وقال الامام جعفربن محمد الصادق (سلام الله علیه و آله)من زار و بات عنده في ليلة عاشورا حتي يصبح حشره الله تعالي ملطخاً بدم الحسين في جملة الشهداء معه. امام صادق (صلوات الله علیه و آله)فرمودند: هرکس حضرت سسدالشهدا سلام الله علیه و آله را زیارت کند و شب عاشوراء نزد ایشان بماندتا وقتی صبح شود،خداوندمتعال او را آغشته به خون امام حسین (صلوات الله علیه و آله)در میان شهدای همراه ایشان (علیهم السلام)محشور می کند. 📓مسارالشیعه،۴۴ اللهم عجـــل لولیک الفـــرج

🏴نفرین سیدالشهدا علیه السلام بعد از کشته شدن عبدالله بن الحسن علیهما السلام 🔴فرَمَاهُ حَرْمَلَةُ فَذَبَحَهُ. فَقَالَ الْحُسَيْنُ ع اللَّهُمَّ إِنْ مَتَّعْتَهُمْ إِلَى حِينٍ فَفَرِّقْهُمْ فِرَقاً وَ اجْعَلْهُمْ طَرائِقَ قِدَداً وَ لَا تَرْضَ عَنْهُمْ أَبَداً... ⚫️و آن گاه حرمله گلوى او را هدف تير ساخت و سرش را از پيكرش جدا كرد! آنگاه امام حسين عليه السّلام فرمود: خدايا، اگر اين ها را تاكنون از نعمت‏ هايت بهره مند ساخته‏ اى، اينك آنان را تار و مار و مايه عبرت ديگران قرار ده و هرگز از آنان خشنود مباش. 📚مثير الأحزان ابن نما حلي: ص ٧٣، روضة الواعظين ابن فتّال نيشابوري: ص ٢٠٨ #آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان

أمیرالمؤمنین صلوات الله علیه و آله فرمودند: پدر و مادرم فدای حسین باد که در پشت كوفه كشته خواهد شد. بخدا قسم گویا مى‌بينم كه وحوش گردن‌های خود را بر قبرش كشیده و بر او می‌گريند و از شب تا صبح بر او مرثیه می‌خوانند و وقتی حال وحوش چنین باشد پس شما انسان‌‌ها از جفاء به او حذر كنید. 📓كامل الزيارات‏، باب۲۶، ح۲ اللهم عجـــل لولیک الفـــرج

#احلی_من_العسل ●قال الامام الحسين (عليه السلام)؛ يا بنيّ كيف الموت عندك؟! قال: يا عمّ أحلى من العسل. فقال: أي و اللّه فداك عمّك إنّك لأحد من يقتل من الرجال معي، بعد أن تبلو ببلاء عظيم، و ابني عبد اللّه. ●امام حسین صلوات الله علیه به حضرت قاسم سلام الله علیه فرمود: ای فرزندم! مرگ در نزدت چگونه است؟ قاسم سلام الله علیه فرمود: ای عمو! از عسل شیرین تر است. پس فرمود: بله به خدا سوگند! عمویت فدایت باد! تو یکی از مردانی هستی که همراهم کشته می شوی؛ بعد از آنکه به بلای عظیم گرفتار شوی. و فرزند من عبدالله نیز کشته می شود مدينة معاجز الائمة الاثني عشر جلد 4 صفحه 215 نفس المهموم صفحه 208 الهی تو را سوگند می دهیم به شهدای کربلا خصوصا یتیم های امام حسن صلوات الله علیهما ، اللهم عجل لولیک الفرج

ای عمو به فریادم برس 😭 ●...فوقع القاسم على الأرض [فضربه شيبة بن سعد الشامي بالرمح على ظهره فاخرجه من صدره، فوقع القاسم‌] [2] يخور بدمه، و نادى: يا عمّ أدركني ●...پس حضرت قاسم علیه السلام با صورت بر زمين افتادند، و شيبة بن سعد شامى با نيزه اى به كمر حضرت قاسم علیه السلام زد، كه از سينه ایشان خارج شد. پس حضرت قاسم علیه السلام ناتوان در خون خود قرار گرفتند، و صدا زدند: اى عمو! مرا درياب... المنتخب صفحه 366 مدينة معاجز الأئمة الإثني عشر و دلائل الحجج على البشر جلد 3 صفحه 371 مخزن البكاء في مقتل سيد الشهداء عليه السلام جلد 2 صفحه 274

