𝘤𝘪𝘵𝘺 𝘰𝘧 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘴
امروز رفتی، واقعا تعجب کردم. یکی از آدمایی که مطمئن بودم از دستش نمیدم تو بودی. ولی هفتهی پیش، گل
ولی از دست دادن یه آدم، باعث میشه نهایت جملهی "خدایا الان چیکارکنم؟" رو درک کنی.
واقعا یکی از چیزایی که خیلی رومخه نوتیفِ وسط سریاله. بعد یسریا میگن وای چرا سریالو دانلود میکنی خب آنلاین ببین
یادته گفتی چه رمزی میزنم که هنوز زندهام؟ بزار بهت بگم. دلیل برای مرگ کافی بود، ولی برای زندگی نکردن، نه .
𝘤𝘪𝘵𝘺 𝘰𝘧 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘴
واقعا یکی از چیزایی که خیلی رومخه نوتیفِ وسط سریاله. بعد یسریا میگن وای چرا سریالو دانلود میکنی خب
ولی سریال و فیلم دیدن، یه لذت زندگیه و باید باهاش مثل یه لذت برخورد کرد. واقعا یه "کار" یا یه "دستاورد" نیست که بخوای زودتر تموم بشه و شونزده قسمت و تو یه شب ببینی، باهاش زندگی کن. به قول اون یدونه معلم، "فیلم و سریال دیدن، زندگی کردنِ زندگیهاییه که زندگی نکردی؛ و تجربهکردنِ تجربههاییه که بدون تجربه کردن به دست میاری" .
- چرا همیشه اسم منو میاری؟ چرا اسم من همه جا دنبالته؟
+ خب. دلیلش خیلی واضحه. خودت میدونی دیگه. یا همیشه بد تو میگفتم؛ و یا همیشه میگفتم که دلم برات تنگ شده.
و یا هردوش .
اسکار منزجرکنندهترین شخصیت هم میرسه به اونایی که وقتی نیازت دارن میچسبن بهت درحالی که هیچوقت نبودن.