eitaa logo
کانال احادیث خالص اهلبیت . استاد زارع شیرازی
86 دنبال‌کننده
397 عکس
8 ویدیو
1 فایل
تنها نجات . عمل به حدیث ثقلین پیامبر ص که فرمودند انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و اهلبیتی . فقط قرآن و اهلبیت ۱۴ معصوم و بس .
مشاهده در ایتا
دانلود
در اعلام الدین دیلمی از کتاب فرج الکروب از امام صادق علیه‌السلام در تفسیر ﴿فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ﴾ نقل شده که فرمود:  کسانی که با فضل و عنایت خداوند به ولایت ما رسیده‌اند از عقبه عبور می‌کنند و آن عقبه ما می‌باشیم که هر کسی از آن بگذرد رهائی پیدا می‌کند.(1) امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «نَحْنُ الْعَقَبَه فَلَا یَصْعَدُ إِلَیْنَا إِلَّا مَنْ کَانَ مِنَّا»، «ما عقبه و گردنه هستیم به‌جانب ما بالا نمی‌رود، مگر کسی که از ما باشد».(2) امام صادق علیه‌السلام فرمودند: هر کسی ولایت ما را قبول کند از گردنه گذشته است ما آن عقبه‌ای هستیم که هر کسی از آن بگذرد نجات یافته است سپس فرمود: آرام بگیر حرفی برایت بگویم که برایت از دنیا و هر چه در آن باشد بهتر است خدای تعالی می‌فرماید فک رقبه؟ یعنی خدای تعالی با ولایت ما، رقاب شما را از آتش آزاد کرده است،، و شما برگزیده خدای تعالی هستید و اگر کسی از شما در روز قیامت به‌اندازه ریگ‌های بیابانی گناه بیاورد ما در باره‌اش در پیشگاه خدای تعالی شفاعت می‌کنیم، پس به شما مژده باد « فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَفِی الْآخِرَةِ لَا تَبْدِیلَ لِکلِمَاتِ اللَّهِ ذَٰلِک هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ»،(3) «در زندگی دنیا و آخرت، کلمات الهی عوض نشوند و آن سعادت بزرگی می‌باشد».(4)   📗شرح زیارت جامعه کبیره، خزان العلم، حسین رزاقی.ج۳، ص۲۹۸ 📔1 . بحارالأنوار، ج۲۷، ص۱۲۵/  📔أعلام الدین، ص۴۵۵ 📔2 . بحارالأنوار، ج۲۴، ص۲۸۱/ 📔 تأویل الآیات الظاهره، ص۷۷۲/ 📔 فرات الکوفی، ص۵۵۸ 📗3 . یونس/ 64 📔4 . اعلام الدین فی صفات المومنین، ص۴۵۵/📔 بحارالانوار، ج۲۷، ص۱۲۵/  📔مستدرک سفینه البحار، ج۷، ص۲۹۷. اللهم عجـــل لولیک الفـــرج
امام محمد باقر (سلام الله علیه و آله) فرمودند : چنانچه گناهان مومن به مقدار شن های بیابان و کف دریا باشد مورد آمرزش خداوند قرار می گیرد ولی جرات (بر ارتکاب گناه) نداشته باشید. 📗المومن روایت ۶۴ اللهم عجـــل لولیک الفـــرج
مولی العوالم ، علیِّ بنِ موسی الرّضا صلوات الله علیه فرمود ؛ إِذَا أَخَذَ النَّاسُ يَمِيناً وَ شِمَالًا فَالْزَمْ طَرِيقَتَنَا ، فَإِنَّهُ مَنْ لَزِمَنَا لَزِمْنَاهُ ، وَ مَنْ فَارَقَنَا فَارَقْنَاهُ. إِنَّ أَدْنَى مَا يُخْرِجُ الرَّجُلَ مِنَ الْإِيمَانِ أَنْ يَقُولَ لِلْحَصَاةِ هَذِهِ نَوَاةٌ ثُمَّ يَدِينُ بِذَلِكَ وَ يَبْرَأُ مِمَّنْ خَالَفَهُ . يَا ابْنَ أَبِی مَحْمُودٍ احْفَظْ مَا حَدَّثْتُكَ بِهِ فَقَدْ جَمَعْتُ لَكَ فِيهِ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ. هرگاه‌ مردم‌ به‌ راست‌ و چپ‌ گراييدند ، تو فقط ملزم به راه و طریق ما باش ‌، چرا كه‌ هر کس همراه‌ ما شود ، ما همراه‌ او خواهيم‌ بود ،  و هر كه‌ از ما جدا شود ، ما نيز او را رها خواهيم‌ كرد . كمترين‌ چيزی‌ كه‌ مرد را از ايمان‌ خارج‌ می‌كند اين‌ است‌ كه‌ از پيش‌ خود‌ ريگی را هسته‌ خرما بداند و سپس‌ بر اساس‌ آن‌ اعتقاد ورزی نمايد و دین برای خويش‌ درست‌ كند ، و از هر کس كه‌ مخالف‌ او بود ، بيزاری جويد. ای فرزند ابی محمود ، آنچه‌ را اكنون‌ به‌ تو گفتم‌ ، به‌ خاطر بسپار كه‌ خير دنيا و آخرت‌ در اين‌ سفارش‌ جمع‌ است. بحارالأنوار ۲۶ / ۲۳۹ .
عَنْ سَدِيرٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِى جَعْفَرٍ إِنِّى تَرَكْتُ مَوَالِيَكَ مُخْتَلِفِينَ يَتَبَرَّأُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ؟ قَالَ فَقَالَ وَ مَا أَنْتَ وَ ذَاكَ إِنَّمَا كُلِّفَ النَّاسُ ثَلَاثَةً مَعْرِفَةَ الْأَئِمَّةِ ، وَ التَّسْلِيمَ لَهُمْ فِيما وَرَدَ عَلَيْهِمْ ، وَ الرَّدَّ إِلَيْهِمْ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ. سدير میگويد به إمام باقر عليه السّلام عرض كردم من دوستان شما را در حالى ترك گفتم و بسوى شما آمدم كه اختلاف داشتند و از يكديگر بيزارى مى‌جستند. فرمود تُرا با وضع آنها چكار؟ همانا مردم سه تكليف دارند شناختن ائمه ، و تسليم بودن در برابر آنها ، و ارجاع اختلافاتشان  به ايشان . کافی ۱ / ۳۹۰ ، باب التسلیم و فضل المسلّمین .
محبت شیعیان به اهل بیت علیهم السلام لطف خداوند متعال به شیعیان است. ابی المغرا ( حمید بن مثنی ) می گوید امام باقر علیه السلام می فرمود : من مى دانم اين محبّت شما نسبت به ما چيزى نيست كه خود شما آن را ساخته باشيد، بلكه كار خدای ( عزوجل ) است. اللهم عجـــل لولیک الفـــرج
بر اساس روایات شیعه و عامه ، در آخرالزمان، ری قدیم یا تهران کنونی و یا زوراء، با حوادث و بلاهای گوناگون و دهشتناکی رو به رو می شود، و با توجّه به آنکه ری، به ویژه زوراء، در آخرالزمان پایتخت ایران و مرکز ادارۀ امور این کشور است، بی تردید، فرود هر گونه بلایی بر این شهر، بر دیگر شهرهای ایران نیز اثرگذار خواهد بود. که آنجا را محلّ سکونت خویش قرار دهد؛ پس بی گمان، کسی درآن شهر می‏ماند که بدبخت باشد، و کسی از آنجا بیرون می‏رود که در رحمت خدا باشد ... آن گاه، خداوند آن شهر را به سبب آن فتنه ها و آن پرچمها ویران می کند تا آنکه رهگذر بر آن مکان می گذرد و می گوید: اینجا زوراء بود؟! سپس خروج می کندحسنی، جوان زیبارویی که از خطّۀ دیلم است... «دارالفاسقین»  جایگاه فاسقان  واژه ای بر گرفته از قرآن کریم، سورۀ اعراف، آیۀ (146)، می باشد که مفضّل بن عمر آن را در بارۀ شهر «زوراء» به کار برده است. امام موسی کاظم(علیه السلام) نیز از دارالخلافۀ هارون خلیفۀ عبّاسی علیهم العنه به «دارالفاسقین» تعبیر کرده است. «فاسقان»، کسانی اند که از مسیر حق و راه درست خارج شده اند. ابن اعثم کوفی، مورّخ شیعی، از امیرعوالم علی(سلام الله علیه و آله) نقل کرده است: ... بی گمان، «ری» شهری است که به وسیلۀ ساکنان خود به آشوب کشیده می شود و فتنۀ ناشنوا در آن ماندگار است. ویرانی آنجا در آخرالزمان جز به دست دیلمها نیست. در ری، بر دروازۀ کوه، درآخرالزمان مردم  بسیاری که شمارشان را جز آفریدگارشان کسی  نمی داند، کشته می شوند. دیلمها در دروازۀ کوه، بر هشت تن ازبزرگان بنی هاشم که هر کدام مدّعی رهبری است، دست می یابند. مردی بزرگ که نامش مطابق نام پیامبری است، در ری محاصره می شود و چهل روز در این حال می ماند. سپس دستگیر و کشته می شود. در زمامداری سفیانی، خشکسالی، سختی و بلایی بزرگ به مردم ری می رسد. 📗الفتوح، ج 2، ص 80 . 📗بحار الأنوار، ج 53، ص 5 - 14، ب 28. امیرعوالم  علی(سلام الله علیه و آله) می فرماید: ... بی گمان، «ری» شهری است که به وسیلۀ ساکنان خود بهآشوب کشیده می شود و فتنۀ ناشنوا در آن ماندگار است... «فتنۀ ناشنوا» آشوبی است که در آن، افراد فتنه گر و فتنه زده به سخن خیرخواهان گوش فرا نمی دهند و کسی به داد کسی نمی رسد، و چنان که امیر مؤمنان(صلوات الله علیه و آله) پیش بینی کرده است، این فتنه، مدّت زمانی طولانی در این شهر ماندگار شده و به فتنه های دیگری، مانند جنگ شروسی و سفیانی با اهل ری و مخالفت اهل ری با حسینی خراسانی و حسنی گیلانی، کشیده می شود و خرابیِ ری را در پی خواهد داشت. امام صادق(علیه السلام)، در بارۀ اوضاع دارالفاسقین (زوراء) در آخرالزمان، چنین فرمود: ... فتنه‏ها آن شهر را ویران و چون بیابانی رهایش می‏کنند.. 📗الفتوح، ج 2، ص 80 . 📗بحار الأنوار، ج 53، ص 5 - 14، ب 28. به نظر می رسد فتنۀ ناشنوا در ری، همان اختلافی است که شیخ مفید، از اخبار مرتبط با نشانه‏های پیش از قیام قائم(علیه‏السّلام)، دریافته است: اختلاف میان ایرانیان شیخ مفید، از اخبار مرتبط با نشانه‏های پیش از قیام قائم(سلام الله علیه و عجل الله تعالی فرجه)، چنین دریافته است: … اختلاف دو گروه از عجم (ایرانیان) و خونریزیِ بسیار میان آنان… 📗1. فلا ح السائل، ص 9 - 308، ب 19، ح 40. 📗2. الفتوح، ج 2، ص 80 . 📗3. بحار الأنوار، ج 53، ص 5 - 14، ب 28. 📗4. الإرشاد، ج 2، ص 369 اختلاف میان زمامداران ایران و کشورهای عربی امیرعوالم علی(سلام الله علیه و آله) می فرماید: … سپس بین سران عرب و عجم، دشمنی و اختلاف رخ می‏دهد.در نتیجه، همواره با یکدیگر در اختلاف‏اند تا آنکه کار به دستمردی از فرزندان ابوسفیان بفتد. 📗منتخب کفایه ‏المهتدی ، ح ۳٫ اللهم عجـــل لولیک الفـــرج
روزی عمار پسر یاسر محضر امیرعوالم علی (سلام الله علیه و آله )رسید و متوجه خشم و خستگی مولایش شد. علت را از حضرت سوال کرد. حضرت امیرعلیه‌السلام فرمودند: از کوچه عبور می‌کردم، متوجه شدم مردی در حال دعوا با زنی هست و بر سر او فریاد می‌کشد... همین حالا سراغش برو و بگو اگر دست ازین کار نکشد، علی با ذوالفقار می‌آید عمار پیغام را رساند و مرد کوتاه آمد. بعد عمار با صدایی رسا گفت: بدانید که اگر کسی بر سر زن‌ها فریاد بکشد؛ مولای من تحمل نمی‌کند و با ذوالفقار به سراغش می‌آید. 📗فضائل (تالیف ابن شاذان) جلد۱ صفحه ۶۴ . اللهم عجـــل لولیک الفـــرج
موسی بن جعفر بن وهب بغدادی میگوید از إمام حسن عسکری سلام الله علیه شنیدم که فرمود ؛ كَأَنِّی بِكُمْ وَ قَدِ اخْتَلَفْتُمْ بَعْدِی فِي الْخَلَفِ مِنِّی ، أَلَا إِنَّ الْمُقِرَّ بِالْأَئِمَّةِ بَعْدَ رَسُولِ الله الْمُنْكِرَ لِوَلَدِی كَمَنْ أَقَرَّ بِجَمِيعِ الْأَنْبِيَاءِ وَ رُسُلِهِ ثُمَّ أَنْكَرَ نُبُوَّةَ رَسُولِ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ ، لِأَنَّ طَاعَةَ آخِرِنَا كَطَاعَةِ أَوَّلِنَا وَ الْمُنْكِرَ لِآخِرِنَا كَالْمُنْكِرِ لِأَوَّلِنَا. أَمَا إِنَّ لِوَلَدِی غَيْبَةً يَرْتَابُ فِيهَا النَّاسُ إِلَّا مَنْ عَصَمَهُ اللهُ. گویا می بینم که شما بعد از من در مورد جانشین من اختلاف میکنید ، بدانید و آگاه باشید کسی که بعد از رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ نسبت به ائمّة سلام الله علیهم إقرار نماید ، ولی نسبت به فرزندم إنکار کند مانند کسی است که به همه پیامبران و رسولان إقرار نماید ، ولی نبوّت رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ را إنکار کند ، زیرا که إطاعت آخرینِ از ما مانند إطاعت اوّلینِ از ما ، و منکر آخرينِ از ما ، منکر اوّلينِ از ما است. بدانید برای فرزندم غیبتی است که مردم همه دچار تردید میشوند ، مگر کسی که خداوند او را حفظ کرده و مصونیّت بخشد. كفاية الأثر فی النصّ على الأئمّة الإثنی عشر / ٢٩٦ .
عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِالله علیه السلام ، فی حدیثٍ ، قالَ ؛ مَنْ سُرَّ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکَهُ. إمام صادق علیه السّلام فرمود ؛ هر کس دوست دارد از یاران حضرت قائم باشد ، پس منتظر ظهور او باشد ، و به پرهیزکاری واخلاق نیکو رفتار نماید. پس چنانچه این شخص پیش از قیام حضرت قائم بمیرد پاداش کسی را دارد که حضرت را درک نموده. بحارالأنوار ۵۲ / ۱۴۰ ، حدیث ۵۰.
زيارت حضرت ولیّ عصر إمام زمان أرواحنا لِتُرابِ مَقْدَمِهِ الفِداء در روز جمعه ؛ السَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللهِ فى أرْضِهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا عَيْنَ اللهِ فى خَلْقِهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا نُورَ اللهِ الَّذى يَهْتَدى بِهِ الْمُهْتَدُونَ وَ يُفَرَّجُ بِهِ عَن الْمُؤْمِنينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخائِفُ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أيُّهَا الْوَلِىُّ النّاصِحُ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا سَفينَةَ النَّجاةِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا عَيْنَ الْحَياةِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْكَ وَ عَلى آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ عَجَّلَ اللهُ لَكَ ما وَعَدَكَ مِنَ النَّصْرِ وَ ظُهُورِ الأمْرِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يا مَوْلاىَ ، أنـَا مَوْلاكَ عارِفٌ بِاُوليكَ و أُخْراكَ ، أَتَقَرَّبُ إلَى اللهِ تَعالى بِكَ وَ بِآلِ بَيْتِكَ ، وَ أنْتَظِرُ ظُهُورَكَ وَ ظُهُورَ الْحَقِّ عَلى يَدَيْكَ ، وَ أسْئَلُ اللهَ أنْ يُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أنْ يَجْعَلَنی مِن الْمُنْتَظِرينَ لَكَ ، وَ التّابِعينَ وَ النّاصِرينَ لَكَ عَلى أعْدائِكَ ، وَ الْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْكَ فى جُمْلَةِ أوْلِيائِكَ ، يا مَوْلاىَ يا صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ الله عَلَيْكَ وَ عَلى آلِ بَيْتِكَ ، هذا يَوْمُ الْجُمُعَةِ ، وَ هُوَ يَوْمُكَ الْمُتَوَقَّعُ فيه ظُهُورُكَ وَ الْفَرَجُ فيهِ لِلْمُؤْمِنينَ عَلى يَدَيْكَ ، وَ قَتْلُ الْكافِرينَ بِسَيْفِكَ ، وَ أنَا يا مَوْلاىَ فيهِ ضَيْفُكَ وَ جارُكَ ، وَ أنْتَ يا مَوْلاىَ كَريمٌ مِنْ أوْلادِ الْكِرامِ ، وَ مَأْمُورٌ بِالضِّيافَةِ وَ الإجارَةِ ، فَأضِفْنى وَ أَجِرْنى ، صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكَ وَ عَلى أهْلِ بَيْتِكَ الطّاهِرينَ.
عبدالله بن سنان گوید ، إمام صادق علیه السّلام فرمودند ؛ سَتُصيبُكُم شُبهَةٌ فَتَبقَونَ بِلا عَلَمٍ يُرى ، وَ لا إمامٍ هُدىً ، وَ لا يَنجو مِنها إلّا مَن دَعَا بِدُعاءِ الغَريقِ ، قلتُ كَيفَ دُعاءُ الغَريقِ؟ قالَ ، يا أللهُ يا رَحمانُ يا رَحيمُ ، يا مُقَلِّبَ القُلوبِ ثَبِّت قَلبی عَلى دينِكَ . قُلتُ  يا أللهُ يا رَحمانُ يا رَحيمُ يا مُقَلِّبَ القُلوبِ وَ الأبصارِ ثَبِّت قَلبی عَلي دينِكَ. قالَ إنَّ الله عَزَّوَجَلَّ مُقَلِّبُ القُلوبِ وَ الأبصارِ ، وَلكِن قُل كَما أقولُ لَكَ ، يا مُقَلِّبَ القُلوبِ ثَبِّت قَلبی عَلى دينِكَ. دچار سرگردانی و شبهه ای میشوید و در آن (دوران غیبت و شبهه) بدون نشانه ای که دیده شود و إمامی که هدایتگر باشد می مانید ، و از این شبهه نجات نمی یابد جز کسی که خدا را با دعاء غریق بخواند. عرض کردم  دعاء غریق چگونه است؟ فرمود يا أللهُ يا رَحمانُ يا رَحيمُ ، يا مُقَلِّبَ القُلوبِ ... ای الله ، ای رحمان ، ای رحیم ، ای دگرگون کننده قلب ها ، قلبم را بر دین خودت ثابت گردان. عرض کردم یا الله يا أللهُ يا رَحمانُ يا رَحيمُ ، يا مُقَلِّبَ القُلوبِ وَ الأبْصَار ... ( یعنی کلمه و الأبصار را از خودم افزودم ) ، حضرت فرمودند  خدای بزرگ ، مُقلّبَ القلوبِ و الأبصارِ است ، لیکن همان طور که به تو میگویم بگو ، یا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبی عَلی دینِک. - کمال الدین ۳۵۱/۲ ، باب ۳۳ ، حدیث ۴۹ . - بحار الانوار ۱۴۸/۵۲ ،باب ۲۲ ، حدیث ۷۳ . دعای غریق
عن مولانا الصّادق  علیه السّلام قالَ ؛ يَا أَبَا سَيَّارٍ إِنَّ الْأَرْضَ كُلَّهَا لَنَا فَمَا أَخْرَجَ اللهُ مِنْهَا مِنْ شَیْءٍ فَهُوَ لَنَا ، فَقُلْتُ لَهُ وَ أَنَا أَحْمِلُ إِلَيْكَ الْمَالَ كُلَّهُ؟ فَقَالَ يَا أَبَا سَيَّارٍ قَدْ طَيَّبْنَاهُ لَكَ وَ أَحْلَلْنَاكَ مِنْهُ فَضُمَّ إِلَيْكَ مَالَكَ ، وَ كُلُّ مَا فِی أَيْدِی شِيعَتِنَا مِنَ الْأَرْضِ فَهُمْ فِيهِ مُحَلَّلُونَ حَتَّى يَقُومَ قَائِمُنَا فَيَجْبِيَهُمْ طَسْقَ مَا كَانَ فِی أَيْدِيهِمْ وَ يَتْرُكَ الْأَرْضَ فِی أَيْدِيهِمْ ، وَ أَمَّا مَا كَانَ فِی أَيْدِی غَيْرِهِمْ فَإِنَّ كَسْبَهُمْ مِنَ الْأَرْضِ حَرَامٌ عَلَيْهِمْ حَتَّى يَقُومَ قَائِمُنَا فَيَأْخُذَ الْأَرْضَ مِنْ أَيْدِيهِمْ وَ يُخْرِجَهُمْ صَغَرَة. امام صادق عليه السّلام فرمود ؛ ای أبویسار به تحقیق که تمام زمین برای ما است و هر چه خداوند از آن بیرون آوَرَد ، همه اش برای ما است. أبویسار میگوید به آن حضرت عرض کردم پس همه اموالم را برای شما بیاورم؟ فرمود ای أبو سیّار البته ما آن را بر تو حلال کردیم ، و مباح گرداندیم پس مال خودت را بگیر. و هر آنچه از زمین در دست شیعیان ما هست بر آنها حلال است تا هنگامی که قائم ما به پا خیزد و خراج آن را از آنان بگیرد و زمین را در دست ایشان واگذارد ، و امّا آنچه در دست غیر شیعیان است هر سودی که از آن ببرند بر آنها حرام است ، و هنگامی که قائم ما بپاخیزد زمین را از دستشان بگیرد و آنها را به خواری از آن بیرون رانَد. مکیال المکارم ۱ / ۹۲.
. اخذ دین از دهان رجال سبب خروج از دین توسط همان رجال! امیرعوالم  علی صلوات الله علیه و آله فرمودند: «کسی که دینش را از قرآن و سنت پیامبرش صلی اللَّه علیه و آله بگیرد، کوه‌ها از جای خود حرکت می‌کنند قبل از اینکه چنین کسی از جای خود حرکت کند، و کسی که دین خود را از دهان‌های رجال بگیرد، همان رجال دین او را بر می‌گردانند!» و قَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: «مَنْ أَخَذَ دِينَهُ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ وَ سُنَّةِ نَبِيِّهِ- صَلَوَات اللَّهِ عَلَيْه وَ آلِهِ- زَالَتِ الْجِبَالُ قَبْلَ أَنْ يَزُولَ، وَ مَنْ أَخَذَ دِينَهُ مِنْ أَفْوَاهِ الرِّجَالِ، رَدَّتْهُ الرِّجَالُ» 📗كافي (ط - دار الحديث)، ج۱، ص۱۴ 📗تصحيح اعتقادات الإمامية ، ص۷۲
✔️ سلام به رسول خدا صلی الله علیه و آله به معنای دعای در تعجیل فرج است! 🔹داود بن كثير رقى گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم: معنای سلام بر رسول خدا چيست‌؟ فرمود: چون خداى تبارك و تعالى (در عالم ارواح) پيغمبرش را و وصى او و دختر و دو پسرش و امامان ديگر و همه شيعيان را خلق فرمود، از آنها پيمان گرفت كه (در بلاها) صبر و پايدارى و مرابطه كنند. و خدا (در مقابل اين امور) به آنها وعده فرمود كه زمين مبارك (مدينه يا بيت المقدس) و حرم امن (مكه) را تسليمشان كند و بيت المعمور را برايشان بياورد و سقف افراشته (تمام آسمانها و عرش يا بركات آسمان) را به آنها بنماياند و ايشان را از دشمنشان آسوده كند و هم از آفات زمين كه خدا به جهت سلامتى آنها از شرور تبديل فرموده و آنچه را در زمين است براى آنها سالم دارد و لكه‌اى در آن نباشد - يعنى در زمين ناسازگارى با دشمن وجود نداشته باشد - و هر چه را دوست داشته باشند در زمين براى آنها موجود باشد. و رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله نیز از همه امامان و شيعيانشان اين پيمان را گرفت و 👈سلام بر آن حضرت يادآورى اين پيمان و تجديد آن است بر خداوند (تا خدا فرستادن سلام را بر آن حضرت تجديد كند) و 👈تا شايد خدا در رسيدن وقت اين پيمان تعجيل كند و سلامت و سازش را با تمام آنچه در پيمان بود، براى شما به زودی آماده كند. 📌از این به بعد، هر گاه به رسول خدا صلی الله علیه و آله و امامان علیهم السلام، سلام می دهیم با توجه به این معنا سلام بدهیم و نیت دعای تعجیل فرج کنیم. دَاوُدَ بْنِ كَثِيرٍ الرَّقِّيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِاللَّهِ مَا مَعْنَى السَّلَامِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ. فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَّا خَلَقَ نَبِيَّهُ وَ وَصِيَّهُ وَ ابْنَتَهُ وَ ابْنَيْهِ وَ جَمِيعَ الْأَئِمَّةِ وَ خَلَقَ شِيعَتَهُمْ أَخَذَ عَلَيْهِمُ الْمِيثَاقَ وَ أَنْ يَصْبِرُوا وَ يُصَابِرُوا وَ يُرَابِطُوا وَ أَنْ يَتَّقُوا اللَّهَ وَ وَعَدَهُمْ أَنْ يُسَلِّمَ لَهُمُ الْأَرْضَ الْمُبَارَكَةَ وَ الْحَرَمَ الْآمِنَ وَ أَنْ يُنَزِّلَ لَهُمُ الْبَيْتَ الْمَعْمُورَ وَ يُظْهِرَ لَهُمُ السَّقْفَ الْمَرْفُوعَ وَ يُرِيحَهُمْ مِنْ عَدُوِّهِمْ وَ الْأَرْضِ الَّتِي يُبَدِّلُهَا اللَّهُ مِنَ السَّلَامِ وَ يُسَلِّمُ مَا فِيهَا لَهُمْ لا شِيَةَ فِيها قَالَ لَا خُصُومَةَ فِيهَا لِعَدُوِّهِمْ وَ أَنْ يَكُونَ لَهُمْ فِيهَا مَا يُحِبُّونَ وَ أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلَى جَمِيعِ الْأَئِمَّةِ وَ شِيعَتِهِمُ الْمِيثَاقَ بِذَلِكَ وَ 👈إِنَّمَا السَّلَامُ عَلَيْهِ تَذْكِرَةُ نَفْسِ الْمِيثَاقِ وَ تَجْدِيدٌ لَهُ عَلَى اللَّهِ لَعَلَّهُ 👈أَنْ يُعَجِّلَهُ جَلَّ وَ عَزَّ وَ يُعَجِّلَ السَّلَامَ لَكُمْ بِجَمِيعِ مَا فِيهِ. كافي ج‏١ ص ۴۵١
🔴 قَالَ آيَةُ اَللهِ اَلْعُظْمَى أَمِيرُاَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ ابي طَالِبٍ صَلَوَاتُ اَللهِ عَلَيْهما : يَا مَعْشَرَ التُّجَّار الْفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ الْفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ الْفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ وَ اللَّهِ لَلرِّبَا فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ أَخْفَى مِنْ دَبِيبِ النَّمْلِ عَلَى الصَّفَا. 🟠 حضرت آیت الله العظمی امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب صلوات الله علیهما می فرمایند : اى گروه تاجران ! ابتدا احكام را ياد بگيريد ، سپس تجارت كنيد ! ابتدا احكام را ياد بگيريد ، سپس تجارت كنيد ! ابتدا احكام را ياد بگيريد ، سپس تجارت كنيد ! به خدا قسم كه ربا در ميان اين امت ناپيداتر از حركت مورچه بر روى تخته سنگ است. 📚کافی(ط-الاسلامیه) ج 5 ، ص 150 ، ح 1 📚من لا یحضره الفقیه ج 3 ، ص 195 ، ح 3731
احادیث بلاها و فتنه های اخرالزمان و دستور اهلبیت معصومین به پناه به قم🔴 امام کاظم علیه السلام فرمود: «قُمْ عُشُّ آلِ مُحَمّدٍ وَمَأْوی شیعَتِهِمْ، وَلکنْ سَیهْلَک جَماعَةٌ مِنْ شَبابِهِمْ بِمَعْصِیةِ آبائِهِمْ وَالْاسْتِخْفافِ وَالسُّخْرِیةِ بِکبَرائِهِمْ وَمَشایخِهِمْ وَمَعَ ذلِک یدْفَعُ اللَّهُ عَنْهُمْ شَرَّ الْاعادی وَکلَّ سُوءِ ؛ قم آشیانه آل محمد و پناهگاه شیعیان آنان است، ولی بزودی عدّه ای از جوانان آنها به خاطر نافرمانی از پدران و استخفاف و تمسخر بزرگان و مشایخشان مجازات می شوند امّا در عین حال خداوند شر دشمنان و هرگونه شر و بدی را از آن شهر دفع می کند». [11] بحارالانوار، ج 60، ص 214، ح 31 ♦️ امام صادق علیه السلام فرمود: «انَّ لِلَّهِ حَرَماً وَهُوَ مَکةَ، وَانَ لِلرَّسُولِ حَرَماً وَهُوَ الْمَدینَةُ، وَانَّ لِامیرِالْمُؤْمِنینَ حَرَماً وَهُوَ الْکوفَةُ، وَانَّ لَنا حَرَماً وَهُوَ بَلْدَةُ قُمْ، وَسَتُدْفَنُ فیها امْرَأَةٌ مِنْ اوْلادی تُسَمّی فاطِمَةُ، فَمَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ. قالَ الرَّاوی: وَکانَ هذا الْکلامُ مِنْهُ قَبْلَ انْ یولَدَ الْکاظِمُ علیه السلام؛ خداوند حرمی دارد که مکه است، و برای پیامبر صلی الله علیه و آله هم حرمی است وآن مدینه است. و حرم امیرالمؤمنین علیه السلام کوفه است. و حرم ما اهل البیت شهر قم است. و بزودی در قم، زنی از فرزندان من به نام فاطمه دفن می شود که هر کس مرقد او را زیارت کند بهشت بر وی واجب می گردد. راوی گوید: امام صادق علیه السلام این سخن را قبل از تولّد امام کاظم علیه السلام پدر بزرگوار حضرت فاطمه معصومه علیها السلام بیان کرد».[1] بحارالانوار، ج 60، ص 216، ح 41؛ ج 48، ص 317 ♦️ اباصلت می گوید: «خدمت امام رضا علیه السلام بودم، عدّه ای از مردم قم خدمت حضرت رسیده، و بر آن حضرت سلام کردند. حضرت جواب سلامشان را داد و آنها را گرامی داشت، سپس به آنها فرمود: مَرْحَباً بِکمْ واهْلًا! فَأَنْتُمْ شیعَتُنا حَقّاً ؛ آفرین و درود بر شما! شما قمی ها شیعیان حقیقی ما هستید» بحارالانوار، ج 60، ص 231، ح 62 ♦️ ✅✅✅✅✅✅✅✅✅ امام صادق علیه السلام فرمود: «اذا عَمَّتِ الْبُلْدانَ الْفِتَنُ فَعَلَیکمْ بِقُمْ وَحَوالیها وَنَواحیها فَانَّ الْبَلاءَ مَدْفُوعٌ عَنْها ؛ هنگامی که فتنه ها و بلاها همه شهرها را فرا بگیرد به قم و اطراف آن پناه ببرید که بلا از قم دفع شده است بحار ج 60 ص 214 و ص 228، ح 61؛ ص 217، ح 44 و عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال ج ۲۱، ص ۳۴۸ ✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅ ♦️ امام رضا علیه السلام فرمودند: «مَنْ زارَ الْمَعْصُومَةَ بِقُمْ کمَنْ زارَنی ؛ هرکس حضرت معصومه علیها السلام را در قم زیارت کند گویا مرا زیارت کرده است ناسخ التواريخ، ج 3، ص 66؛ رياحين الشريعة، ج 5، ص 35 ♦️ عبدالله بن سنان روایت مفصّلی از امام صادق علیه السلام نقل کرده، که در بخشی از آن آمده است: «وَ هُوَ مَعْدِنُ شیعَتِنا ؛ قم کانون شیعیان ماست» بحارالانوار، ج 60، ص 212، ح 20 ♦️ ابوموسی اشعری از حضرت علی علیه السلام پرسید: سالم ترین و بهترین شهرها به هنگام نزول فتنه ها و شعله ور شدن آتش جنگ ها چه شهری است؟ حضرت فرمود: «اسْلَمُ الْمَواضِعَ یوْمَئِذٍ ارْضُ الْجَبَلِ، فَاذَا اضْطُرِبَتْ خُراسانُ وَوَقَعَتِ الْحَرْبُ بَینَ اهْلِ جُرْجانَ وَطَبرِسْتانَ وَخَرِبَتْ سَجِسْتانُ فَاسْلَمُ الْمَواضِعَ یوْمَئِذٍ قَصَبَةُ قُمْ، تِلْک الْبَلْدَةُ الَّتی یخْرُجُ مِنْها انْصارُ خَیرِ النَّاسِ اباً وَامّاً وَجَدّاً وَجَدَّةً وَعَمّاً وَعَمَّةً، تِلْک الَّتی تُسَمَّی الزَّهْراءُ، بِها مَوْضِعُ قَدَمِ جِبْرَئیلِ، وَهُوَ الْمَوْضِعُ الَّذی نَبَعَ مِنْهُ الْماءُ الَّذی مَنْ شَرِبَ مِنْهُ امِنَ مِنَ الدَّاءِ ؛ سالم ترین مکان ها در آن روز سرزمین کوهستان (ایران) است. هنگامی که خراسان مضطرب و ناامن شود وجنگی میان اهالی گرگان و مازندران رخ دهد و سیستان خراب شود، سالم ترین شهرها در آن زمان قم است. شهری که یاران بهترین انسان از نظر پدر و مادر و جدّ و جده و عمو و عمه از آن خروج می کنند. شهری که به نام زهرا نامیده می شود، شهری که در آن محلّ قدم جبرئیل یافت می شود و از آن قدمگاه چشمه ای جوشیده که هر کس از آن بنوشد از درد در امان خواهد بود».[18] بحارالانوار، ج 60، ص 217، ح 47 ♦️
امام صادق علیه السلام فرمود: «اذا اصابَتْکمْ بَلِیةٌ وَعَناءٌ فَعَلَیکمْ بِقُمْ. فَانَّهُ مَأْوی الْفاطِمِیینَ، وَمُسْتَراحُ الْمُؤْمِنینَ. وَسَیأتی زَمانٌ ینْفَرُ اوْلِیائُنا وَمُحِبُّونا عَنَّا وَیبْعُدُونَ مِنّا، وَذلِک مَصْلَحَةٌ لَهُمْ لِکیلا یعْرَفُوا بِوِلایتِنا، وَیحْقِنُوا بِذلِک دِمائَهُمْ وَامْوالَهُمْ. وَما ارادَ احَدٌ بِقُمْ وَأَهْلِه سُوءاً الّا اذَلَّهُ اللَّهُ وَابْعَدَهُ مِنْ رَحْمَتِهِ ؛ هر زمان بلاها و نگرانی های شما را فراگرفت به قم پناه ببرید. زیرا قم پناهگاه فاطمیین و محل راحتی مؤمنان است. و زمانی خواهد آمد که اولیاء و دوستان ما از ما دور می شوند و از شهرهای ما کوچ می کنند، واین کار به مصلحت آنان است، برای این که به ولایت ما شناخته نشوند، و جان و مال خود را حفظ کنند و هر کس به قم و اهل قم نظر بدی کند خداوند او را ذلیل کرده و از رحمتش دور می سازد». بحارالانوار، ج 60، ص 214، ح 32 ♦️ جماعتی از امام صادق علیه السلام نقل کرده اند که: «اذا عَمَّتِ الْبَلایا فَالْامْنُ فی کوفَةِ وَنَواحیها مِنَ السَّوادِ وَقُمْ مِنَ الْجَبَلِ وَنِعْمَ الْمَوْضِعُ قُمْ لِلْخائِفِ الطَّائِفِ ؛ هنگامی که بلا فراگیر شود امنیت در کوفه و اطراف آن در عراق، و قم در منطقه جبل (ایران) خواهد بود و قم محل خوبی برای افراد خائف و سرگردان است».[24] بحارالانوار، ج 60، ص 214، ح 28 ♦️ امام صادق علیه السلام فرمود: «اذا فَقَدَ الْامْنُ مِنَ الْعِبادِ، وَرَکبَ النَّاسُ عَلَی الْخُیولِ، وَاعْتَزَلُوا النّساءَ وَالطّیبَ، فَالْهَرْبُ الْهَرْبُ عَنْ جَوارِهِمْ، فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِداک: الی اینَ؟ قالَ: الی الْکوفَةِ وَنَواحیها، اوْ الی قُمْ وَحَوالیها فَانَّ الْبَلاءَ مَدْفُوعٌ عَنْهُما ؛ هنگامی که امنیت از میان مردم رخت بربست، و مردم سوار بر مرکب های جنگی شده، و از همسران خویش و بوی خوش فاصله گرفتند، از آنها فرار کنید. راوی می گوید عرض کردم: فدایت گردم به کجا فرار کنیم؟ فرمود: به سمت کوفه و حوالی آن، یا قم و نواحی آن، زیرا بلا از این دو شهر دفع شده است».[25] بحارالانوار، ج 60، ص 214، ح 29 ♦️ سلیمان بن صالح می گوید: روزی خدمت امام صادق علیه السلام بودم، که از فتنه های بنی عبّاس و مشکلاتی که از سوی آنها دامنگیر مردم شده بود سخن به میان آمد، عرض کردم: فدایت گردم، در چنین زمانی مردم به کجا پناه ببرند؟ فرمود: «الی الْکوفَةِ وَحَوالیها وَالی قُمْ وَنَواحیها، ثُمَّ قالَ: فی قُمْ شیعَتُنا وَمَوالینا ؛ به کوفه و حوالی آن و قم و اطراف آن پناه ببرید. سپس فرمود: شیعیان و موالیان ما در قم هستند بحارالانوار، ج 60، ص 215، ح 35
یااباعبدالله یااباعبدالله یااباعبدالله: خطبه مشهور مولاناامیرالمومنین علی سلام الله علیه:❤️ پس بدانيد كه بزودى پس از من زمانى بر شما بيايد كه در آن روزگار چيزى پوشيده‌تر از حق و آشكارتر از باطل و فزونتر از دروغ بر خداى تعالى و رسولش صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نيست و در ميان مردم آن روزگار بى‌ارزشترين كالا كتاب خداست اگر آن گونه كه بايد خوانده شود،و هيچ كالايى پر مشترى‌تر از همان كتاب خدا نيست اگر آياتش از جاى خود تحريف و تغيير يابد .در ميان بندگان و هم در ميان شهرها در آن روزگار چيزى مورد انکارتر از معروف و خیر نمى‌باشد، و چيزى هم مطلوبتراز گناه و منكر، نيست. در آن زمان هيچ كار هرزه‌اى بدتر و هيچ كيفرى جانگيرتر ،از راهيابى به وقت گمراهى نيست ،زيرا قرآن‌دانان،قرآن را پشت سر اندازند و حافظانش،آن را در طاق فراموشی گذارند تا آنكه هواهای نفسانى . ايشان را در پى خود كشاند،و اين شيوه را از پدران خود به ارث برند و به دروغ .دست به تفسير و تحريف قرآن زنند و آن را به بهاى كمى بفروشند و بدان تمايلى نداشته باشند. در اين زمان است كه قرآن و اهل آن مطرود از جامعه مى‌گردند، و هر دوى آنها همراهان يك راهند ،و كسى پناهشان ندهد .وه كه چه همراهان پسنديده‌اى! خوشا به حال آن دو و آنچه كه به خاطرش مى‌كوشند. در آن روزگار .قرآن و اهل قرآن در ميان مردمند ،ولى در حقيقت همراه با مردم نيستند .اين مردم بر اساس جدايى گرد هم جمع شوند و از جماعت جدا گردند .سرپرستى كار اين مردم و كار دينشان را كسانى عهده دارند كه به نيرنگ و زشتكارى و رشوه و آدمكشى در ميان آنها رفتار كنند ،گويا خود را جلوداران قرآن مى‌انگارند ،و حال آنكه قرآن،جلودار آنها نيست . از حق جز اسمی در ميان آنها ديده نمى‌شود و از قرآن جز خط‍‌ و نوشته‌اى در ميان ايشان بر جاى نمانده است. كسى است كه آوازۀ حكمتهاى قرآن به گوشش خورده و به پيروى آن درآيد، ولى هنوز از آن مجلس برنخاسته كه از دين بيرون رود و از روش پادشاهى به آيين پادشاهى ديگر درآيد و از تحت سرپرستى حاکمی به سرپرستى حاکمی،ديگر برآيد و از پيروى زمامدارى به پيروى زمامدارى،ديگر درآيد و از تعهّدات سلطانى،به زير بار تعهّدات سلطانى ديگر برود ،و بتدريج آن گونه كه خود خبر ندارند خداى تعالى آنان را با آرزو و اميد به نابودى كشاندو براستى كه دام خدا بسيار استوار است تا بدان جا كه در گناه و نافرمانى زاده شوند و به ستم،ديندارى كنند،و حال آنكه قرآن كريم از جور و ستم هرگز نگذرد .گمراهانى هستند سرگردان كه به غير دين خداى عزّ و جلّ‌،ديندارى كنند و براى غير خدا سر تعظيم فرود آرند. مساجد ايشان در آن روزگار از گمراهى آباد و از هدايت ويران است،[حق هدايت در آنها دگرگون گشته] قاريان قرآن و آبادكنندگان مساجد در آن زمان نوميدترين خلق خدا و آفريدگان آنند. گمراهى از آنان سرچشمه گيرد و به آنان باز گردد،و لذا حضور در مساجد آنها و رفتن به سوى ايشان ،كفر است بخداى بزرگ ،مگر كسى كه به مساجد آنان برود در حالى كه از گمراهى آنان آگاه باشد. در نتيجۀ رفتار و كردار آنها بر اين شيوه، مساجدشان از هدايت ويران و از گمراهى آباد است. سنّت خدا دگرگون گشته و به حدود و مقرّراتش تجاوز شده،و به سوى رهنمايى دعوت نكنند و غنايم را ميان اهلش تقسيم نكنند و به عهد و پيمان،وفادار نيستند. كشته‌هاى خود را كه به دستور زمامداران آنزمان در جنگها كشته شوندشهيد خوانند .با افترا و انكار سوى خداوند آمده‌اند.و با جهل و نادانى از دانش بى‌نيازى مى‌جويند،و اينها بيشتر مردان نيك و شايسته را به انواع شكنجه‌ها عذاب دادند، سخن راست آنها را افتراء بر خدا ناميدند، و كار نيك آنها را به بدى پاداش دادند. ۱.اصول کافي ج ۸، ص ۳۸۶ عنوان باب: الجزء الثامن > كِتَابُ اَلرَّوْضَةِ > خُطْبَةٌ لِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ ۲.الوافي ج ۲۶، ص ۸۳ عنوان باب: الجزء السادس و العشرون > [كتاب الروضة] > أبواب الخطب و الرسائل > باب خطبته عليه السلام في إنذاره بما يأتي من زمان السوء > [1] ۳.بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۷۴، ص ۳۶۵ عنوان باب: الجزء الرابع و السبعون > كتاب الروضة > أبواب المواعظ و الحكم > باب 14 خطبه صلوات الله عليه المعروفة
رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «لَاٰ یَأْتِی عَلَیکُم زَماٰن إِلاّ الَّذي بَعْده شَرّ مِنْه!» «هیچ زمانی پیش نمی‌آید، جز اینکه زمان بعدی بدتر از آن است!!» 🖋جبیر بن نوف بن ابی الوداک می‌گوید: به ابو سعید خدری گفتم: «به خدا قسم هر سالی که بر ما می‌گذرد، از سال پیش بدتر است و هر حاکمی که بر ما مسلّط می‌گردد، از حاکم سابق ظالم‌تر است.» ابو سعید گفت: «آنچه را که گفتی من از پیامبر(صلی الله علیه و آله) و شنیدم که می‌فرمود: «همواره وضع شما چنین خواهد بود؛ تا آن هنگام که کسی متولد گردد که مردم او را نشناسند، آنگاه زمین پر از ظلم شود، تا جایی که کسی قدرت نداشته باشد نام خدا را ببرد. سپس خداوند عزوجل مردی از من و از اهل بیت من علیهم‌السلام را برانگیزد و او زمین را پر از عدل کند، چنان که دیگران پیش از وی، آن را پر از ستم کرده باشند..» 📗أمالی طوسی، ج۲، ص۲۸۷ اللهم عجـــل لولیک الفـــرج
خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ، وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُمْ. و فرمودند امیر عوالم علی مظلوم (سلام الله علیه و آله): با مردم به گونه اى بياميزيد، كه اگر بميريد، بر شما بگريند، و اگر بمانيد با شما دوستى كنند.  📗حکمت 10 نهج البلاغه اللهم عجـــل لولیک الفـــرج
✅ . منتظران ظهور حضرت قائم (سلام الله علیه و عجل الله تعالی فرجه)در شهر جابلقا امام صادق (سلام الله علیه و آله)فرمودند: خداوند را در مشرق شهری به نام جابلقا است که دارای دوازده هزار درب است از طلا، بین هر درب تا درب دیگر یک فرسخ فاصله است، بر کنار هر درب برجی است که در آن دوازده هزار جنگجو است آماده جنگ، با اسب‌ها و شمشیر آخته و سلاح لازم، و منتظر قیام قائم ما(علیهم السلام) هستند. و من حجت خدا بر آنهایم. امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند کوهی محیط بر دنیا آفریده از زبرجد سبز و سبزی آسمان نیز از سبزی همین کوه است، و گروهی را در پشت آن کوه آفریده که هیچ یک از چیزهایی که بر مردم واجب نموده از قبیل نماز و زکات، بر آنها واجب نکرده و همه آنها دو نفر از این امت را لعنت می‌کنند. و نام آن دو را برد. 📕بحار الأنوار، ج۲۷، ص۴۷ اللهم عجـــل لولیک الفـــرج