ای خوش آن روزی که ما در خانه مادر داشتیم دیده از دیدار رخسارش منور داشتیم شاعر: حاج غلامرضا سازگار (میثم) هنوز از بین دیوار و در بیت علی به گوشم ناله ی جانسوز زهرا می رسد شاعر:#حاج_حبیب_الله_معلمی سلام ما به رحمت و به جود تو شاعر: حاج غلامرضا سازگار (میثم) #فاطمیه

📣 مداحی حاج صادق آهنگران در یادواره شهدای نیروی هوافضای سپاه و سیزدهمین سالگرد شهید تهرانی مقدم 🔺 کانال سراسری رسمی حاج صادق آهنگران: #درایتا https://eitaa.com/ahangaran1412 https://t.me/ahangaran1412

تشکر برادر ممبینی عزیز

یادواره دو شهید گمنام شهر قدس آبان ۱۳۹۸ با نوای حاج صادق آهنگران روضه خوانی و ذکر مصیبت فاطمیه و شهدا #فاطمیه #حاج_صادق_آهنگران ┄┄┄┄❅✾❅┄┄┄┄ 🔺کانال سراسری حاج صادق آهنگران https://eitaa.com/ahangaran1412 https://t.me/ahangaran1412

#حضرت_زهرا_س_هجوم_به_بیت_ولایت آتش افتاده به جان همه؛ اما چه شده؟ همه جمعند دَرِ خانه‌ی مولا؛ چه شده؟ آسمان ناله زد و گفت: درآن‌جا چه شده؟ فاطمه پشتِ در افتاده؛ خدایا چه شده؟ دودی از آتش آن دَر به سماوات رسید گل یاسِ نبوی را چه جراحات رسید به فلک ناله‌ای از مادر سادات رسید که خبر داشت که در عالَم بالا چه شده؟ آسمان دید که بر عرش، طنین افتاده شعله بر بال و پَرِ روح الامین افتاده غنچه پرپر شده و گل به زمین افتاده وای فضه! تو بگو پهلوی زهرا چه شده؟ فضه می‌گفت که از چشم گهربار بپرس من نگویم چه شده؛ از درودیوار بپرس فاطمه روی زمین است؛ ز مسمار بپرس آه! مسمارِ درِ خانه در این‌جا چه شده؟ در هیاهو که همه فتنه‌گران هم‌دستند ناگهان آتش و بیداد بهم پیوستند عده‌ای دست علی را به طنابی بستند بی حیا مردم بی‌شرم! شمارا چه شده؟ گرچه مأمور به صبر است تواناست علی در برِ کوهِ مصیبات، شکیباست علی خیز ای فاطمه ازجای که تنهاست علی خیز از جا و ببین حرمت مولا چه شده؟ نظر گل به سوی خرمنی از خار افتاد مثل آتش به دل اهل ستمکار افتاد بازوی فاطمه با ضربتی از کار افتاد یارِ تنهای علی در بَرِ اعدا چه شده؟ به خداوند، گُلِ لم یزلی زهرا بود در شب غربت و غم، نورِ جلی زهرا بود تا که جان داشت به تن، یارِ علی زهرا بود ای «وفایی» چه بگویم گل طاها چه شده؟! ✍ #سیدهاشم_وفایی

حاج صادق آهنگران فاطمیه96/اصفهان 30بهمن نوحه ها: آتش افتاده به جان همه اما چه شده یارسول الله/ یاس شد ارغوانی شعر:زمان گلدسته غم عالم در دل من جا شد شعر:مرتضی ذاکر نغمه ساز هر دو نوحه: مهدی ساسانی 🔺 همراهان عزیز این نوحهء زیبای حضرت زهرا..س..(آتش افتاده به جان همه اماچه شده) رو گذاشتم شعرش رووهم تقدیم کردم

👆برنامه امشب حاج صادق آهنگران در آئین بزرگداشت شهید غیور اصلی - مشهد مقدس السلام ای روح عاشورا حسین ای خدارا مظهر و معنا حسین

💢نماهنگ جدید💢 🎙با نوای گرم حاج صادق آهنگران 🇮🇷#علی_غیور_اصلی_ناجی_خوزستان بی نشانی اما خورده پیوند غیرت با نام و شهرت تو ای زاده مشهد جام شهادت. درخوزستان شد قسمت #حاج_صادق_آهنگران #علی_غیور_اصلی_ناجی_خوزستان #دفاع_مقدس 🔻کانال سراسری حاج صادق آهنگران https://eitaa.com/ahangaran1412 https://t.me/ahangaran1412

