مردگان زرتشتی که فرزنددار می‌شدند!
طبق قواعد دینی زرتشتی، اگر مردى بمیرد و پسرى نداشته باشد، باید زنِ او را به نزدیک‌ترین خویشاوندان متوفّى بدهند، تا با یکدیگر همبستر شوند و پسری متولد شود (و این پسر را به شخص متوفی نسبت می‌دهند) و اگر میّت زن ندارد، از مال شخصى او باید زنى را به یکى از مردان خویشاوند میّت بدهند. در این حالت نیز پسرى که از این ازدواج حاصل شود، فرزند آن مرد میّت محسوب می‌شود.[1] این نوع ازدواج، ازدواج ابدال یا نیابی (سْتوریهْ) خوانده می‌شد. توضیح آنکه در شریعت زرتشتی اگر مردی بدون فرزندِ پسر، فوت می‌کرد، بر بیوه او و یا یکی از خویشان نسبی نزدیکش (دختران، خواهران) فرض (واجب) بود که به عنوان بَدَلِ (پهلوی: گوهَریگِ) متوفی، به عقد ازدواج مردی دیگر دربیایند و پسری به نام او تولید نمایند، تا وارث اموال و ادامه دهنده‌ی نسل وی باشد. اهمیت این ازدواج به حدی است که بخش بزرگی از منابع حقوقی زرتشتی به تشریح جزئیات در این باره اختصاص یافته است.
اما در فقه اسلام، این قانون چند ایراد دارد: اولاً زنی را نمی‌توان در ازدواج با شخصی خاص، مجبور کرد. ثانیاً پدر بچه، کسی است که از نطفه‌ی او منعقد شده است. ثالثاً فرزندی که بعد از مُرده به دنیا می‌آید و از نطفه‌ی مرد دیگر است هیچ ارتباطی با مُرده ندارد. کوشش برای تداوم نسلِ کسی نه بر خود شخص واجب است و نه بر دیگران (چه شخص زنده باشد یا مرده).
پی‌نوشت:
[1]. آرتور کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ترجمه رشید یاسمی، تهران: نشر دنیای کتاب، 1384، ص 443-444.
🔴تاریخ حقیقی ایران واسلام
♨ @n_bastan 👈
🔴آخرین اخبار فرق، ادیان و مذاهب
♨️ @adyannet 👈
💥اختلاف در نوع تحیت و ادعای وحدت عالم انسانی
🔻پیشوایان بهائیت با ادعای زدودن تعصبات دینی، فرقه‌ی خود را پیام‌آور صلح و یگانگی نوع بشر معرفی نموده و مدعی شده‌اند: «ادیان الهی بايد سبب وحدت بين بشر گردد و اسباب الفت و محبّت باشد و مروّج صلح عمومی گردد، انسان را به کلّی از تعصّب‌ها بيزار نمايد و روح و ريحان بخشد و به عموم بشر مهربانی کند فرق و امتياز را از ميان بردارد...».[1]
🔰اما این ادعا در حالیست که پیشوایان بهائی در عمل، بر خلاف این گفته‌ها عمل کرده و حتی در پیش پا افتاده‌ترین مسائل، بنای جنگ و اختلاف با یکدیگر نهاده‌اند؛ همچنان که عبدالحسین آیتی، حکایت اختلاف بهائیان در نوع تحیّت را این‌گونه نقل می‌کند: «یک وقت بر سر اینکه آیا در تحیت، "الله أبهی" باید گفت یا "الله أعظم"، هفت‌تیر بر روی هم کشیدند و گویا ورقاء، پدر میرزا ولی‌الله که منشی سفارت ترکیه شد، تعزیه‌گردان بود و عباس (: عبدالبهاء) که خود محرّک این اختلافات بود، هرروز در الواح خود ناله می‌کرد که از این اختلافات احباب، جگرم خون است».[2]
✳️بنابراین فرقه‌ای که در نوع سلام کردن میان خود دچار اختلاف می‌شود و کارش به هفت‌تیر کشی می‌کشد، چگونه می‌تواند میان اقوام بی‌شمار بشر وحدت و اُلفت برقرار کند؟!
📚پی‌نوشت:
[1]. عباس افندی، منتخباتى از مكاتيب حضرت عبدالبهاء، ج 1، ص 26.
[2]. عبدالحسین آیتی، کشف الحیل (3 جلدی)، تهران: بی‌نا، 1340 ش، ج 3، ص 159.
