من خورشید رو امشبم بستم رو مچم، می‌خوام اینطوری بمیرم.

فک‌کردی یادم می‌ره؟

"چرا دستات انقدر سرده ؟ تو مُردی ؟"

همیشه می‌گفتم خونه چهاردیواری نیست‌. خونه‌ی من گم‌شده. ولی الان که دارم باهاش خدافظی می‌کنم، فهمیدم که خونه همینجاست‌. همین کنج دیوار اتاقم که بهش تکیه می‌دم، همین گلدونام و همین دیوارِ پر‌از نقاشی. خونه‌ اینجاست، همیشه اینجا بوده و نمی‌دیدمش. آخه چطوری باهات خدافظی کنم؟ (قول میدی تا برگردم همین‌طوری بمونی؟)