به نام خدا #یادداشت #فرهنگ_شهروندی موضوع: هنجارشکنی و ایجاد مزاحمت به بهانه‌ی شادی پیش‌تر در دو یادداشت جداگانه در باره‌ی آهنگ‌های نامتعارف و با صدای بلند در خودرو یا مراسم رسمی و غیر رسمی، و نیز در خصوص ترقه و پیامدهای آن، نوشتیم. https://eitaa.com/aghamoalem/62 https://eitaa.com/aghamoalem/7 اما متأسفانه، چندی پیش، ترکیب این دو موضوع، کار را به جایی رساند که صدای بسیاری از مردم، درآمد. براستی، در شهر ما چه خبر است که باید چنین صحنه‌هایی را شاهد باشیم؟ آیا در خانواده‌ی عروس و داماد، یک انسان عاقل که حرفش دررو داشته باشد، وجود ندارد؟ آیا مردمی که با این حجم از خودرو و موتور، برخی خیابان‌ها را بستند و از شدت انفجار ترقه، میدان جنگ را به خاطر می‌آوردند، پیش خود به عواقب احتمالی و قطعی کار خود نیندیشیدند؟ اگر خودرویی امدادی(آمبولانس یا آتش‌نشانی) می‌خواست بگذرد، چه باید می‌کرد؟ این همه بیمار و سالمند و کودک و افراد عادی را که از صدای ترقه و حرکت خودروها و موتورهای با صدای ناهنجار، اذیت شدند و آسیب دیدند، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ چرا باید کار به جایی بکشد که نیروی انتظامی بخواهد دخالت کند؟ چرا برای یک مراسم باصطلاح شادی و عروسی، هزاران شاکی وجود داشته باشد؟ پس عقل، انسانیت، شرف، غیرت، نوعدوستی کجا رفته است؟ از دین و مذهب، که سراغ نباید گرفت. کدام انسان شریفی، می‌پذیرد این حجم از مزاحمت و مردم‌آزاری را؟ باور کنید اسم این کار شادی نیست و از سخن ما هم مخالفت با شادی برداشت نکنید؛ اما هر کاری، رسم و رسوم و اصولی دارد؛ اگر به اصول دینی و مذهبی پایبند نیستیم، دست کم، به اصول انسانی و فرهنگ شهروندی، عمل کنیم. در پایان، از نهادهای مسؤول توقع داریم، در برابر این گونه هنجارشکنی‌ها و آسیب‌رسانی‌های اجتماعی، مسؤولانه و قاطعانه برخورد کنند و از عقلا و بزرگان خانواده‌‌ها می‌خواهیم، عنان تصمیم‌گیری را به افراد بی‌تجربه و خام، اما جسور و پرمدعا ندهند و خود، مراسم خود را مدیریت کنند، پیش از آن که پای قانون، به میان آید. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #فرهنگ_شهروندی #دین موضوع: بی‌حجابی و بدحجابی در برخی نهادهای دولتی و خصوصی در کشور «جمهوری اسلامی ایران» زندگی می‌کنیم؛ پس باید قوانین اسلام، در همه‌ی ارکان جامعه از دولتی و خصوصی و زندگی فردی و اجتماعی جاری باشد. اما گاهی، احساس می‌کنیم برخی نهادهای بخصوص دولتی، تافته‌ای جدا بافته هستند. برای مثال، در یکی از مراکز ...، کارمندان خانم، با لباس‌های بدن‌نما و حجاب نامناسب و گاه اختلاط با مردان، حضور دارند و گویا جو مجموعه، به شکلی است که بانوان مقید و باحجاب کامل هم، در فشار و مضیقه قرار دارند. از آنجا که جناب آقای شاسنایی، رئیس محترم دادگاه بخش بن‌رود، در خطبه‌های نماز جمعه، خواستند موارد نقض فرهنگ عمومی و اسلامی را گوشزد کنیم، اعلام می‌کنیم و از مدیران مراکز دولتی و حتی خصوصی می‌خواهیم که با نوع پوشش خود در محیط کار، احساسات و عواطف مذهبی مردم