🔶 ایمان حبیب بن مظاهر الاسدی سلام الله علیه ... حَبِيبِ بْنِ مُظَاهِرٍ وَ قَدْ قُتِلَ مَعَ الْحُسَيْنِ وَ رَأَيْنَا كُلَّ مَا قَالُوا وَ كَانَ حَبِيبٌ مِنَ السَّبْعِينَ الرِّجَالِ الَّذِينَ نَصَرُوا الْحُسَيْنَ ع وَ لَقُوا جِبَالَ الْحَدِيدِ وَ اسْتَقْبَلُوا الرِّمَاحَ بِصُدُورِهِمْ وَ السُّيُوفَ بِوُجُوهِهِمْ وَ هُمْ يُعْرَضُ عَلَيْهِمُ الْأَمَانُ وَ الْأَمْوَالُ فَيَأْبَوْنَ فَيَقُولُونَ لَا عُذْرَ لَنَا عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ إِنْ قُتِلَ الْحُسَيْنُ وَ مِنَّا عَيْنٌ تَطْرِفُ حَتَّى قُتِلُوا حَوْلَهُ وَ لَقَدْ مَزَحَ حَبِيبُ بْنُ مُظَاهِرٍ الْأَسَدِيُّ فَقَالَ لَهُ يَزِيدُ بْنُ حُصَيْنٍ الْهَمْدَانِيُّ وَ كَانَ يُقَالُ لَهُ سَيِّدُ الْقُرَّاءِ يَا أَخِي لَيْسَ هَذِهِ بِسَاعَةِ ضَحِكٍ قَالَ فَأَيُّ مَوْضِعٍ أَحَقُّ مِنْ هَذَا بِالسُّرُورِ وَ اللَّهِ مَا هُوَ إِلَّا أَنْ تَمِيلَ عَلَيْنَا هَذِهِ الطَّغَامُ بِسُيُوفِهِمْ فَنُعَانِقَ الْحُورَ الْعِينَ. ... #حبیب_بن_مظاهر از آن هفتاد نفرى بود كه #امام_حسین را يارى كردند و كوه‏هاى آهن را ديدند و نيزه‏ها را بوسيله سينه‏هاى خود و شمشيرها را با صورتهاى خود استقبال نمودند. آنان همان افرادى بودند كه امان و اموال بر آنان عرضه ميشد ولى نمى‏پذيرفتند و ميگفتند: ما نزد #پیامبر_اکرم عذرى نداريم اگر #اباعبدالله كشته شود و چشمى از ما باز باشد. آنان بالاخره در اطراف #حضرت_حسین كشته شدند. #حبیب_بن_مظاهر_اسدی مزاح ميكرد و #یزید_بن_حصین_همدانی كه او را سيد الفقراء ميگفتند ميگفت: اى برادر! اكنون وقت #خنده نيست! حبيب ميگفت: چه موضعى از اين موضع براى مسرت سزاوارتر است؟ بخدا قسم چيزى مانع ما نيست غير از اينكه اين گروه ستمكار ما را با شمشيرهاى خود #شهيد كنند و بعدا ما با حور العين معانقه نمائيم. 📚 رجال کشی ص۷۸   ؛  بحار الأنوار (ط - بيروت) ج٤۵‏ ص۹۳ #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

🔹️قال الامام الصادق علیه السلام: ما اجْتَمَعَ فِي مَجْلِسٍ قَوْمٌ لَمْ يَذْكُرُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يَذْكُرُونَا إِلَّا كَانَ ذَلِكَ الْمَجْلِسُ حَسْرَةً عَلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَة. 🔸️ امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ گروهی در مجلسی دور هم جمع نمی شوند که خداوند عزّوجلّ را یاد نکنند؛ و ما را نیز یاد نکنند؛ مگر آنکه آن مجلس روز قیامت مایۀ حسرتشان خواهد بود. 📚 اصول کافی جلد ۲ صفحه  ۴۹۶.

توقف جنگ صفین در ماه محرم #قیام_یا_عدم_بیعت ● ...فَلَمَّا انْسَلَخَ الْمُحَرَّمُ وَ اسْتَقْبَلَ صَفَرُ وَ ذَلِكَ فِي سَنَةِ سَبْعٍ وَ ثَلَاثِينَ بَعَثَ عَلِيٌّ نَفَراً مِنْ أَصْحَابِهِ حَتَّى إِذَا كَانُوا مِنْ عَسْكَرِ مُعَاوِيَةَ حَيْثُ يُسْمِعُونَهُمُ الصَّوْتَ قَامَ مَرْثَدُ بْنُ الْحَارِثِ الْجُشَمِيُّ فَنَادَى عِنْدَ غُرُوبِ الشَّمْسِ يَا أَهْلَ الشَّامِ- إِنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ أَصْحَابَ رَسُولِ اللَّهِ يَقُولُونَ لَكُمْ: «إِنَّا وَ اللَّهِ مَا كَفَفْنَا عَنْكُمْ شَكّاً فِي أَمْرِكُمْ وَ لَا بُقْيَا عَلَيْكُمْ وَ إِنَّمَا كَفَفْنَا عَنْكُمْ لِخُرُوجِ الْمُحَرَّمِ ثُمَّ انْسَلَخَ وَ إِنَّا قَدْ نَبَذْنَا إِلَيْكُمْ‌ عَلى‌ سَواءٍ[1] إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْخائِنِينَ‌ ●...چون محرّم سپرى شد و ماه صفر فرا رسيد، و اين به سال سى و هفتم بود، على (صلوات الله علیه) چند تن از ياران خود را فرستاد تا نزديك لشكرگاه معاويه، بدانجا كه صدايشان شنيده شود بروند. چون بدانجا رسيدند مرثد بن حارث جشمى هنگام غروب آفتاب به بالايى ايستاد و ندا در داد: اى مردم شام، امير مؤمنان على بن ابى طالب و اصحاب پيامبر خدا به شما مى‌گويند: ما نه از آن رو كه در كار شما شك و ترديدى كرديم و نه به خاطر ارفاق به شما، دست از جنگ كشيده بوديم، بلكه فقط بدان سبب از جنگ خوددارى كرديم كه ماه محرّم بگذرد، و اينك سپرى شد، و اكنون ما همچنان گناه پيمان شكنى و نافرمانى را بر گردن شما مى‌دانيم‌[1]، و به راستى خداوند خائنان را دوست نمى‌دارد. وقعة صفين صفحه 202 بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 32 صفحه 457

امام رضا صلوات الله علیه ●ثُمَّ قَالَ (علی بن موسی الرضا صلوات الله علیه) يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنَّ الْمُحَرَّمَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِي كَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِيَّةِ يُحَرِّمُونَ فِيهِ الظُّلْمَ وَ الْقِتَالَ لِحُرْمَتِهِ فَمَا عَرَفَتْ هَذِهِ الْأُمَّةُ حُرْمَةَ شَهْرِهَا وَ لَا حُرْمَةَ نَبِيِّهَا (صلی الله علیه و آله) لَقَدْ قَتَلُوا فِي هَذَا الشَّهْرِ ذُرِّيَّتَهُ وَ سَبَوْا نِسَاءَهُ وَ انْتَهَبُوا ثَقَلَهُ فَلَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِكَ أَبَداً ●سپس امام رضا (صلوات الله علیه) فرمود: ای پسر شبیب! این ماه محرم ماهی است که در گذشته ها مردم زمان جاهلیت آن را محترم می شمردند و ظلم و جنگ را در آن به خاطر حرمتش حرام می دانستند ولی این امت احترام این ماه را و احترام پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) را نشناختند. در این ماه ذریه پیامبر خود را کشتند زنان او را اسیر نمودند و اموال او را به یغما بردند خدا #هرگز آنان را نیامرزد. عيون أخبار الرضا جلد 1 صفحه 299