اجراشده در بعلبک من گُلِ لالۀ پیامبرم خویشتن را چگونه نام برم ؟ راحت جان زینبینم من طفل آوارۀ حسینم من با غم و درد اگر چه مأنوسم هست خورشید آستان بوسم تازیانه نشسته بر بدنم جای شلاق حَک شده به تنم من که از کاروان تک افتادم بر زمین « بعلبک» افتادم نور چشم تر امام حسین «خوله اَم » ـ دختر امام حسین خصم با خشم کرده مدهوشم گوشوارم کشیده از گوشم آتش تشنگی به لب دارم جسم بیمار و غرق تب دارم گر چه طفلم ، بزرگ مَرتَبتم قبلۀ راز اهل معرفتم من که پروانۀ حرم بودم فارغ از درد و رنج و غم بودم گاه بر شانۀ عمو عباس می نشستم به شور و با احساس می نهادم به دامن بابا گاهگاهی به ناز خود سر را بارها گشته ام زِ هَر مَنظر گِرد گهوارۀ علی اصغر درغروب غریب عاشورا دامنم سوخت زآتش اعدا چون رقیه به چهرۀ نیلی خورده ام از ستمگران سیلی چون رقیه مدام و پیوسته پشت ناقه دویده ام خسته من کی ام ؟ گوهر امام حسین «خوله ام » دختر امام حسین دخترِ سیدِ شهیدانم سایۀ عرش روی لبنانم با خود آورده ام در این صحرا دفتر داستان عاشورا دفتری که دوباره باز شده در فلسطین حماسه ساز شده دفتری که حوادثش این بار گاه در غزّه می شود تکرار غزّه ای که شبیه کرب و بلاست روزهایش تمام عاشوراست غزّه ای که در آتش و خون است غزّه ای که اسیر صهیون است غزّه ای که غریبِ قافله هست پُر ز شمر و یزید و حرمله هست می کنم درک با دلِ پُرسوز حالِ اطفالِ غزّه را امروز بارِ این کودکان بی آغوش در اسارت کشیده ام بر دوش من هم این روزها عزادارم اشک ماتم ز دیده می بارم اشک ریزان و زار و غمگینم در غم مردم فلسطینم خط خون حسین را عدوان با من آورده است تا لبنان گر چه برخاکِ غم سری دارم تربت مرد پروری دارم روح حق در تن مقاومتم مشعل روشن مقاومتم این قیامی که کرده نصرالله با جوانان خوب حزب الله در رگش خون کربلا جاریست بر لبش نصرت خدا جاریست من هم امروز از بعلبک خود با همین دستهای کوچک خود رو به درگاه کبریا دارم روز و شب دست بر دعا دارم تا بیاید طلایه دار ظهور تا مگر واکند دریچه ی نور تا زند با دعای جبرائیل سوتِ پایانِ عُمرِ اسرائیل علی اکبر شجعان

تقدیم به روح پاک ناجی خوزستان و اهواز شهید عزیز «علیِ غیور اصلی» : باز با نامِ خدای مهربان می گشایم رو به جبهه ، دیدگان بال بر هم می زنم با عشق و شور جبهه ها را می کنم با خود مرور لابه لای لاله ها ، شمشاد ها می روم تا سرزمینِ یادها خاطراتِ سرخِ ایام جهاد از کتابِ عشق می آرم بیاد در دفاع از خاکِ گلگون وطن از « غیورِ اصلی» می گویم سخن از غیورِ اصلیِ قرآن مدار از غیورِ اصلی غیرت شعار از غیور اصلیِ بی اِدّعا که ز جان بگذشت در راهِ خدا از غیور اصلیِ نیکو سِرشت که شهادت بود او را سرنوشت از همان که لایق پرواز شد با جوانان ، ناجیِ اهواز شد از همان که با جهاد و جنگ خویش بر سر اشغالگر زد سنگ خویش آنکه زیر سایۀ شمس الشموس کسب کرد ایمان و ایثار و خلوص آنکه نور از پرتوِ قرآن گرفت جا به قلبِ اهلِ خوزستان گرفت این دلاورمردِ خوبِ ارتشی با نگاهی انقلابی ، ارزشی با دلی سرشار از عشق و امید دامن از مشهد به خوزستان کشید وقت خود را صرف کرد آن نکته دان در پیِ آموزشِ رزمندگان در کنار پاسداران نظام بهر اجرای فرامینِ امام با توکل بر خداوند مجید از وجودِ لشکرِ بعثِ پلید شُست دشتِ پاکِ سوسنگرد را رنگِ خون زد خاکِ سوسنگرد را در دلِ شب دیده را بیدار کرد عاشقانه با عدو پیکار کرد او که جانِ دشمنانِ دون گرفت صبحِ پیروزی وضوی خون گرفت شد به الطاف خدای دادگر سدِّ راهِ دشمن اشغالگر آن دلیرِ مرگْ آگاهِ غیور که زبانزد بود در شور و شعور با گروه خویش سخت و بی امان زد شبیخون بر صف صدامیان با امام خویش عهدی تازه بست داد نیروهای بعثی را شکست او که با عشق ولایت پیش رفت او که تا مرز شهادت پیش رفت کرد رویِ دل به اُردوی حسین سر نهاد آخر به زانوی حسین از حسین گفتم دلم آتش گرفت دفتر و شعر و قلم آتش گرفت آتشی که از مدینه شد شروع از شرارِ اهل کینه شد شروع آتشی که اهل کین افروختند خانه زهرا و حیدر سوختند خانه ای که مَهبَط جبریل بود وحی بر آن خانه در تنزیل بود خانه ای که حضرت خیرُالاَنام روز و شب می کرد بر اهلش سلام خانه ای که بر درش مسمار بود لطف حق بر اهل آن بسیار بود خانه ای کز سوی رب العالمین رفت و آمد داشت جبریل امین خانه ای که لاله هایش چیده شد خون زهرا بر درش پاشیده شد خانه ای که سوخت در پشتِ دَرش زآتش اعدا گُلِ پیغمبرش آتشی که عصر عاشورای عشق سوخت چینِ دامن گلهای عشق آتشی کِامروز هم گُر می کِشَد جای اشک از دیده ها دُرّ می کشد آتشی که غزه را بلعیده است لاله های تشنه اش را چیده است آتشی کافرخت شمرِ این زمان در میان خیمه ی آوارگان آتشی که گر چه جانها را گداخت هنیه و سِنوار و نصرالله ساخت دود گشت و کُلِّ عالَم را گرفت دست طهرانی مُقدّم را گرفت تا دل و جرأت ببخشد ایل را تا کند نابود اسرائیل را علی اکبر شجعان