را جریحه‌دار نکنند و از آن بدتر، برای تبلیغ فرهنگ برهنگی که فرهنگی استکباری و ضد اسلامی است، زمینه‌ساز و مبلغ نباشند. قطعا اگر مدیران هر مجموعه، در این خصوص دلسوز و حساس باشند، چنین، نقض قانون حجاب را شاهد نخواهیم بود. البته، برخی با خلط مبحث، نفرمایند که شما دزدی‌ها و اختلاس‌ها را درست کنید، حجاب پیش‌کش. دست‌درازی به بیت‌المال و اختلاس، یک امر است، البته قبیح و زشت و باید با شدت و قوت، با آن برخورد کرد؛ ولی دلیل نمی‌شود بخاطر یک امر خطا، خطاهای دیگر را ندیده بگیریم. فرض کنید کسی که دارد سم می‌خورد، ممکن است از ارتفاعی هم سقوط کند، نمی‌توان چون قصد دارد خودکشی کند، درخصوص سقوط از ارتفاع او، اقدام نکنیم. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

بسم الله الرحمن الرحیم 🌼🌸🌼موضوع: وصیت در خصوص دارایی‌ها🌼🌸🌼 كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ ٱلْمَوْتُ إِن تَرَكَ خَيْرًا ٱلْوَصِيَّةُ لِلْوَٰلِدَيْنِ وَٱلْأَقْرَبِينَ بِٱلْمَعْرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلْمُتَّقِينَ ١٨٠ فَمَنۢ بَدَّلَهُۥ بَعْدَ مَا سَمِعَهُۥ فَإِنَّمَآ إِثْمُهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ يُبَدِّلُونَهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ١٨١ بر شما واجب شده است که هرگاه مرگ یکی از شما نزدیک شد، اگر مالی به جا گذاشته، برای والدین و خویشان، بشایستگی و مطابق عرف، وصیت کند، که این شایسته‌ی پرهیزکاران است؛ پس هر کس که آن (وصیت) را بعد از آن که آن را شنید، تغییر دهد، گناهش تنها بر عهده کسانی است که آن را تغییر می‌دهند؛ همانا خداوند شنوای دانا است. سوره‌ی مبارکه‌ی بقره، آیات 180 و 181 کُتِبَ: واجب شد، نوشته شد؛ عَلیٰ: بر؛ کُمْ: شما؛ إِذا: هنگامی که؛ حَضَرَ: حاضر شد، فرارسید؛ أَحَدَ: یکی؛ الْمَوْتُ: مرگ؛ إِنْ: اگر؛ تَرَکَ: ترک کرد، باقی گذاشت؛ خَیْراً: مالی، خیری؛ الْوَصِیَّةُ: وصیت، سفارش؛ ل‍ِ: برای؛ الْوالِدَیْنِ: والدین، پدر و مادر؛ الْأَقْرَبینَ: نزدیکان، خویشاوندان؛ ب‍ِ: به؛ الْمَعْروفِ: پسندیده، شایسته؛ حَقاً: حق، به صورت حق، واجب؛ الْمُتَّقینَ: پرهیزکاران، افراد باتقوا؛ ف‍َ: پس، درنتیجه؛ مَنْ: هر کس؛ بَدَّلَ: تبدیل کرد، تغییر داد؛ هُ: آن؛ بَعْدَ: بعد؛ ما: آنچه، چیزی؛ سَمِعَ: شنید؛ إِنَّما: فقط، جز این نیست؛ إِثْمُ: گناه؛ الَّذینَ: کسانی که؛ یُبَدِّلونَ: تغییر می‌دهند، تبدیل می‌کنند؛ إِنَّ: همانا؛ سَمیعٌ: شنوا؛ عَلیمٌ: دانا، آگاه. طرح ضحی(تعمیق فرهنگ و معارف اجتماعی قرآن) https://www.instagram.com/quranicmessages نظر، پیشنهاد، انتقاد: @yazdanibakhsh

