بر ساقه‌های سوخته از زخم رعد و برق رنگین‌کمان چه فایده؟ باران چه فایده؟

هر دفعه به خودم میگم زهرا اشکات رو برای این چیزا هدر نده بزار برای مسائل مهم تر ولی باز نمیتونم

ظاهراً چشمام از مغزم فرمان نمی‌گیرن

یه زمانی واقعاً به دنبال رهایی از رنج بودم

الان دیگه نیستم

الان وجودم باهاش عجین شده بهش اعتیاد پیدا کردم

دیگه بدون رنج نمیتونم زندگی کنم

نمیدانم شاید هم من همه چیز رو رنج تلقی می‌کنم

کاش انقدر بی‌تاب نبودم

اگه میدونستم چی از جون زندگی میخوام خوب بود

البته میدونم در یک نمای حداکثری، کلی و کمال گرایانه میدونم اما اون که لزوماً به دست نمیاد آدم باید یه نگاه حداقلی هم داشته باشه و بگه اگه فلان طور باشه هم راضی ام من اون رو ندارم

میان این‌همه ناخوانده، کفش‌های تو نیست.