوق تو لب خشک کویر مشغول طلب کردن باران شده بود #علی_گلی_حسین_آبادی #پویش_شعر_مهدوی @adabiatqom

«٢۵» ای خواهش تابیدن هر لحظۀ نور ذکر لب هر چشمه به هنگام عبور ای خندۀ گل، نغمۀ بلبل به درخت هر کس به زبانی شده خواهان ظهور #علی_گلی_حسین_آبادی #پویش_شعر_مهدوی @adabiatqom

«۵۵» در صحن تو وقتی ملک پا می‌گذارد هنگام رفتن خویش را جا می‌گذارد اینجا که آیینه ست و رنگ گنبد آن هفت آسمان را به تماشا می گذارد دنیای من هر کس تو را دیده‌ست یکبار بعد از تو تنها وصف زیبا می‌گذارد حس می‌کند عطر خدا را عاشقانه هر کس خودش را در تو تنها می‌گذارد عطری وزید و ناگهان احساس کردم عطر تو در گل بوی خوش را می‌گذارد #علی_گلی_حسین_آبادی #پویش_شعر_مهدوی @adabiatqom