eitaa logo
شناخت ادیان_عباس مریدی✍️
3.9هزار دنبال‌کننده
282 عکس
80 ویدیو
82 فایل
1️⃣شناخت ادیان جهان🌏 2️⃣ اثبات حقانیت اسلام🔥 3️⃣بررسی و نقد ادیان موجود❌ 4️⃣پاسخ به شبهات معاندین🔰 🎓دانش آموخته موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی قم المقدسه خادم کانال جهت سوالات شما عزیزان @najaf_110
مشاهده در ایتا
دانلود
شناخت ادیان_عباس مریدی✍️
✅ درون‌گرایی هندی #سه_شنبه_های_ادیان_شرقی 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
🌐 درون‌گرایی هندی ♦️ تقسیم جهان به دو قسمت شرق و غرب از دو منظر است : ○ یکی از منظر جغرافیایی ○ و یکی هم از منظر فرهنگی (فرهنگ شرقی و فرهنگ غربی)؛ ♦️ اما باید دانست که این دو تقسیم بندی، کاملاً منطبق بر هم نیستند، مثلاً : ○ عربستان از نظر جغرافیایی به همان اندازه شرقی است که هند و چین شرقی‎اند اما عربستان از نظر فرهنگی هرگز به اندازه آنها شرقی نیست. ○ حتی ایران نیز که از نظر جغرافیایی شرقی است و بین یونان و روم (از طرف غرب) و هند و چین (از طرف شرق) قرار دارد، به اندازه هند و چین شرقی نیست؛ چون ایران بین فرهنگ شرق و غرب واقع و در طول تاریخ دچار نوسانات فرهنگی زیادی شده است، از برخی جهات، رنگ غربی و از برخی جهات رنگ شرقی به خود گرفته است. ○ مصداق بارز این مطلب فلسفه و عرفان ایرانی است که از نظر فلسفی، رنگ غربی (یونانی) و از نظر عرفانی، رنگ شرقی (هندی) دارد. ♦️ برخی کشورهای شرقی مانند هند و چین از نظر بروز روحیات شرقی، بر دیگر کشورهای شرقی تفوق دارند؛ لذا این دو کشور (به خصوص هند) مظهر فرهنگ شرق به شمار می‎روند. ♦️ مهمترین ویژگی فرهنگ شرقی، درون‎گرایی و رازورزی است که هند نماد بارز آن در جهان به شمار می‎رود. ♦️ همه مکاتب هندی تأکید ویژه‎ای به درون و باطن انسان دارند و آزادی و رهایی انسان را در گرو آزادی و رهایی درونی انسان از تعلقات بشری می‎دانند و ظواهر دنیوی را نادیده و تعلق بدان را به سخره می‎گیرند. ♦️ از دید این مکاتب، انسان آزاد یعنی انسانی که باطنی آزاد دارد، و انسان برای رهایی باید به سیر در باطن خود بپردازد و منجی خود را در درون خود بیابد. ♦️ این خصیصه باطن گرایی هندی، مقابل خصیصه‎ای از فرهنگ غرب است که تأکید بر عقل و خردورزی دارد و پیروی از منطق عقل را تنها راه بهروزی و پیروزی می‎داند. از این رو، برای رهایی، یکی رو به سوی درون (باطن) و دیگری رو به سوی برون (ظاهر) دارد. ♦️ بنابراین در جهان معاصر که جهان تجدد و تکنولوژی است و انسان سرگشته و حیران از نظر معنوی در جستجوی آرامش است اگر سخن از درون گرایی و عرفان به عنوان برون‎شوی از این سرگشتگی می‎رود نظرها بیشتر معطوف به هند و عرفان هندی است. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
✅ ادوار تفکر هندی 🟣 رادهاکرشنان، متفکر بزرگ هندی، چهار دوره برای تفکر هندی بر می‎شمارد : 1⃣ دوره ودایی (سال ۱۵۰۰ تا سال ٦٠٠ قبل از میلاد) ○ در این دوره آریاییان وارد هند می‎شوند و استقرار می‎یابند و تمدنی جدید را بنیان می‎نهند. ○ مَنْتْره‎ها (سرودهای ودایی)، براهمنه‎ها و او‎پا‎نیشادها متعلق به این دوره‎اند. ○ دوره ودایی دوره آرمان گرایی است. ○ و گرایش‎های فکری هنوز به معنی دقیق، منسجم و سامانمند نشده‎اند. 2⃣ دوره حماسی (سال ٦۰۰ قبل از میلاد تا سال ۲۰۰ میلادی) ○ در این دوره مکتب‎های مختلف فلسفی جوانه می‎زنند و منظومه های حماسی شکل می‎گیرند. ○ مهابهارتا، بلندترین منظومه حماسی هند و جهان، متعلق به این دوره است. ○ تدوین مجموعه اساطیری پورانا‎ها نیز حاصل این دوره است. ○ همچنین در این دوره است که مکاتب بودایی و جاینی جوانه می‎زنند و فرقه‎های شیوایی و ویشنویی در هندوییزم شکل می‎گیرند. 3⃣ دوره سوتره‎ای (از سال ۲۰۰ میلادی به بعد) ○ سوتره عبارتی است موجز و عمیق که به زبانی هنرمندانه ادا می‎شود؛ و به عبارت دیگر سوتره‎ها کلمات قصاری‎اند که در مورد مضامین و موضوعات مختلفی می‎باشند و فهم آنها نیاز به شرح و تفسیر دارد. ○ البته این دوره با نظر به سوتره‎های فلسفی، دوره سوتره‎ای نامیده می‎شود. ○ در این دوره، مضامین فلسفی به صورت سوتره‎ها بیان می‎شوند و فلسفه انتقادی رواج پیدا می‎کند. 4⃣ دوره مدرسی (از سال ۲۰۰ میلادی به بعد) ○ این دوره را نمی‎توان دقیقاً از دوره سوتره‎ای جدا کرد. ○ در این دوره در عرصه فلسفه، متفکران و مفسران نام‎آوری چون کوماریله (Kumarila)، شانکرا (Samkara) و رامانوجه (Ramanuja) ظهور می‎کنند که آثارشان هنوز هم از دست‎آوردهای مهم فکری و معنوی هند به شمار می‎روند. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