●قال امیرالمومنین صلوات الله علیه: أَنَّ الْمَوْتَ عِنْدِي بِمَنْزِلَةِ الشَّرْبَةِ الْبَارِدَةِ فِي الْيَوْمِ الشَّدِيدِ الْحَرِّ مِنْ ذِي الْعَطَشِ الصَّدِيِّ ●امیرالمومنین صلوات الله علیه: مرگ در نزد من، مانند نوشیدن شربت خنکی است که انسان بسیار تشنه در روز بسیار گرم می نوشد. الخصال جلد 2 صفحه 376 الإختصاص صفحه 174 تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 431 بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث جلد 38 صفحه 178 إرشاد القلوب جلد 2 صفحه 353

آب فرات مهریه فاطمه زهرا صلوات الله علیهاست ●فِي اَلْجِلاَءِ وَ اَلشِّفَاءِ فِي خَبَرٍ طَوِيلٍ عَنِ  اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: وَ جُعِلَتْ نِحْلَتُهَا مِنْ عَلِيٍّ خُمُسَ اَلدُّنْيَا وَ ثُلُثَ اَلْجَنَّةِ وَ جُعِلَتْ لَهَا فِي اَلْأَرْضِ أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ اَلْفُرَاتُ وَ نِيلُ مِصْرَ وَ نَهْرَوَانُ وَ نَهَرُ بَلْخٍ فَزَوِّجْهَا أَنْتَ يَا مُحَمَّدُ بِخَمْسِمِائَةِ دِرْهَمٍ تَكُونُ سُنَّةً لِأُمَّتِكَ. ●در كتاب جلاء و شفاء در ضمن خبرى طولانى از امام باقر صلوات الله علیه نقل شده است كه فرمود: مهر فاطمه (صلوات الله علیها) يك پنجم دنيا و يك سوم بهشت بوده است و در زمين چهار رود براى اوست: نهرهاى فرات و نيل مصر و نهروان و نهر بلخ. (و خداوند متعال به پيامبر صلی الله علیه و آله) فرمود: اى محمّد! تو فاطمه را به مهریه پانصد درهم تزویج کن تا سنّتى در بين امّت تو باشد. دلائل الإمامة - ط مؤسسة البعثة صفحه 92 بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام جلد 43 صفحه 113

آب فرات بسته شد 😭 ●وَ نَادَى عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ حُصَيْنٍ الْأَزْدِيُّ وَ كَانَ عِدَادُهُ فِي بَجِيلَةَ فَقَالَ بِأَعْلَى صَوْتِهِ أَلَا تَنْظُرُوا إِلَى الْمَاءِ كَأَنَّهُ كِبْدُ السَّمَاءِ وَ اللَّهِ لَا تَذُوقُونَ مِنْهُ قَطْرَةً حَتَّى تَمُوتُوا عَطَشاً فَقَالَ الْحُسَيْنُ (صلوات الله علیه) اللَّهُمَّ اقْتُلْهُ عَطَشاً وَ لَا تَغْفِرْ لَهُ أَبَداً. قَالَ حُمَيْدُ بْنُ مُسْلِمٍ وَ اللَّهِ لَعُدْتُهُ بَعْدَ ذَلِكَ فِي مَرَضِهِ فَوَ اللَّهِ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَقَدْ رَأَيْتُهُ يَشْرَبُ الْمَاءَ حَتَّى يَبْغَرَهُ وَ يَبْغِي وَ يَصِيحُ الْعَطَشَ الْعَطَشَ ثُمَّ يَعُودُ فَيَشْرَبُ الْمَاءَ حَتَّى يَبْغَرَهُ ثُمَّ يَبْغِيهِ وَ يَتَلَظَّى عَطَشاً فَمَا زَالَ ذَلِكَ دَأْبَهُ حَتَّى لَفَظَ نَفْسَهُ ●عبد اللّه بن حصین ازدی که از قبیله بجیله محسوب می شد، با بلند ترین صدا فریاد زد: ای حسین! این آب را می بینید که مانند شکم آسمان است، به خدا قسم یک قطره از آن را نخواهید خورد تا از تشنگی بمیرید. امام حسین علیه السّلام وی را نفرین کرد و فرمود: پروردگارا! او را از تشنگی بکش و هرگز او را نیامرز! حمید بن مسلم می گوید: به خدا قسم، بعد از نفرین امام حسین، وقتی آن مرد مریض بود به عیادتش رفتم، به حق آن خدایی که غیر از او خدایی وجود ندارد، دیدم آن بدبخت آب می آشامید و شکمش پر می شد، ولی آن را استفراغ می کرد و فریاد می زد: العطش العطش، سپس دوباره آب می آشامید و شکمش پر می شد، ولی دوباره آن آب را استفراغ می کرد و از تشنگی له له می زد. او همچنان این کار را انجام داد تا این که نفسش قطع شد. روضة الواعظين جلد 1 صفحه 182 رياض الأبرار جلد 1 صفحه 219 نفس المهموم صفحه 194 منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة جلد 15 صفحه 229 مثير الأحزان صفحه 71 العوالم صفحه 240 بحار الأنوار - ط مؤسسةالوفاء جلد 44 صفحه 389 إعلام الورى بأعلام الهدى ط- الحديثة جلد 1 صفحه 452 مخزن البكاء في مقتل سيد الشهداء عليه السلام جلد 2 صفحه 157

