#پست_ویژه #قضاوت 📍اگر زن و بچّه و بستگان کسی فاسق و بدکار و حتّی کافر باشند، نقصی بر خود او نیست و نمی‌شود گفت: «اگر راست می‌گفت؛ زن و بچه خودش را درست تربیت می‌کرد❗️» 💢 از این موارد در تاریخ انبیا و اؤلیا بسیار است. اصولاً خداوند برای مؤمن دشمنانی در نزدیکی او می‌کارد تا خوب صبوری کند. ✅🔻پس این‌که به‌صرف خوب یا بد بودن اطرافیان یک نفر، درباره‌ی خود او قضاوت صددرصدی کنیم و مثلاً او را در گزینش ادارات و مؤسسّات قبول یا رد کنیم، کار درستی نیست..❌ ⚜️ @Ahkaam ⚜️

❓متن پیام: سلام خسته نباشی! یک نفر درباره زندگی من قضاوت زیادی داشت چندبار بهش گفتم ولی حرف من قبول نمی‌کرد فقط حرف خودش مثل قضاوت می گوید.آیا قضاوت کردن گناه هست یا نه؟ ✅پاسخ اساساً قضاوت در مورد رفتار دیگران چندان مورد توصیه تعالیم دینی نیست. امام على(ع) در این زمینه می‌فرماید: خوشا به حال کسى که زشتى و بدى خودش، او را از زشتی‌هاى مردم منصرف کند. البته در مواردی که علم و یقین به برخی رفتارها و رویکردهای افراد داشته باشیم، که به نوعی در ارتباط با حقوق جامعه و مردم باشد می‌توانیم قضاوت کنیم. و در برخی موارد - مانند انتخاب نمایندگان مجلس، رییس جمهور، اعضای شوراهای اسلامی، افراد قیم بر اموال یتیمان و ... - حتی لازم است که قضاوتی در مورد آنان داشته باشیم. این قضاوت‌ها، اما نباید بر اساس حدس و گمان باشد، بویژه افرادی که زندگی سالمی داشته‌اند.  امام علی(‏ع) در این باره می‌فرماید: عادلانه نیست که با تکیه بر ظن و گمان در مورد افراد مورد اعتماد قضاوت کنیم «لَیسَ مِنَ العَدلِ القَضَاءُ عَلَی الثَّقَةِ بِالظَّنِّ» است. #قضاوت 📚منبع و مطالعه بیشتر ⚜️ @Ahkaam ⚜️