🔰 اصول کلی ادیان هندی اصول چهارگانه زیر را که کمابیش مورد پذیرش همه ادیان هندی است می‎توان به عنوان اصول کلی ادیان هند ذکر کرد : 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
1⃣ کارما (Karma) یا کردار : 🔺 منظور از اصل کارما، این است که انسان هر کاری را که در جهان انجام دهد اعم از کردار و گفتار و پندار، اثر و نتیجه آن را خواهد دید. 🔺 به عبارت دیگر هر کنشی در این جهان واکنش متناسب با خود را به دنبال دارد و این واکنش هم در زندگی فعلی انسان و هم در زندگی آینده‎اش در تولد بعدی (سنساره) تأثیر دارد. 🔺 هم از این رو زندگی فعلی هر کسی متناسب با کارمایش در زندگی پیشین است و گرفتاری و رنج هر کسی نتیجه کارما وی در زندگی قبلی است. 🔺 حتی اثر کرمه تا حدی است که می‎تواند طبقه اجتماعی (کاست) انسان را در زندگی بعدی تغییر دهد و آن را بالا یا پایین ببرد. 🔺 کارما بعدها، در سنت و متون مقدس هندو به طرز افراطی‎تری مطرح شد، به گونه‎ای که گویی هر کسی در زندگی فعلی، گرفتار بازتاب کارمایش در زندگی پیشین و در بند سرنوشتی محتوم است و راه گریزی ندارد و تنها باید امیدوار باشد تا نتیجه تلاشش را در زندگی بعدی ببیند : "انسان در اثر ارتکاب گناهان بدنی به موجودی بی‌جان (در تولد بعدی) تبدیل می‎شود، در اثر ارتکاب گناهان گفتاری (در زندگی بعدی) به صورت یک پرنده و یا حیوان و در اثر ارتکاب گناهان پنداری در طبقه‎ای پایین‎تر زاده می‎شود." 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
2⃣ سنســـاره (Samsara) یا تناسخ : 🔸 از این اصل با عناوینی چون گردونه بازپیدایی یا چرخه حیات نیز یاد می‎شود. 🔸 منظور از تناسخ این است که با مرگ ظاهری حیات انسان پایان نمی‎یابد، بلکه پس از نابودی کالبد، روح به گونه‎ای در کالبدی دیگر به حیات خود ادامه خواهد داد و چگونگی حیات بعدی بستگی به کردار انسان (کارما) در حیات قبلی او دارد. 🔸 کردار انسان می‎تواند نحوه زندگی او را در تولد بعدی تعیین و نوع کالبد او را (که انسانی است یا حیوانی) مشخص کند و در صورت داشتن کالبد انسانی طبقه اجتماعی او را و در صورت داشتن کالبد حیوانی، نوع آن را از میان انواع حیوانات اعم از چرنده و پرنده معین کند. 🔸 انسان فقط هنگامی می‎تواند از چرخه حیات رهایی یابد که با طی مراحل سلوک باطنی به حقیقت مطلق واصل شود. 🔸 اینکه اصل تناسخ، ریشه آریایی داشته باشد محل تردید است، چون در وداها نیز مطلب صریحی درباره تناسخ وجود ندارد. 🔸 آنچه در وداها آمده زاده شدن از مرگ و گرفتن پاداش در جهان دیگر است. 🔸 البته در وداها عباراتی مبنی بر حلول روح بشر در جانوران و درختان دیده می‎شود. 🔸 اشاره به اصل تناسخ نخستین بار در اوپا‎نیشادها مشاهده می‎شود. 🔸 به نظر می‎رسد که این اصل از بومیان هند به عاریت گرفته شده باشد. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
3⃣ موکشه (Moksa) یا رهایی : 🔹 موکشه به معنی رستگاری و رهایی است و منظور از آن رهایی انسان از قید و بند تعلقات بشری است، تا آنجا که انسان با رهایی از بند تعلقات بشری بتواند از گردونه بازپیدایی (سنساره) نجات یابد و دوباره متولد نشود و به عبارت دیگر، انسان پس از مرگ گرفتار تولد دوباره در کالبدی دیگر نشود و روحش آزاد و رها گردد. 🔹 هدف نهایی تمام مکاتب هندی، رهایی انسان از تعلقات بشری و گردونه بازپیدایی و رسیدن به موکشه است و این مطلب در هر یک از این مکاتب با اصطلاح ویژه‎ای بیان شده است. 🔹 از قول بودا چنین نقل شده است که مقدار اشکی که انسان در سرگردانی خود در گردونه بازپیدایی ریخته است، از مقدار آب اقیانوس‎ها بیشتر است. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
