eitaa logo
احادیث الطلاب
6.3هزار دنبال‌کننده
15.4هزار عکس
2.8هزار ویدیو
14 فایل
کپی برداری آزاد است ،نقل احادیث از کتاب (احادیث الطلاب) بدون ذکر آن اشکال شرعی دارد ، زیرا برای تهیه آن هشت سال وقت صرف شده است . آیدی مدیر کانال👇👇👇 @ahadis_tollab
مشاهده در ایتا
دانلود
🖍 به کسی که می گوید 🖌 سوال: آیا می توان در نماز به کسی که ناسزا می گوید، اقتدا کرد؟ : ✴️ مقام معظم رهبری: اگر شرایط امام جماعت را داشته باشد، اقتدا اشکال ندارد و الا جایز نیست. [1] ✴️ آیت الله مکارم: دادن نسبت های ناروا به دیگران از گناهان کبیره محسوب می شود که در روایات نیز به شدت از آن نهی شده است. رسول گرامى (صلى الله علیه و آله) فرمودند: «انّ مِنْ شرالنّاس مَنْ ترکه النّاس اتِّقاءَ فُحْشِه از بدترین مردم کسى است که مردم به خاطر دورى از او، او را ترک گویند». امام جماعت باید باشد. يك حالت باطنى است كه انسان را از انجام و تكرار گناه ‏ باز مى‏ دارد و همين اندازه كه با كسى معاشرت داشته باشيم و گناهى از او نبينيم نشانه وجود عدالت است و اين را حسن ظاهر كه حاكى از ملكه باطن است مى‏ گويند. [2] ✴️ آیت الله شبیری زنجانی: از گناهان کبیره است و از عدالت ساقط می شود. [3] ✴️ آیت الله فاضل: موارد حرف زشت گفتن فرق می کند. گـفتن و زبان درازي كردن، در صورتی که موجب تهمت و غیبت نشود گناه صغیره است و اگر موجب تهمت به کسی شود مثل آنکه با فحش دادن نسبت زنا به کسی بدهد مثلا بگوید زنا زاده و امثال آن، از گناه بزرگ و کبیره است. اگر حرف زشت و فحشی که گناه کبیره است بدهد یا حرف زشتی که گناه صغیره است و اصرار بر آن داشته باشد، نمی توانید به او اقتدا کند مگر آنکه حرف زشت را ترک کند و توبه کند. [4] =============== ⭕️ منبع *️⃣ [1]. استفتاء اینترنتی پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری، شماره استفتاء: aryGtDUntRg. *️⃣ [2]. استفتاء اینترنتی پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مکارم شیرازی، کد رهگیری: 9512060140. *️⃣ [3]. استفتاء اینترنتی پایگاه اطلاع رسانی آیت الله شبیری، شماره سوال: 39071. *️⃣ [4]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله فاضل لنکرانی، کد رهگیری: 9503506. کانال احادیث الطلاب در(ایتا) https://eitaa.com/joinchat/1997602816Cf7f5d3ab84 ‏ گروه واتساپ https://chat.whatsapp.com/JkaGURh9ut2FUhRzK107Zp
🩸 سيد بحرالعلوم خدمت امام زمان عجل الله فرجه 🥀 مرحوم سيد بحرالعلوم رحمةالله علیه به قصد تشرف به سامرا تنها براه افتاد. در بين راه راجع به اين مساله، كه اشک و گريه بر امام_حسين صلوات‌الله علیه تمام گناهان را مى‌آمرزد، فكر مى‌كرد. 🥀 در همان وقت متوجه شد كه شخص عربى كه سـوار بـر اسـب اسـت بـه او رسـيد و سلام كرد. بعد پرسيد: 🥀 جناب سيد درباره چه چيز به فكر فرو رفته‌اى؟ و در چه انديشه‌اى؟ اگر مساله علمى است، بفرمائيد شايد من هم اهل باشم! 🥀 سـيـد بـحرالعلوم فرمود: در اين باره فكر مى‌كنم كه چطور مى‌شود، خداى تعالى اين همه ثواب به و گريه كنندگان بر حضرت علیه‌السلام مى‌دهد، یا مثلا در هر قدمى كه در راه بـرمى‌دارد، ثواب يك حج و يك عمره در نامه عملش نوشته مى‌شود و براى يك قطره گناهان و آمرزيده مى‌شود؟! 🥀 آن سوار عرب فرمود: تعجب نكن! من براى شما مثالى مى‌آورم تا مشكل حل شود: 🥀 سـلـطـانـى بـه همراه درباريان خود به شكار مى‌رفت. در شكارگاه از همراهيانش دور افتاد و به سـخـتى فوق العاده‌اى افتاد و بسيار گرسنه شد. 🥀 پس خيمه‌اى را ديد و وارد آن خيمه شد. در آن سياه چـادر، پيرزنى را با پسرش ديد. آنان در گوشه خيمه عنيزه‌ای (بز شيرده) داشتند و از راه مصرف شير اين بز، زندگى خود را مى‌گرداندند. 🥀 وقـتى سلطان وارد شد، او را نشناختند، ولى به خاطر پذيرايى از مهمان، آن بز را سربريده و كباب كردند، زيرا چيز ديگرى براى پذيرايى نداشتند. 🥀 سلطان شب را همان جا خوابيد و روز بعد، از ايشان جدا شد و به هر طورى كه بود خود را به درباريان رسانيد و جريان را براى اطرافيان نقل كرد و در نهايت از ايشان سؤال كرد: 🥀 اگر بخواهم ميهمان نوازى پيرزن و فرزندش را داده باشم، چه عملى بايد انجام بدهم؟ 🥀 يكى از حضار گفت: به او صد گوسفند بدهيد. ديگرى كه از وزراء بود، گفت: صد گوسفند و صد اشرفى بدهيد. يكى ديگر گفت: فلان مزرعه را به ايشان بدهيد... 🥀 سـلطان گفت: هر چه بدهم است، زيرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم آن وقت مقابله به مثل كرده‌ام، چون آنها هر چه را كه داشتند به من دادند. و من هم بايد هر چه را كه دارم به ايشان بدهم تا سر به سر شود. 🥀 بعد سوار عرب به سيد فرمود: حالا جناب حضرت علیه‌السلام هر چه از مال و منال و اهل و عيال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پيكر داشت، را در راه خدا داد، پس اگر خداوند بـه و كنندگان، آن همه اجر و ثواب بدهد، نبايد تعجب نمود، چون كه خـدائيش را نمى‌تواند به علیه‌السلام بدهد، پس هر كارى كه مى‌تواند، انجام مى‌دهد، يعنى با صرف نظر از مقامات عالى خودش، به و كنندگان آن حضرت، درجاتى عنايت مى‌كند. در عين حال اينها را جزاى كامل براى فداكارى آن نمى‌داند. 🥀 چون شخص عرب اين مطالب را فرمود، از نظر سيد بحرالعلوم غايب شد. 📕 العبقری‌الحسان، علامه نهاوندی @ahadis_tollab کانال احادیث الطلاب