🔷معنای زیبای مرگ از زبان امام هادی علیه‌السلام 🔸حضرت إمام‌علی‌النقیّ علیه‌السلام به عيادت يكى از اصحابش كه در بستر مرض افتاده بود تشريف آورد، ديد آن مرد گريه می‌کند و از ترس مرگ در جَزع و فَزع است. 🔸حضرت فرمود: «اى بنده خدا! تو از مرگ در هراس و گريه‌اى‏ براى آنكه معناى مُردن را نمي‌دانى.» و سپس فرمود: «من از تو سؤالى می‌کنم، جواب مرا بگو! اگر فرضاً تمام بدن تو را چرك و كثافات فرا گيرد و از بسيارىِ اين چركها و كثافات و پليدی‌هائى كه بر تو نشسته در رنج و آزار باشى، و در عين حال قُرحه و دُمَل‏هایى در بدن تو پديدار شود و مرض جَرَب و سوداى خشك، پيكر تو را فرا‌گيرد و بدانى اگر در حمّام بروى و تمام اينها را بشوئى تمام اين مرضها و كثافات از بين می‌رود و بدن تو پاك و پاكيزه می‌شود، آيا دوست دارى كه به حمّام بروى و شستشوئى بنمائى و تمام اين چرك‌‏ها و آفات را از خود دور كنى؟ يا آنكه رفتن به حمّام را ناپسند دارى و حاضر نيستى بدانجا گامى نهى، و با تمام اين آفات و عاهات صبر می‌کنی و می‌سازی؟» 🔸مريض عرض كرد: يا بن رسول الله! دوست دارم به حمّام بروم و تمام اين آلودگی‌ها و پليدی‌ها را بزدايم. حضرت فرمود: «مرگ براى انسان مؤمن در حكم همين حمّام است، و براى تطهير و شستشو است. آنچه از گناهانى كه انجام دادى و بواسطۀ طولِ مرض و سائر امور، هنوز از بين نرفته و باقى است، بواسطۀ مرگ تمام آنها از بين می‌رود و از بديها و گناهان پاك و پاكيزه بيرون می‌‏آئى. اى مرد! بدان كه چون بر مرگ وارد شوى و از اين دريچه عبور نمائى، از هر گونه اندوه و غصّه و آزار و رنجى نجات خواهى يافت، و در دامان هر گونه سُرور و فَرَح و انبساطى قرار خواهى گرفت.» 🔸در اين حال چنان اين سخنان در آن مريض اثر كرد كه دلش آرام گرفت و از طپش ايستاد، و با نهايت خرسندى و نشاط چشمان خود را فرو بست و جان به جان‏ آفرين تسليم نمود و رحلت كرد. 📝به قلم علامه طهرانی قدّس‌سرّه. 📚 #معاد_شناسى، ج‏1، ص 161به نقل از کتاب معانی الاخبار. 🌺..🌺..🌺..🌺