4⃣ اهينسا (Ahimsa) یا بی‎آزاری : 🔻 مهم ترین اصل عملی ادیان هند، اصل اهینسا یا بی آزاری است. 🔻 طبق این اصل انسان نباید به موجود زنده‎ای اعم از انسان و حیوان آزار برساند، چه رسد به اینکه موجودی را بی‌جان سازد. 🔻 بنا بر همین اصل، گوشت خواری حرام شمرده شده است، زیرا لازمه گوشت خواری انسان، سلب حیات از موجود زنده دیگری است. 🔻 چون همه موجودات زنده (اعم از انسان و غیر انسان) دارای حیاتند و همه احساس درد دارند و دلیلی ندارد که انسان برای ارضای خودخواهی‎اش، زندگی دیگر موجودات زنده را تباه سازد و از آنها سلب حیات کند. 🔻 از این روست که در شرح حال مردان باطنی هندو و سایر مکاتب هندی آمده است که آنان شدیداً مراقب بودند که حتی ناخودآگاه موجودی هر چند موذی را بیجان نسازند. 🔻 به همین دلیل است که برخی از سالکان ریاضت‎کش دهان‎بند بر دهان خود دارند و موقع راه رفتن پیش پای خود را جارو می‎کنند تا مبادا موجود زنده ریزی چون حشرات را بی‎جان سازند. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 📣 لیست مطالب کانال شناخت ادیان جهان 🔰 🌐 برای دسترسی راحت به مطالب ارائه شده در کانال می‌توانید از هشتگ‌های زیر استفاده بفرمایید. 🔸 🔹 🔸 🔹 🔸 🔹 🔸 🟢 مخاطبین عزیز می‌توانند پیشنهادات و انتقادات خود را با ادمین این کانال در میان بگذارید. ⁉️ همچنین کارشناسان کانال آماده پاسخگویی به سوالات و شبهات شما هستند. ♻️ برای ارتباط با ادمین و کارشناسان به قسمت توضیحات (بیو) کانال مراجعه بفرمایید. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
مباحثی پیرامون ادیان شرقی 🕉 ✅ هندوئیسم 🔹 واژه "هندو" (از کلمه سندو) در اصل اسم رودخانه‎ای بزرگ بوده ولی رفته رفته به افراد ساکن سرزمین‎های اطراف آن رودخانه و نیز به کیش و آیین ویژه آنها اطلاق شده است تا آنجا که امروزه از این واژه "هندو"، فقط مفهوم دینی آن به ذهن متبادر می‎شود. 🔹 پس هندوییزم دینی است که پیروان آن هندو می‎باشند. 🔹 دین هندوییزم پیچیده‎ترین و شگفت‎انگیزترین دین هند و بلکه جهان به شمار می‎رود. 🔹 این دین آنچنان پیچیده و گسترده است که برخی از محققان ترجیح می‎دهند به جای واژه "دین" از واژه "سنت" برای توصیف هندوییزم استفاده کنند یا برخی از واژه «ادیان» برای آن استفاده می‌کنند. 🔹 تعریف و توصیف هندوییزم به سادگی و سهولت ادیانی چون اسلام، مسیحیت و ... نیست چون که این مکتب دارای آنچنان تعارضاتی در درون خود است که با ملاک‎های متعارف سایر ادیان و مکاتب قابل تحلیل نیست و گنجاندن هندوییزم در قالب مشترک میان سایر ادیان جای تأمل دارد. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
🔹 نام گذاری این دین نیز مانند سایر ادیان نبوده و عنوان هندوییزم از ابتدای شکل گیری بر آن اطلاق نمی‎شده است. بلکه در طی قرون و به تدریج بر آن اطلاق شده است. به همین دلیل عده‎ای از مستشرقان غربی، تاریخ تکامل دین هندو را به سه دوره تقسیم بندی می‎کنند : 1⃣ دوره ودایی (از سال ۱۵۰۰ تا ۶۰۰ قبل از میلاد) : 🔺 در این دوره مجموعه تعالیم ودایی سرمشق یک زندگی دیندارانه تلقی می‎شود. 🔺 در پایان این دوره بر اثر تعالی تدریجی فکری، گرایش برای یافتن موجودی واحد به عنوان سرچشمه کل هستی شدت می‎یابد و متفکران قوم می‎گویند که این موجود هستی بخش هر چند به نام‎های متعدد خوانده می‎شود یکتا و بی همتاست. 🔺 در این دوره وداهای چهارگانه الهام شده و به تدریج تکامل می‌یابند : ریگ ودا، یجور ودا، سامه ودا، اتهروا. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
2⃣ دوره براهمنی (از سال ۶۰۰ قبل از میلاد تا سال ۸۰۰ میلادی) : 🔺 در این دوره براهمنان به عنوان طبقه ممتاز دینی، متولی آیین ودایی می‎شوند. 🔺 آنان به عنوان برگزیدگان غیبی و واسطه‎های فیض و برکت، اقتدار دینی و دنیایی ویژه‎ای پیدا می‎کنند؛ تفسیر و قرائت خاصی را از این آیین ارائه می‎دهند و اداره امور مملکت را با تکیه بر مسند دینی، در دست می‎گیرند. 🔺 در این دوره، دین هندوان به مناسک و آداب ظاهری افراطی روی آورد. 🔺 یکی از ویژگی‌های مهم این دوره، مساله قربانی‌های زیاد و افراطی خصوصا قربانی اسب بوده است که به اقتصاد و خزائن پادشاهان ضرر زیادی زد و موجب واکنش‌هایی در برابر این رویه شد. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