و قال الامام الصادق (سلام الله علیه و آله):مَن لَم يَأتِ قَبرَ الحُسينِ عليه السلام حتّى يَمُوتَ كانَ مُنتَقَصَ الدِّينِ ، مُنتَقَصَ الإيمانِ ، و إن اُدخِلَ الجَنَّةَ كانَ دُونَ المؤمنينَ في الجَنَّةِ فَیها. امام صادق(صلوات الله علیه و آله) فرمودند: هر کس به زیارت قبر امام حسین (سلام الله علیه و آله) نرود تا بمیرد، ناقص الایمان از دنیا رفته و در حالی از دنیا خارج شده که دین وی کامل نبوده و اگر وارد بهشت شود از سایر مؤمنان جایگاه پایین تری خواهد داشت. 📓کامل الزیارات:ص۱۹۳ح۱و۲. 📓مزارالمفید:،ص۵۶ب۲۶ح۱وح۲بکامله. 📓التهذیب:ج۶ص۴۴ب۱۶ح۱۰ 📓الوسائل:ج۱۴ص۴۳۰ب۳۸ح۱۹۵۲۸و۱۹۵۳۳ اللهم عجـــل لولیک الفـــرج

شکستن سر حضرت ابراهیم علیه السلام‌در سرزمین کربلا... جریانی که برای ابوالبشر حضرت آدم ، پدید می آید برای حضرت ابراهيم لا هم مقدر می شود. إن ابراهیم مر في أرض كربلاء و هو راكب فرسه فعثرت به و سقط و شج رأسه و سال دمه، فأخذ في الإستغفار، و قال: إلهي أى شئ حدث منی؟ فنزل إليه جبرئیل و قال: يا إبراهيم! ما حدث منک ذنب، و لكن هنا يقتل سبط خاتم الأنبياء وابن خاتم الأوصياء، فسال دمک موافقة لدمه... ابراهیم خلیل علیه السلام‌ در حالی که سوار بر اسب بود، از زمین کربلا می گذشت. پس اسب او لغزید و ابراهیم افتاد و سرش بشکست و خون آن جاری شد. در آن حال استغفار کرد و گفت: خدای من! از من چه سر زده که به این نوع مبتلا شدم؟ جبرئیل نازل شد به سوی او و گفت: ای ابراهیم! از تو گناهی سر نزده، لکن در اینجا سبط خاتم الانبياء و فرزند خاتم الاوصیاء کشته می شود. پس خون تو به خاطر موافقت با خون او جاری شد... » 📔بحار،ج۴۴ص۲۴۳ 📔عوالم العلوم،ج۱۷ص۱۰۲ .  یارب الحسین بحق الحسین اشف صدرالحسین بظهورالحجة اللهم عجل لولیک الفرج⚫

⚫خون جاری شدن از سر مبارک امام سجاد سلام الله علیه.  هنگامی که نزد امام سجاد سلام الله علیه شخصی مصائب امام حسین صلوات الله وسلامه علیه  را یادآوری کرد؛ «قام على طوله و نطح الجدار بوجهه فكسر انفه و شج رأسه و سال دمه على صدره و خر مغشيا عليه من شدة الحزن و البكاء» تمام قد حضرت ایستاد و صورت خود را به دیوار منزل کوبید، پس بینی و سر مبارک آن حضرت شکست و خونش بر صورت ایشان ریخت و از شدت حزن و گریه از هوش رفتند. .📔.دارالسلام ،محدث نوری ،ج۲ص۱۷۹

روایات و اسناد گریبان پاره کردن و بصورت خود سیلی زدن برای مصیبت اباعبدالله🖤🏴 1- از امام (أبو عبدالله) صادق عليه السلام نقل شده است: « وَ قَدْ شَقَقْنَ الْجُيُوبَ وَ لَطَمْنَ الْخُدُودَ الْفَاطِمِيَّاتُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَیْهِ الْسَّلامُ وَ عَلَى مِثْلِهِ تُلْطَمُ الْخُدُودُ وَ تُشَقُّ الْجُيُوبُ» یعنی: فاطمه ها بر حسین ابن علی گریبانها را پاره کردند و به گونه ها سیلی زدند و بر [شخصیتی] مانند او است که باید گونه ها سیلی زده شود و گریبانها پاره گردد. و در جواهر الكلام آمده است: حديث لطمه زدن فاطمه ها، متواتر است و صاحب جواهر رحمه الله این را از ابن ادریس هم نقل کرده است. ٢- و هنگامی که حضرت زینب عليها السلام شنید، برادرش امام حسين عليه السلام يا دهر أف لك من خليل ... می سراید صورتش را لطمه زد و دست به گریبانش برد و آن را پاره کرد. سپس در حالیکه غش کرده بود روی زمین افتاد. ٣- و هنگامی که امام حسين عليه السلام به خواهرش خبر داد رسول خدا صلى الله عليه و آله را در خواب دیده و پیامبر صلی الله علیه وآله به او فرموده است: تو با اشتیاق به سوی ما می آیی: "فلطمت أخته وجهها، ونادت بالويل " یعنی: خواهرش به صورت خویش سیلی زد و فریاد واویلا سر داد... 4- و هنگامیکه اُسرا را از کنار [ابدان] امام حسين عليه السلام و اصحاب عليهم السلام عبور دادند در حالیکه روی زمین افکنده شده بودند «صاحت النسا و لطمن وجوههن و صاحت السیده زینب علیها السلام یامحمداه...» یعنی: زنان شيون کردند و به صورت هایشان سیلی زدند و حضرت زینب علیها السلام فریاد زد: یا محمداه. ه- و در زیارت ناحیه [آمده است]: «فَلَمّا رَاَیْنَ النِساءُ جَوادکَ مَخْزِیّاً... على الخدود لاطمات ... يعني: زمانی که زنان اسب تو را دیدند که با بلاها خوار شده بود ... بر گونه ها سیلی زنان... . ۶- و هنگامیکه اسرا از شام به کربلا برگشتند و جابر ابن عبدالله انصاری و عده ای از بنی هاشم را یافتند «تلاقوا بالبكاء و الحزن و اللطم وأقاموا الماتم المقرحة للاکباد... یعنی: با گریه و اندوه و لت زنی به همدیگر رسیدند و عزاداری های دلخراشی را بر پا کردند. و امام سجاد عليه السلام با آنان بود و رفتارشان را میدید و میشنید. ۷- و هنگامی که دعبل خزاعی قصیده تاثیه مشهورش را در مقابل امام علی ابن موسی الرضا عليه السلام سرود که این دو بیت در آن بود: أفاطم لو خلت الحسين مجدلا/وقد مات عطشانا بشط فرات ای فاطمه! اگر حسین را تصور کنی در حالیکه بر زمین افکنده شده بود .... و در ساحل فرات، تشنه جان داد(علیهم السلام) إذا للطمت الخد فاطم عنده / وأجريت دمع العين في الوجنات پس در کنار او سیلی به صورت می زدی ... و اشک چشم را بر گونه ها جاری می کردی. امام به او اعتراض نکرد و نفرمود: مادر ما فاطمه علیها السلام این کار را نمی کند؛ چون حرام یا خالی از مزیت است. بلکه حضرت گریست و به شاعر صله داد و بر گفته او صحه گذاشت. ۸- و در احادیث بسیاری روایت شده است: جزع بر امام حسین عليه السلام مستحب است و در بعضی روایات آمده است حضرت باقر عليه السلام این جزع را به نحوی تفسیر کرده که شامل لت زنی می شود. امام عليه السلام فرموده اند: «"أشد الجزع الصراخ بالويل والعويل، ولطم الوجه والصدر... یعنی: شدیدترین مرتبه جزع، شیون کردن به ناله و اندوه و به صورت و سینه زدن است. 📚تهذیب الاحکام ج۸ ص۳۲۵ 📚کشف الرموز ج۲ ص۲۶۳ 📚المهذب البارع ج۳ ص۵۶۸ 📚المسالک تالیف شهیدثانی ج۱۵ ص۵۸۳ 📚جواهرالکلام ج۴ ص۳۷۱ وج۳۳ ص۱۸۴ 📚الارشاد ص۲۳۰ 📚مقتل الحسین علیه السلام، تالیف خوارزمی، ج۲ ص۳۹ وص۱۳۱ 📚وسائل الشیعه ج۲ ص۹۱۵ 📚اللهوف ص۱۱۲ 📚بحارالانوار ج۴۵ ص۱۴۶ وص۱۹۴/ج۴۹ ص۲۳۷و ص۲۵۲ 📚جلاالعیون ج۲ ص۲۷۲ و ص۲۹۲ 📚عیون اخبارالرضاج۲ ص۲۶۳ 📚تاریخ النیاحه ج۲ ص۲۶ 📚عمده الاخبار ص۴۳ 📚بغیه النبلا ص۱۶۱ 📚الخصائص الحسینیه ص۱۸۷ 📚اعیان الشیعه ج۲۵ ص۳۶۸ 📚اقناع اللائم ص۱۵۳

