. دکتر شمس الملوک مصطفوی استاد فلسفه دانشگاه تهران سوگواره ای برای رفح... ای رفح... ای اردوگاه بی پناه آوارگان بی پناه..... با ما بگو که بر تو چه گذشت؟ آن زمان که بمب های شنیع ترین مردمان این زمان، چادر ساکنانت را به آتش می کشید... و کودکان وحشت زده و زنان و مردان بی دفاع، با پیکرهای شعله ور در آتش، به این سو و آن سو می دویدند، و تن های مجروح شان، بر روی زمین هایت، به خون کشیده می شد... ای رفح... با ما بگو از آن شب تیره و تار، آن طولانی ترین شب جهان، که پلیدترین جرثومه فساد، فرمان به کشتار بی گناهان داد، تا مبادا فرزندان آن مظلوم ترین انسان ها، آن ها که به تو پناه آورده بودند، فردا روزی، به خونخواهی نیکانشان برخیزند، و طومار حیات ننگین اش را در هم پیچند... ای رفح ... به ما بگو، چگونه توانستی چنین جنایتی را تاب آوری؟؟ و چرا بر خود نشکافتی ، و این خیل ابلیسان آدم نما را نبلعیدی؟؟ تا جهانی را از لوث وجود منحوشان، پاک کنی.... آه ای رفح ... می خواستی پناه آوارگان باشی، و مکان امن و آرامش شان... ولی آتش جلادان اهریمن، این گونه تو را به آتش و خون کشاند... تا تاریخ به یاد داشته باشد، که این دیگر جنگ نیست... تهاجمی خونین است، برای کشتار کودکانی، که بی سلاح و بی دفاع در آغوش تو ، به پناه آمده بودند، و چنین به خشم دیو هزار سر هزار نیرنگ ، گرفتار آمدند، و در آتش خشم و غضب اش سوختند... ای رفح... چه زود می رسد، زمان تحقق وعده الهی، که این جلادان سیاه رو و سیاه کردار، در  آتش قهرش خاکستر شوند... شاید ذره ای داغ هزار شقایق  در خون خفته، و هزار گل سرخ پر پر شده، در قلب ها تسکین یابد.... ای رفح... ما با تو به سوگ نشسته ایم... با قلب هایی  آکنده از رنج ها و دردهایت، و اشک هایی که نه اشک بلکه، خون دل است.... و فریادهایی که طنین اش، چه زود و چه نزدیک، ویران خواهد کرد، کاخ های امن و امان یزیدیان زمانه را.... #رفح #مرگ_انسانیت ✅@afsarsalamati