🌹 ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز دویست و بیست و دوم ┄═❁✦❀•••🌿🌺🌿•••❀✦❁═┄ 📜 #خطبه83 : (از خطبه هاي شگفت آور امام عليه السّلام كه به آن خطبه «غرّا» گويند ) 1⃣ شناخت صفات الهی ♦️ستايش خداوندی را سزاست که به قدرت والا و برتر و با عطا و بخشش نعمت ها به پديده ها نزديک است. اوست بخشنده تمام نعمت ها و دفع کننده تمام بلاها و گرفتاری ها. او را می ستايم در برابر مهربانی ها و نعمت های فراگيرش. به او ايمان می آورم چون مبدأ هستی و آغازکننده خلقت آشکار است. از او هدايت می طلبم چون راهنمای نزديک است و از او ياری می طلبم که توانا و پيروز است و به او توکّل می کنم چون تنها ياور و کفايت کننده است. و گواهی می دهم که محمّد(صلی الله علیه و آله) بنده و فرستاده اوست. او را فرستاده تا فرمان هايش را اجرا کند و بر مردم حجّت را تمام کرده، آنها را در برابر اعمال ناروا بترساند. 2⃣ سفارش به پرهيزكاری ♦️سفارش می کنم شما بندگان خدا را به تقوای الهی، که برای بيداری شما مَثَل های پندآموز آورده و سرآمد زندگانی شما را معيّن فرمود و لباس های رنگارنگ بر شما پوشانده و زندگی پروسعت به شما بخشيده و با حسابگری دقيق خود بر شما مسلّط است. در برابر کارهای نيکو به شما پاداش می دهد و با نعمت های گسترده و بخشش های بی حساب، شما را گرامی داشته است و با اعزام پيامبران و دستورات روشن، از مخالفت با فرمانش شما را برحذر داشته است. تعداد شما را می داند و چند روزی جهت آزمايش و عبرت برای شما مقرّر داشته که در اين دنيا آزمايش می گرديد و در برابر اعمال خود محاسبه می شويد. 3⃣ دنيا شناسی ♦️آب دنيای حرام همواره تيره و گل آلود است. منظره ای دل فريب و سرانجامی خطرناک دارد. فريبنده و زيباست اما دوامی ندارد. نوری است در حال غروب کردن، سايه ای است نابودشدنی، ستونی است در حال خراب شدن. آن هنگام که نفرت دارندگان، به آن دل بستند و بيگانگان به آن اطمينان کردند، چونان اسب چموش پاها را بلند کرده، سوار را بر زمين می کوبد و با دام های خود آنها را گرفتار می کند و تيرهای خود را سوی آنان پرتاب می نمايد. طناب مرگ به گردن انسان می افکند، به سوی گور تنگ و جايگاه وحشتناک می کشاند تا در قبر، محل زندگی خويش بهشت يا دوزخ را بنگرد و پاداش اعمال خود را مشاهده کند و همچنان آيندگان به دنبال رفتگان خود گام می نهند. نه مرگ از نابودی انسان دست می کشد و نه مردم از گناه فاصله می گيرند. که تا پايان زندگی و سرمنزل فنا و نيستی آزادانه به پيش می تازند.

🌹 ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز دویست و بیست و سوم ┄═❁✦❀•••🌿🌺🌿•••❀✦❁═┄ 📜 #خطبه83 : (از خطبه هاي شگفت آور امام عليه السّلام كه به آن خطبه «غرّا» گويند ) 4⃣ وصف رستاخيز ♦️تا آنجا که امور زندگانی پياپی بگذرد و روزگاران سپری شود و رستاخيز برپا گردد، در آن زمان انسانها را از شکاف گورها و لانه های پرندگان و خانه درندگان و ميدانهای جنگ بيرون می آورد که با شتاب به سوی فرمان پروردگار و وعده گاهش می روند و به صورت دسته هايی خاموش و صف های آرام و ايستاده حاضر می شوند. چشم بيننده خدا آنها را می نگرد و صدای فرشتگان به گوش آنها می رسد. لباس نياز و فروتنی پوشيده، درهای حيله و فريب بسته شده و آرزوها قطع گرديده است. دل ها آرام، صداها آهسته عرق از گونه ها چنان جاری است که امکان حرف زدن نمی باشد. اضطراب و وحشت همه را فرا گرفته بانگی رعدآسا و گوش خراش همه را لرزانده به سوی پيشگاه عدالت برای دريافت کيفر و پاداش می کشاند. 5⃣ وصف احوال بندگان خدا ♦️بندگانی که با دست قدرتمند خدا آفريده شدند و بی اراده خويش پديد آمده پرورش يافتند، سپس در گهواره گور آرميده متلاشی می گردند. و روزی به تنهايی سر از قبر بر می آورند و برای گرفتن پاداش به دقّت حسابرسی می گردند. در اين چند روزه دنيا مهلت داده شدند تا در راه صحيح قدم بردارند، راه نجات نشان داده شده تا رضايت خدا را بجويند، تاريکی های شک و ترديد از آنها برداشته شد و آنها را آزاد گذاشته اند تا برای مسابقه در نيکوکاری ها خود را آماده سازند، تا فکر و انديشه خود را به کار گيرند و در شناخت نور الهی در زندگانی دنيا تلاش کنند. 6⃣ مثلهای پند آموز (سمبل های تقوی) ♦️وه چه مثال های بجا و پندهای رسايی وجود دارد، اگر در دل های پاک بنشيند و در گوش های شنوا جای گيرد و با انديشه های مصمّم و عقل های با تدبير برخورد کند. پس از خدا چونان کسی پروا کنيد، که سخن حق را شنيد و فروتنی کرد، گناه کرد و اعتراف کرد، ترسيد و به اعمال نيکو پرداخت، پرهيز کرد و پيش تاخت، يقين پيدا کرد و نيکوکار شد، پند داده شد و آن را به گوش جان خريد، او را ترساندند و نافرمانی نکرد، به او اخطار شد و به خدا روی آورد، پاسخ مثبت داد و نيايش و زاری کرد، بازگشت و توبه کرد، در پی راهنمايان الهی رفت و پيروی کرد. راه نشانش دادند و شناخت، شتابان به سوی حق حرکت کرده و از نافرمانی ها گريخت. سود طاعت را ذخيره کرد و باطن را پاکيزه نگاه داشت. آخرت را آبادان و زاد و توشه برای روز حرکت، هنگام حاجت و جايگاه نيازمندی، آماده ساخت و آن را برای اقامتگاه خويش، پيشاپيش فرستاد. ای بندگان خدا! برای هماهنگی با اهداف آفرينش خود از خدا پروا کنيد و آنچنان که شما را پرهيز داد از مخالفت و نا فرمانی خدا بترسيد تا استحقاق وعده های خدا را پيدا کنيد و از بيم روز قيامت بر کنار باشيد. 7⃣ راههای پند پذيری (راههای شناخت) ♦️خدا گوش هايی برای پند گرفتن از شنيدنی ها و چشم هايی برای کنار زدن تاريکی ها، به شما بخشيده است و هر عضوی از بدن را اجزاء متناسب و هماهنگ عطا فرموده تا در ترکيب ظاهری صورت ها و دوران عمر با هم سازگار باشند. با بدن هايی که منافع خود را تأمين می کنند و قلب هايی که روزی را به سراسر بدن با فشار می رسانند و از نعمت های شکوهمند خدا برخوردارند و در برابر نعمت ها شکر گزارند و از سلامت خدادادی بهره مندند. مدّت زندگیِ هر يک از شماها را مقدّر فرمود و از شما پوشيده داشت و از آثار گذشتگان عبرت های پندآموز برای شما ذخيره کرد. لذّت هايی که از دنيا چشيدند و خوشی ها و زندگی راحتی که پيش از مرگ داشتند، سرانجام دست مرگ گريبان آنها را گرفت و ميان آنها و آرزوهايشان جدايی افکند. آنها که در روز سلامت چيزی برای خود ذخيره نکردند و در روزگاران خوشِ زندگی عبرت نگرفتند. آيا خوشی های جوانی را جز ناتوانی پيری در انتظاراست؟ و آيا سلامت و تندرستی را جز حوادث بلا و بيماری در راه است؟ و آيا آنان که زنده اند جز فنا و نيستی را انتظار دارند؟ با اينکه هنگام جدايی و تپش دل ها نزديک است که سوزش درد را چشيده و شربت غصّه را نوشيده و فرياد ياری خواستن برداشته و از فرزندان و خويشاوندان خود در خواست کمک کرده است. آيا خويشاوندان می توانند مرگ را از او دفع کنند؟ و آيا گريه و زاریِ آنها نفعی برای او دارد؟ ┄═❁✦❀•••🌿🌺🌿•••❀✦❁═┄

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز دویست و بیست و پنجم ❈════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════❈ 📜 #خطبه83 : خطبه غرّا 1⃣1⃣ شگفتيهای آفرينش انسان ♦️مگر انسان همان نطفه و خون نيم بند نيست که خدا او را در تاريکی های رَحِم و غلاف های تو در تو پديد آورد؟ تا به صورت جنين در آمد، سپس کودکی شيرخوار شد، بزرگتر و بزرگتر شده تا نوجوانی رسيده گرديد. سپس او را دلی فراگير و زبانی گويا و چشمی بينا عطا فرمود تا عبرت ها را درک کند و از بدی ها بپرهيزد و آنگاه که جوانی در حدّ کمال رسيد و بر پای خويش استوار ماند، گردن کشی آغاز کرد و روی از خدا گرداند و در بيراهه گام نهاد، در هواپرستی غرق شد و برای به دست آوردن لذّت های دنيا تلاش فراوان کرد و سرمستِ شادمانی دنيا شد. هرگز نمی پندارد مصيبتی پيش آيد و بر اساس تقوا فروتنی ندارد، ناگهان سرمست و مغرور در اين آزمايش چند روزه، مرگ او را می ربايد، او را که در دلِ بدبختی ها، اندکی زندگی کرده و آنچه را که از دست داده عوضی به دست نياورده است و آنچه از واجبات را که ترک کرد، قضايش را بجا نياورد که درد مرگ او را فرا گرفت. روزها در حيرت و سرگردانی و شب ها با بيداری و نگرانی می گذراند. 2⃣1⃣ عبرت از مرگ ♦️هر روز به سختی درد می کشد و هر شب رنج و بيماری به سراغش می رود. در ميان برادری غمخوار و پدری مهربان و ناله کننده ای بی طاقت و بر سينه کوبنده ای گريان افتاده است. امّا او در حالت بيهوشی و سَکرات مرگ و غم و اندوه بسيار و ناله دردناک و درد جان کندن، با انتظاری رنج آور دست به گريبان است. پس از مرگ او را مأيوس وار در کفن پيچانده، در حالی که تسليم و آرام است، بر می دارند و بر تابوت می گذارند. خسته و لاغر به سفر آخرت می رود، که فرزندان و برادران او را به دوش کشيده تا سر منزل غربت، آنجا که ديگر او را نمی بينند و آنجا که جايگاه وحشت است پيش می برند. امّا هنگامی که تشييع کنندگان بروند و مصيبت زدگان باز گردند، در گودال قبر نشانده برای پرسش حيرت آور و امتحان لغزش زا زمزمه غم آلود دارد. و بزرگ ترين بلای آنجا فرود آمدن در آتش سوزان دوزخ و برافروختگی شعله ها و نعره های آتش است، که نه يک لحظه آرام گيرد تا استراحت کند و نه آرامشی وجود دارد که از درد او بکاهد و نه قدرتی که مانع کيفر او شود، نه مرگی که او را از اين همه ناراحتی برهاند و نه خوابی که اندوهش را برطرف سازد، در ميان انواع مرگ ها و ساعت ها مجازات گوناگون گرفتار است. به خدا پناه می بريم. 3⃣1⃣ پند آموزی از گذشتگان ♦️ای بندگان خدا! کجا هستند آنان که ساليان طولانی در نعمت های خدا عمر گذراندند؟ تعليمشان دادند و دريافتند، مهلتشان دادند و بيهوده روزگار گذراندند؟ از آفات و بلاها دورشان داشتند، امّا فراموش کردند زمان طولانی آنها را مهلت دادند، نعمتهای فراوان بخشيدند، از عذاب دردناک پرهيزشان دادند و وعده هايی بزرگ از بهشت جاويدان به آنها دادند. ای مردم! از گناهانی که شما را به هلاکت افکند، از عيب هايی که خشم خدا را در پی دارد بپرهيزيد. دارندگان چشم های بينا و گوش های شنوا و سلامت و کالای دنيا آيا گريزگاهی هست؟ يا رهايی و جای امنی، پناهگاهی و جای فراری هست؟ آيا بازگشتی برای جبران وجود دارد؟ نه چنين است؟ پس کی باز می گرديد؟ به کدام سو می رويد؟ و به چه چيز مغرور می شويد؟ همانا بهره هر کدام شما از زمين به اندازه طول و عرض قامت شماست، آنگونه که خاک آلود بر آن خفته باشد. ای بندگان خدا! هم اکنون به اعمال نيکو پردازيد، تا ريسمان های مرگ بر گلوی شما سخت نشده و روح شما برای کسب کمالات آزاد است، و بدن ها راحت و در حالتی قرار داريد که می توانيد مشکلات يکديگر را حل کنيد. هنوز مهلت داريد و جای تصميم و توبه و بازگشت از گناه باقی مانده است. عمل کنيد پيش از آنکه در شدّت تنگنای وحشت و ترس و نابودی قرار گيريد، پيش از آن که مرگ در انتظار مانده، فرا رسد و دستِ قدرتمندِ خدایِ توانا شما را برگيرد. (وقتی که امام(علیه السلام) اين خطبه را ايراد فرمود، بدن ها بلرزه درآمد، اشک ها سرازير و دل ها ترسان شد که جمعی آن را غرّاء ناميدند.) ❈════ ೋ🌿🌹🌿ೋ════❈ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