از شهید ثانی و غیر ایشان دعوی نفی خلاف نقل فرموده اند و بعضی پدر و برادر را استثنا کرده اند نظربه فعل حضرت عسکری علیه السلام نسبت به پدر بزرگوارش و چنانچه در فقیه روایت نموده: ولماقبض بين علي بن محمد العسکری( علیه السلام ) رأى الحسن بن علي (علیهما السلام) وقد خرج من الدار وقد شق قميصه من خلفي وقدام(۱) چون حضرت امام علی النقی علیه السلام  شهادت به فیضشان رسید ،دیدند فرزند بزرگوارش حضرت امام حسن عسکری علیه السلام  علت را که از خانه خود بیرون آمد و حال آن که پاره نموده بود جامه خود را از طرف پشت سر و پیش رو. و همچنین در دلایل حمیری روایتی نقل شده که حاصل این روایت این است که بیرون شد حضرت امام حسن عسکری علیه السلام  در تشییع جنازه والد بزرگوارش حضرت امام علی نقی علیه السلام  در حالتی که جامه مبارک خود را پاره نموده بود. ابن عون به آن سرور نوشت: کجا رسیده است از ائمه علیهم السلام  این عمل که پاره نمایند جامه خود را در مصیبت ؟ آن سرور در جواب نوشتند که: «ای احمق ! توچه میدانی باعث این عمل را و به تحقیق که پاره نمود حضرت موسی علیه السلام جامه خود را در مصیبت هارون (۲)، و فاطمیات بر حضرت امام حسین علیه السلام.» ✏و در حديث خالد بن سدير که حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند: (وقد شققن الجيوب، ولطمن الخدود - الفاطميات - على الحسين بن عليّ، وعلى مثله تلطم الخدود، وتشقّ الجيوب)(۳) و در همان حديث فرمودند: «باکی نیست به دریدن گریبان زیرا که موسی در موت هارون گریبان جامه خود را درید»؛ پس همان بزرگوارعلیه السلام  فرمود: «پدر بر پسرو شوهر برزن شق ثوب نکنند». و مؤيد است بعض از آنچه را که مذکور شد حدیثی که در فقیه روایت شده که حضرت نبوی صلی الله علیه وآله  به صديقه طاهره سلام الله علیها بعد از قتل جعفر بن ابی طالب علیهما السلام فرمودند: «لا تدعين بويل ولا ثكل ولاحرب وما قلت فيه فقد صدقت».(۴) و در بعضی از نسخ صحیحه بدل ويل ذلّ و در نسخ دیگر بدل ثکل نکل و بدل حرب حزن آمده و شکل به ضم ثاء مثلثه و سکون کاف به معنی موت و هلاک و فقد حبيب يا ولد است و نکل به فتح نون از تنكيل به معنی قطع بعضی از اعضا است چنانچه به جعفر عليه السلام  نمودند و حرب به فتح حا وراء مهملتين به معنی سلب مال است، مقصود این است که ندا به این کلمات منما و آنچه در حق جعفر علیه السلام بگویی راست گفته ای. ۱.من لایحضرالفقیه:ج۱ص۱۷۴ وسائل الشیعه:ج۳ص۲۷۴ بحار:ج۷۹ص۱۰۵ مهیج الاحزان:ص۵و۶ ۲.مناقب آل ابی طالب( علیهم السلام):ج۴ص۴۳۵ کشف الغمه:ج۲ص۴۱۸ وسائل الشیعه:ج۳ص۲۷۴ بحار:ج۵۰ص۱۹۱ ۳.تهذیب الاحکام:ج۸ص۳۲۵ المهذب البارع ابن فهد حلی:ج۳ص۵۵۷ مسالک الافهام شهید ثانی:ج۱۰ص۲۸ وسائل الشیعه:ج۲۲ص۴۰۲ ۴.من لایحضرالفقیه:ج۱ص۱۷۶ المعتبرمحقق حلی:ج۱ص۳۴۵ تذکره الفقهاء،علامه حلی:ج۲ص۱۱۷وج۱ص۵۷ ذکری الشیعه شهید اول:ج۲ص۵۶ وسائل الشیعه:ج۳ص۲۷۲ بحار:ج۷۹ص۱۰۵ یکی از انواع عزاداری که اهل بیت علیهم السلام که در مصیبت حضرت اباعبدالله الحسين علیه السلام انجام می دادند، «خدش و خمش» می باشد. خدش در کتب لغت به معنای پاره کردن یا پاره شدن پوست است کم یا زیاد... و «الخدوش» آثار آن است، پوست خراشیده شده. ابومنصور می گوید: خدش و خمش با ناخن ها است. «خدش» هنگامی که جراحت در ظاهر پوست شود... «خدش» بالاتر از کدح (پوست خراشیده شده) است و کمتر از «خمش» می باشد، زیرا خمش در معنای بریدن نیز استعمال می شود، گفته می شود: خمش فلان فلانا، یعنی از او عضوی را قطع کرده است. در معنای «خمش» نیز چنین گفته شده است: خدش (چنگ) در صورت است و گاهی اوقات در سایر اعضای بدن نیز استفاده می شود.. . در حدیثی موثق از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: على مثل الحسين فلتشق الجيوب، و لتخمش الوجوه، و لتلطم الخدود...» . برای مثل حسین بایستی گریبانها چاک شود و صورتها خراشیده شود و بر گونه ها سیلی زد. ✅خراشیدن صورت توسط اهل حرم در روز دوازدهم، وقتی کاروان اسرا را به کوفه آوردند جدیل اسدی می گوید: دیدم اهل بیت علیهم السلام  را وقتی وارد کوفه میشدند؛ در حالی که گریبان چاک کرده بودند و صورتهای خود را می خراشیدند و لطمه به گونه های خود می زدند و دیدم علی بن الحسين عليه السلام  را در حالی که بر اسیری خود و کشته شدن مردان خود می گریید». در مصادر روایی و تاریخی مختلف این تعابیر آمده است که: و وضعن التراب علی رئوسهنَّ و خمشن وجوههن وضربن خدودهن». «بانوان حرم خاک بر سر می ریختند و صورتهایشان را می خراشیدند و بر صورت می زدند». این همه در حالی است که اولا اهل حرم تربیت شده ائمه معصومین علیهم السلام هستند، ثانیا حضرت حوراء مخدره زینب علیهاسلام پرورش یافته دامن فاطمه زهرا سلام الله علیها در میان ایشان است و بر صورت، خدش وارد می کند،

