🌹 نکاتی درباره مکالمه و ترجمه ✅ 1- فعلها قبل از اسمهاي مثني و جمع به شكل مفرد مي‌آيد ، اما در ترجمه ان بايد به صورت جمع به كار برد :  كتب الطلاب : دانش آموزان نوشتند . ✅ 2- در پايان جمله ي اسميه ي فاقد فعل از فعل ربطي ( است ) و مشتقات آن استفاده مي‌كنيم :   المؤمن صبور : مؤمن صبور است ✅ 3- در ترجمه كلماتي كه نكره هستند  از ( يك ) يا ( ي ) وحدت استفاده مي‌كنيم : رأيتُ عصفوراً علي الغُصْنِ :‌ گنجشكي را بر روي شاخه ديدم . يك گنجشك را بر روي شاخه ديدم. ✅ 4-صفت در زبان فارسي به صورت مفرد ترجمه مي‌شود اگر چه در زبان عربي مفرد نباشد :‌ التلميذه المجتهده : دانش آموز كوشا . التلميذتان المجتهدتان : دانش آموزان كوشا . التلميذات المجتهدات ، التلاميذ المجتهدون : دانش آموزان كوشا ✅ 5- برای ایجاد معنی داشتن از  لِ ، عند ، لدي  استفاده می کنیم..            يا ليت لنا ثروةَ قارونَ : اي كاش ثروت قارون را داشتيم . عندي كتابٌ : كتابي دارم .                لهُ درسٌ : درس دارد                  لَدَیکَ صَدیقٌ وَفي : دوست با وفایی داری. ✅ 6- انواع من و ما موصول عام من : به معني كسيكه : أحْسِنْ اِلي مَنْ عَلَّمَتْك حرفاً ما : چيزي كه- آنچه كه :‌ انفق بما عندك في سبيل الله . اسم استفهام من : چه كسي : من هو ؟ ما : چه چيزي : ما هذا ؟ اسم شرط من : هر كس : مَنْ يعملِ الخيرَ ينتفعْ به . ما : هر چه : ما تفعلْ في السرِّ يعلمْه الله . حرف نفي ما : قبل از ماضي بيايد ، منفي می كند ، ما كتب : ننوشت ✅7-  مي‌توان (مصدر ) را به صورت فعل ترجمه كرد : قصدت الرجوع الي المكتبة :‌ خواستم به كتابخانه برگردم . ✅ 8 -در ترجمه ي ضماير منفصل منصوب كه در آغاز جمله به كار مي‌روند از كلماتي نظير (تنها ، فقط .... ) استفاده مي‌كنيم .  اياك نعبد : تنها ( فقط ) تو را مي‌پرستيم. ✅9- هر گاه  اسم بعد از اسم اشاره  ( ال ) داشته باشد ، اسم اشاره بصورت مفرد ترجمه مي‌شود و هر گاه بدون ( ال ) باشد ، اسم اشاره طبق صيغه خود ترجمه مي‌شود : هذه الاشجار باسقة : اين درختان بلند هستند . هذه الطالبة مجتهدة : اين دانش آموز كوشا است . هولاء الطالبات مجتهدات :  اين دانش آموزان ، كوشا هستند . هولاء طلاب : اينها دانش آموز هستند . هذا فلاح :‌ اين كشاورز است . هذان عالمانِ : اینها دانشمند هستند. ✅ 10- براي ترجمه ي اسمهاي تفضيل که بر وزن أفعَل هستند : الف- اگر بعد از اسم تفضيل حرف جر (مِنْ ) باشد به صورت تفضيلي ( تر ) ترجمه مي‌شود : أليس في المجلس اكبرُ مِنك : آيا در مجلس بزرگتر از تو نيست . ب- و اگر همراه ( مِن ) نيايد معمولاً به صورت صفت عالي ترجمه مي‌شود : احسن كتاب : (بهترين كتاب) ✅ 11- یعضی از فعل ها همراه حرفي به كار مي‌روند كه در هنگام ترجمه به فارسي نيازي به ترجمه آن حروف نيست : سَخَر من : مسخره كرد  ‌،  حَصلَ علي : به دست آورد ،   جاء بـِ : آورد شَعَر بـ : متوجّه شد ، احساس كرد     قَرُب مِن : نزديك شد    عَزم علي : تصميم گرفت بَعد عن : دور شد  ،       أخذ بـ : گرفت   ،      بَحَثَ عن : جستجو كررد شَعر الرجلُ بِالندمِ : مرد احساس پشيماني كرد . ✅ 12- (سَ- سَوفَ ) حرف استقبال ناميده مي‌شود بر سر فعل مضارع مي‌آيد ، درترجمه آن بايد ( خواهد ) و مشتقات آن را ذكر نمود . مانند : سَيَجْلِسُ :‌ خواهد نشست. ❇️ اشتراک گذاری با دوستات رو فراموش نکنی😘 #عربي_مدرسه #ترجمه 🆔 @Aghayearabic

#ترجمه داستان ها به صورت خلاقانه 🆔 @Aghayearabic