با زهر چشم خنده هم‌آغوش کرده‌ای بادام تلخ را چه شکرپوش کرده‌ای؟ داریم چون قبا سربندت هزار جا ما را چه ناامید ز آغوش کرده‌ای؟ تا چشم را به هم زده‌ای، از سپاه ناز تاراج عافیت‌کده هوش کرده‌ای در پیش آفتاب چه پرتو دهد چراغ؟ گل را خجل ز صبح بناگوش کرده‌ای حق نمک چگونه فراموش من شود؟ داغ مرا به خنده نمک‌پوش کرده‌ای شکر توام ز تیغ زبان موج می‌زند چون آب اگرچه خون مرا نوش کرده‌ای #صائب ز فکرهای ثریا نثار خود ما را چه حلقه‌هاست که در گوش کرده‌ای #صائب_تبريزى @adabpardis

🌱چون خطایی از تو سر زد در پشیمانی گریز کز خطا نادم نگردیدن خطای دیگر است #صائب همه‌ی ما انسان‌ها مجموعه‌ای از صفات خوب و بد و توانایی‌ها و کاستی‌ها هستیم. نکته‌ی مهم و قابل توجه در مورد انسان این است که می‌تواند با افزایش دانش و ارتقاء بینش خود، هر روز بهتر و کامل‌تر گردد. روی نقاط ضعف خود کار کند و صفات خوب و توانمندی‌هایش را بیشتر متجلی سازد. اما در این مسیر همه‌ی ما حتی گاهی ناخواسته خطایی می‌کنیم که باعث رنجش دیگران و خود می‌شویم؛ اما مهم این است که در قدم اول از کار خود احساس پشیمانی کنیم و سهم و تقصیر خود را بپذیریم. این رفتار باعث رشد و زیباتر شدن وجود ماست. اما بسیاری افراد، حس طبیعی پشیمانی ایجاد شده برای تفکر و اصلاح خود را با توجیهات و مقصر دانستن دیگران و محق دانستن خود، به یک خطای دیگر تبدیل می‌کنند و به بیراهه می‌روند و هیچ‌وقت بهبود، اصلاح، زیبایی و کمالی در وجود و زندگی‌شان پدید نمی‌آید. قبول خطا، فکر کردن به ریشه‌های آن، احساس پشیمانی قلبی، عذرخواهی کلامی، عزم بر عدم تکرار آن کار و سعی در جبران مافات، مسیر درست اصلاح و کمال است. و چه زیبا فرمود حضرت مولانا که: 🌱هر که نقص خویش را دید شناخت اندر استکمال خود دو اسبه تاخت معنای بیت: هر که قادر به دیدن و شناخت عیب خود باشد در اصلاح و تکمیل وجود خود دو اسبه (با سرعت و قدرت) خواهد شتافت. #شعر_درس‌زندگی @adabpardis

🌸بی‌محبت مگذران عمر عزیز خویش را 🌸در بهاران عندلیب و در خزان پروانه باش #صائب @adabpardis