3⃣ دوره هندویی (از سال ۸۰۰ میلادی به بعد) 🔺 در این دوره مجموعه تعالیم ودایی و تأویل‎ها و تفسیرهای براهمنی در قالب دینی واحد، تحت عنوان هندوییزم ارائه می‎شود و رسمیت و شهرت می‎یابد. 🔺 در واقع این دوره مرحله تکامل یافته دو دوره قبلی است که تا به امروز نیز تداوم داشته است. 🔹 اما به نظر می رسد که صحیح‎تر آن باشد که گفته شود این تقسیم بندی در مورد سیر تاریخی هندوییزم (به عنوان یک دین واحد) است و هر سه دوره به عنوان دوره‎های تاریخی مختلف هندوییزم تلقی شوند، نه اینکه گفته شود قبل از هندوییزم دو آیین دیگر وجود داشته و پس از آن دو نوبت به هندوییزم رسیده است؛ زیرا متون ودایی به عنوان اساس هندوییزم و براهمنان به عنوان طبقه روحانی و ممتاز هندوییزم، جزئی از هندوییزم می‎باشند؛ به عبارت دیگر آن دو، قسیم هندوییزم نیستند بلکه جزیی از هندوییزم می‎باشند. به همین دلیل، تقسیم بندی هندوییزم به سه دین مذکور تناقض آمیز است. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
🔹 بنابراین می‎توان گفت که دین هندوییزم با ورود آریاییان و با پدید آمدن متون ودایی در حدود ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد به سرزمین هند، جوانه‎های اولیه را زد و سپس سیر تکاملی خود را پیمود. 🔹 هندوییزم همراه با هند در طول این سی و پنج قرن فراز و نشیبهای فراوانی را (مثل دوره تسلط سلاطین مسلمان هند به مدت بیش از پنج قرن، و پس از آن تسلط انگلستان حدود یک قرن) پشت سر گذارده است اما علی رغم این همه فراز و نشیب هندوییزم همراه با هند، همچنان پابرجا مانده است و امروز نیز همچنان در برابر نفوذ و استیلای فرهنگ جهان غرب، مقاومت می‎ورزد؛ و گویی رسم آن در طی تاریخ، بر این بوده است که از طرفی رقیبان خود را بپذیرد و از طرف دیگر همه آنها را چون اژدهایی ببلعد و همچنان زنده و بالنده بماند. 🔹 هندوییزم آیین خدایان متعدد، آیین قربانی‎ها، آیین مراسم و جشنواره‎ها، آیین معابد، آیین هفتاد و دو ملت، آیین مردان باطنی و آیین شگفتی هاست. 🔹 لازم به ذکر است که در نظام دینی هندو، اصول چهارگانه‎ای وجود دارند که مشترک بین همه ادیان هندی‎اند و قبلاً مورد بحث قرار گرفته‎اند. این اصول عبارتند از: 1) کرمه (Karma) یا کردار 2) سنساره (Samsara) یا تناسخ 3) موکشه (Moksa) یا رهایی 4) اهينسا (Ahimsa) یا بی آزاری 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
🔹 اما علاوه بر اصول مذکور به موارد زیر نیز به عنوان ویژگی‎های مهم هندوییزم می‎توان اشاره کرد : 🔸 ادوار جهانی ○ هندوییزم و برخی دیگر از مکاتب هندی معتقدند که جهان از آغاز پیدایش ادوار مختلفی را به طور منظم پشت سر گذاشته است و این روند همچنان ادامه دارد. ○ با آغاز آفرینش اولین دوره جهانی آغاز شده است. ○ هر دوره جهانی آغازی طلایی دارد ولی به تدریج روند رو به انحطاطی را طی می‎کند تا به پایان تاریک خود برسد و دوره دیگری با آفرینشی نو آغاز شود. ○ هر دوره جهــانـی یــا مهایوگا (Maha Yuga) به چهار عصر تقسیم می‎شود : 1) کرته یوگا : (Krta Yuga) عصر طلایی یا عصر روشنی و علم 2) ترِته یوگا: (Treta Yuga) عصر نقره‎ای 3) دواپَره یوگا : (Dvapara Yuga) عصر برنجی 4) کالی یوگا (Kali Yuga) عصر آهنی یا عصر تاریکی و انحطاط ○ طبق این تقسیم بندی، جهان اینک در عصر کالی یوگا به سر می‎برد. هر هزار مهایوگا (دوره جهانی) معادل یک روز برهما یا یک کلپه (Kalpa) است. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
🔸 جوهر ثابت ○ هندوییزم بر این عقیده است که جهان در پس تغییرات ظاهری و هیأت ناپایدار خود دارای جوهر ثابتی است که هیچ گونه تغییر و تحولی در آن راه ندارد و ثبات و پایداری این جهان به ثبات آن جوهر بستگی دارد. ○ از این جوهر ثابت در مکاتب مختلف با عناوین گوناگونی از قبیل آتمن، جیوه و پوروشه نام برده شده است، ولی علی‎رغم تفاوت در تعبیر معنی و مفهوم آن یکی است. ○ از دید این مكاتب، تنها کسانی می‎توانند وجود این جوهر ثابت را درک کنند که از جهل و غفلت رسته و به معرفت حقیقی رسیده باشند. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