به نام خدا #یادداشت #فرهنگ_شهروندی موضوع: زباله‌ی تر؛ طلای کثیفی که دور می‌ریزیم! هر روز در بخش ما، چند تن هندوانه، خربزه، طالبی و سایر میوه‌ها و سبزی‌ها به فروش می‌رسد. بخشی از این‌ها، شامل پوست و تخمه و هسته دورریز و بخشی هم به خاطر خرابی به زباله‌دان سپرده می‌شود. مدت‌ها به این فکر می‌کردم که آیا راهی هست که این همه مواد باارزش را که می‌تواند به عنوان خوراک دام و مرغ خانگی مصرف شود، از زباله نجات دهیم؟ چندی پیش در شبکه‌های اجتماعی و پس از آن در صدا و سیما، گزارشی منتشر شد که نشان می‌داد این کار، راهکار دارد. سال‌ها قبل در کاشان هم دیده بودم که افرادی در هر محل، پوست هندوانه را جمع می‌کنند و به دام‌های خود می‌دهند. این کار، به دو روش مرکزی(برای مثال با همکاری شهرداری یا جهاد کشاورزی یا...) یا روش محله به محله، انجام‌شدنی است. فقط کافی است بخواهیم و جلو این حجم عظیم از اسراف و از بین رفتن آنچه را کاربرد خوراکی برای دام و طیور دارد، بگیریم. در هر محله‌ای، یکی دو نفر هستند که دامداری داشته باشند؛ کافی است بزرگان هر محله(مثل ائمه‌ی جماعات) در این خصوص دست به کار شوند و آغازی باشند برای یک ماجرای شیرین. هم حجم زباله‌های تر، بشدت کاهش می‌یابد و به شهرداری و نیروهای خدمتگزار مدیریت پسماند و پاکبان‌های محترم و عزیز، کمک خواهد شد و هم به تولیدکنندگان واقعی کشور، یعنی کشاورزان و دامداران. راستی، برای کاهش زباله‌ها، یک راه دیگر هم وجود دارد، تفکیک از مبدأ. بهتر است هر کدام از ما در خانه، چیزهای دورریختنی را به چند دسته‌ی کاغذی، شیشه‌ای، فلزی، پلاستیکی، مورد استفاده‌ی دام و طیور و زباله‌های واقعا دورریختنی تقسیم کنیم. برخی چیزهای دورریختنی دیگر هم که نه هر روز، ولی گهگاه در هر خانه‌ای پیدا می‌شود، ضایعات ناشی از تمیز کردن مرغ(پوست، چربی، دم و...)، استخوان‌های مرغ یا گوسفندی که خوراک انسان نیست، ولی به صورت پودر استخوان، برای دام کاربرد دارد(حتی سگ‌های گله و نگهبان هم می‌توانند از آن استفاده کنند)؛ تا جایی که شنیده‌ام از پودر هسته‌ی خرما، خوراکی بسیار مقوی می‌سازند. اگر خودمان هم به پول این مواد احتیاج نداریم، افرادی هستند که زندگی‌شان را در این شرایط بحرانی اقتصادی، با همین اندک درآمد ناشی از جمع‌آوری مواد بازیافتی، بگذرانند. بتازگی در صدا و سیما، دو گزارش در مورد استفاده از زباله‌های تر به عنوان خوراک دام(خشکاله) و تهیه‌ی مکمل خوراک ماهی از ضایعات شکم و سر ماهی پخش شد: https://cdn.yjc.news/files/fa/news/1400/2/12/13904149_921.mp4 https://www.iribnews.ir/files/fa/news/1400/4/26/6725005_449.mp4 #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #سوادرسانه موضوع: اقناع با استدلال غیر منطقی به روش «قیاس مع الفارق» اغلب، برای قانع کردن شخص، به درستی یک مطلب، از استدلال منطقی استفاده می‌کنند؛ اما گاهی استدلال غیر منطقی، شخص را به عقب‌نشینی وامی‌دارد و دست کم در ظاهر، می‌پذیرد که استدلال طرف مقابل درست است. به این دو نمونه نگاه کنید: * به شخصی گفتند: «چرا سیگار می‌کشی؟» پاسخ داد: «فرق شما با الاغ، چیست؟ الاغ، سیگار نمی‌کشد، شما هم سیگار نمی‌کشید!» می‌بینید که در این استدلال، ذره‌ای منطق وجود ندارد، فقط شخص با توهین و یک مقایسه‌ی نادرست، سیگار کشیدن خود را توجیه کرده است و باحتمال زیاد، طرف مقابل هم در برابر این استدلال، عقب نشسته است. اما در هر حال، مقایسه‌ی کارهایی که الاغ انجام نمی‌دهد، برای شناخت تفاوت انسان با الاغ، اصلا درست نیست؛ زیرا الاغ به حمام و هتل و... هم نمی‌رود، کباب و برنج نمی‌خورد؛ اما کسی برای شناخت شخصیت یک انسان و مقایسه‌ی آن با یک حیوان، به چنین کارهایی استدلال نمی‌کند. * معلمی، با انداختن چند کرم در الکل و نشان دادن مرگ آنها، به دانش‌آموزانش گفت: «الکل، ماده‌ای مضر است و مرگ انسان را موجب می‌شود»؛ یکی از دانش‌آموزان پاسخ داد: «نه، این آزمایش نشان می‌دهد که الکل، تمام کرم‌های بدن را از بین می‌برد و درنتیجه، بسیار مفید و لازم است!» در این مثال هم، معلم و دانش‌آموز، هر دو، از استدلال غیر منطقی یا بی‌ربط، استفاده کرده‌اند. چون، از اثر الکل روی کرم، لزوماً نمی‌توان نتیجه گرفت که الکل، روی انسان هم، چنین نتیجه دارد. استدلال دانش‌آموز هم غیر منطقی است، چون نوع کرم دستگاه گوارش، با نوع کرم مورد آزمایش، یکی نیست. گاهی در برابر استدلال غیر منطقی، باید غیر منطقی استدلال کرد؛ البته فقط برای ایجاد عقب‌نشینی در مخاطب؛ وگرنه، استدلال غیر منطقی با کمک «قیاس مع‌الفارق»(مقایسه‌ی نادرست) هرگز درست نیست؛ در پایان، یک استدلال غیر منطقی مشهور: «درخت گردکان به این بزرگی، درخت خربزه الله اکبر»؛ شخصی با مقایسه‌ی درخت گردو و اندازه‌ی میوه‌ی آن، نتیجه گرفت که با توجه به اندازه‌ی محصول خربزه، درخت خربزه چه اندازه خواهد بود! ممکن است بگویید این استدلال‌ها را کسی نمی‌پذیرد، ولی بسیاری از اوقات، ما در برابر چنین استدلال‌هایی در فضای مجازی، کوتاه می‌آییم. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

بسم الله الرحمن الرحیم 🌼🌸🌼موضوع: کشتن فرزندان از روی نادانی و ناآگاهی🌼🌸🌼 قَدْ خَسِرَ ٱلَّذِينَ قَتَلُوٓاْ أَوْلَٰدَهُمْ سَفَهَۢا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ ٱللَّهُ ٱفْتِرَآءً عَلَى ٱللَّهِۚ قَدْ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ ١٤٠ به طور قطع و یقین، کسانی که فرزندان خود را از روی سفاهت و بدون علم و دانش کشتند و آنچه را خدا روزی‌شان کرده بود، از روی افترا و بهتان به خدا حرام کردند، سخت زیان دیدند. براستی آنان گمراه شدند و از راهیافتگان نبودند. سوره‌ی مبارکه‌ی انعام، آیه‌ی 140 قَدْ: بتحقیق، قطعا؛ خَسِرَ: زیان کرد، خسارت دید؛ الَّذینَ: کسانی که؛ قَتَلوا: کشتند، به قتل رساندند؛ أَوْلادَ: فرزندان؛ هُمْ: ایشان؛ سَفَهاً: از روی نادانی؛ ب‍ِ: به؛ غَیْرِ: جز؛ عِلْمٍ: آگاهی، دانش؛ حَرَّموا: حرام کردند؛ ما: آنچه؛ رَزَقَ: روزی داد؛ افْتِراءً: با تهمت و بهتان؛ عَلیٰ: بر؛ ضَلّوا: گمراه شدند؛ ماکانوا: نبودند؛ مُهْتَدینَ: هدایت‌یافتگان. طرح ضحی(تعمیق فرهنگ و معارف اجتماعی قرآن) https://www.instagram.com/quranicmessages نظر، پیشنهاد، انتقاد: @yazdanibakhsh

