به نام خدا #یادداشت #دین کی از اون دنیا خبر آورده؟ ☑️ گفت و گوی دو جنین در رحم مادر ... ‼️ اولی: تو به زندگی بعد زایمان اعتقاد داری؟ دومی: آره حتماً؛ یه جایی هست که می تونیم راه بریم شاید با دهن چیزی بخوریم اولی: امکان نداره. ما با جفت تغذیه می شیم. طنابشم اِنقد کوتاهه که به بیرون نمی رسه. اصلاً اگه دنیای دیگه هم هست چرا کسی تاحالا از اونجا نیومده بهمون نشونه بده؟ دومی: شاید مادرمونم ببینیم اولی: مگه تو به مامان اعتقاد داری؟ اگه هست پس چرا نمی بینیمش؟ دومی: به نظرم مامان همه جا هست. دور تا دورمونه. اولی: من مامانو نمی بینم پس وجود نداره. دومی: اگه ساکت ساکت باشی صداشو می شنوی و اگه خوب دقت کنی حضورشو حس می کنی ... این مکالمه چقدر آشناست ...‼️ 🔴✔️این مطلب از کانال داناب در ایتا نقل شده است. @dastanak_ir انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #زبان_فارسی فعل معلوم و فعل مجهول در زبان انگلیسی، مرسوم است که از افعال مجهول زیاد استفاده می‌کنند؛ در زبان‌های فارسی و عربی هم استفاده از افعال مجهول، یعنی فعل(کار)ی که فاعل یا کننده‌ی کار معلوم نیست، مرسوم است. اما اشکال آنجاست که گاهی ما فعلی را که فاعل دارد، به صورت مجهول به کار می‌بریم؛ کاری که فقط در زبان انگلیسی مرسوم است و در زبان فارسی، وقتی فاعل فعل مشخص است، باید از فعل معلوم استفاده کنیم؛ به این مثال‌ها دقت کنید: نادرست: ❌🚫⛔️بیماران توسط دکتر ویزیت شدند. [فعل مجهول(ویزیت شدن) با فاعل معلوم(دکتر)] ❌🚫⛔️بیمارستانی در صنعا، از سوی هواپیماهای رژیم سعودی بمباران شد. [فعل مجهول(بمباران شدن) با فاعل معلوم(هواپیما)] درست: ☑️پزشک(بجای دکتر)، بیماران را معاینه کرد(بجای ویزیت کرد). ☑️هواپیماهای نظام(بجای رژیم) سعودی، بیمارستانی را در صنعا بمباران کردند. واضح است که دو جمله‌ی دوم، روان‌تر و قابل فهم‌تر از دو جمله‌ی اول هستند. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #دین موضوع: این بخش دین را قبول دارم، این بخش دین را نه. برخی چیزها، وقتی به اجزای خود هم تقسیم شوند، ذات و چیستی(ماهیت) آن‌ها تغییر نمی‌کند، مثل یک میلگرد فولادی که اگر به چند قسمت هم تقسیم شود، میلگرد فولادی است؛ یا یک دیگ پلو، اگر باندازه‌ی بشقاب و دیس و قاشق هم ریز شود، همچنان پلو، باقی خواهد ماند. اما برخی چیزها، وقتی به اجزای خود تقسیم شوند، دیگر ذات و چیستی(ماهیت) پیشین خود را ندارند؛ فرض کنید چرخ یک خودرو را باز کنیم، اتاق آن را پایین بیاوریم و موتور آن را پیاده کنیم. آیا به چرخ خودرو هم می‌توان «خودرو» گفت؟ آیا به اتاق یا موتور خودرو، می‌توان گفت خودرو و بر آن سوار شد و از آن سواری گرفت؟ البته بخش‌هایی از خودرو هم انتخابی است و اگر نباشد، به خودرو بودن آن، لطمه نمی‌زند؛ برای مثال اگر خودرو رادیو نداشته باشد، همچنان خودرو است، ولی اگر موتور نداشته باشد، خودرو نیست. گوشی تلفن همراه هم، وقتی گوشی است که همه‌ی اجزای آن، در کنار هم باشند، وگرنه باتری و LCD و قاب و سیمکارت، هیچ یک بتنهایی، گوشی نیستند. این مقدمه را گفتم که بگویم، اسلام، یک «کل» است که وقتی همه‌ی اجزای آن(از نماز و روزه و خمس و زکات و جهاد[جهاد در عربی به معنی کوشش و تلاش است و مبارزه و جنگ، فقط یکی از جلوه‌های جهاد است] و امر به معروف و نهی از منکر، تولی و تبری و حج و حجاب و ...) در کنار هم باشند، «اسلام» است و نمی‌توان گفت: این بخش از دین را قبول دارم و این بخش را نه(نؤمن ببعض و نفکر ببعض/قرآن کریم). بنابراین، کسی که با بررسی اصول دین، به این نتیجه رسیده که اسلام دینی است کامل و پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) دارای مقام عصمت و مصونیت از گناه هستند، نمی‌تواند بخش‌هایی از دین را بپذیرید و بخش‌هایی را نه؛ که در این صورت، داستان شیر بی یال و دم و کوپال، خواهد شد. البته دین اسلام هم، بخش‌های اختیاری و قابل صرف نظر دارد، مثل نماز شب، یا روزه‌ی مستحبی و صدقه‌ی مستحبی. اما اگر بخش‌های واجب آن، مثل نماز و روزه و حجاب و خمس و زکات و جهاد و کمک به دیگران و خیلی چیزهای دیگر را حذف کنیم، آنچه به آن اعتقاد داریم، اسلام نیست؛ یک دین من‌درآوردی است. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #سوادرسانه موضوع: فن تقطیع(برش) در رسانه‌ها یکی از فنونی techniqueکه در رسانه‌ها برای خلاصه کردن یک سخنرانی یا نشست خبری conference انجام می‌شود، بریدن قسمت‌هایی از آن است که چندان مهم نیست؛ مثل بخش‌هایی که شاید سخنران مکث می‌کند یا مثالی را بیان می‌کند؛ اما متأسفانه برخی رسانه‌ها از فن تقطیع برای تغییر محتوای بیان شده استفاده می‌کنند؛ مثالی که بسیار معروف است، ادعای سخنگوی دولت موقت است که گفته بود: « برای اقشار کم‌درآمد، آب و برق مجانی می‌شود»؛ و پاسخ امام خمینی(ره) که فرموده بودند: «دلخوش به این مقدار نباشید که آب و برق را مجانی می‌کنیم، اتوبوس را مجانی می‌کنیم»؛ رسانه‌های معاند با تقطیع یا برش «دلخوش به این مقدار نباشید» و پخش «آب و برق را مجانی می‌کنیم، ...» درست برعکس نظر امام خمینی(ره) نتیجه‌گیری می‌کنند. بگذریم که بتازگی یکی از مقامات ارشد کشور هم، به همین تقطیع سخنان امام خمینی(ره) استناد می‌کند و می‌گوید ما آرزوی دیرینه‌ی نظام را برآورده کردیم! در حالی که از اساس امام خمینی(ره) با این موضوع، مخالف بوده‌اند. یکی دیگر از روش‌های تقطیع، برخلاف روش اول، کنار هم قرار دادن چند برش نامربوط از یک شخصیت و ساختن جملاتی نامربوط است که نمونه‌ی آن، صوتی بود که با عنوان «جلسه‌ی لو رفته ...» چندی پیش در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. البته چنانکه در مطلب قبلی هم گفتیم، امروزه با فناوری #DeepFake ساختن ویدئو از شخصیت‌ها، به فن تقطیع نیاز ندارد و کافی است یک تصویر از یک شخص داشته باشیم تا بتوانیم از او ویدئویی بسازیم که بطور کلی وجود ندارد. سومین روش تقطیع، نمایش برشی از یک ماجراست که مدیران یک رسانه آن را می‌پسندند و پنهان کردن بخش‌هایی که مدیران آن رسانه، آن را دوست ندارند؛ مثل انتخاب صحنه‌های خاصی از راهپیمایی 22 بهمن در BBC یا انتخاب صحنه‌های قمه‌زنی در صفحه‌ی جستجوی google برای عبارت Ashura است؛ یعنی برش اصل موضوع و پرداختن به فرع. برای نمونه، این ویدئو را تا آخر ببینید تا به اشتباه نیفتید. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #فرهنگ_شهروندی موضوع: موتورسواران نوجوان و جوان همین چند ماه پیش بود که در اثر سانحه‌ی تصادف، یک جوان عزیز را از دست دادیم. متأسفانه چند وقتی است که تک‌چرخ زدن با موتورسیکلت به سرگرمی نوجوانان و جوانان شهرمان تبدیل شده است؛ البته این که در شهر ما مراکز تفریحی و سرگرمی و گذران اوقات فراغت و کلاس‌های آموزشی فوق برنامه و خیلی چیزهای دیگر، باندازه‌ی کافی وجود ندارد، درست؛ این که بیماری کرونا و تعطیلی مدارس و قرنطیه‌ی خانگی و محدودیت سفر و تفرجگاه(پارک)ها و مکان‌های بازی مزید بر علت شده و کار را برای نوجوانان و جوانان شهر، سخت‌تر کرده، باز هم درست؛ اما ما به عنوان پدران و مادران و اولیا و معلمان جامعه، تا کی باید ساکت بنشینیم و دست روی دست بگذاریم تا جوان دیگری قربانی هیجانات دوران نوجوانی و جوانی شود و جان خود را از دست بدهد؟ اگر خدای ناکرده، قربانی بعدی، یکی از نزدیکان و بستگان ما باشد، چه باید بکنیم؟ آیا براستی، مسأله این قدر کوچک است که دست کم با امر و نهی کردن فرزندانمان؛ با وقت گذاشتن و هم‌بازی شدن با آنها؛ با دوتایی سوار موتور شدن و یاد دادن قوانین راهنمایی و رانندگی؛ با بیان مخاطرات رانندگی پرخطر؛ و یا با هر روش معقول و منطقی دیگر، نتوانیم از این دست رویدادهای ناگوار، که هستی و تمام زندگی چندین خانواده را به باد خواهد داد، جلوگیری کنیم؟ بیایید همه با هم، یا هر کس به روشی که خود صلاح می‌داند، پایانی باشیم بر مرگ‌های ناگوار تصادفات قابل پیش‌گیری. باور کنید، بسیاری از تصادفات منجر به جرح و فوت، براحتی و با کمی دقت و مراعات و احترام به قانون، رخ نخواهد داد و خانواده‌هایی را عزادار نخواهد کرد. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #زبان_فارسی موضوع: علامت جمع عربی در زبان فارسی در زبان فارسی، دو علامت جمع داریم، یکی «ها»(مثل پرنده‌ها، دیوارها و...) و دیگری «ان»(مثل جانوران، آدمیان و...)؛ در زبان عربی دو علامت جمع وجود دارد؛ یکی «ون» و «ین» برای مذکر و دیگری «ات» برای مؤنث. دو علامت مثنی(دوتایی) هم وجود دارد که معادل فارسی ندارد؛ یکی «ان» و دیگری «ین». دقت کنیم که کلمه‌های فارسی را نباید با علامت جمع یا تثنیه(دوتایی) عربی، جمع بست؛ بنابراین واژه‌های فارسی «سفارش»، «پیشنهاد»، «فرمایش»، «گزارش» و ... نباید با «ات» عربی به صورت «سفارشات»، «پیشنهادات»، «فرمایشات»، «گزارشات» و مانند آن جمع بسته شود و «سفارش‌ها»، «پیشنهادها»، «فرمایش‌ها»، «گزارش‌ها» و... درست است. همچنین نباید کلمات عربی را با علامت جمع مذکر عربی جمع ببندیم؛ برای مثال شایسته است بجای مسافرین، مجالسین، مراجعین، مزاحمین، منافقین، قاتلین و... بگوییم و بنویسیم: مسافران، مجالسان، مراجعان، مزاحمان، منافقان، قاتلان و ... #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #دین #فرهنگ_شهروندی #اقتصاد موضوع: ثروتمندان و ابرثروتمندان اللهم أغن کل فقیر خدایا! تمام فقیران و مستمندان را بی‌نیاز کن. بارها و بارها در ماه‌های رمضان سال‌های گذشته و امسال، این دعا را خوانده و از