#اخبار_علمی #معرفی_مقاله #دانش_رجال نام مقاله: بازخوانی نظریه «دلالت اکثار بر وثاقت» (با تکیه بر تقریر استاد سیدمحمدجواد شبیری) نویسنده: استاد سید علیرضا حسینی شیرازی (استاد مرکز تخصصی علوم حدیث حوزه)، عباس مفید 📙فصلنامه سفینه، شماره 67، تابستان 99 📝 چکیده: با پیدایش رویکرد متاخران در اعتبارسنجی، بخش بندی احادیث به صحیح، حسن، موثق و ضعیف رخ نمود. بر پایه این رویکرد، احراز وثاقت راویان در حکم به اعتبار حدیث نقشی بنیادین ایفا می کند؛ این در حالی است که تعداد قابل توجهی از راویان واقع در اسناد روایات، یا اطلاعاتی در بیان شخصیت روایی آنان وجود ندارد و یا تضعیف شده اند. این دو پدیده گروهی از پژوهشگران را بر آن داشته تا برای اثبات وثاقت دست کم تعدادی از راویان این دو گروه، به سراغ مبانی توثیقات عام روند. یکی از پربسامدترین مصادیق توثیقات عام، قاعده اکثار است. بر پایه این قاعده، در نظر رجالیان، فراوانی روایت یک راوی ثقه از استاد ناشناخته یا ضعیف، کاشف از وثاقت استاد در نگاه راوی است. در این نوشتار به بازخوانی این قاعده و ابهاماتی پیرامون آن پرداخته شده است. باور این پژوهش بر آن است که قاعده اکثار بر پایه تقریر مورد مطالعه، توان اثبات وثاقت راویان را ندارد. 🆔 @Rejal_science

#اخبار_علمی #معرفی_مقاله #دانش_رجال ✅نام مقاله: تحلیل دیدگاه شیخ بهایی و اخباریان در علل تغییر شیوه اعتبارسنجی متأخران ✍🏻نویسنده: حجت الاسلام و المسلمین احسان سرخه ای (استادیار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و استاد مرکز تخصصی علوم حدیث) 📚 #فصلنامه_علوم_حدیث، دوره 23، شماره 87، بهار 1397، صفحه 115-142 ✅ چکیده علامه حلی، به پیروی از استادش سید احمد بن طاووس، احادیث را در چهار گروه «صحیح»، «حسن»، «موثق/قوی» و «ضعیف» جای داد. این تقسیم پیش از آن از سوی قدما کاربرد نداشته است. شیخ بهایی، «نابودی منابع و از دست رفتن ‏قراین» را علت تغییر در شیوه اعتبارسنجی احادیث دانسته است. در این مقاله ضمن پذیرش نابودی بخشی از منابع حدیثی، دیدگاه شیخ بهایی با تکیه بر مستنداتی که ثابت می‌کند بخش قابل توجهی از منابع تا اواخر قرن هشتم در دسترس بوده، نقد شده است. البته بر فرض پذیرش این نظریه، بخشی از سؤالات مطرح نیز بی‌پاسخ مانده است. از سوی دیگر، اخباریان، «پیروی از عامه» را دلیل اتخاذ شیوه جدید اعتبارسنجی معرفی نموده‌اند. با مراجعه به منابع معتبر عامه پیش از این دوره و هماهنگی بین‏ آن‏ها و تقسیم ارائه شده از سوی علامه حلی، می‌توان تا حدودی دیدگاه اخباریان را قابل تأیید ارزیابی کرد. برخلاف اعتقاد اخباریان، این به ‌خودی ‌خود اشکال و انحراف تلقی نمی‌شود، بلکه تفاوت در پیش‌زمینه‌ها، و فقدان هماهنگی شیوه جدید با بستر نقل و انتقال احادیث در میان امامیه، کاربست این شیوه از اعتبارسنجی را نادرست نموده است.

#اخبار_علمی #معرفی_مقاله #دانش_رجال ✍🏻نویسنده: محمد قربانی نام مقاله: اسناد پرتکرار نشانی از منابع مکتوب الکافی چکیده یکی از راه های اعتبارسنجی کتب حدیثی، بررسی منابع آنهاست. شیخ صدوق و شیخ طوسی منابع کتب خویش را ذکر کرده اند؛ اما کلینی چنین تصریحی ندارد و در اسناد کتاب الکافی هم، الفاظی که دلالت بر انتقال این مجموعه به صورت کتابت باشد، وجود ندارد. این امر، شبههای ایجاد میکند که احادیث کافی، مجموعه منقوالت شفاهی بوده و تکیه بر منابع مکتوب ندارد و به آفات نقل شفاهی مبتلاست. از این رو بررسی منابع این کتاب از اهمیّت ویژهای برخوردار است. این نوشتار با بررسی نویی که درباره اسناد پرتکرار انجام داده، در پی اثباتِ استفاده کلینی از منابع مکتوب است و پس از معرّفی انواع تکرار سند، آثار آن و نمونه هایی از اسناد پرتکرار، به چگونگی این دلالت می پردازد. از این رهگذر، اتّصال کتاب الکافی با نگاشته های اصحاب ائمه علیهمالسلام اثبات شده و بخشی از منابع این کتاب مشخص می شود. کلیدواژه مصادرالکافی، اسناد مشهورالکافی، نقل شفاهی، کتابت حدیث، کلینی، سند شناسی.