🔸 کاست یا نظام طبقاتی ○ یکی از اصول مشهور هندوییزم اعتقاد به نظام طبقاتی اجتماعی یا کاست (caste) است. ○ چهار طبقه مهم هندو عبارتند از : 1) براهمنان یا روحانیان 2) کشتریه یا جنگاوران 3) وایشیه یا پیشه‎وران 4) شودره یا خدمتکاران. ○ البته گروهی هم وجود دارند که خارج از طبقه و نجس شمرده می‎شوند و به طبقه پاریه، دالیت یا غیرقابل‎لمس معروفند و از تمام حقوق اجتماعی محرومند. ○ در این نظام طبقاتی هیچ یک از افراد یک طبقه با طبقه دیگر هیچ نوع ارتباطی ندارد (اعم از تکلم، هم‌سفره شدن، ازدواج و ...) ○ در میان برهمنان بهترین جایگاه را دارند و شودره ها به عنوان پایین ترین طبقه بدترین جایگاه. البته که نجس‌ها ( افراد خارج از نظام کاست) بسیار زندگی بدتری دارند، شغل‌ها و حرفه‌های پایین جامعه (مثل نظافت شهر و فاضلاب‌ها) به آنان سپرده می‌شد و حتی دیدن دالیت‌ها موجب نجاست و عدم طهارت در دیگر طبقه‌ها می‌شد. ○ آنها معتقد بودند که طبقه برهمنان از سر برهما ( خدای واحد و اصلی هند)، کشاتریاها از دستان برهما، وایشیه‌ها از ران‌های برهما و شودراها از کف پای برهما ساخته شده‌اند و به این ترتیب هریک بخضی از تقدس برهما را به ارث برده‌اند. اما نجس‌ها هیچ بویی از این تقدس نبرده‌اند. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
🔹 فاصله میان این طبقات تا بدان حد زیاد است که هیچ فردی از یک طبقه حق هیچ گونه ارتباط با طبقه دیگر را ندارد و ارتباطاتی مثل خوردن، نشست و برخاست، ازدواج و حتی معاشرت معمولی هم حرام است. 🔹 دلیل اخلاقی که آورده‌اند این است که هرگاه انسانی در طبقه چاکران متولد شود علت آن است که در حیات قبلی خود مرتکب گناهی شده است و این عقوبت اوست. این توجیه بر مبنای قانون کارما و سنساره است که در هفته قبل بحث شد. 🔹 البته هر یک از این طبقات درون خود اصناف فرعی هم دارد که تا ۲۰۰۰ صنف احصاء شده است. 🔹 یکی از نتایج مهمی که از نظام طبقات کاست در هند به دست می‌آید این است که هرگونه سعی بشر برای ایجاد برابری یا عدالت اجتماعی بی فایده است. بر این اساس تلاش برای عدالت امر ضد اخلاقی است. 🔹 گاندی رهبر فقید هند، صنف نجس را هریجن یا بنده خدا نامید و تمام تلاش خود را برای بر هم زدن نظام کاست به کار بست اما در این مسیر چندان توفیق نیافت. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
🔹 در آیین هندوییزم نوعی تثلیث در خدایان وجود دارد که به آن تری‌مورتی می‎گویند که عبارتند از : 1⃣ برهما (Brahma) خدای خلق و آفرینش، مظهر رجس یا تحرک و انبساط. 2⃣ شیوا (Siva) خدای فنا و مرگ، مظهر تمس یا سکون و تاریکی. 3⃣ ويشنو (Visnu) خدای بقا و زندگی، مظهر ستوه یا روشنایی و پاکی. • با گذشت زمان خدایان سه گانه مذکور مهم ترین خدایان هندو شده‌اند و خدایان دیگر نیز به نحوی تحت الشعاع خدایان سه گانه قرار گرفته‎اند. • خدایان سه گانه مکمل یکدیگرند و به اتفاق هم مظهر یک حقیقت واحد یعنی برهمن می‎باشند و رقیب یکدیگر به شمار نمی‎روند. • هر کدام از این خدایان سه گانه، پرستندگان خاص خود را دارند که برهما پرستان، شیوا پرستان و ویشنو پرستان نامیده می‎شوند. این گونه نیست که پرستندگان هر یک از خدایان سه گانه دو خدای دیگر را نادیده بگیرند؛ بلکه تنها معتقدند که خدای آنها نسبت به دو خدای دیگر برتر است. • در طی گذشت قرون، برای خدایان سه گانه همسرانی نیز به عنوان مکمل و نماد نیروی زایش و انوثیت آنها مطرح شده‎اند که از آن با عنوان شکتی یاد می‎شود. • همین اعتقاد به نیروی زایش (شکتی) خدایان و اتحاد دو نیروی مذکر و مؤنث، آیین خاصی را در سنت هندو در قرن چهارم میلادی پدید آورد که مشهور به آیین تنتره (Tantra)، و مبتنی بر نقش ویژه نیروی جنسی در راستای رستگاری انسان است. • نام‎های همسران خدایان سه گانه، به شرح زیر است : ○ همسر برهما، سرسوتی و واچ نام دارد. ○ همسر شيوا، كالى، دورگا، اوما، گاوری و پرواتی خوانده می‎شود. ○ همسر ویشنو، لکشمی و رادا نامیده می‎شود.