خدا خواسته‌ایم فقیران و مستمندان جامعه را بی‌نیاز کند؛ اما همان گونه که پیش‌تر هم گفتیم، اسلام دین حرکت و پویایی و پیشرفت است؛ نه دین سکون و جمود و عقبگرد. بنابراین برای به اجابت رسیدن این دعا و برآورده شده این خواسته، فقط بلند کردن دست و از خدا خواستن، کافی نیست؛ باید تلاش کرد، کار کرد، هزینه کرد، زحمت کشید و به قول قرآن، «جهاد» کرد تا این دعا، مستجاب شود. یکی از کارهایی که می‌توان انجام داد، اختصاص بخشی از درآمد هر شخص برای کمک به نیازمندان جامعه است که نمی‌توانند کار کنند و درآمدی داشته باشند و در اصطلاح، از کارافتاده یا ناتوان یا سالخورده یا بی‌کس یا ... هستند؛ در قرآن کریم، یکی از صفات نمازگزاران، چنین ذکر شده است: وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٌ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ (سوره‌ی معارج، آیات 24 و 25): کسانی که در اموال آنها، حقی معین و مشخص برای درخواست‌کننده و محروم (از معیشت و ثروت) است. همچنین در قرآن کریم، نمازگزارانی که نه خودشان به دیگران کمک می‌کنند و نه اجازه‌ می‌دهند دیگران کمک کنند، با «وای بر نمازگزاران» خطاب شده‌اند: فَوَيۡلٌ لِّلۡمُصَلِّينَ ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ(سوره‌ی ماعون، آیات 4 تا 7) یکی دیگر از کارهایی که نه افراد معمولی، بلکه افراد ثروتمند و دارا بتنهایی یا دست کم گروهی از افراد متوسط جامعه با هم باید انجام دهند، فراهم کردن اسباب اشتغال و کار برای افراد ضعیف‌تر جامعه است که می‌توانند کار کنند، اما برای آنها کار وجود ندارد. اگر دارایی ثروتمندان و پولدارهای جامعه بجای گردش در بازار دلالی و سوداگری و خرید و فروش طلا و ارز و زمین و مسکن، برای ایجاد کارخانه و کارگاه و دامداری و کشاورزی صنعتی و گلخانه(در صورت وجود آب!) و صنایع دستی و خیلی چیزهای دیگر صرف شود، ممکن است کمتر از دلالی سود کنند؛ ولی در عوض، بخشی از جامعه که کار ندارند، با همین اشتغال ایجاد شده، صاحب کار و درآمد خواهند شد و وقت خود را برای کار صرف خواهند کرد؛ وقتی که اگر برای کار صرف نشود، ممکن است صرف امور دیگری شود که یا برای جامعه مفید نیست یا گاه پر از زیان و ضرر است؛ کارهایی شبیه خیابان‌گردی، دزدی، اعتیاد و .... وقتی برای افراد جامعه کار ایجاد شود، اسباب ازدواج هم برای جوانان فراهم خواهد شد و در نتیجه، آمار فساد و فحشا و روابط نامشروع و در پی آن، فسادهای دیگر، کاهش خواهد یافت و درنتیجه جامعه‌ی امن‌تری خواهیم داشت؛ امنیتی که هر کس ثروت بیشتری دارد، به آن بیشتر محتاج است. افراد شاغل هم، بیقین، دعاگو و ممنون صاحبان کار و شغل خواهند بود و این دعاگویی، هم برای صاحبان ثروت، نامی نیک به جا خواهد گذاشت و هم، آخرت آنان را آباد خواهد کرد. اما ثروتی که در راه سوداگری و گران کردن قیمت زمین و مسکن و ارز و طلا و ... صرف شود، جز آه و نفرین ضعفای جامعه، چیز دیگری در پی نخواهد داشت. دقت کنیم که در قرآن کریم، انبار کردن طلا و نقره و درواقع خارج کردن ثروت از دایره‌ی اقتصاد و تولید، بشدت توبیخ و تقبیح شده است: وَٱلَّذِينَ يَكۡنِزُونَ ٱلذَّهَبَ وَٱلۡفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ يَوۡمَ يُحۡمَىٰ عَلَيۡهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكۡوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمۡ وَجُنُوبُهُمۡ وَظُهُورُهُمۡۖ هَٰذَا مَا كَنَزۡتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمۡ تَكۡنِزُونَ (سوره‌ی توبه، بخشی از آیه‌ی 34 و آیه‌ی 35): و کسانی که طلا و نقره را به صورت گنجینه‌ها انبار کرده، در راه خدا آنها را خرج نمی‌کنند، آنان را به عذابی دردناک مژده ده؛ روزی که آن گنج‌های طلا و نقره را در آتش جهنم ذوب کنند و پیشانی‌ها و پهلوها و پشت‌هایشان را با آن داغ بگذارند؛ این، همان چیزی است که برای خود می‌انباشتید؛ پس آنچه را انبار می‌کردید، بچشید! همواره معتقد بوده‌ام که جامعه به ثروتمندان بزرگ نیاز دارد؛ اما نه برای بورس‌بازی و دلالی و سوداگری؛ بلکه برای ایجاد کار و تولید و اشتغال و کمک به افراد نیازمند. امیدوارم که در پی هر دعا و خواسته‌ای که از خداوند داریم، حرکتی هم داشته باشیم تا این خواسته، اجابت شود. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #فرهنگ_شهروندی موضوع: توقف؛ هر جا که شد؛ نه جایی که می‌شود متأسفانه در کشور ما، و بویژه در شهر ما، وضعیت عبور و مرور(ترافیک) و فرهنگ آن، بسیار نادرست جاافتاده است. برای مثال، صاحبان خودرو در هر جای خیابان که شد و کار داشتند، توقف می‌کنند، اگر کار دارند، انجام می‌دهند، بی آن که فکر کنند راه کسی را بسته‌اند، در جلوی در منزل کسی توقف کرده‌اند، با توقف مکرر(پارک دوبل) رفت و شد دیگران را دشوار کرده‌اند و... دقت کنیم که باید در جایی که «می‌شود»(یعنی مجاز است) توقف کنیم، نه هرجا که شد! در هر حال، ایجاد مزاحمت و بند آوردن راه، به هر بهانه‌ای، نادرست است؛ حالا بهانه عروس‌کشان باشد، یا کار ضروری و توقف(پارک) بیجا(حتی برای چند دقیقه) یا حتی کار مبارکی مثل پخش شیرینی و شربت برای یک مناسبت مذهبی. راه‌بندان، عملی است نادرست و اسباب نارضایتی و ناخشنودی مردم. پس هرگز، در محل غیر مجاز توقف نکنیم، گرچه مجبور باشیم چندین قدم برای رسیدن به مقصد پیاده برویم؛ و هرگز راه‌بندان نکنیم، حتی اگر قصد داشته باشیم برای رضایت خداوند یا نذری مبارک، شربت بدهیم یا شیرینی پخش کنیم؛ چه هرگز عملی مستحب(نذر)، مجوزی نخواهد بود برای عملی حرام(ایجاد راه‌بندان یا مزاحمت). #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

خجسته زادروز کریم اهل بیت(علیهم السلام)، امام حسن مجتبی(علیه السلام) فرخنده و مبارک باد.

به نام خدا #یادداشت #کتاب کتاب صلح امام حسن(علیه السلام) نوشته‌ی «شیخ راضی آل یاسین» و ترجمه‌ی رهبر معظم انقلاب، به واکاوی صلح امام حسن(علیه السلام) با معاویه می‌پردازد؛ صلحی که هم در زمان وقوع و هم 1400 سال پس از وقوع آن، همچنان برای بسیاری از شیعیان آن حضرت، بدرستی درک و فهم نشده است. این کتاب، این صلح را موشکافی و واکاوی و بررسی می‌کند. خواندن آن را به تمام دوستداران اهل بیت(علیهم السلام) توصیه می‌کنیم. #محمدحسین_یزدانی_بخش انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem