سردار عباس نیلفروشان به شهادت رسید و ما نمی‌شناختیمش؛ همانطور که شهید زاهدی را، همانطور که شهید سید رضی موسوی را. همانطور که سرداران دیگری چون الله‌دادی و امان‌الهی و اسکندری و تقوی و... که پس از شهادت شناختیم‌شان. همانطور که ده‌ها سردار و صدها فرمانده جوان دیگر چون پاشاپور و جنتی و قمی و... را که خون‌شان در گمنامی در عراق و سوریه و یمن و لبنان به زمین ریخت و نهال مقاومت را آبیاری کرد.
حالا گروهی به فرماندهان و سرداران اهانت می‌کنند که حرف آقا را زمین گذاشته‌اند. یاللعجب! این‌اندازه نخوت و غرور از کجا آمده. جوانک‌هایی که در عمرشان یک سیلی نخورده‌اند به یادگاران جهاد و حماسه کنایه می‌زنند!
سپاه زنده است و دلیل این حیات همین بس که هنوز در هر معرکه‌ای شهید می‌دهد. هرجا که لازم باشد نام و پرچم پاسداران انقلاب و مقاومت حاضر است.
گمان کرده‌ایم اگر صدایمان را در مطالبه کلفت‌تر و بلندتر کنیم بیشتر به تکلیف‌مان عمل کرده‌ایم. در تمام سالهای دفاع مقدس و در دوران شگفت دفاع از حرم، تجلی ایمان و اعتقاد و انقلابی‌گری در تواضع در برابر امر ولی و اطاعت از فرماندهان بوده است. به این نکته ظریف بیندیشیم که این فریادها و مطالبه‌ها که به اهانت و بی‌انصافی آلوده شده، مکر نفس و برای تشفّی خاطر خودمان است یا از سر درد و تکلیف؟
#وحید_یامین‌پور
Https://eitaa.com/aghaseyed1
