#حکمت 85 #نهج_البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ تَرَكَ قَوْلَ لَا أَدْرِي، أُصِيبَتْ مَقَاتِلُهُ.
و درود خدا بر او، فرمود:
ڪسى ڪه از گفتن «نمىدانم» روےگردان است، به هلاڪت و نابودے مىرسد.
#حکمت 86 #نهج_البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام):
رَأْيُ الشَّيْخِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ جَلَدِ الْغُلَامِ. وَ [يُرْوَى] رُوِيَ مِنْ مَشْهَدِ الْغُلَامِ.
و درود خدا بر او، فرمود:
انديشه پير در نزد من از تلاش جوان خوشايندتر است.
(و نقل شده ڪه تجربه پيران از آمادگى رزمى جوانان برتر است).
#حکمت 88 #نهج_البلاغه
وَ حَكَى عَنْهُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَاقِرُ (علیه السلام) أَنَّهُ (علیه السلام) قَالَ:
كَانَ فِي الْأَرْضِ أَمَانَانِ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ وَ قَدْ رُفِعَ أَحَدُهُمَا فَدُونَكُمُ الْآخَرَ فَتَمَسَّكُوا بِهِ؛ أَمَّا الْأَمَانُ الَّذِي رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله)، وَ أَمَّا الْأَمَانُ الْبَاقِي فَالاسْتِغْفَارُ؛ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى "وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ".
(امام باقر عليه السّلام از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام نقل فرمود)
دو چيز در زمين مايه امان از عذاب خدا بود:
يڪى از آن دو برداشته شد، پس ديگرے را دريابيد و بدان چنگ زنيد، امّا امانى ڪه برداشته شد رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بود.
و أمان باقى مانده، استغفار ڪردن است، ڪه خداے بزرگ به رسول خدا فرمود: «خدا آنان را عذاب نمىڪند در حالى ڪه تو در ميان آنانى، و عذابشان نمىڪند تا آن هنگام ڪه استغفار مىڪنند ».
#حکمت 89 #نهج_البلاغه
و قال (علیه السلام):
مَنْ أَصْلَحَ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ؛ وَ مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ دُنْيَاهُ؛ وَ مَنْ كَانَ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ وَاعِظٌ، كَانَ عَلَيْهِ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ.
و درود خدا بر او، فرمود:
ڪسى ڪه ميان خود و خدا اصلاح ڪند، خداوند ميان او و مردم را اصلاح خواهد ڪرد.
و ڪسى ڪه امور آخرت را اصلاح ڪند، خدا امور دنياے او را اصلاح خواهد ڪرد.
و ڪسى ڪه از درون جان واعظى دارد، خدا را بر او حافظى است.