#شخص؛اشخاص یا #شاخص؟ عاقلانه تر این است که شاخصها را بشناسیم. و اشخاص را با آنها بسنجیم. چون اگر شاخصی نباشد؛ معاویه هم مسلمان؛ صحابه پیامبر و کاتب وحی بوده است؛ شاه هم کمربسته امام رضا بود و خود را خادم الرضا میدانست. اگر شاخصها را گم کنیم و دوباره با تعصبات حزبی به اشخاص روی بیاوریم : ۱-- کار سخت میشود و بجای عقلانیت تعصبهای حزبی و جناحی ملاک انتخاب مردم قرار میگیرد. ۲-- دشمن با قدرت رسانه انتخاب کنندگان را به مسیر طراحی شده خود می کشاند تا به گزینه مورد نظر او رای دهند. ۳-- افراد لایق و کمتر شناخته شده فقط با بیان شاخصها معلوم می شوند. وگرنه صاحبان عکسهای رنگی و رزرو کنندگان سالنهای غذاخوری و پول پاشی بازی را می برند. ۴-- شاخص که نباشد دوباره از همان سوراخی که چند بار گزیده شدیم؛ گزیده می شویم. نوکران کدخدا مگر سالها در این کشور در قدرت نبودند؟ جز ذلت و عقب نشینی؛ معطل کردن کارها؛ اعتماد بدشمن؛ گره زدن تمام امور کشور حتی آب خوردن مردم به تصمیم و اراده دشمنان و دهها خیانت و جاسوسی و اختلاس و ریخت و پاش بیت المال چه گلی به سر ملت زدند که حالا دوباره همانها سر کار بیایند؟ ✍ محمود قاسمی