و ثالثا امام معصوم حضرت زین العابدین علیه السلام همراه ایشان است و اهل حرم را از این کار نهی نمی فرمایند، ابی مخنف در مورد ورود آل الله علیهم السلام  به کوفه چنین نقل می کند که: راوی می گوید: من در سال قتل حسین علیه السلام راوی می گوید: من در سال قتل حسین علیه السلام در کوفه بودم، پس دیدم زنان کوفه را که گریبانها دریده اند و موهای خود رها کرده اند و بر گونه ها میزنند و صورتها می خراشیدند، پس به طرف پیرمردی رفتم و گفتم: این بلند گریستن برای چیست؟ پس گفت: (به خاطر سر حسین علیه السلام ). و هنگامی که اهل بیت علیهم السلام به مدینه بر می گشتند چنین نقل شده است: «پس در مدینه هیچ زنی نماند، مگر آن که از خانه ها بیرون آمدند، در حالی که پریشان مو و خراشیده رو بودند و بر صورتهای خود می زدند و واویلا و وا ثبورا می گفتند، هیچ روزی بیشتر از آن روز گریه کن ندیدم». و بعد از مشاهده این صحنه امام سجاد علیه السلام سخنرانی می کند و علاوه بر آنکه از این نوع عزاداری، نهی نمی فرمایند، بلکه عباراتی به کار می گیرند که تک تک آنها بر عزاداری بیشتر مردم بر اباعبدالله علیه السلام دلالت دارد و مردم را تشویق و ترغیب به عزای دائمی و همیشگی بر آن مظلوم می نمایند که این همه، رجحان سیلی زدن و صورت خراشیدن در عزای امام حسین علیه السلام را دارد بلکه بیشتر از آن. در روایتی امام سجاد علیه السلام فرمودند: حضرت زینب علیهاسلام هنگامی که شنید امام حسین علیه السلام این ابیات را می خوانند: "یا دهر اف لک من خليل كم لک بالاشراق و الاصيل" صورت خود را خراشید و پیراهن خود را پاره کردند و بیهوش برزمین افتادند. و نیز در حدیثی از حضرت صادق علیه السلام روایت گشته: «... فاطميات (زنان فاطمی) گریبانها را دریدند و بر صورتها زدند به جهت شهادت حسین بن على علیه السلام و بر مانند حسین علیه السلام به صورتها زده می شود و گریبان ها و یقه ها چاک داده می شود». روز عاشورا در وداع آخر امام حسین علیه السلام با اهل بیتش، نوبت به حضرت سکینه علیهاسلام رسید که بیاید و با پدر بزرگوار خود وداع کند، آن مخدره با دلی پر خون پیش آمد در حالی که صورت خود را خراشیده بود و لباس سیاه در عزای برادرانش پوشیده بود. سلام العرب ج۶ ص۲۹۲ مجمع البحرین ج۴ ص۱۳۶ وسائل الشریعه ج۱۵ ص۵۸۳ تذکره الشهدا ج۲ ص۲۷۰ بحارالانوار ج۴۵ ص۲ وص۱۱۲ و ص۱۶۴ و ص۱۴۷ العالم ص۳۸۱ لوازم الانسان ص۲۰۵ ملهوف ص۱۵۶ و ص۱۹۷ و ص۲۰۰ الاحتجاج ج۲ ص۳۰۵ اسرارالشهادت ج۳ ص۲۱۹ ادامه السلام ادامه السلام در ترجمه نفس المعلوم ص۳۵۹ ریاض القدس ج۲ ص۱۴۱ مقتل امام هادی علیه السلام 🔴گریبان چاک نمودن امام عسکری(سلام الله علیه) امام حسن عسکری(سلام الله علیه وآله) در تشییع پیکر پاک پدرشان گریبان چاک نمودند امام حسن عسگری سلام الله علیه وآله در مراسم تشییع پیکر مطهر پدرش، امام هادی صلوات الله علیه وآله، گریبان چاک کرد. کسی به نام ابو عون برای او نامه نوشت که: «چه کسی از اولیای خدا را دیده‌ یا شنیده‌ای که در عزای کسی گریبان چاک کرده باشد؟» امام حسن عسگری علیه السلام در پاسخش نوشت: «ای احمق! تو چه می‌فهمی؟ بدان که موسی علیه‌السلام در عزای برادرش هارون گریبان چاک کرد. متن عربی روایت: [رجال الکشی‏] أَحْمَدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ کُلْثُومٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ وَ غَیْرِهِ قَالَ خَرَجَ أَبُو مُحَمَّدٍ ع فِی جَنَازَهِ أَبِی الْحَسَنِ ع وَ قَمِیصُهُ مَشْقُوقٌ فَکَتَبَ إِلَیْهِ أَبُو عَوْنٍ الْأَبْرَشُ قَرَابَهُ نَجَاحِ بْنِ سَلَمَهَ مَنْ رَأَیْتَ أَوْ بَلَغَکَ مِنَ الْأَئِمَّهِ شَقَّ ثَوْبَهُ فِی مِثْلِ هَذَا فَکَتَبَ إِلَیْهِ أَبُو مُحَمَّدٍ علیه السلام یَا أَحْمَقُ وَ مَا یُدْرِیکَ مَا هَذَا قَدْ شَقَّ مُوسَى عَلَى هَارُونَ.(۱) گریز روضه اما دلها بسوزد… زینب(س) در مجلس یزید با دیدن سر نورانی برادر گریبان چاک زد. و اما زینب (س) چون سر مبارک برادر خود را بدید از شدت ناراحتى گریبان را چاک زد . سپس به آواز غمناک فریاد یا حُسَیْناهُ، یا حَبیبَ رَسُولِ اللّهِ، یَابْنَ مَکَّهَ وَ مِنى ، یَابْنَ فَاطِمَهَ الزَّهْراءِ سَیِّدَهِ النِّساءِ، یَابْنَ بِنْتِ الْمُصْطَفى  برآورد به گونه ای که ناله اش دلها را خراشید. راوى گوید: به خدا سوگند که همه آن کسانى که در مجلس یزید حضور داشتند از ناله جانسوز او به گریه و افغان افتادند و در آن حال خود آن پلید لب از گفتار فرو بست و ساکت بود. متن عربی: وَ اءَمّا زَیْنَبُ، فَانَّها لَمّا رَاءَتْهُ اءَهْوَتْ الى جَیْبِها فَشَقَّتْهُ، ثُمَّ نادَتْ بِصَوْتٍ حَزینٍ یَفْزَعُ الْقُلُوبَ: یا حُسَیْناهُ، یا حَبیبَ رَسُولِ اللّهِ، یَابْنَ مَکَّهَ وَ مِنى ، یَابْنَ فَاطِمَهَ الزَّهْراءِ سَیِّدَهِ النِّساءِ، یَابْنَ بِنْتِ الْمُصْطَفى .