مباحثی پیرامون ادیان شرقی 🕉 ✅ سه طریق نجات 🟡 هندوان طرق سه‎گانه‌ای برای رستگاری از مصایب حیات وضع کرده‎اند و عامه هندوهای راست‌کیش هر سه را محترم و معتبر و موصل به نجات می‎شناسند، اينك به شرح آنها می‎پردازیم : 1⃣ طریقه عمل : 🔹 این طریقه از عهدی قدیم نزد هندوان باقی مانده است. گرچه در نظر خواص و متفکران این روش شأن و مرتبتی چندان ندارد ولی نزد عوام و اکثریت عامه هندوان طريق عمل بسیار متبع و معمول می‎باشد. 🔹 البته این روش هم سهل و هم قابل فهم و حافظ روایات و آداب تاریخی است و عبارت است از اینکه مرد معتقد و سالك عابد سعی می‎کند به وسیله اعمال و عبادات به سر منزل نجات برسد. 🔹 در این طریقه افکار فلسفی و مباحث عقلانی کمتر مورد توجه است و تنها يك سلسله تشریفات و رسوم و مناسك که به زعم ایشان همه از مثوبات و موجبات نجاح و رستگاری است باید انجام دهند تا کارما مستعد و آماده سعادت گردد. 🔹 در این راه است که بسیاری از هندوان به يك سلسله قربانی‎ها و هدایا معتقدند که بایستی به درگاه خدایان تقدیم کنند یا به ارواح اجداد گذشته نثار نمایند یا برابر قرص آفتاب در هنگام طلوع ایستاده، او را بستایند یا آتشی مقدس را در کانون دینی خود روشن و فروزان نگاه دارند و خلاصه اعمال دقیق بسیاری از مناسك و عبادات از هنگام تولد تا وفات شخص، یا در زمان حصاد محصول یا موقع عروسی و زواج انجام دهند. 🔹 آدمی با این اعمال صالحه آن قدر مستحق اجر و پاداش می‎شود که پس از مرگ روان او به یکی از آسمان‎ها صعود خواهد کرد یا بار دیگر در همین زمین در جسد مقدس برهمنی حلول خواهد نمود و راه او برای وصول نهایی به خدای برهما، یعنی الوهيت مطلق سهل و آسان خواهد شد. 🔹 اين سبك و طريقه در براهمانا‎ها ذکر شده و در آنجا يك سلسله فرایض و تکالیف که عهده انسان است و همه موجب نجات در این حیات و منتهی به نجات کامل نفس در حیات دیگر خواهد شد، بتفصیل آمده است. 🔹 این اعمال گرچه بسیار ساده و سهل می‎باشد، ولی بسیار سخت و جدی است. و عبارت است از شرح تقدیم قربانی‎ها به خدایان و خدمت و نیکی درباره معلمان و آموزگاران مذهبی که وداها را به طالب راهنورد تعلیم می‎دهند و با تقدیم نیازها و عطایا به ارواح نیاکان گذشته و یا تفصیل پذیرایی و مهمان نوازی درباره ابنای نوع و غیره و غیره. 🔹 هرگاه کسی این عبادات را با کمال خلوص و صدق انجام دهد فریضه وجدانی را به عمل آورده و دین خود را ادا کرده است. 🔹 البته این روش عمل در طول مرور زمان تحول بسیار حاصل کرده و مجموعه شرایع و سنن متعدد تدوین و تألیف شده که همه مشتمل بر آداب و مناسك جديد و قدیم است. 🔹 مهمترین این مجموعات قوانین شرایع "مانو" است که در حدود ۲۰۰ ق‎م تدوین گشته و به يك سلسله عبادات و رسوم، صورت شریعت و قانونی دینی داده است. 🔹 قوانین مانو و دیگر مجموعه شرایع و فقه هندو همه محتوی دستورهایی سخت است که واجبات و محرمات را برای هر فرد در هنگام پیشامدهای مهم زندگانی، معین می‎کند. مثلا در هنگام تولد و یا موقع وفات و زمان اسم گذاری طفل و یا آداب ستایش در برابر آفتاب و یا مراسم تغذیه و یا شرح اغذیه مباح و حرام و مراسم تراشیدن موی سر و یا هنگام بلوغ و آداب زواج یا پرستش خدای مخصوص خانواده و یا رعایت حقوق و حدود طبقات اجتماعی و امثال این امور همه در آن شرایع مذکور است و هر هندویی معتقد است که اگر این وظایف را بدرستی به عمل آورد هر آینه بعد از مرگ از اقصر طرق راه تولد ثانوی را می‎پیماید و مطابق قاعدۀ کرمه به سعادت نهایی نایل خواهد شد. 🔹 در این قوانین که آنها را به سانسکریت شردا می‎گویند بعضی ادعیه و مناجات‎ها نیز ذکر شده که باید شخص مؤمن به حافظه بسپارد و در مواقع معین نثار اغذیه و اطعمه گوارا به پیشگاه اموات آنها را تکرار و تلاوت کند. 🔹 در همۀ این غذاها و نذرها يك نوع «کوفته» است که آن را پیندا گویند و آن را از برنج و سبزیجات به طور گلوله می‎سازند و می‎گویند که تقدیم این غذاها به ارواح اموات آنها را نیرومند و قوی خواهد ساخت. 🔹 پیندا نثار روح پدر، مادر، اقوام پدری، اقوام مادری و کسانی که دور از زادبوم خود در گذشته‎اند، و نیز دوشیزگان و پسران ناکام می‎شود. 🔹 این مراسم برای میت مرد بیشتر از زن انجام می‎یابد و همراه با ادعیه و اورادی است؛ ولی اگر توجه دقیق نشود و آن ادعیه را به دقت قرائت نکنند، آثار آن محو و فانی خواهد گردید و به مردگان نخواهد رسید و در طول مدت ده روز پس از مرگ این مراسم باید انجام شود تا آنکه در این مدت بتدریج روح مرده صاحب جسد جدیدی بشود و از سر تا به پا تجدید حیات نمايد. ⭕️ ادامه دارد... 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