به نام خدا #یادداشت #سوادرسانه #فناوری_اطلاعات #ICT موضوع: فرآیند ذخیره و بازیابی اطلاعات و دشواری‌های پیش رو برای همه‌ی ما پیش آمده که باشتباه، اطلاعاتی را از یکی از حافظه‌های جانبی دستگاه‌های رُقومی(Digital) خود مثل تلفن همراه یا رایانه، حذف کرده باشیم و بعد خودمان یا به کمک دیگران، بازیابی اطلاعات یا دراصطلاح Recovery را دنبال کنیم. پیش از بازیابی، باید با فرآیند ذخیره‌سازی در حافظه آشنا شویم: هر حافظه‌ی جانبی، سه بخش را شامل است: *Partition Table(PT) یا جدول قسمت‌ها که نشان می‌دهد این حافظه به چند قسمت(آنچه به غلط Driver گفته می‌شود) بخش شده است. اغلب، حافظه‌های رایانه را چند بخشی و حافظه‌های کوچک‌تر مثل حافظه‌ی گوشی را یک بخشی تنظیم می‌کنند(این کار را اغلب فروشنده‌ی حافظه انجام می‌دهد، و بنا به نظر خریدار، تغییرپذیر است)؛ اگر PT به هر دلیل پاک شود، اطلاعات روی حافظه دست نخورده باقی می‌ماند، ولی وقتی حافظه را به دستگاه وصل کنیم، آن را به طور کامل خالی نشان می‌دهد. ترمیم PT یکی از ساده‌ترین روش‌های بازیابی اطلاعات، و البته بدلیل تخصصی بودن آن، یکی از گران‌ترین روش‌های بازیابی اطلاعات است. **File Allocation Table(FAT) یا جدول تخصیص فایل که در این قسمت، فقط اسامی پوشه‌ها و پرونده‌ها نگه‌داری می‌شود و در صورت آسیب دیدن این بخش، اطلاعات را کمی دشوارتر از مرحله‌ی پیش، بازیابی می‌کنند. جالب است وقتی شما اطلاعاتی را روی حافظه می‌ریزید هم بخش FAT باید اسم پرونده‌ها را ذخیره کند و هم بقیه‌ی حافظه، خود اطلاعات را. اما وقتی اطلاعاتی را حذف می‌کنید، فقط بخش FAT از اسم آن پرونده یا پرونده‌ها پاک می‌شود، ولی اطلاعات، دست‌نخورده باقی می‌ماند، مگر این که...(بخش پسین را ببینید) ***بخش سوم حافظه‌های دستگاه‌های رقومی، خانه‌هاBlockیی دارند که هر خانه یک نشانی مستقل دارد و اطلاعات هر پروندهFile در یک یا چند تا از این خانه‌ها ذخیره می‌شود. اگر این خانه‌ها در FAT به اطلاعاتی تخصیص پیدا کند، این خانه‌ها «پر» تلقی می‌شوند و اگر در FAT هیچ اطلاعاتی به این خانه‌ها تخصیص پیدا نکند، این خانه‌ها خالی بشمار می‌روند. در صورتی که اطلاعات جدیدی را به حافظه اضافه کنید، نخستین خانه‌های خالی، به اطلاعات جدید تخصیص خواهد یافت و این گونه است که دیگر اطلاعات پاک شده، قابل بازیابی نیست. پس اگر اطلاعاتی از حافظه‌ی شما پاک شد، بهترین کاری که می‌توانید بکنید، خاموش کردن دستگاه است؛ نه اطلاعاتی به حافظه بیفزایید و نه چیزی از حافظه کم کنید و اگر تخصص ندارید، بازیابی را به یک متخصص بسپارید. اما اگر تاکنون اطلاعات شما پاک نشده، هرگز به وسائل الکترونیکی، اطمینان نداشته باشید؛ شاید همان حافظه‌ای که تا دیروز سالم و سلامت کار می‌کرد، ساعتی بعد، از کار بیفتد؛ بنابراین، از اطلاعات مهم و ارزشمند و شخصی خود، دست کم، یک نسخه‌ی پشتیبان داشته باشید تا در صورت بروز مشکل برای یکی از حافظه‌ها، دیگری را استفاده کنید و مجبور نشوید بابت بازیابی اطلاعات، هزینه کنید. بسیار کوشیدم که مبحث تخصصی بازیابی اطلاعات را به زبان ساده توضیح دهم؛ امیدوارم که بهره برده باشید. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #سوادرسانه موضوع: زندگی در فضای مجازی؛ واقعیت در زندگی بسیاری از ما، در فضای مجازی، برای خود خانه‌ای ساخته‌ایم که در دنیای واقعی وجود ندارد؛ برای نمونه: دختری که در صفحه‌ی Instagram خود نوشته: «تمام هستی‌ام مادر»؛ اما برای کمک به مادرش، حتی یک بار هم ظرف غذای خودش یا لباس خودش را نشسته است؛ و به مادر، به چشم خدمتکار می‌نگرد تا «مادر». یا پسری که در فضای مجازی، برای پدرش نوشت: «با تو شاید، بی تو هرگز»؛ اما هنگامی که پدر از سر کار برگشت، به جای خسته‌نباشید، پر کردن(شارژ) حساب اینترنت گوشی‌اش را درخواست داد. یا مرد جوانی که زیر تصویر کیک تولد 17 کیلویی، به مناسبت 17امین زادروز همسرش برای او نوشت: «فقط تو رو دارم»؛ اما در همان روز جشن، صفحات شخصی چند دختر دیگر را وارسیcheck و مجازی، چشم‌چرانی می‌کرد. یا مرد جوان حزب‌الهی که عکس حساب کاربری‌اش، عکس رهبری، نام حساب کاربری‌اش، «منتظر شهادت، با ولایت» و توضیحات حساب کاربری‌اش، «هرچی آقا بگه» است؛ اما در دنیای واقعی، از ساده‌ترین نماد تبعیت از رهبری، یعنی زدن «ماسک» هم خبری نیست؛ سایر نمادها و دربایست‌ها، پیش‌کش! یا مدیر شبکه‌ی ماهواره‌ای «ایران اینترنشنال» که برای آزادی مردم ایران از استبداد جمهوری اسلامی می‌نویسد، اما حواسش نیست در کشور متبوع خودش(عربستان سعودی) مردم هنوز نمی‌دانند صندوق انتخابات، یک چیز است و صندوق میوه، یک چیز دیگر! دقت کنیم، ما نباید در فضای مجازی زندگی کنیم. فضای مجازی فقط برای استفاده‌ی ما از آن درست شده؛ در حالی که برخی از ما، باشتباه، در فضای مجازی زندگی می‌کنیم و در فضای زندگی، در خواب و خیال به سر می‌بریم. در برابر زندگی‌های حقیقی خود، مواظب باشیم؛ فضای مجازی، گاهی براستی مجازی و دروغین است. بسیاری از زندگی‌های از هم‌پاشیده که روزگاری برای یک تار موی همسر خود، یک دنیا ارزش قایل بودند و امروز، حاضر نیستند به روی هم تف بیندازند، دروغ بودن این فضا را بیشتر نشان می‌دهد. پدرها، مادرها، خواهرها، برادرها، همسر، فرزندان و سایر اقوام و آشنایان، در زندگی واقعی ارزشمندند، نه در فضای مجازی. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

بسم الله الرحمن الرحیم 🌼🌸🌼موضوع: سفارش به سپاسگزاری از پدر و مادر🌼🌸🌼 وَوَصَّيْنَا ٱلْإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُۥ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ وَفِصَٰلُهُۥ فِي عَامَيْنِ أَنِ ٱشْكُرْ لِي وَلِوَٰلِدَيْكَ إِلَيَّ ٱلْمَصِيرُ ١٤ وَإِن جَٰهَدَاكَ عَلَىٰٓ أَن تُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِۦ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَاۖ وَصَاحِبْهُمَا فِي ٱلدُّنْيَا مَعْرُوفًاۖ وَٱتَّبِعْ سَبِيلَ مَنْ أَنَابَ إِلَيَّۚ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ١٥ و ما به انسان، در حق پدر و مادش سفارش کردیم؛ مادرش او را با ضعف روزافزون، حمل کرد و دوران شیرخوارگی او، دو سال است؛ که شکرگزار من، و پدر و مادرت باش؛ سرانجام همه، به سوی من است؛ و اگر آن دو سعی کنند که چیزی را که