قَالَ الرّاوى : فَاءَبْکَتْ وَاللّهِ کُلُّ مَنْ کانَ حاضِرا فى الْمَجْلِسِ، وَ یَزیدُ ساکِتُ.(۲) 1- رجال کشى ۲/۸۴۲٫ و بحارالأنوار ج : ۵۰ ص : ۱۹۱ 2- لهوف ابن طاووس- المسلک الثالث فى الاُمُورِ الْمُتَاءَخَّرَهِ عَنْ قَتْلِهِ ع وَ هِىَ تَمامُ ما اءَشَرْنا اِلَیْهِ. اللهم عجـــل لولیک الفـــرج

در مورد حضرت علی اکبر(علیه السلام) آمده است که هنگامی که در روز عاشورا، ایشان عازم میدان نبرد می شد، امام حسین(سلام الله علیه و آله) خطاب به زنان حرم که اطراف علی اکبر(صلوات الله علیه) را گرفته بودند، فرمود: دَعَنهُ! فَإنَّهُ مَمْسُوسٌ فِی اللهِ وَ مَقتُولٌ فِی سَبِیلِ اللهِ رهایش کنید، او ممسوس در ذات خدا و شهید در راه خداست. موسوعة کربلاء لبیب بیضون، ج۲، ص۱۱۷ اللهم عجـــل لولیک الفـــرج

🔴 قَالَتْ اَلصِّدِّيقَةِ اَلطَّاهِرَةِ فَاطِمَةَ اَلزَّهْرَاءِ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ اَلْعَالَمِينَ : يا بني، قتلوك كأنهم ما عرفوك و ما عرفوا من جدك و أبوك! يا ويلهم، و من الماء منعوك، على وجهك قلّبوك، و من قفاك ذبحوك. يا ولدي يا حسين! من الذي جزّ رأسك من قفاك؟ ⚫️ حضرت صدیقه طاهره فاطمة الزهراء صلوات الله علیها سرور بانوان دو عالم می فرمایند : ای فرزندم! تو را کشتند؛ گویی به تو معرفت نداشتند و جدت و پدرت را نیز نمی شناختند؛ وای بر آنها، از آب منعت کردند؛ تو را به رو برگرداندند و از قفا سر تو را بریدند. ای فرزندم ای حسین! چه کسی سرت را از قفا بریده است. #روضه #مقتل #محرم #عاشورا #آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان 📚الموسوعة الكبرى عن فاطمة الزهراء/ج22/ص481

🏴 جمال دلربای سیدالشهداء علیه السلام در گودال قتلگاه ... 🔴 وَ رَوَى هِلَالُ بْنُ نَافِعٍ قَالَ‌ فَوَقَفْتُ عَلَيْهِ وَ إِنَّهُ (علیه السلام) لَيَجُودُ بِنَفْسِهِ فَوَ اللَّهِ مَا رَأَيْتُ قَطُّ قَتِيلًا مُضَمَّخاً بِدَمِهِ أَحْسَنَ مِنْهُ وَ لَا أَنْوَرَ وَجْهاً وَ لَقَدْ شَغَلَنِي نُورُ وَجْهِهِ وَ جَمَالُ هَيْئَتِهِ عَنِ الْفِكْرَةِ فِي قَتْلِهِ. ⚫️ روایت شده هلال بن نافع گفت: خود را به بالين حسين علیه السلام رساندم و ديدم او در حال جان كندن است سوگند به خدا کشته به خون آغشته اى نديده بودم كه چهره اى زيباتر و نورانى تر از چهره او داشته باشد و نور تابان صورت و زيبايى قيافه اش مرا از انديشيدن در مورد كشته شدنش غافل نمود. #روضه #مقتل #عاشورا #محرم #آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان 📚اللهوف على قتلى الطفوف/ص۱۲۸ 📚بحار الأنوار/ج۴۵/ص۵۷ 📚نفس المهموم/ص۳۳۳ 📚مدينة المعاجز/ج۴/ص۷۷ 📚رياض الأبرار/ج۱/ص۲۳۱

🏴 عاشورا ، روز حزن و اشک است . . . 🔴 حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْهَمْدَانِيُّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِيهِ‏ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا قَالَ: مَنْ تَرَكَ السَّعْيَ فِي حَوَائِجِهِ يَوْمَ عَاشُورَاءَ قَضَى اللَّهُ لَهُ حَوَائِجَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مَنْ كَانَ يَوْمُ عَاشُورَاءَ يَوْمَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِهِ جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ وَ قَرَّتْ بِنَا فِي الْجِنَانِ عَيْنُهُ وَ مَنْ سَمَّى يَوْمَ عَاشُورَاءَ يَوْمَ بَرَكَةٍ وَ ادَّخَرَ فِيهِ لِمَنْزِلِهِ شَيْئاً لَمْ يُبَارَكْ لَهُ فِيمَا ادَّخَرَ وَ حُشِرَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَعَ يَزِيدَ وَ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ زِيَادٍ وَ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ لَعَنَهُمُ اللَّهُ إِلَى أَسْفَلِ دَرْكٍ مِنَ النَّارِ. ⚫️ حضرت آیت الله العظمی امام رضا صلوات الله علیه می فرمایند : هرکس روز عاشورا كار هاى خود را تعطيل كند خدا حوائج دنيا و آخرتش را برآورد ، هركس روز عاشورا را روز مصيبت و حزن و گريه خود كند خداى عز و جل روز قيامت را روز خرسندى و شاديش سازد و در بهشت چشمش  به ما روشن شود و هر كه روز عاشورا را روز بركت داند و براى خانه‏ اش ذخيره‏ اى نهد بركت ندارد و روز قيامت با يزيد و عبيدالله بن زياد و عمر بن سعد به درک اسفل دوزخ محشور گردد. 📚امالی شیخ صدوق صفحه ۱۲۹ #محرم #عاشورا #آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان

🏴 سکوتِ امام سجاد در طول مسیر ...😭 🔴 إنَّ عُبَيدَ اللّه ِ بنَ زِيادٍ بَعدَ إنفاذِهِ بِرَأسِ الإمامُ الحُسَينِ صلوات اللَّه عليه أمَرَ بِنِسائِهِ وصِبيانِهِ فَجُهِّزوا ، و أمَرَ بِالإمامُ عَلِيِّ بنِ الحُسَينِ صلوات اللَّه عليهما فَغُلَّ بِغُلٍّ إلى عُنُقِهِ ، ثُمَّ سَرَّحَ بِهِم في أثَرِ الرَّأسِ مَعَ مُجفِرِ بنِ ثَعلَبَةَ العِائِذِيِّ وشِمرِ بنِ ذِي الجَوشَنِ ، فَانطَلَقوا بِهِم حَتّى لَحِقوا بِالقَومِ الَّذينَ مَعَهُمُ الرَّأسُ . ولَم يَكُن الإمامُ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ صلوات اللَّه عليها يُكَلِّمُ أحَدا مِنَ القَومِ فِي الطَّريقِ كَلِمَةً حَتّى بَلَغوا. ⚫️ عبيد الله بن زياد ، پس از روانه كردن سر امام حسين صلوات الله عليه ، فرمان داد كه زنان و كودكانِ او را آماده كنند و فرمان داد تا امام على بن الحسين (زين العابدين) صلوات الله عليهما را تا گردن در بند كنند ، آن گاه ، آنان را با مُجفِر بن ثَعلَبه عائذى و شمر بن ذى الجوشن ، در پى سر ، روانه كرد ، آنان رفتند تا به حاملان سر رسيدند و امام على بن الحسين صلوات الله علیهما در راه ، كلمه‌ اى با آنان سخن نگفتند تا [به شام] رسيدند. 📚 الإرشاد : ج ۲ ص ۱۱۹ 📚 إعلام الورى : ج ۱ ص ۴۷۳ #عاشورا #محرم #آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان