🌷استاد علی #صفایی_حائری:
من كه براى خودم به ذنبى معتقد نيستم؛ چون مى بينم هم #نماز خوانده ام و هم روزه گرفته ام و هم و هم، ديگر خدا چه چيزى را به من ببخشد و چه غفرانى را براى من داشته باشد؟! من از خدا طلبكار هم هستم ديگر چه جاى عذر خواهى است؟!
اما اگر بدانم هر چه جز او مرا حركت داده و هر چه جز او مرا خوشحال كرده و يا رنج داده خسارت من و زيان من و ذنب من و گناه من است، آن موقع ديگر تمام گناهها را، #غيبت و تهمت و زنا و لواط، حساب نمى كنم، كه اين ذنب ها و جرم ها و اين جورها و خيانت ها و بى وفايى ها را هم در نظر مى آورم.
📚بشنو از نی، ص ۲۲
🌷استاد #صفایی_حائری:
همه فرعونيم، فقط مصرهاى ما كوچك و بزرگ مى‌شود. من در محدودۀ خانه‌ام، مادر و پدرم، فرزند و عيالم، فرعونى هستم و «أَنَا رَبُّكُمُ الاَعْلى» را در آن حد دارم و در اين زمينه قدم برمى‌دارم.
📚 اخبات، ص۹