همراه ما باشید🌹🌹🌹
🆔 eitaa.com/n_bahaiat
🆔 Sapp.ir/n_bahaiat
🆔 www.instagram.com/n_bahaiat
🔴نقد وبررسی بهائیت
♨️ @n_bahaiat
🔴آخرین اخبار فرق، ادیان و مذاهب
♨️ @adyannet 👈
✍شرایط لازم برای ولی‌امرها در بهائیت
عبدالبهاء برای نظام رهبری بهائیت پس از خود، وجود شخص ولی‌امر حاکم بر نهاد #بیت #العدل را پیش‌بینی و آن را لازم و ضروری برشمرده است؛ همچنان که می‌خوانیم: «ولیّ امرالله رییس مقدّس این مجلس و عضو أعظم ممتاز لاینعزل (: عزل نشدنی). و اگر در اجتماعات بالذّات حاضر نشود، نائب و وکیلی تعیین فرماید...».[1] از این‌رو عبدالبهاء شرایطی را در خصوص تعداد و نسب شخص ولی‌امر در بهائیت تعیین نموده که در ادامه، به دو مورد آن اشاره خواهیم نمود:
👈یکم: «تعداد ولی‌امرها باید 24 نفر باشد»: #عبدالبهاء در این خصوص گفته است: «در هر دوری، اوصیا و اصفیا دوازده نفر بودند. در ایام حضرت یعقوب (علیه السلام) دوازده پسر بودند و در ایام حضرت موسی (علیه السلام) دوازده نقیب رؤسای اسباط بودند و در ایام حضرت مسیح (علیه السلام) دوازده حواری بودند و در ایام حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) دوازده امام بودند. ولکن در این ظهور أعظم بیست و چهار نفر هستند... این نفوس مقدسه در حضور خدا بر تخت‌های خود نشسته‌اند، یعنی سلطنت ابدیه می‌کنند».[2]
👈دوم: «ولی‌امرها باید از نسل شوقی افندی باشند»: عبدالبهاء پس از تعیین شوقی افندی به عنوان جانشین خود، ولی‌امرها را تماماً در نسل شوقی افندی دانسته است: «و مِن بعده بکراً بعد بکر یعنی در سلاله او (: شوقی افندی). ای أحبای الهی، باید ولی‌امرالله در زمان حیات خویش، مَن هو بعده را تعیین نماید تا بعد از صعودش اختلاف حاصل نگردد».[3]
✅اما جالب است بدانیم با عقیم ماندن شوقی افندی، تمام پیشگویی‌های عبدالبهاء ناقص ماند و نظام رهبری بهائیت پس از شوقی افندی، برای همیشه مشروعیت خود را از دست داد.
📚پی‌نوشت:
[1]. ر.ک: عباس افندی، الواح وصایا، محفل ملّی بهائیان پاکستان: مطبعه‌ی استرلینگ گاردن رود، نوامبر 1960، ص 16.
[2]. عباس افندی، مفاوضات، مصر: فرج‌الله زکی الکردی، 1920 م، ص 44.
[3]. ر.ک: عباس افندی، الواح وصایا، محفل ملّی بهائیان پاکستان: مطبعه‌ی استرلینگ گاردن رود، نوامبر 1960، ص 13-11.
همراه ما باشید🌹🌹🌹
🆔 eitaa.com/n_bahaiat
🆔 Sapp.ir/n_bahaiat
🆔 www.instagram.com/n_bahaiat
🔴نقد وبررسی بهائیت
♨️ @n_bahaiat
🔴آخرین اخبار فرق، ادیان و مذاهب
♨️ @adyannet 👈
🗣رفتار #عبدالبهاء در حق #ضیاءالله
♦️به گفته‌ی ادوارد براون، #عباس #افندی تمام ورثه‌ی پیامبرخوانده‌ی #بهائیت را از ارث محروم کرده و از برادرش ضیاءالله (به علّت مخالفت با خود) فاصله گرفت و حتی در هنگام بیماری تا زمان مرگ، اجازه‌ی ملاقات نزدیکان از او را نداد. پس از مرگ ضیاءالله، عبدالبهاء در عین ابراز مسرّت خود از مرگ برادر (در مجالس یارانش)، همسر او را از والدینش خواستگاری کرد. اما از آن‌جا که همسر ضیاءالله نیز مانند شوهرش مخالف با عبدالبهاء بود، او تلاش نمود تا به کمک یارانش و به صورت اجباری از او کامیاب شود که در این تلاش نیز ناکام ماند.[1]
✅اما به راستی چگونه رهبران بهائیت می‌توانند در کنار اقدامات غیراخلاقی خود در حق نزدیکانشان، انسان‌ها را به محبّت در حق دشمنانشان فرا بخوانند؟! مگر عبدالبهاء به پیروانش توصیه نداشته است: «ای حزب الله مبادا خاطری را بیازارید و نفسی را محزون کنید و در حق شخصی چه یار و چه اغیار چه دوست و چه دشمن زبان به طعنه گشائید. در حق کلّ دعا کنید و از برای کلّ موهبت و غفران طلبید زنهار زنهار (: امان، امان) از اینکه نفسی خاطری را بیازارد و لو بدخواه و بد کردار باشد».[2]
📚پی‌نوشت:
[1]. ادوارد براون، مقدمه نقطة الکاف، صص 86-85؛ به نقل از: عبدالحسین آیتی، کشف الحیل، ج 3، ص 127.
[2]. احمد یزدانی، نظری اجمالی در دیانت بهائی،1328 ش، ص 52.
همراه ما باشید🌹🌹🌹
🆔 eitaa.com/n_bahaiat
🆔 Sapp.ir/n_bahaiat
🆔 www.instagram.com/n_bahaiat
🔴نقد وبررسی بهائیت
♨️ @n_bahaiat
🔴آخرین اخبار فرق، ادیان و مذاهب
♨️ @adyannet 👈
رفتار عبدالبهاء در حق ضیاءالله
عبدالبهاء تمام ورثه‌ی پیامبرخوانده‌ی بهائی را از ارث محروم کرد و از برادرش ضیاءالله (به علّت مخالفت با خود) فاصله گرفت و حتی در هنگام بیماری تا زمان مرگ، اجازه‌ی ملاقات نزدیکان از او را نداد. اما به راستی چگونه رهبران بهائیت می‌توانند در کنار اقدامات غیراخلاقی خود در حق نزدیکانشان، انسان‌ها را به محبّت در حق دشمنان فرا بخوانند؟!
🔴نقد وبررسی بهائیت
♨️ @n_bahaiat
🔴آخرین اخبار فرق، ادیان و مذاهب
♨️ @adyannet 👈
♨️ @n_bahaiat
♨️ @adyannet
رفتار عبدالبهاء در حق ضیاءالله
عبدالبهاء تمام ورثه‌ی پیامبرخوانده‌ی بهائی را از ارث محروم کرد و از برادرش ضیاءالله (به علّت مخالفت با خود) فاصله گرفت و حتی در هنگام بیماری تا زمان مرگ، اجازه‌ی ملاقات نزدیکان از او را نداد. اما به راستی چگونه رهبران بهائیت می‌توانند در کنار اقدامات غیراخلاقی خود در حق نزدیکانشان، انسان‌ها را به محبّت در حق دشمنان فرا بخوانند؟!
♨️ @n_bahaiat
♨️ @adyannet
شرایط لازم برای ولی‌امرها در بهائیت
عبدالبهاء برای نظام رهبری پس از خود، وجود ولی‌امر حاکم بر نهاد بیت العدل را پیش‌بینی کرده است. ولی‌امرها طبق پیش‌گویی عبدالبهاء، می‌بایست 24 نفر و در نسل شوقی افندی می‌بودند. اما با عقیم ماندن شوقی افندی، تمام پیشگویی‌های عبدالبهاء ناقص ماند و نظام رهبری بهائیت پس از شوقی افندی، برای همیشه مشروعیت خود را از دست داد.
♨️ @n_bahaiat
♨️ @adyannet
اختلاف در نوع تحیت و ادعای وحدت عالم انسانی
پیشوایان بهائیت با ادعای زدودن تعصبات دینی، فرقه‌ی خود را پیام‌آور صلح و یگانگی نوع بشر معرفی نموده‌اند. این در حالیست که بهائیان در پیش‌پا افتاده‌ترین مسائل توان اجرای این حکم را نداشته‌اند. لذا چگونه فرقه‌ای که در نوع سلام کردن دچار اختلاف شده و کارش به هفت‌تیر کشی می‌کشد، می‌تواند میان اقوام بشر وحدت و اُلفت برقرار کند؟!