بدان علم نداری، شریک من انگاری، از ایشان فرمان مبر؛ و در دنیا با آنها به نیکی معاشرت کن و راه کسی را پیروی کن که به من روی می‌آورد؛ و سرانجام، بازگشت شما به سوی من است؛ پس شما را نسبت به آنچه انجام می‌دادید، آگاه می‌سازم. سوره‌ی مبارکه‌ی لقمان، آیات 14 و 15 وَصَّیْنا: وصیت کردیم، سفارش کردیم؛ الْإِنْسانَ: انسان، آدمی؛ ب‍ِ: به؛ والِدَیْ: پدر و مادر؛ هِ: او؛ حَمَلَتْ: حمل کرد، برد؛ أُمُّ: مادر؛ وَهْناً: ضعف بدن، بیحالی؛ عَلیٰ: بر؛ فِصالُ: از شیر گرفتن کودک؛ فی: در؛ عامَیْنِ: دو سال؛ أُنْ: که؛ اشْکُرْ: سپاسگزار باش، شکر کن؛ ل‍ِ: برای؛ ی: من؛ کَ: تو؛ إِلَیَّ: به سوی من؛ الْمَصیرُ: پایان کار، سرنوشت؛ إِنْ: اگر؛ جاهَدا: سعی کردند، تلاش کردند؛ تُشْرِکَ: شرک بورزی؛ ما: آنچه؛ لَیْسَ: نیست؛ عِلْمٌ: آگاهی، دانش؛ ف‍َ: پس، درنتیجه؛ لاتُطِعْ: اطاعت نکن، فرمان مبر؛ هُما: آن دو؛ صاحِبْ: هم‌صحبت باش، معاشرت کن؛ فی: در؛ مَعْروفاً: بشایستگی، مطابق عرف؛ اتَّبِعْ: پیروی کن؛ سَبیلَ: راه؛ مَنْ: کسی که؛ أَنابَ: بازگشت، توبه کرد؛ ثُمَّ: سپس؛ مَرْجِعُ: محل بازگشت، قرارگاه؛ کُمْ: شما؛ أُنَبِّئُ: آگاه می‌کنم، باخبر می‌کنم؛ کُنْتُمْ تَعْمَلونَ: انجام می‌دادید. طرح ضحی(تعمیق فرهنگ و معارف اجتماعی قرآن) https://www.instagram.com/quranicmessages نظر، پیشنهاد، انتقاد: @yazdanibakhsh

به نام خدا #یادداشت #فرهنگ_شهروندی موضوع: سیگار و حق سلامتی یکی از حقوق عامه(عنوانی کلی‌تر از حقوق بشر)، حق سلامتی است؛ برای داشتن سلامت، به بسیاری از چیزها نیاز داریم، از مسائل مادی(خوراک و پوشاک و مسکن) گرفته، تا مسائل روانی(آزادی، داشتن «سکینه»(به معنی آرامش که یکی از مصداق‌های آن، همسر است) و...) تا مسائل مذهبی(اعتقاد به مبدأ و معاد برای پیشگیری از پوچگرایی، عبادت و...). یکی از چیزهایی که سلامت مادی شخص را به مخاطره می‌اندازد، کشیدن سیگار است؛ البته طبق حق آزادی، اگر کسی دوست داشته باشد سیگار بکشد، ما جز نصیحت به او، وظیفه‌ای نداریم؛ اما اگر کشیدن سیگار به محیط اجتماع و در حضور دیگران باشد، داستان، فرق می‌کند؛ در این صورت، فرد سیگاری، به حقوق افرادی که در نزدیکی او حضور دارند، تجاوز کرده و سلامتی آنان را به مخاطره انداخته است. چیزی که براحتی نمی‌توان از آن گذشت؛ حتی اگر اطرافیان او، به خاطر دربایست‌هایی در مقابل این خطا و جرم مشهود، سکوت کنند. تأسف و اندوه، آنجاست که برخی از عزیزان سیگاری، قیافه‌ی روشنفکری هم می‌گیرند و همان طور که ته سیگار روشن خود را دور می‌اندازند یا با یک درجه تخفیف، آن را زیر پای خود خاموش می‌کنند، برای بی‌فرهنگی در جامعه، دل می‌سوزانند و نگران می‌شوند. راستی، اگر به کنار خیابان، پیاده‌رو و جدول‌ها نگاهی بیندازید، انبوهی از ته‌سیگارهایی را می‌بینید که جایشان، در سطل زباله است، نه زینت‌بخش شهر! اگر باور ندارید، از پاکبان‌های عزیزی بپرسید که هر روز، دسته‌گل‌های بی‌فرهنگی ما را جارو می‌کنند! #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem