👆👆👆👆👆👆 ⚜️ توضیحی درباره ی استحباب ذکر شده در عنوان باب و ضعف چارچوبی مفاهیم فقهی در بیان مرادات شارع اگرچه در عنوان باب عنوان استحباب به کار رفته است و به لحاظ چارچوب فعلی فقه ما، فقهاء حکم به استحباب حسن معاشرت با مردم می کنند لکن از ظاهر روایات به دست می آید که اهمیت این بحث بیش از استحبابی ساذج است که ادبیات فقهی-اصولی کنونی ما در چارچوب مفهومی خود نمی تواند آن را تحلیل کند. - در حدیث 2 آمده است "وطّن نفسک علی حسن الصحابة" - و در حدیث 4 آمده است "ما یعبأ بمن سلک هذا الطریق إذا لم یکن فیه ثلاث خصال: ... و حسن الصحابة لمن صحبه" - و در حدیث 5 آمده است: "ل یعبأ بمن یؤم هذا البیت إذا لم یکن فیه ثلاث خصال" - و در حدیث 7 آمده است: "أوصیک بتقوی الله ... و حسن الصحبة لمن صحبت" - و در حدیث 8 آمده است: "أما علمت أن من صحب مؤمنا أبعین خطوة سأله الله عنه یوم القیامة" - و در حدیث 9 آمده است "من لم یکن فیه ثلاث لم یتم له عمل: ... خلق یداری به الناس و حلم یرد به جهل جاهل". خصوصا اگر از منظر اجتماعی و بافت جامعه و اتحاد فرد و جامعه به این احادیث نگاه شود - نه احادیثی که صرفا بیانگر اعمال فردی و تنظیم نسبت مخلوق با خالق است - این احکام برای حفظ جامعه و تعالی جامعه ای که فرد مومن در آن زندگی می کند و سعادت و شقاوتش و تعالی و هبوطش به سایرین گره خورده است، ضروری می نماید - البته نه به معنای وجوب متداول فقهی با پشتیبان حجیت به معنای منجز و معذر- و تکلیفی است نه فقط متوجه افراد بخصوصه بلکه متوجه جامعه بما هو جامعه می باشد. 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره17 📍#اخلاق_اجتماعی #جامعه_ی_اسلامی #کنش_متقابل_بین-مسلمین #جامعه_فضیلت_ محور #باید_های_تعامل_بامردم ⚜️ جمع بندی باب دوم از أبواب أحکام العشرة فی السفر و الحضر در بیان حسن معاشرت و مجاورت و مرافقت 🔶 اموری که رعایت آنها در نگاه اهل بیت علیهم السلام، موجب حسن معاشرت با مردم می شود و اسباب "وطّن نفسک علی حسن الصحابة" (حدیث 2) و "حسن الصحابة لمن صحبت" (حدیث 7) را فراهم می کند به شرح زیر است: ▪️حدیث 2: حسن خلق (اخلاق نیکو) / حدیث 5: مخالقت با مردم (مخالقت همان حسن خلق و اخلاق نیکو است) ▪️حدیث 2: کفّ لسان (باز داشتن لسان از درشت گویی و آزردن) ▪️حدیث 2: کظم غیظ (خودداری از اظهار خشم و نگه داشتن آن در دل) ▪️حدیث 4: حلم ورزیدن، حلمی که به واسطه ی آن مالک غضب خود باشد [1] / حدیث 9: حلمی که جهل جاهل را با آن رد کند ▪️حدیث 2: اقلال لغو (کم کردن کارهای لغو و بیهوده گویی در مواجه با دیگران) ▪️حدیث 2: فرش/غرس عفو (گسترانیدن فرش عفو و گذشت از خطای مردم) ▪️حدیث 2: سخاوت نفس (بخشندگی) / حدیث 1: دست عطا و بخشش داشتن ▪️حدیث 8: پیگیر مومن بودن و جویای حالش شدن ▪️حدیث9: مداراة الناس: رفق و مدارا و نرم خویی ورزیدن با مردم [2] 📌 پانوشت: [1] تفاوت کظم غیظ با حلم: حلم عبارت است از صفتی نفسانی و حالتی روحانی که از آن به سکونت نفس و آرامش خاطر تعبیر می‌کنند که با ورود امر ناملایمی، شخص زود از جا بدر نمی‌رود. اما کظم غیظ، عبارت از این‌که شخص، حالت سکونت و آرامش را به خود بدهد که آن تحلّم است و این امری است عارضی برخلاف حلم که فطری انسان است. اگر کسی حلیم باشد از غضب نابجا و مذموم جلوگیری می‌کند و نمی‌گذارد چنین غضبی وارد دل شود ولی صاحب کظم غیظ از غضب وارد شده جلوگیری می‌کند. به ‌عبارت دیگر حلم در شخص حلیم مانند صفت عدالت است در شخص عادل که نمی‌گذارد از او معصیت صادر شود ولی کظم در آدم کاظم حکم توبه را دارد نسبت به شخص تائب. مثال حلم مثال آب است که فطرت آن این است که همیشه به طرف سرازیری متمایل است و پایین می‌رود ولکن تحلم (کظم غیظ) مثال آبی است که به ‌وسیله تلمبه یا ادوات برقی بخواهد برخلاف جریان طبیعی‌اش به سمت بالا برود. با این حساب روحی که دارای حلم است افضل است از روحی که تنها کظم غیظ دارد؛ و البته در کنترل غضب اولی آسان‌تر است از دومی. زیرا در دومی میان غضب و کظم غیظ جنگ واقع می‌شود تا کدام غالب شوند و کدام مغلوب، ولی در شخص حلیم، غضب اصلاً پیدا نمی‌شود. [2] معنای مدارا و رفق: در تعریف رفق چنین آمده است: الرِّفْقُ: اللُّطْفُ و هو ضِدُّ العُنْف؛‏رفق به معنای لطف در برابر زور است. (تاج العروس) در مرآة العقول در تعریف رفق و مدارا آمده است: رفق یعنی نرم‌خویی، رأفت، ترک زور و خشونت در سخن و عمل در برابر مردم در تمام حالات، چه این‌که از طرف مردم خلافی نسبت به انسان سربزند یا نه. (مرآة العقول، ج8، ص223) رفق و مدارا از صفات خدای متعال نیز در مواجه با بندگان شمرده شده است «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (ع) قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَفِیقٌ یُحِبُّ الرِّفْقَ وَ یُعْطِی عَلَى الرِّفْقِ مَا لَا یُعْطِی عَلَى الْعُنْفِ»؛ امام باقر(ع) فرمود: خداى عز و جل ملایم است و ملایمت را دوست دارد، و پاداشى که به ملایمت می‌دهد به خشونت و سخت‌گیرى نمی‌دهد. (کافی ج2، ص119) و مهم ترین حکم عقلی در تعامل با مردم است: «واعْلَم أنَّ رأسَ العَقْلِ بعْدَ الإیمانِ باللَّهِ عز و جل مُدارَاةُ النَّاس» بدان‌که بعد از ایمان به خدا، مدارا کردن با مردم حیاتی‌ترین جزء عقل است. (من لایحضره الفقیه ج 4، ص387) - اگرچه در همین سیاق احادیثی چون رَأْسُ الْعَقْلِ بَعْدَ الْإِيمَانِ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ التَّحَبُّبُ إِلَى النَّاسِ (الخصال، ج1، ص16) و رَأْسُ الْعَقْلِ بَعْدَ الْإِيمَانِ بِاللَّهِ التَّوَدُّدُ إِلَى النَّاسِ وَ اصْطِنَاعُ الْخَيْرِ إِلَى كُلِّ بَرٍّ وَ فَاجِرٍ (عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص35) نیز آمده است. تحبب و تودد به معنای مهربانی ورزیدن است که در قرابت زیادی با مدارا در مصداق دارد. - 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، أبواب أحکام العشرة و السفر و الحضر، باب استحباب حسن المعاشرة و المجاورة و المرافقة 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره16 📍#ضرورت_جامعه #ضرورت_اخلاق_برای_جامعه #حسن_معاشرت 📙 محمد بن الحسین الرضی فی نهج البلاغة ▪️عن أمیرالمومنین (علیه السلام) أنه قال: خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُم‏ 🖌ترجمه: 🔸امیر المومنین، علی علیه السلام می فرمایند: با مردم آنگونه معاشرت کنید که اگر مردید بر شما بگریند و اگر زنده ماندید با اشتیاق به سوی شما آمده و با شما مهربانی ورزند. 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، أبواب أحکام العشرة و السفر و الحضر، بَابُ اسْتِحْبَابِ حُسْنِ الْمُعَاشَرَةِ وَ الْمُجَاوَرَةِ وَ الْمُرَافَقَة، حدیث 10 به نقل از نهج البلاغة (للصبحی صالح) حکمت 10 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره15 📍#ضرورت_جامعه #ضرورت_اخلاق_برای_جامعه #اخلاق_اجتماعی 📙 عنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْن‏ حَدِيدٍ عَنْ مُرَازِمٍ قَالَ: ▪️قالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: عَلَيْكُمْ بِالصَّلَاةِ فِي الْمَسَاجِدِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ لِلنَّاسِ وَ إِقَامَةِ الشَّهَادَةِ وَ حُضُورِ الْجَنَائِزِ إِنَّهُ لَا بُدَّ لَكُمْ مِنَ النَّاسِ إِنَّ أَحَداً لَا يَسْتَغْنِي عَنِ النَّاسِ حَيَاتَهُ وَ النَّاسُ لَا بُدَّ لِبَعْضِهِمْ مِنْ بَعْضٍ. 🖌ترجمه: 🔸امام صادق علیه السلام می فرمایند: بر شما باد به نماز خواندن در مساجد و حسن مجاورت با مردم و اقامه ی شهادت (در دادگاه ها) و حضور در تشیعع جنازه، چرا که شما از مردم گریزی ندارید، هیچ کس از مردم در زندگی اش بی نیاز نیست و مردم بعضی به بعضی دیگر محتاج هستند. ⚜️ شرح: فقره ی پایانی روایت، مبرّر بخش نخست می باشد، یعنی چون مردم به یکدیگر احتیاج دارند و گریزی از زندگی اجتماعی وجود ندارد، پس بایستی برای حفظ جامعه، اخلاق را رعایت کرده و با مردم حسن معاشرت داشته باشیم. از این کبری می توان مسائل اجتماعی دیگری را نیز به نحو استدلالی در ساحت عقل عملی نتیجه گرفت، بدان معنی که چون جامعه بایستی باشد، پس هر آنچه منجر به سلامت و بهبود جامعه می شود نیز بایستی باشد و از آن سو هر آنچه موجب از هم گسیختگی و نابودی جامعه می شود نیز نباید باشد. 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، أبواب أحکام العشرة و السفر و الحضر، بَابُ وُجُوبِ عِشْرَةِ النَّاسِ حَتَّى الْعَامَّةِ بِأَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ إِقَامَةِ الشَّهَادَةِ وَ الصِّدْقِ وَ اسْتِحْبَابِ عِيَادَةِ الْمَرْضَى وَ شُهُودِ الْجَنَائِزِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ وَ الصَّلَاةِ فِي الْمَسَاجِد حدیث 5 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره14 📍#اخلاق_اجتماعی #جامعه_ی_اسلامی #کنش_متقابل_بین-مسلمین #جامعه_فضیلت_ محور #باید_های_تعامل_بامردم ⚜️ جمع بندی باب اول از أبواب أحکام العشرة فی السفر و الحضر در نحوه ی معاشرت با مردم (أعم از سنی و شیعه و بر و فاجر) 🔶 آنچه مراعات آن با مسلمین لازم است و اهل بیت علیهم السلام نیز خود بدین نحو با مردم معاشرت می کنند (ح3) مراعات آنها موجب خوشنودی اهل بیت علیهم السلام شده (ح2) و شخص مودب شمرده می شود (ح2) و در نتیجه زینت اهل بیت به حساب می آید (ح8) و اهل بیت نیز در دل مردم عزیز و محبوب می شوند (ح8) و همین نحوه تعامل امور موجب تمییز و جداسازی میان شیعیان و غیر شیعیان می شود (ح6) و عدم مراعات آنها برای اهل بیت علیهم السلام مایه ی رسوایی و عیب است، به شرح زیر می باشد: ▪️صدق الحدیث (راستگویی) ▪️أداء الأمانة (ادا کردن امانت خواه طرف مقابل بر باشد و خواه فاجر و اگرچه آنچه به امانت داده شده است، به اندازه ی نخ و سوزنی باشد) ▪️حسن الجوار (مجاورت و همسایگی نیکو و پسندیده) / معرفة حق الجارة (شناختن حق همسایه) ▪️صلوا عشائرکم (صله ی رحم) ▪️اشهدوا جنائزهم (حضور در تشییع جنازه) ▪️عودوا مرضاهم (عیادت از مرضی) ▪️أدوا - أقضوا- حقوقهم (اداء حقوق) ▪️حسن الخلق مع الناس (حسن خلق با مردم) ▪️إقامة الشهادة لهم و علیهم (شهادت دادن به نفع یا بر علیه کسی) ▪️احضروا قومکم مساجدکم (حضور با مردم در مساجد) ▪️ أحبوا للناس ما تحبون لأنفسکم (دوست داشتن برای دیگران آنچه برای خود نیز می پسندیم) ▪️ولیعد غنیهم علی فقیرهم (کمک رسانی به فقراء) ▪️أن یتلاقوا فی بیوتهم (به خانه ی آنها رفتن و با ایشان ملاقات کردن) ▪️أن یتفاوضوا علم الدین (گفت و گو کردن با ایشان در باب علم دین و مسائل دینی) 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، أبواب أحکام العشرة و السفر و الحضر، بَابُ وُجُوبِ عِشْرَةِ النَّاسِ حَتَّى الْعَامَّةِ بِأَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ إِقَامَةِ الشَّهَادَةِ وَ الصِّدْقِ وَ اسْتِحْبَابِ عِيَادَةِ الْمَرْضَى وَ شُهُودِ الْجَنَائِزِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ وَ الصَّلَاةِ فِي الْمَسَاجِد 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره13 📍#اخلاق_اجتماعی #جامعه_ی_اسلامی #کنش_متقابل_بین-مسلمین #جامعه_فضیلت_ محور_هدف_بعثت_انبیاء 📙 أبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ جَمِيعاً عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَبِي أُسَامَةَ زَيْدٍ الشَّحَّامِ قَالَ: ▪️ قالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع اقْرَأْ عَلَى مَنْ تَرَى أَنَّهُ يُطِيعُنِي مِنْهُمْ وَ يَأْخُذُ بِقَوْلِيَ السَّلَامَ وَ أُوصِيكُمْ: - بِتَقْوَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - وَ الْوَرَعِ فِي دِينِكُمْ - وَ الِاجْتِهَادِ لِلَّهِ - وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ - وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ - وَ طُولِ السُّجُودِ - وَ حُسْنِ الْجِوَارِ فَبِهَذَا جَاءَ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله و سلم ▪️ أدُّوا الْأَمَانَةَ إِلَى مَنِ ائْتَمَنَكُمْ عَلَيْهَا بَرّاً أَوْ فَاجِراً فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم كَانَ يَأْمُرُ بِأَدَاءِ الْخَيْطِ وَ الْمِخْيَطِ - صِلُوا عَشَائِرَكُمْ - وَ اشْهَدُوا جَنَائِزَهُمْ - وَ عُودُوا مَرْضَاهُمْ - وَ أَدُّوا حُقُوقَهُمْ ▪️فإِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ إِذَا وَرِعَ فِي دِينِهِ وَ صَدَقَ الْحَدِيثَ وَ أَدَّى الْأَمَانَةَ وَ حَسُنَ خُلُقُهُ مَعَ النَّاسِ قِيلَ هَذَا جَعْفَرِيٌّ فَيَسُرُّنِي ذَلِكَ وَ يَدْخُلُ عَلَيَّ مِنْهُ السُّرُورُ وَ قِيلَ هَذَا أَدَبُ جَعْفَرٍ وَ إِذَا كَانَ عَلَى غَيْرِ ذَلِكَ دَخَلَ عَلَيَّ بَلَاؤُهُ وَ عَارُهُ وَ قِيلَ هَذَا أَدَبُ جَعْفَرٍ فَوَ اللَّهِ لَحَدَّثَنِي أَبِي ع أَنَّ الرَّجُلَ كَانَ يَكُونُ فِي الْقَبِيلَةِ مِنْ شِيعَةِ عَلِيٍّ ع فَيَكُونُ زَيْنَهَا آدَاهُمْ لِلْأَمَانَةِ وَ أَقْضَاهُمْ لِلْحُقُوقِ وَ أَصْدَقَهُمْ لِلْحَدِيثِ إِلَيْهِ وَصَايَاهُمْ وَ وَدَائِعُهُمْ تُسْأَلُ الْعَشِيرَةُ عَنْهُ فَتَقُولُ مَنْ مِثْلُ فُلَانٍ إِنَّهُ لآَدَانَا لِلْأَمَانَةِ وَ أَصْدَقُنَا لِلْحَدِيثِ. 🖌ترجمه: 🔸 امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: با هر كس مواجه شدى و فكر كردى كه از من اطاعت مى‏كند و سخن مرا مى‏شنود، سلام مرا برسان و بگو من سفارش مى‏كنم كه: - از خداى عز و جل بپرهيزيد - در دين خود پارسا باشيد - در بندگى و طاعت خدا تلاش كنيد - در سخن خود صادق باشید - در اداى امانت امين و با وفا باشيد - سجده‏ها را طولانى كنيد - حق همسايگان را به نيكى شناخته (و همسایه ی خوبی باشید] كه رسول خدا با اين برنامه‏ها مبعوث شد. 🔸 هر كس كه شما را امين دانست و امانتى به شما سپرد، امانت او را باز پس دهيد، چه نيكوكار باشد و چه بد كار باشد. رسول خدا دستور اكيد مى‏داد كه حتى نخ و سوزن را به صاحبش بازگردانند. - به بستگان خود با محبت سلوک و احسان و دوستی داشته باشید - در مراسم تشييع جنازه شركت كنيد -به عیادت بیماران بروید - حق مردم را ادا كنيد 🔸 هر يك از شما كه در دين خود پارسا و راستگو و امين و خوش اخلاق باشد مردم با شگفتى مى‏گويند: اين مرد مذهب جعفرى دارد، و اين مايه سرور و شادمانى من است و اگر بر خلاف اين برنامه رفتار كند، نكوهش و عار آن به من مى‏رسد كه با مسخره و استهزا مى‏گويند: افتضاى مذهب جعفرى بهتر از اين نيست. بخدا سوگند پدرم مى‏گفت كه پيش از اين اگر در ميان يك قبيله يك تن از شيعيان علىّ بود همان يك تن افتخار قبيله محسوب مى‏شد و در امانت دارى، حق‏شناسى، راستگوئى يك فرد نمونه بود. همه او را وصى خود مى‏كردند و امانات خود را به او مى‏سپردند و از هر كس سؤال مى‏كردى كه فلانى چگونه آدمى است؟ مى‏گفت كه او مثل و مانند ندارد، او در امانت دارى و راستگوئى بر همه ما مقدم است. 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، أبواب أحکام العشرة و السفر و الحضر، بَابُ وُجُوبِ عِشْرَةِ النَّاسِ حَتَّى الْعَامَّةِ بِأَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ إِقَامَةِ الشَّهَادَةِ وَ الصِّدْقِ وَ اسْتِحْبَابِ عِيَادَةِ الْمَرْضَى وَ شُهُودِ الْجَنَائِزِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ وَ الصَّلَاةِ فِي الْمَسَاجِد حدیث شماره ی 2، ج12، ص6 به نقل از کافی ج2، ص636 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره12 📍#فرهنگ #فرهنگ_دینی #فرهنگ_غیر_دینی #اهمیت_معنای_ذیل_عمل #عمل_اجتماعی #معنای_اجتماعی 📙 محَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ النَّهَاوَنْدِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْأَنْصَارِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ علیه السلام قَالَ: ▪️ قالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ يَكُونُ فِيهِ حَجُّ الْمُلُوكِ نُزْهَةً وَ حَجُّ الْأَغْنِيَاءِ تِجَارَةً وَ حَجُّ الْمَسَاكِينِ مَسْأَلَةً. 🖌ترجمه: 📙محمد بن جعفر از پدر بزرگوارشان امام صادق علیه السلام نقل کرده است که حضرتش فرمودند: 🔸پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: زمانی بر مردم خواهد آمد که حج پادشاهان در آن تفریح و حج اغنیاء و پولداران تجارت و حج فقرا و مساکین برای مسألت و درخواست کردن (از دیگر مردمان) خواهد بود. 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، بَابُ أَنَّ الْمُسْتَطِيعَ إِذَا حَجَّ جَمَّالًا أَوْ أَجِيراً أَوْ مُجْتَازاً بِمَكَّةَ أَوْ تَاجِراً أَجْزَأَهُ ذَلِكَ عَنْ حَجَّةِ الْإِسْلَامِ وَ إِنْ نَوَى بِالسَّفَرِ غَيْرَ الْحَجِّ أَوِ الْحَجَّ وَ غَيْرَه‏، حدیث شماره ی 9، ج11، ص60 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره11 📍 #کعبه_مایه_ی_قوام_جامعه #اهمیت_توحید #اهمیت_توحید_و_شعائر_توحیدی_در_قوام_اجتماعی #بیت_الله #کعبه #قیاما_للناس #ظاهر_باطن 📙 و عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ: ⁉️ قلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام «جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرامَ قِياماً لِلنَّاسِ» ▪️قالَ: جَعَلَهَا اللَّهُ لِدِينِهِمْ وَ مَعَايِشِهِمْ. 🖌ترجمه: 📙 ابان ابن تغلب می گوید: ⁉️ از امام صادق علیه السلام در باره ی معنای آیه ی شریفه ی «خداوند کعبه ی بیت الحرام را مایه ی قوام مرده قرار داده است» سوال کردم. 🔸 حضرت فرمودند: یعنی خدای متعال کعبه را برای دین و برای معیشت مردم قرار داده است. 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، بَابُ أَنَّ الْمُسْتَطِيعَ إِذَا حَجَّ جَمَّالًا أَوْ أَجِيراً أَوْ مُجْتَازاً بِمَكَّةَ أَوْ تَاجِراً أَجْزَأَهُ ذَلِكَ عَنْ حَجَّةِ الْإِسْلَامِ وَ إِنْ نَوَى بِالسَّفَرِ غَيْرَ الْحَجِّ أَوِ الْحَجَّ وَ غَيْرَه‏، حدیث شماره ی 8، ج11، ص60 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره10 📍 #مسئولیت_اجتماعی_در_قبال_امام 📙 أحْمَدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ الطَّبْرِسِيُّ فِي الْإِحْتِجَاجِ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام فِي احْتِجَاجِهِ عَلَى الْخَوَارِجِ قَالَ: ▪️و أَمَّا قَوْلُكُمْ إِنِّي كُنْتُ وَصِيّاً فَضَيَّعْتُ الْوَصِيَّةَ فَأَنْتُمْ كَفَرْتُمْ وَ قَدَّمْتُمْ عَلَيَّ وَ أَزَلْتُمُ الْأَمْرَ عَنِّي وَ لَيْسَ عَلَى الْأَوْصِيَاءِ الدُّعَاءُ إِلَى أَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا يَبْعَثُ اللَّهُ الْأَنْبِيَاءَ فَيَدْعُونَ إِلَى أَنْفُسِهِمْ وَ الْوَصِيُّ فَمَدْلُولٌ عَلَيْهِ مُسْتَغْنٍ عَنِ الدُّعَاءِ إِلَى نَفْسِهِ وَ قَدْ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَ لَوْ تَرَكَ النَّاسُ الْحَجَّ لَمْ يَكُنِ الْبَيْتُ لِيُكْفَرَ بِتَرْكِهِمْ إِيَّاهُ وَ لَكِنْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِتَرْكِهِمْ إِيَّاهُ لِأَنَّ اللَّهَ قَدْ نَصَبَهُ لَكُمْ عَلَماً وَ كَذَلِكَ نَصَبَنِي عَلَماً حَيْثُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم: «يَا عَلِيُّ أَنْتَ بِمَنْزِلَةِ الْكَعْبَةِ تُؤْتَى وَ لَا تَأْتِي» 🖌ترجمه: 🔸 حضرت أمير عليه السّلام در احتجاج بر علیه خوارج فرمودند: و امّا پاسخ به اين اعتراض شما كه با اينكه من خود وصىّ پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله بودم مقام وصايت را ضايع و تباه نمودم، اين است كه بايد دانست شما با من مخالفت نموده و ديگران را بر من مقدّم داشتيد، و كار مرا تباه نموديد، و دعوت بسوى خود تنها وظيفه انبياء است نه اوصياء، و ايشان از جانب انبياء معرّفى مى‏شوند، و احتياجى به معرّفى كردن خود ندارند، وظيفه انبياء معرّفى جانشينان خود و دعوت مردم به سوى ايشان مى‏باشد، و اهل ايمان به خدا و رسول قهرا اوصياى انبياء را خواهند شناخت. اوصياء به منزله كعبه‏اند آنجا كه خداوند مى ‏فرمايد: وَ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا بنا بر اين اگر مردم به خاطر انجام مناسك حجّ به سوى كعبه حركت نكنند عيب و تقصيرى براى خانه كعبه ثابت نشده و كعبه كافر و مخالف شمرده نخواهد شد. بلكه كفر و تقصير از آن مردمى است كه زيارت خانه كعبه را ترك مى‏كنند، زيرا اين عمل از وظائف و فرائض اهل اسلام بشمار رفته، و هم خانه كعبه براى مؤمنين معرّفى شده، و در مقابل آنان منصوب و مشخّص گرديده است، همچنين است حال من، زيرا رسول خدا در برابر انبوه جمعيّت مرا به مقام خلافت و وصايت منصوب نموده و فرمودند: «اى علىّ همچون كعبه‏اى كه نزد تو آيند و تو نزد ايشان نروى». 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، باب ثبوت الکفر و الارتداد بترک الحج و تسویفه استخفافا أو جحودا، ج11، ص32 به نقل از احتجاج طبرسی ج1، ص188 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره9 📍#احادیث_فقهی 📙 عنْهُمْ عَنْ سَهْلٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْن‏ سِنَانٍ عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: ▪️إنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَرَضَ الْحَجَّ عَلَى أَهْلِ الْجِدَةِ فِي كُلِّ عَامٍ 🖌ترجمه: 🔸 امام صادق عليه السّلام می فرمایند: خدای متعال حج را بر اهل جده (داراها و اغنیاء) در هر سال واجب کرده است. 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، باب أنه یجب الحج علی الناس فی کل عام وجوبا کفائیا حدیث2 ج8، ص11 #حج #عدالت_اجتماعی #تعدیل_ثروت 📌مشابه این مضمون در روایات همین باب تکرار شده است، به علاوه لازم به ذکر است که از لحاظ فقهی بحث های مفصلی در باره ی این روایات صورت گرفته است، برای مثال شیخ طوسی این روایات را جملگی حمل بر استحباب می نمایند. 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره8 📍#احادیث_فقهی 📙 عنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع يَقُول‏: ▪️حجُّوا وَ اعْتَمِرُوا تَصِحَّ أَجْسَامُكُمْ وَ تَتَّسِعْ أَرْزَاقُكُمْ وَ يَصْلُحْ إِيمَانُكُمْ وَ تُكْفَوْا مَئُونَةَ النَّاسِ وَ مَئُونَةَ عِيَالاتِكُمْ. 🖌ترجمه: 🔸 امام صادق عليه السّلام نقل می ‏نمايند كه امام زين العابدين عليه السّلام مى‏ فرمودند: حج و عمره را بجا آوريد تا بدنهاى شما سالم، روزيهاى شما زياد و ايمان شما اصلاح شود و مخارج مردم و خانواده خود را بدست آوريد. 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، باب وجوبه علی کل مکلف مستطیع،حدیث20 ج8، ص9 به نقل از ثواب الأعمال، ص47 #حج #منافع_اجتماعی_عبادات #ظاهر_باطن #دنیا_آخرت 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره7 📍#احادیث_فقهی 📙 حدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ رَحِمَهُ اللَّهُ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ السِّنَانِيُّ وَ الْحُسَيْنُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ هِشَامٍ الْمُؤَدِّبُ قَالُوا حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْكُوفِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الْعَبَّاسِ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنْ رَجُلٍ قَالَ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ الْحَكَمِ قَالَ: ⁉️ سأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع فَقُلْتُ لَهُ مَا الْعِلَّةُ الَّتِي مِنْ أَجْلِهَا كَلَّفَ اللَّهُ الْعِبَادَ الْحَجَّ وَ الطَّوَافَ بِالْبَيْتِ؟ ▪️ فقَالَ علیه السلام إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَلَقَ الْخَلْقَ لَا لِعِلَّةٍ إِلَّا أَنَّهُ شَاءَ فَفَعَلَ فَخَلَقَهُمْ إِلَى وَقْتٍ مُؤَجَّلٍ وَ أَمَرَهُمْ وَ نَهَاهُمْ مَا يَكُونُ مِنْ أَمْرِ الطَّاعَةِ فِي الدِّينِ وَ مَصْلَحَتِهِمْ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاهُمْ ▪️ فجَعَلَ فِيهِ الِاجْتِمَاعَ مِنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ‏ لِيَتَعَارَفُوا وَ لِيَتَرَبَّحَ كُلُّ قَوْمٍ مِنَ التِّجَارَاتِ مِنْ بَلَدٍ إِلَى بَلَدٍ وَ لِيَنْتَفِعَ بِذَلِكَ الْمُكَارِي وَ الْجَمَّالُ وَ لِتُعْرَفَ آثَارُ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم وَ تُعْرَفَ أَخْبَارُهُ وَ يُذْكَرَ وَ لَا يُنْسَى ▪️ و لَوْ كَانَ كُلُّ قَوْمٍ إِنَّمَا يَتَّكِلُونَ عَلَى بِلَادِهِمْ وَ مَا فِيهَا هَلَكُوا وَ خَرِبَتِ الْبِلَادُ وَ سَقَطَ الْجَلَبُ وَ الْأَرْبَاحُ وَ عَمِيَتِ الْأَخْبَارُ وَ لَمْ يَقِفُوا عَلَى ذَلِكَ فَذَلِكَ عِلَّةُ الْحَجِّ. 🖌ترجمه: 📙 على بن احمد بن محمّد رحمة اللَّه عليه و محمّد بن احمد سنانى و حسين بن ابراهيم بن احمد بن هشام مؤدب جميعا از محمّد بن ابى عبد اللَّه كوفى، از محمّد بن اسماعيل از على بن عبّاس، از عمر بن عبد العزيز، از مردى از هشام بن حكم نقل كرده كه وى گفت: ⁉️ از حضرت ابا عبد اللَّه عليه السّلام سؤال كرده و محضرش عرضه داشتم:علّت اين كه خداوند متعال بندگانش را مكلّف به حجّ و طواف بيت نموده چيست؟ 🔸 حضرت فرمودند: خداوند متعال خلائق را آفريد نه به خاطر علّت و سببى بلكه خواست بيافريند پس آنها را تا وقت معيّنى آفريد و نسبت به آنچه در دين طاعت محسوب شده و در دنيا مصلحت خلائق به حساب مى‏آمد به ايشان امر و از آنچه مفسده داشت آنها را نهى فرمود. 🔸 بارى در حجّ كه از طاعات دينى محسوب مى‏گردد حقّ عزّ و جلّ اجتماع مردم از مشرق و مغرب براى انجام مراسم آن را به چند علّت واجب نمود: - الف: بين مسلمين و اهل قبله تعارف و شناخت حاصل شود. - ب: به واسطه مسافرت از شهرى به شهرى كه معمولا تجارت و سوداگر به همراه آن مى‏باشد هر قوم و طائفه‏اى از بهره و سود مادى منتفع شوند. - ج: به واسطه آن حمله داران و صاحبان شتران و مراكب استفاده برند. - د: آثار رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و اخبار آن جناب دانسته شده و مذاكره گشته و فراموش نگردد. 🔸و اگر هر قوم و طائفه‏اى در شهر خود مانده و به منظور انجام مراسم حجّ از آن خارج نگردند هلاك شده و شهرها ويران گشته و ارباح و سودها زائل گرديده و اخبار و روايات مأثوره از معصوم عليه السّلام محو گشته و احدى بر آنها مطّلع نمى‏گردد، اين است علّت ايجاب و تشريع حجّ. 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، باب وجوبه علی کل مکلف مستطیع،حدیث18 ج8، ص9 به نقل از علل الشرائع ج2، ص406 #حج #منافع_اجتماعی_عبادات #ظاهر_باطن #دنیا_آخرت #گردشگری_اسلامی #اقتصاد 📌 از روایت شریفه لزوم کنش متقابل مستقیم بین اقوام و فرهنگ های مختلف تمدن اسلامی، قابل استفاده است. 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#آیه_قرآن 📖 ومَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ (التوبة/122) 📖 ليَشهَدوا مَنافِعَ لَهُم وَيَذكُرُوا اسمَ اللَّهِ في أَيّامٍ مَعلوماتٍ عَلىٰ ما رَزَقَهُم مِن بَهيمَةِ الأَنعامِ ۖ فَكُلوا مِنها وَأَطعِمُوا البائِسَ الفَقيرَ (الحج/28) 🔰#حدیث_شماره6 📍#احادیث_فقهی ⁉️ فإِنْ قِيلَ فَلِمَ أُمِرَ بِالْحَجِّ؟ ▪️ قيلَ: لِعِلَّةِ الْوِفَادَةِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ طَلَبِ الزِّيَادَةِ وَ الْخُرُوجِ مِنْ كُلِّ مَا اقْتَرَفَ الْعَبْدُ تَائِباً مِمَّا مَضَى مُسْتَأْنِفاً لِمَا يَسْتَقْبِلُ ▪️ معَ مَا فِيهِ مِنْ إِخْرَاجِ الْأَمْوَالِ وَ تَعَبِ الْأَبْدَانِ وَ الِاشْتِغَالِ عَنِ الْأَهْلِ وَ الْوَلَدِ وَ حَظْرِ النَّفْسِ عَنِ اللَّذَّاتِ شَاخِصاً فِي الْحَرِّ وَ الْبَرْدِ ثَابِتاً عَلَيْهِ ذَلِكَ دَائِماً مَعَ الْخُضُوعِ وَ الِاسْتِكَانَةِ وَ التَّذَلُّلِ ▪️معَ مَا فِي ذَلِكَ لِجَمِيعِ الْخَلْقِ مِنَ الْمَنَافِعِ كُلَّ ذَلِكَ لِطَلَبِ الرَّغْبَةِ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّهْبَةِ مِنْهُ وَ تَرْكِ قَسَاوَةِ الْقَلْبِ وَ خَسَاسَةِ الْأَنْفُسِ وَ نِسْيَانِ الذِّكْرِ وَ انْقِطَاعِ الرَّجَاءِ وَ الْأَمَلِ وَ تَجْدِيدِ الْحُقُوقِ وَ حَظْرِ الْأَنْفُسِ عَنِ الْفَسَادِ ▪️معَ مَا فِي ذَلِكَ مِنَ الْمَنَافِعِ لِجَمِيعِ مَنْ [فِي‏] شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا وَ مَنْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ مِمَّنْ يَحُجُّ وَ مِمَّنْ لَمْ يَحُجَّ مِنْ بَيْنِ تَاجِرٍ وَ جَالِبٍ وَ بَائِعٍ وَ مشتري [مُشْتَرٍ] وَ كَاسِبٍ وَ مِسْكِينٍ وَ مُكَارٍ وَ فَقِيرٍ وَ قَضَاءِ حَوَائِجِ أَهْلِ الْأَطْرَافِ فِي الْمَوَاضِعِ الْمُمْكِنِ لَهُمُ الِاجْتِمَاعُ فِيهِ ▪️معَ مَا فِيهِ مِنَ التَّفَقُّهِ وَ نَقْلِ أَخْبَارِ الْأَئِمَّةِ ع إِلَى كُلِّ صُقْعٍ وَ نَاحِيَةٍ كَمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ «فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ» وَ «لِيَشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُم‏» 🖌ترجمه: ⁉️ اگر گفته شود: چرا خلائق مأمور شده‏ اند حجّ بجا آورند؟ 