1⃣ ادامه طریقه عمل : 🔹 همان طور که برای مردان در شریعت مراسمی منظور است، برای زنان نیز رسوم و تشریفاتی است به موجب قانون مانو وظيفه واجب زن آن است که با کمال خضوع و خشوع به خدمت مرد قیام کند. 🔹 در شریعت مانو، دختر در زمان طفولیت باید بنده و برده پدر باشد و در جوانی مانند کنیز شوی خود را خدمت کند و چون شوی او بمیرد، باید مطیع پسر ارشد باشد و هیچ وقت از خود آزادی و استقلال نداشته و ندارد و می‎گویند زن باوفا باید شوی خود را مانند خدا پرستش کند و بعد از مرگ او دیگر نباید مزاوجت کند. 🔹 در بعضی اماکن هندوهای عامه ارتدوکس تا حدی در این عقیده مبالغه کرده‎اند که زن را مجبور می‎کنند در برابر شوهر سجده کند و پای او را ببوسد و حتی نام مرد دیگری را نباید به زبان بیاورد و اگر زنی بیوه به هوای تولید فرزندان با مردی دیگر تزویج کند، در حیات ثانوی که به این دنیا خواهد آمد به جای آنکه به شوهر خود متصل شود به کیفر این خطیئه در رحم شغالی جای خواهد گرفت. علاوه بر اینها به عنوان آخرین وظیفه گفته شده است یکی از الزامات زن رسم سوتی است. خودسوزی بر روی جنازه شوهر، كه اينك قانوناً منع شده، ولی با وجود جلوگیری پلیس هنوز کم و بیش دیده می‎شود. 🔹 در برابر مرد نیز با وجود مقام اولویت و برتری نسبت به زن ملزم و موظف است که پاره‎ای حقوق و احترام را دربارۀ او رعایت کند؛ اعطای هدایا و تحف مخصوص مانند البسه و زیورها و اغذیه گوارا در ایام تعطیل و روزهای عید از وظایف مرد است؛ ولی همواره مرد مقام والاتر و اولویت را دارد. 🔹 برهمنان هیچ وقت با زنان خود هم‎سفره نمی‎شوند و هنگامی که او غذا می‎خورد یا جامه برتن می‎پوشد یا به چشمان خود سرمه می‎کشد بر او نظر نمی‎کنند و این نظر کردن را حرام می‎دانند. 🔹 البته نباید از نظر دور داشت که این قوانین و شرایع همیشه متضمن مستثنیات بسیار نیز هست و حتی در نزد هندوان متعصب، اوضاع و احوال جدید اجتماعی امروزه تغییرات مهمی در این گونه رسوم و آداب ایجاد نموده است. 🔹 خلاصه طريقه عمل عبارت است از اطاعت و اجرای يك سلسله اعمال خشك و پیروی کورکورانه از برهمنان است تا آنکه به وسیله آن هندوی مؤمن به نجات و رستگاری نایل گردد. 🔹 اما با همۀ اینها این طریقه نزد متفکران و خواص از طریقهٔ علم پایین‎تر است و وصول به نجات و کامیابی بعد از مرگ به طریقهٔ دیگری که از این مرحله اجل و اعلاست، یعنی طريقة علم (جنیانه مارگه) برای حصول مطلب بهتر می‎باشد. ⭕️ ان‌شاءالله در هفته آینده به طریقه علم و طریق محبت خواهیم پرداخت ... 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
مباحثی پیرامون ادیان شرقی 🕉 هفته گذشته از طریق عمل بحث شد؛ امروز به دو طریق دیگر خواهیم پرداخت : ✅ طریق علم (جنانه مارگه) • یکی از راه‎های رسیدن به حقیقت و رهایی طریق جنانه یا علم است. • این طریق مبتنی بر این اصل است که ریشه تمام رذایل و تعلقات بشری نادانی یا «اَویدیا» (avidya) است؛ • به عبارت دیگر، جهل ام‎الرذایل آدمی است زیرا جهان ظاهر و همه تعلقات دنیوی، ساخته و پرداخته جهل و توهم است و اگر انسان از نادانی رهایی یابد، به چشم دل خواهد دید که غیر از حقیقت مطلق یا برهمن، چیزی وجود ندارد. • بنابراین، انسان در سایه معرفت می‎تواند از تمام رذایل و تعلقات آزاد شود و بالعيان وحدت آتمن-برهمن (وحدت نفس خود لا روح جهانی) را دریابد و با غرق شدن در دریای وحدت، از بند چرخه حیات آزاد شود. همان گونه که قطره سرانجام به اصل و مبدأ خود (دریا) باز می‎گردد و وجود آن در وجود دریا محو و همه دریا می‎شود. • چنین انسانی نیز به اصل و مبدأ ازلی خود (دریای حقیقت) رجعت می‎کند و در آن محو و فانی می‎گردد و همه «او» می‎شود. • این روش بیشتر مورد تأکید مكتب «ادوايته ودانته»، و به خصوص نامی ترین شارح آن شنکره است. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
✅ طریق عشق (بهکتی مارگه) • یکی از راه‎های رستگاری انسان طریق بهکتی یا عشق است. • در این طریق سالک برای رسیدن به حقیقت و آزادی مطلق، باید دل از تعلقات بشوید و سراپا عشق به حقیقت مطلق شود، به گونه‎ای که در وجودش جایی برای غیر آن حقیقت باقی نماند. • در این صورت، آتش عشق با دل سالک آن می‎کند که حتی از ریاضت‎های شاق طولانی ساخته نیست و آنچنان ریشه تعلقات را می‎سوزاند که عاشق غیر از معشوق حقیقی چیزی نمی‎بیند. • یکی از متون مهمی که طریق عشق را سهل‎ترین و در عین حال کارآمدترین طریق معرفی می‎کند کتاب مشهور بگود گیتا است. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
✅ طریق ریاضت (یوگا مارگه) • یکی از طرق مشهور رستگاری و رهایی از چرخه حیات طریق یوگا یا ریاضت است. • در این طریق، سالک طالب رستگاری باید بعد از فراهم ساختن زمینه لازم زیر نظر استادی کار آزموده، مراحل هشت گانه یوگا را مرحله به مرحله با شکیبایی پشت سر بگذارد و با مراقبه و تحمل سختی‎های راه و ریاضت‎های شاق مدارج باطنی را به تدریج طی کند تا سرانجام به سرمنزل مقصود رستگاری برسد. • مهم ترین دستور العمل در این باره، کتاب مشهور پتنجلی به نام یوگا سوتره است. • لازم به ذکر است که در سنت هندوییزم تأكيد برخی از مکاتب و صاحب نظران بر یکی از این چهار طریق، به معنی نفی سه طریق دیگر نیست. بلکه غرض از تأکید این است که یکی از آنها بر سه طریق دیگر ارجح است و کارآیی بیشتری دارد و سالک از آن طریق راحت تر و زودتر به مقصد می‎رسد. • حتی اعتقاد بر این است که این چهار طریق باید به گونه‎ای توأم با یکدیگر باشند. • مثلاً کسی که بــر طریق علم و معرفت تأکید دارد نباید طریق عشق و عمل را نیز فراموش کند. • بنابراین این چهار طریق نه تنها یکدیگر را نفی نمی‎کنند، بلکه مکمل همدیگر نیز می‎باشند. • ویوکاننده (Vivekananda) می‎گوید که انسان در زندگی این جهانی خود برای تعالی روحش بـه سـه عنـصـر علــم، عشق و ریاضت نیاز ضروری دارد که علم و عشق به منزله دو بال پرنده، برای پروازند و ریاضت نیز چون دم پرنده برای حفظ تعادل پرواز است. 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh
مباحثی پیرامون ادیان شرقی 🕉 ✅ تقدس گاو • یکی از جلوه‎های آیین هندو تقدیس گاو است. • گاو را به سان خدایی حرمت می‎گذارند. • بر گردنش رشته‎های گل می‎افکنند. • بر پایش آب می‎افشانند و بر پیشانیش روغن می‎مالند. • منیر ویلیامز احساس عمیق هندوها نسبت به گاو (چه نر و چه ماده) را چنین بیان کرده است : ○ گاو در میان همه حیوانات مقدس‌ترین است. هر بخش از بدن او مسکن خدایی از خدایان است. هر تار مویش مقدس است، همه بیرون‎ریزهای آن محترم است. هیچ جزئی از آن را نباید همچون زباله دور انداخت؛ برعکس، آبی که از آن خارج می‎شود را باید مقدس‎ترین آب دانست؛ همچون پاک کننده گناه که هر چه را با آن تماس یابد تقدیس می‎‌کند. همین طور هیچ چیز همچون پهن گاو پاکیزه نیست. هر نقطه‎ای که گاوی را نگه می‎دارند تا با سرگین خود آنجا را متبرک گرداند برای همیشه زمینی مقدس خواهد بود. • امروزه بیشتر هندوها گاوها را بی‎اندازه مقدس می‎دارند. • بر طرف کردن برخی از مهمترین ناپاکی‎ها مستلزم کاربستِ شیر، ادرار یا سرگین گاو است. • این محصولات را برای پاک کردنِ شخص و منزل از آلودگی‎ها و ناپاکی‎ها بی‎نهایت مؤثر می‎دانند. • امروزه یکی از رسوم متداول در بیشتر روستاها، افشاندن سرگین خشك و پودر شده گاو در جاهایی است که یکی از افراد طبقه‎های پایین گذر یا اقامت کرده است. • همچنین سرگین گاو را به عنوان سوخت ماده ضد عفونی کننده و دارو به کار می‎برند. • گاندی گفته بود که «گاو مادر میلیون‎ها انسان هندو است. حمایت از گاو به معنای حمایت از همۀ خلق غمزده خداست». 🆔 https://eitaa.com/adyan_zendeh