🔸 در جواب گفته مى‏ شود: به خاطر وارد شدن بر خداى عزّ و جلّ و طلب فزونى و بيرون آمدن از گناهانى كه بنده مرتكب شده و توبه نمودن از اعمال زشت گذشته و از نو آغاز كردن اعمال در آينده 🔸 مضافا به صرف اموال و به رنج انداختن ابدان و منصرف شدن از اهل و فرزند و بازداشتن نفس را از لذّات و مسافرت نمودن در گرما و سرما و باقى ماندن بر آن مدّت مديدى زائد بر عبادات و طاعات ديگر با خضوع و خشوع و خاكسارى. 🔸و علاوه بر اين مصالح و حكم منافعى كه در اين عبادت بوده براى جميع خلق مى‏ باشد. آنچه گفته شد به خاطر آن است كه در بندگان رغبت و ميل به بارى تعالى پيدا شده و در عين حال خشيت و ترس نيز از جناب اقدس الهى در دل داشته و نيز قساوت از قلبشان برطرف شده و خساست و دنائت از نفسشان زائل گشته و نسيان ذكر و انقطاع رجاء و آرزو از او دور گشته و حقوق تجديد شده و نفوس از فساد ممنوع واقع شوند. 🔸 از اينها گذشته منافع در اين عبادت براى جميع بندگان مى‏ باشد، اهل مشرق و اهل مغرب، ساكنين در خشكى و انسانهاى در دريا، حاجى‏ ها و غير حاجى‏ ها، تجّار و غير تجّار، فروشنده و مشترى، كاسب و مسكين، مكارى و فقير و اداء شدن نيازمنديهاى اهل نواحى و اطراف در اماكنى كه ممكن است براى حج اجتماع نمايند مى‏ باشد 🔸 و از مهم‏تر اين است كه در برگزارى مراسم حج تفقّه در دين براى حاجى‏ ها پيدا شده و اخبار ائمّه هدى عليهم السّلام را به تمام مواضع و بلاد نقل مى‏ كنند و ديگران نيز از آنها منتفع مى‏ شوند چنانچه حقّ تعالى در قرآن فرموده است:«[و شايسته نيست مؤمنان همگى -براى جهاد- كوچ كنند.] پس چرا از هر فرقه‌اى از آنان، دسته‌اى كوچ نمى‌كنند تا [دسته‌اى بمانند و] در دين آگاهى پيدا كنند و قوم خود را -وقتى به سوى آنان بازگشتند بيم دهند- باشد كه آنان [از كيفر الهى ]بترسند؟» و همچنین می فرماید: «تا شاهد منافع گوناگون خویش در این برنامه ی حیات بخش [حج] باشند» 📚 وسائل الشیعة، کتاب الحج، باب وجوبه علی کل مکلف مستطیع،حدیث15 ج8، ص7 به نقل از علل الشرائع ج1، ص274 #حج #منافع_اجتماعی_عبادات #دنیا_آخرت #ظاهر_باطن 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#ادامه_حدیث_شماره5 🌀 فرازی از توحید مفضل: ▪️و فِي هَذَا أَيْضاً وُجُوهٌ أُخَرُ فَإِنَّهُ لَوْ كَانَ يُولَدُ تَامَّ الْعَقْلِ مُسْتَقِلًّا بِنَفْسِهِ لَذَهَبَ مَوْضِعُ حَلَاوَةِ تَرْبِيَةِ الْأَوْلَادِ وَ مَا قُدِّرَ أَنْ يَكُونَ لِلْوَالِدَيْنِ فِي الِاشْتِغَالِ بِالْوَلَدِ مِنَ الْمَصْلَحَةِ وَ مَا يُوجِبُ تَرْبِيَةً لِلْآبَاءِ عَلَى الْأَبْنَاءِ مِنَ الْمُكَلَّفَاتِ بِالْبِرِّ وَ الْعَطْفِ عَلَيْهِمْ عِنْدَ حَاجَتِهِمْ إِلَى ذَلِكَ مِنْهُمْ ثُمَّ كَانَ الْأَوْلَادُ لَا يَأْلَفُونَ آبَاءَهُمْ وَ لَا يَأْلَفُ الْآبَاءُ أَبْنَاءَهُمْ لِأَنَّ الْأَوْلَادَ كَانُوا يَسْتَغْنُونَ عَنْ تَرْبِيَةِ الْآبَاءِ وَ حِيَاطَتِهِمْ فَيَتَفَرَّقُونَ عَنْهُمْ حِينَ يُولَدُونَ فَلَا يَعْرِفُ الرَّجُلُ أَبَاهُ وَ أُمَّهُ وَ لَا يَمْتَنِعُ مِنْ نِكَاحِ أُمِّهِ وَ أُخْتِهِ وَ ذَوَاتِ الْمَحَارِمِ مِنْهُ إِذَا كَانَ لَا يَعْرِفُهُنَّ وَ أَقَلُّ مَا فِي ذَلِكَ مِنَ الْقَبَاحَةِ بَلْ هُوَ أَشْنَعُ وَ أَعْظَمُ وَ أَفْظَعُ وَ أَقْبَحُ وَ أَبْشَعُ لَوْ خَرَجَ الْمَوْلُودُ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ وَ هُوَ يَعْقِلُ أَنْ يَرَى مِنْهَا مَا لَا يَحِلُّ لَهُ وَ لَا يُحْسِنُ بِهِ أَنْ يَرَاهُ ▪️ أ فَلَا تَرَى كَيْفَ أُقِيمَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مِنَ الْخِلْقَةِ عَلَى غَايَةِ الصَّوَابِ وَ خَلَا مِنَ الْخَطَإِ دَقِيقُهُ وَ جَلِيلُهُ. 🖌ترجمه: 🔸حكمتهاى فراوان ديگرى نيز در پس اين امر نهفته است؛ از جمله: اگر كودك در گاه تولد، عقلى كامل داشت و مستقل و خودكفا مى بود، شيرينى فرزند دارى از ميان می رفت. پدر و مادر به مصالحى كه در تربيت كودك نهفته است نمی رسيدند؛ در نتيجه، تربيت، سرپرستى و رحم و شفقت بر آنان هنگام پيرى بر فرزند لازم نبود. [زيرا پدر و مادر در قبال او زحمتى نكشيده‏ اند كه او در سنّ كهنسالى و نياز، به آنان برسد. او از آغاز، مستقل و بى نياز از والدين بوده است‏]. همچنين با اين فرض، در ميان فرزندان و والدين هيچ پيوند و الفتى حاكم نبود؛ زيرا كودكان از تربيت و سرپرستى پدران بى نياز بودند و از زمان تولد از پدران خويش جدا مى‏ گشتند. او نيز پس از آن، پدر و مادرش را [و خواهر و برادرش را] نمى‏ شناخت و اين عدم شناخت باعث مى‏ شد كه بر سر راه ازدواج با مادر و خواهر و ديگر محارم مانعى پديد نيايد. و كمترين مفسده- و بلكه شنيعترين و قبيحترين زشتى- هنگامى است كه چنين طفل هوشمندى، در هنگام تولد بر چيزى نظر افكند كه رخصت اين عمل را از او ستانده‏ اند و سزاوار نيست كه چنين كند. 🔶 آيا نمی بينى كه چگونه هر چيز آفرينش در جاى مناسب خود استوار گشته و در ريز و درشت اجزاى هستى، اندك خلل و ناصوابى پيدا نيست؟ 📚 بحار الأنوار، ج3، ص64 #انسان_شناسی #کودک #اجتماعی_شدن #تربیت 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#ادامه_حدیث_شماره5 🌀 فرازی از توحید مفضل: ▪️ثمَّ لَوْ وُلِدَ عَاقِلًا كَانَ يَجِدُ غَضَاضَةً إِذَا رَأَى نَفْسَهُ مَحْمُولًا مُرْضَعاً مُعَصَّباً بِالْخِرَقِ مُسَجًّى فِي الْمَهْدِ لِأَنَّهُ لَا يَسْتَغْنِي عَنْ هَذَا كُلِّهِ لِرِقَّةِ بَدَنِهِ وَ رُطُوبَتِهِ حِينَ يُولَدُ ثُمَّ كَانَ لَا يُوجَدُ لَهُ مِنَ الْحَلَاوَةِ وَ الْوَقْعِ مِنَ الْقُلُوبِ مَا يُوجَدُ لِلطِّفْلِ فَصَارَ يَخْرُجُ إِلَى الدُّنْيَا غَبِيّاً غَافِلًا عَمَّا فِيهِ أَهْلُهُ فَيَلْقَى الْأَشْيَاءَ بِذِهْنٍ ضَعِيفٍ وَ مَعْرِفَةٍ نَاقِصَةٍ ثُمَّ لَا يَزَالُ يَتَزَايَدُ فِي الْمَعْرِفَةِ قَلِيلًا قَلِيلًا وَ شَيْئاً بَعْدَ شَيْ‏ءٍ وَ حَالًا بَعْدَ حَالٍ حَتَّى يَأْلَفَ الْأَشْيَاءَ وَ يَتَمَرَّنَ وَ يَسْتَمِرَّ عَلَيْهَا فَيَخْرُجَ مِنْ حَدِّ التَّأَمُّلِ لَهَا وَ الْحَيْرَةِ فِيهَا إِلَى التَّصَرُّفِ وَ الِاضْطِرَابِ إِلَى الْمَعَاشِ بِعَقْلِهِ وَ حِيلَتِهِ وَ إِلَى الِاعْتِبَارِ وَ الطَّاعَةِ وَ السَّهْوِ وَ الْغَفْلَةِ وَ الْمَعْصِيَةِ 🖌ترجمه: 🔸 سپس بدانکه اگر کودک انسان عاقل متولد می شد، هنگامی که خود را در آغوش دیگران و شیرخوار و پیچیده شده در لباس ها و خوابانیده شده در گهواره مشاهده می کرد، در خود احساس ذلت می کرد[1]، چرا که به خاطر لطافت و رطوبت بدن هنگام تولد از این امور بی نیاز نیست، به علاوه دیگر از آن شیرینی و دلربایی که خاص اطفال است بهره ای نداشت، پس به همین دلیل کودک هنگام تولد کم فهم و ناآگاه از آنچه در خانواده ی او می گذرد متولد می شود، پس اشیاء آرام آرام به ذهن ضعیف او وارد شده و او دارای معرفتی ناقص می گردد، سپس به صورت مداوم و تدریجی بر معرفت او افزوده می شود تا با اشیاء انس گیرد و بتواند با تمرین با آنها ارتباط مداوم برقرار کند، و به تدريج از حد تأمل و حيرت به مرتبه مى‏رسد كه به عقل خود تصرّف و تدبير و چاره امور معاش خود مى‏كند و عبرت مى‏گيرد از احوالى كه مشاهده مى‏نمايد و به سهو و غفلت مبتلا گردد و به طاعت و معصيت مكلّف مى‏شود. [2] 📚 بحار الأنوار، ج3، ص64 #انسان_شناسی #کودک #خانواده #معرفت 📌[1] ظاهرا این احساس غضاضت و دشواری و ذلت، فهم فطری عقل است، مستقل از هر فرهنگ و جامعه و خانواده ای [2] این فراز ادامه دارد 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره5 🌀 فرازی از توحید مفضل: ▪️و لَوْ كَانَ الْمَوْلُودُ يُولَدُ فَهِماً عَاقِلًا لَأَنْكَرَ الْعَالَمَ عِنْدَ وِلَادَتِهِ وَ لَبَقِيَ حَيْرَانَ تَائِهَ الْعَقْلِ إِذَا رَأَى مَا لَمْ يَعْرِفْ وَ وَرَدَ عَلَيْهِ مَا لَمْ يَرَ مِثْلَهُ مِنِ اخْتِلَافِ صُوَرِ الْعَالَمِ مِنَ الْبَهَائِمِ وَ الطَّيْرِ إِلَى غَيْرِ ذَلِكَ مِمَّا يُشَاهِدُهُ سَاعَةً بَعْدَ سَاعَةٍ وَ يَوْماً بَعْدَ يَوْمٍ وَ اعْتَبِرْ ذَلِكَ بِأَنَّ مَنْ سُبِيَ مِنْ بَلَدٍ إِلَى بَلَدٍ وَ هُوَ عَاقِلٌ يَكُونُ كَالْوَالِهِ الْحَيْرَانِ فَلَا يُسْرِعُ فِي تَعَلُّمِ الْكَلَامِ وَ قَبُولِ الْأَدَبِ كَمَا يُسْرِعُ الَّذِي يُسْبَى صَغِيراً غَيْرَ عَاقِلٍ 🖌ترجمه: 🔸 و اگر کودک انسانی، فهیم و عاقل متولد می شد، عالم را هنگام ولادتش انکار می کرد و حیران و ضایع العقل باقی می ماند، چرا که - به صورت یک جا و ناگهانی - اختلاف صورت های کثیر عالم - از چهارپایان و پرندگان گرفته تا غیره- را مشاهده می کرد، اموری را که تاکنون ندیده است و اکنون لحظه ای بعد از لحظه ای و روزی بعد از روزی مشاهده می کند. در این امر عبرت بگیر از حال کسی که ار کشوری به کشور دیگر اسیر می شود در حالی که او عاقل است، در آغاز او واله و حیران است و به سرعت به آموزش کلام و قبول ادب آنجا مبادرت نمی ورزد و این به خلاف حال کودکی است که در حالت صغر سن و غیر عاقل به اسارت برده می شود. [1] 📚 بحار الأنوار، ج3، ص63 #انسان_شناسی #فرهنگ #ادب #زبان 📌 [1] این فراز ادامه دارد 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره4 🌀 فرازی از توحید مفضل: ▪️ ... حَتَّى يُدْرِكَ فَإِذَا أَدْرَكَ وَ كَانَ ذَكَراً طَلَعَ الشَّعْرُ فِي وَجْهِهِ فَكَانَ ذَلِكَ عَلَامَةَ الذَّكَرِ وَ عِزَّ الرَّجُلِ الَّذِي يَخْرُجُ بِهِ مِنْ حَدِّ الصَّبَا وَ شِبْهِ النِّسَاءِ وَ إِنْ كَانَتْ أُنْثَى يَبْقَى وَجْهُهَا نَقِيّاً مِنَ الشَّعْرِ لِتَبْقَى لَهَا الْبَهْجَةُ وَ النَّضَارَةُ الَّتِي تُحَرِّكُ الرِّجَالَ لِمَا فِيهِ دَوَامُ النَّسْلِ وَ بَقَاؤُهُ ... ▪️وَ لَوْ لَمْ يَخْرُجِ الشَّعْرُ فِي وَجْهِهِ فِي وَقْتِهِ أَ لَمْ يَكُنْ سَيَبْقَى فِي هَيْئَةِ الصِّبْيَانِ وَ النِّسَاءِ فَلَا تَرَى لَهُ جَلَالَةً وَ لَا وَقَارا ... 🖌ترجمه: 🔸 تا هنگامی که به بلوغ می رسد، پس چون به بلوغ رسید و پسر بود، در صورت او مو می روید پس این روییدن مو نشانه ی مردانگی و موجب عزت مرد است که به وسیله ی آن از حد کودکی و شباهت با زنان خارج می شود، و اگر دختر باشد صورتش بدون مو باقی می ماند، تا بهجت و شادابی که موجب میل مردان به زنان است حفظ شود چرا که در این امر دوام نسل و بقاء بشر قرار داد. 🔸و اگر در زمان بلوغ در صورت مرد مو (ریش) نروید، در هیأت کودکان و زنان باقی خواهد ماند و در این صورت برای او جلالت و وقاری باقی نمی ماند ... 📚 بحار الأنوار، ج3، ص62 #جنسیت #مردانگی #زنانگی 📌 قابل توجه: مطلب بسیار مهمی که در مباحث علوم اجتماعی غربی در باب جنس و جنسیت و تحلیل جنسیت صرفا به صورت برساختی اجتماعی به چشم می خورد، حذف علت غایی از خلقت است. توجه به علت غایی زن و مرد و ورود به بحث جنسیت از این منظر یکی از قدم هایی است که انشاء الله بایستی در مطالعات اسلامی در این باب صورت گیرد. 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره3 ⁉️ قالَ السَّائِلُ فَمَا الْفَرْقُ بَيْنَ أَنْ تَرْفَعُوا أَيْدِيَكُمْ إِلَى السَّمَاءِ وَ بَيْنَ أَنْ تَخْفِضُوهَا نَحْوَ الْأَرْضِ؟ ▪️ قالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع ذَلِكَ فِي عِلْمِهِ وَ إِحَاطَتِهِ وَ قُدْرَتِهِ سَوَاءٌ وَ لَكِنَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ أَوْلِيَاءَهُ وَ عِبَادَهُ بِرَفْعِ أَيْدِيهِمْ إِلَى السَّمَاءِ نَحْوَ الْعَرْشِ لِأَنَّهُ جَعَلَهُ مَعْدِنَ الرِّزْقِ فَثَبَّتْنَا مَا ثَبَّتَهُ الْقُرْآنُ وَ الْأَخْبَارُ عَنِ الرَّسُولِ ص حِينَ قَالَ ارْفَعُوا أَيْدِيَكُمْ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هَذَا تُجْمِعُ عَلَيْهِ فِرَقُ الْأُمَّةِ كُلُّهَا. 🖌ترجمه: ⁉️پس سوال کننده پرسید: (اگر خدای متعال احتیاج به مکان ندارد بلکه محیط به مکان که خلوق است می باشد) پس چه تفاوتی وجود دارد که هنگام دعا کردن دستان خود را به سوی آسمان بلند کنید یا به سوی زمین پایین بیاورید؟ 🔸 امام صادق علیه السلام پاسخ دادند: تفاوتی بین این دو در علم و احاطه و قدرت خدای متعال وجود ندارد و آسمان و زمین نزد او یکسان است لکن خدای متعال اولیاء و بندگانش را امر فرموده است تا دستان خود را به سوی آسمان و به سمت عرش بلند نمایند، چرا که خداوند آسمان را معدن رزق قرار داده است، پس ما نیز آنچه را قرآن کریم [1] و اخبار رسیده از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم تثبیت می کنند، تثبیت می کنم، هنگامی که می فرماید: دستان خود را به سوی خداوند عز و جل بلند نمایید و این امری است که تمامی فرقه های امت اسلامی بر آن اجماع دارند. 📚بحارالأنوار، ج3، ص 30 به نقل از الاحتجاج طبرسی ج2، ص331 و مشابه این حدیث در توحید صدوق ص243 نیز آمده است. 📌[1] ظاهرا اشاره به آیه ی کریمه ی (و فی السماء رزقکم و ما توعدون) می باشد. #اهمیت_اجماع_امة #امة_واحدة #شعائر_توحیدی #ظاهر_باطن #وحدت_کلمه_وحدت_عمل_وحدت_کنش 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#آیه_قرآن 📖 جعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ الله يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَنَّ اللهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ. (المائدة/97) 📌«القيام: ما يقوم به الشيء» 🔰#حدیث_شماره2 🔺 أبِي رَحِمَهُ الله قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ الله قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ رِبْعِيٍّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي عَبْدِ الله قَالَ: ⁉️ قلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ نَاساً مِنْ هَؤُلَاءِ الْقُصَّاصِ يَقُولُونَ إِذَا حَجَّ رَجُلٌ حِجَّةً ثُمَّ تَصَدَّقَ وَ وَصَلَ كَانَ خَيْراً لَهُ ▪️ فقَالَ كَذَبُوا لَوْ فَعَلَ هَذَا النَّاسُ لَعُطِّلَ هَذَا الْبَيْتُ إِنَّ اللهَ تَعَالَى جَعَلَ هَذَا الْبَيْتَ قِياماً لِلنَّاسِ. 🖌ترجمه: 🔺پدرم رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله از احمد بن محمّد، از حسين بن سعيد، از حمّاد، از ربعى، از عبد الرّحمن بن ابى عبد الله، وى مى‏گويد: ⁉️ محضر مبارك حضرت امام صادق عليه السّلام عرضه داشتم، گروهى از اين معركه‏ گيرها مى‏گويند: وقتى شخص يك بار حج بجا آورد و ديگر به حج نرود و به جاى آن پولش را صدقه داده و صله رحم كند از حج برايش بهتر است! 🔸 حضرت فرمودند: اگر مردم اين كار را بكنند، اين بيت (خانه ی خدا) تعطيل می شود در حالى كه خداوند متعال این خانه را مایه ی قوام مردم قرار داده است. 📚علل الشرائع، ج2، ص453 #اهمیت_توحید_و_شعائر_توحیدی_در_قوام_اجتماعی #بیت_الله #کعبه #قیاما_للناس 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🖌ترجمه: ⁉️ پس اگر شخصی سوال کند که چرا خدای متعال اقرار و معرفت به اینکه او واحدِ أحد ست را بر انسان ها واجب فرمود؟ در پاسخ گفته می شود به خاطر علل بسیاری که برخی از آن عبارتند از: 🔷 نخست: اگر این اقرار و معرفت بر ایشان واجب نبود جایز بود بر ایشان که گمان و توهم کنند که مدبّر و یا بیشتر از مدبر هستند، و هنگامی که این امر بر ایشان جایز باشد، به صانعی که غیر ایشان باشد هدایت نمی شوند، چون هیچ انسانی نمی داند که غیر آنکه او را خلق کرده عبادت کند و غیر آنکه به او امر کرده است را اطاعت کند، پس در این صورت بر حقیقت امر صانع و خالقشان نخواهند بود و در این صورت امر آمری و نهی ناهی ای نزد ایشان قرار پیدا نمی کند، چرا که آمر را بعینه و ناهی غیر را نمی شناسند. 🔷 دوم: اگر جائز باشد که خالق و صانع دو تا باشند، یکی از دو شریک اولی به پرستش و اطاعت از دیگری نخواهد بود، و چون اطاعت شریک دیگر جائز باشد در این امر جواز عدم اطاعت خدا و کفر به خدا و جمیع کتب و رسل و اثبات هر باطل و ترک هر حق و حلال کردن هر حرام و داخل شدن در هر معصیت و خروج از هر طاعت و مباح دانستن هر فساد و ابطال هر حقی نهفته است. 🔷 سوم: اگر جائز باشد که خالق و صانع بیش از یکی باشد برای ابلیس جائز خواهد بود که او آن خالق و صانع دیگر است تا با خدای متعال در تمامی احکامش مخالفت کند و بندنگان را به سوی خود جلب کند و در این امر بزرگترین کفر و شدید ترین نفاق نهفته است. 📚 بحار الأنوار، ج3، ص10 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره1 🌀#فراز_دوم ⁉️فإِنْ قَالَ فَلِمَ وَجَبَ عَلَيْهِمُ الْإِقْرَارُ وَ الْمَعْرِفَةُ بِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَى وَاحِدٌ أَحَدٌ؟ قِيلَ لِعِلَلٍ: ▪️منْهَا أَنَّهُ لَوْ لَمْ يَجِبْ عَلَيْهِمُ الْإِقْرَارُ وَ الْمَعْرِفَةُ لَجَازَ أَنْ يَتَوَهَّمُوا مُدَبِّرَيْنِ أَوْ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ وَ إِذَا جَازَ ذَلِكَ لَمْ يَهْتَدُوا إِلَى الصَّانِعِ لَهُمْ مِنْ غَيْرِهِ لِأَنَّ كُلَّ إِنْسَانٍ مِنْهُمْ كَانَ لَا يَدْرِي لَعَلَّهُ إِنَّمَا يَعْبُدُ غَيْرَ الَّذِي خَلَقَهُ وَ يُطِيعُ غَيْرَ الَّذِي أَمَرَهُ فَلَا يَكُونُونَ عَلَى حَقِيقَةٍ مِنْ صَانِعِهِمْ وَ خَالِقِهِمْ وَ لَا يَثْبُتُ عِنْدَهُمْ أَمْرُ آمِرٍ وَ لَا نَهْيُ نَاهٍ إِذْ لَا يَعْرِفُ الْآمِرَ بِعَيْنِهِ وَ لَا النَّاهِيَ مِنْ غَيْرِهِ ▪️ و مِنْهَا أَنْ لَوْ جَازَ أَنْ يَكُونَ اثْنَيْنِ لَمْ يَكُنْ أَحَدُ الشَّرِيكَيْنِ أَوْلَى بِأَنْ يُعْبَدَ وَ يُطَاعَ مِنَ الْآخَرِ وَ فِي إِجَازَةِ أَنْ يُطَاعَ ذَلِكَ الشَّرِيكُ إِجَازَةُ أَنْ لَا يُطَاعَ اللَّهُ وَ فِي أَنْ لَا يُطَاعَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْكُفْرُ بِاللَّهِ وَ بِجَمِيعِ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ إِثْبَاتُ كُلِّ بَاطِلٍ وَ تَرْكُ كُلِّ حَقٍّ وَ تَحْلِيلُ كُلِّ حَرَامٍ وَ تَحْرِيمُ كُلِّ حَلَالٍ وَ الدُّخُولُ فِي كُلِّ مَعْصِيَةٍ وَ الْخُرُوجُ مِنْ كُلِّ طَاعَةٍ وَ إِبَاحَةُ كُلِّ فَسَادٍ وَ إِبْطَالُ كُلِّ حَقٍّ ▪️ و مِنْهَا أَنَّهُ لَوْ جَازَ أَنْ يَكُونَ أَكْثَرَ مِنْ وَاحِدٍ لَجَازَ لِإِبْلِيسَ أَنْ يَدَّعِيَ أَنَّهُ ذَلِكَ الْآخَرُ حَتَّى يُضَادَّ اللَّهَ تَعَالَى فِي جَمِيعِ حُكْمِهِ وَ يَصْرِفَ الْعِبَادَ إِلَى نَفْسِهِ فَيَكُونُ فِي ذَلِكَ أَعْظَمُ الْكُفْرِ وَ أَشَدُّ النِّفَاقِ #اخلاق_اجتماعی #عینی_بودن_اخلاق #هنجارهای_اجتماعی_و_توحید 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🖌ترجمه: ⁉️ پس اگر شخصی سوال کند كه چرا خدای متعال خلق را مامور کرد که به خدا و فرستادگان و حججش و به آنچه از خدای متعال رسیده است اقرار کنند؟ در پاسخ گفته می مشود که به خاطر علل بسیاری که برخی از آن عبارتند از: 🔷 نخست: كسى كه بخدا و بفرستادگان او و بحجتهاى او و بآنچه از نزد او رسيده است اقرار نكند، از معاصی خدای متعال نیز اجتناب نمی ورزد و خود را از ارتکاب کبائر باز نمی دارد، و در نتیجه مراقب کسی نبوده و مراعات کسی را نخواهد کرد در آنچه می خواهد و در فسادی که از آن لذت می برد، و هنگامی که مردم مرتکب این امور شوند و هر انسانی بر اساس هر آنچه بدان میل داشته و هوایش نفسش اقتضای آن را دارد، عمل کند، بدون آنکه مراقب کسی بوده و دیگران را مراعات کند، در این امر فساد تمامی خلق و حمله ی برخی بر برخی دیگر (و در نتیجه شکست خوردن برخی از برخی دیگر) را در پی خواهد داشت، در نتیجه آدمیان فروج را غصب كنند و خونريزى و مال مردم و اسير كردن عيال مردم را مباح دانند و بعضى ايشان بعضى ديگر را بدون حق و جرمى بقتل رسانند پس لا جرم خرابى دنيا و هلاكت خلق و فساد دين مردم بر آن مترتب شود. 🔷 دوم: خداوند حكيم است و تنها کسی حکیم بوده و به صفت حکمت متصف می شود که از فساد منع کرده و امر به صلاح نماید و از ظلم باز دارد و از فواحش نهی کند، و منع از فساد و امر به صلاح و نهی از فواحش ممکن نخواهد بود الا بعد از اقرار به خدای عز و جل و معرفت امر کننده و نهی کننده، پس اگر مردم به حال خود در عدم اقرار به خدای متعال و عدم معرفت حضرتش نهاده شوند، امر به صلاح و نهی از فسادی تحقق نخواهد یافت چرا که آمر و ناهی ای وجود نخواهد داشت. 🔷 سوم: ما خلق را چنين يافته‏ايم كه گاهی در باطن و مستور از خلق فساد می کنند، پس اگر اقرار به خدای عز و جل و خشیت در غیب از حضرتش نباشد، هیچ کس هنگامی که با شهوت خود تنها شده و اراده ی آن را کند، مراقب دیگری در ترک معصیت و هتک حرمت و ارتکاب کبیره نخواهد بود و مراعات کسی را نخواهد کرد، هنگامی که فعل آن شخص مستور از خلق بوده و بدون مراقبت دیگران انجام شود و در این امر هلاک تمامی خلق قرار دارد، پس قوام خلق و صلاح حالشان جز به وسیله ی اقرار به خداوند علیم خبیری که عالم بر سر و أخفی است و امر به صلاح می کند و از فساد بازی می داد و هيچ امر پنهانى بر او پوشيده نيست، نخواهد بود،تا اينكه در اين اقرار منعى باشد ايشان را از انواع فساد در هنگامى تنها می شوند. 📚 بحارالأنوار، ج3، ص10 به نقل از عیون اخبار الرضا (علیه السلام) ج2، ص99 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

🔰#حدیث_شماره_1 🌀#فراز__اول 📒 عيون أخبار الرضا عليه السلام ع، علل الشرائع فِي عِلَلِ الْفَضْلِ عَنِ الرِّضَا ع ⁉️ فإِنْ قَالَ قَائِلٌ لِمَ أَمَرَ اللَّهُ الْخَلْقَ بِالْإِقْرَارِ بِاللَّهِ وَ بِرُسُلِهِ وَ حُجَجِهِ وَ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قِيلَ لِعِلَلٍ كَثِيرَةٍ ▪️ منْهَا أَنَّ مَنْ لَمْ يُقِرَّ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَجْتَنِبْ مَعَاصِيَهُ وَ لَمْ يَنْتَهِ عَنِ ارتِكَابِ الْكَبَائِرِ وَ لَمْ يُرَاقِبْ أَحَداً فِيمَا يَشْتَهِي وَ يَسْتَلِذُّ مِنَ الْفَسَادِ وَ الظُّلْمِ فَإِذَا فَعَلَ النَّاسُ هَذِهِ الْأَشْيَاءَ وَ ارْتَكَبَ كُلُّ إِنْسَانٍ مَا يَشْتَهِي وَ يَهْوَاهُ مِنْ غَيْرِ مُرَاقَبَةٍ لِأَحَدٍ كَانَ فِي ذَلِكَ فَسَادُ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ وَ وُثُوبُ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ فَغَصَبُوا الْفُرُوجَ وَ الْأَمْوَالَ وَ أَبَاحُوا الدِّمَاءَ وَ النِّسَاءَ وَ قَتَلَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً مِنْ غَيْرِ حَقٍّ وَ لَا جُرْمٍ فَيَكُونُ فِي ذَلِكَ خَرَابُ الدُّنْيَا وَ هَلَاكُ الْخَلْقِ وَ فَسَادُ الْحَرْثِ وَ النَّسْلِ ▪️ و مِنْهَا أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَكِيمٌ وَ لَا يَكُونُ الْحَكِيمُ وَ لَا يُوصَفُ بِالْحِكْمَةِ إِلَّا الَّذِي يَحْظُرُ الْفَسَادَ وَ يَأْمُرُ بِالصَّلَاحِ وَ يَزْجُرُ عَنِ الظُّلْمِ وَ يَنْهَى عَنِ الْفَوَاحِشِ وَ لَا يَكُونُ‏ حَظْرُ الْفَسَادِ وَ الْأَمْرُ بِالصَّلَاحِ وَ النَّهْيُ عَنِ الْفَوَاحِشِ إِلَّا بَعْدَ الْإِقْرَارِ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَعْرِفَةِ الْآمِرِ وَ النَّاهِي فَلَوْ تُرِكَ النَّاسُ بِغَيْرِ إِقْرَارٍ بِاللَّهِ وَ لَا مَعْرِفَتِهِ لَمْ يَثْبُتْ أَمْرٌ بِصَلَاحٍ وَ لَا نَهْيٌ عَنْ فَسَادٍ إِذْ لَا آمِرَ وَ لَا نَاهِيَ ▪️ و مِنْهَا أَنَّا وَجَدْنَا الْخَلْقَ قَدْ يُفْسِدُونَ بِأُمُورٍ بَاطِنِيَّةٍ مَسْتُورَةٍ عَنِ الْخَلْقِ فَلَوْ لَا الْإِقْرَارُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ خَشْيَتُهُ بِالْغَيْبِ لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ إِذَا خَلَا بِشَهْوَتِهِ وَ إِرَادَتِهِ يُرَاقِبُ أَحَداً فِي تَرْكِ مَعْصِيَةٍ وَ انْتِهَاكِ حُرْمَةٍ وَ ارْتِكَابِ كَبِيرَةٍ إِذَا كَانَ فِعْلُهُ ذَلِكَ مَسْتُوراً عَنِ الْخَلْقِ غَيْرَ مُرَاقَبٍ لِأَحَدٍ وَ كَانَ يَكُونُ فِي ذَلِكَ هَلَاكُ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ فَلَمْ يَكُنْ قِوَامُ الْخَلْقِ وَ صَلَاحُهُمْ إِلَّا بِالْإِقْرَارِ مِنْهُمْ بِعَلِيمٍ خَبِيرٍ يَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفى‏ آمِرٍ بِالصَّلَاحِ نَاهٍ عَنِ الْفَسَادِ وَ لَا تَخْفَى عَلَيْهِ خَافِيَةٌ لِيَكُونَ فِي ذَلِكَ انْزِجَارٌ لَهُمْ عَمَّا يَخْلُونَ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الْفَسَادِ #اخلاق_اجتماعی #کارکردهای_خداشناسی #خداشناسی_هنجارها 💠 https://eitaa.com/ahadith_ejtemai

اعوذ بالله من الشیطان اللعین الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین «رب أخلنی مدخل صدق و أخرجنی مخرج صدق و اجعل لی من لدنک سلطانا نصیرا» 🔰 سخن آغازین: 🔶 قرآن کریم، کتابی حی و بیانگر مجموعه مباحث نظری و عملی لازم برای هدایت بشر در تمامی دوران هاست. آموزه های وحیانی قرآن کریم اگرچه خود نیازمند هیچ علمی از علوم دیگر نمی باشد، لکن ما برای استفاده ی هر چه بیشتر از این دریای خروشان معارف و توان بهره گیری از نصوص آن نیازمند علوم بشری می باشیم. البته نه بدان معنی که مطلبی را از علوم استخراج کرده و آن را اصل قرار داده و بر قرآن کریم تحمیل نماییم بلکه بدان معنی که مباحثی که در علوم و فنون مختلف در می گیرد، شخص را آماده ی ظهور گیری در آن باب بخصوص از متون دینی می کند، یعنی شخص اکنون صلاحیت پیدا کرده است که با چشمی مسلح این علوم و ثمرات آن را به قرآن کریم عرضه نماید و از قرآن کریم پاسخ دریافت کند. در این صورت یک چرخه ی فهمی برای رسیدن به دیدگاه دینی در باب علوم انسانی روی می دهد، از یک سو کار های علمی بایستی به پیش رود و در هیچ مقطعی متوقف نشود که این امر خود منجر به استفاده و استظهار و استنطاق هر چه بیشتر از متن دینی می گردد و از سویی دیگر قرآن کریم که بیانگر متن واقع از عمیق ترین ساحت های هستی تا ظاهرترین آن می باشد، به این علم جهت دهی می کند. این چرخه ی فهم یکی از پایه های شکل گیری علوم انسانی اسلامی در راستای تحقق تمدن اسلامی می باشد. (وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ) النحل/89 🔶 در مواجه با تراث نقلی-روایی گرانقدر اهل بیت عصمت و طهارت) نیز بایستی بعینه همین مواجهه صورت گیرد، فلذا شخصی که به روایات مراجعه می کند، هم بایستی دستی در علم مربوطه و مسائل آن داشته باشد و هم با انحاء ظهور گیری از روایات و نحوه ی استفاده از آنها برای امروز آشنا باشد. این مهم نیازمند علم اصولی متناسب با نیاز های علوم انسانی و به فراخور احتیاجات نحوه ی ظهور گیری و حجیت روایات در این باب می باشد. لکن هر چند این علم اصول هنوز تولید نشده است، لکن علامه ی طباطبایی در تفسیر گرانقدر المیزان و نحوه ی مواجهه با روایات شیعی گام هایی مهمی را برداشته اند که اگر امتداد یابد می تواند یک علم اصول نوین و پاسخگو به نیازهای تمدن اسلامی از آن استخراج کرد. به علاوه انس با روایات و درگیری ذهنی روز افزون نیز خود می تواند فتح بابی برای این مهم باشد. 🔶 گروه علوم اجتماعیِ موسسه ی آموزشی پژوهشی نفحات که اولا به دنبال امتداد حکمت اسلامی در مباحث علوم اجتماعی و ثانیا به دنبال تولید علم اصول مورد نیاز مباحث اجتماعی و گرد آوری احادیث مرتبط و فراهم آوردن بستر تولید علوم اجتماعی اسلامی می باشد، از سال 99 مجموعه مباحثاتی را از آغاز کتاب بحار الأنوار علامه ی مجلسی در باب احادیث اجتماعی میان برخی از اعضای خود شکل داده است. هدف اولیه جمع آوری احادیث مربوطه به حوزه ها و مسائل علوم اجتماعی (از جامعه شناسی دین و معرفت و کار و شهری گرفته تا مسائلی چون عدالت اجتماعی و جنسیت و سائر مباحثی که به زیست دینی-اجتماعی فرد مسلمان مربوط می شود و قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام با ندای هدایت به سوی سعادت راستین متکفل بیان آن شده اند) می باشد، این قدم خود می تواند بستری را برای بحث های اجتهادی و شکل گیری یک درس خارج فقه اجتماعی و یا فقه الاجتماع و هر گونه فعالیت علمی دینی دیگر در زمینه های مرتبط فراهم سازد. 🔶 لازم به ذکر است که رویکرد اولیه در اینجا صرفا جمع آوری است تا روایات جلوی چشم اندیشمندان حوزوی دغدمه مند در حوزه های اجتماعی حاضر باشد، بررسی سندی و متنی و شرح و بسط هر یک از احادیث و استخراج لوازم آنها مجال دیگری را می طلبد. 🔶 در پایان از خداوند منان توفیق طاعت و بندگی و ادامه ی این مسیر را تا رسیدن به منزل مقصود که شکل گیری جامعه شناسی از سنخ مسلمین و برای مسلمین و در راستای اهداف اسلامی باشد خواستاریم. اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا [إِمَامِنَا] وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا، وَ شِدَّةَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا 📣 فراخوان همکاری: بدین وسیله به اطلاع می رساند که هر کسی در هر زمینه ای از مباحث اجتماعی به حدیثی دست یافت و علاقه مند به نشر آن بود، می تواند حدیث مربوطه را به مدیر کانال ارسال نماید. 📌ارتباط با مدیر: @Tb_enghelab 🌐 آدرس ما در پیام رسان های اجتماعی: https://eitaa.com/ahadith_ejtemai https://ble.ir/ahadith_ejtemai https://www.instagram.com/ahadith_ejtemai/