یکی از شرایط نماز جماعت این است که میان امام و مأموم و همچنین میان مأمومینی که واسطه اتصالند نسبت به یکدیگر، نباید چیزی که مانع دیدن است وجود داشته باشد؛ اما اگر مأموم زن باشد، حایل میان او و مردان مانعی ندارد. همچنین اگر در ابتدای نماز مانعی نباشد ولی در وسط نماز پرده یا چیز دیگری حائل شود، نماز او فرادا می شود.[1] حکم حائل شیشه ای آیا شیشه نیز حائل (مانع) محسوب می شود؟ امام: حائل محسوب نمی شود. رهبری: شیشه ای که مانع مشاهده نباشد، حائل محسوب نمی شود. مکارم: بنابر احتیاط واجب حتی شیشه نیز حائل محسوب می شود. سیستانی: حائل محسوب می شود.[2] . حکم حائل بودن نرده امام، خامنه ای و مکارم: نرده ها و شبکه هایی که مانع دیدن افراد صف جلویی نیست اشکالی ندارد مگر اینکه سوراخ های آن به قدری ریز باشد که عرفا حائل محسوب شود. سیستانی: نرده، شبکه و مانند آن مانع از اتصال جماعت است، هر چند مانع از دیدن نباشد.[3] [1]. ت.م، م 4-1433؛ عروه الوثقی مع التعلیقات، فی شرایط الجماعه، الاول و م10؛ رساله مکارم، شرط اول؛ رساله مصور خامنه ای، ص314. [2]. عروه الوثقی مع التعلیقات، شرایط الجماعه، م3؛ رساله مکارم، شرط اول؛ رساله جامع سیستانی، م 1696؛ رساله مصور خامنه ای، ص314. [3]. عروة الوثقی مع التعلیقات، فی شرایط الجماعه، م 2، 3 و 5؛ رساله مصورخامنه ای، ص314؛ منهاج سیستانی، م 795. منبع ahkamema.blog.ir

🌹🌹🌺احکام خمس پرسش آیا پول رهن منزل خمس دارد؟ پاسخ چنانچه برای تأمین و رهن مسکن به پول مذکور نیاز باشد، تا زمانی که در رهن است لازم به پرداخت خمس نیست، ولی هر گاه از رهن آزاد شود و دیگر برای آن جهت، مورد نیاز نباشد، بر اساس نظر بیشتر فقها باید خمس آن پرداخت شود. - البته در فرض مذکور، برخی از فقها [آیات سیستانی و خامنه‌ای] می‌گویند، هر وقت توانایی پس گرفتن مبلغ را دارد باید فوراً خمس آن را پرداخت کند. حال اگر مجدداً به آن پول نیاز باشد، می‌توان با هماهنگی و مصالحه با مرجع تقلید خویش یا نماینده رسمی ایشان مبلغ مذکور را در مورد نیاز خود مصرف نماید.   + پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: - حضرت آیةاللّه خامنه‌ای (مد ظله العالی): اگر مبلغ مذکور از درآمد کسب شما باشد، به هنگام وصول از موجر لازم است خمس آن داده شود. - حضرت آیةاللّه مکارم شیرازی (مد ظله العالی): پول رهن منزل تا زمانی که در رهن است خمس ندارد، ولی هر گاه از رهن آزاد شود و دیگر برای آن جهت، مورد نیاز نباشد، و تا پایان سال خمسی هزینه نگردد خمس به آن تعلق می­‌گیرد. - حضرت آیةاللّه سیستانی (مد ظله العالی): هر وقت توانایی پس گرفتن را دارید فوراً باید خمس آن را بپردازید. - حضرت آیةاللّه نوری همدانی(مد ظله العالی): چنانچه برای تأمین مسکن به پول مذکور نیاز باشد به گونه‌ای که بدون آن امکان تهیۀ مسکن نباشد به آن خمس تعلق نمی‌گیرد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کانال ⚘مصباح الهدی⚘ در  ایتا @Mesbahalhoda_B @Mesbahalhoda_B

رضا هوشیاری: سلام علیکم ❓ سوال : آیا زن برای گرفتن روزه قضا باید اجازه از شوهرش بگیره ؟ مثلا روزه های سال گذشته را بخواد بگیره و من اجازه ندم ✍آیت الله خامنه ای : در انجام واجبات اجازه همسر شرط نیست و قضای روزه هم از واجبات می باشد. و شوهر هم نمی تواند او را این کار منع کند. ✍ آیت الله وحید خراسانی : گرفتن روزه ی قضاء واجب است و ربطی به شوهر ندارد و اجازه ی شوهر لازم نیست. 💠 آیت الله مکارم شیرازی : در روزه ماه مبارک رمضان و روزه هاي قضايي که وقت آن کم است(مثلا 10 روزه قضا از رمضان گذشته مانده و 10 روز نيز تا رمضان فرصت دارد) نيازي به اجازه شوهر نيست و بايد روزه بگيرد. ولي در روزه هاي نذر، مستحبي و روزه هاي قضايي که تا ماه رمضان وقت کافي دارد و روزه گرفتن مزاحم حقوق شوهر مي شود بايد از شوهر اجازه بگيرد. البته در قضاي روزه رمضان که وقت کافي دارد اگر بدون اطلاع شوهر روزه گرفت و بعد از اذان ظهر شوهر تقاضاي تمکين و مانند آن نمود زن بايد روزه خود را ادامه دهد. ✍ آیت الله سیستانی : باید در اوقاتی بگیرد که مزاحم حق شوهر نباشد. ✍ آیت الله شبیری زنجانی: اگر وقت روزه تنگ نشده بنابر احتیاط اجازه لازم است. ✍ آیت الله فاضل : گرفتن روزه قضا برزن واجب است و شوهر حق ندارد از انجام واجبات زن جلوگیری کند، منتها اگر شوهر نیاز شدید به مسائل جنسی داشته باشد و وقت گرفتن روزه قضا برای زن زیاد باشد در این صورت می تواند درآن زمان خاص زن را از روزه گرفتن منع کند و یک روز دیگر قضای آن را بگیرد، در غیراین صورت حق منع زن را از روزه قضا ندارد. 🔹🔹🔹🔹🔹🔹 استفتاء‌از سایت مراجع #برمحمد_وآل_محمد_صلوات💚

🔹اشتباه در محاسبه مدت اقامت ده روزه🗓  ⁉️ شخصی فکر می‌کرده که مدت اقامت او، ده روز است و پس از چند روز متوجه شد که نُه روز بوده و اشتباه محاسبه کرده است؛ تکلیف نمازهایی که تمام خوانده و نمازهای بقیه روزها چیست؟  ✅ اگر قصد داشته فقط تا روز معینی مثلاً دوشنبه بماند و به تصور این که تا دوشنبه، ده روز می شود قصد ده روز کرده (در حالی که کمتر می شده)، در این صورت وظیفه، نمازِ شکسته است و باید نمازهایی که کامل خوانده، اگر در وقت متوجه شد، اعاده کند و اگر خارج وقت متوجه شد، بنابر احتیاط واجب قضا کند. اما اگر قصد داشته واقعا ده روز بماند و چون به اشتباه تصور می کرده تا دوشنبه ده روز می‌شود، تصمیم گرفته که تا دوشنبه بماند (یعنی قصد او به گونه‌ای بوده که اگر می دانست تا آن زمان، ده روز نمی‌شود، روزهای بعد را هم می‌ماند تا ده روز کامل شود)، نمازش تمام بوده و نمازهای قبلی هم صحیح است. #احکام_سفر #قصد_ده_روز 📚منبع:پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری ┏━🔹🔸🆔🔸🔹━┓ 🔰لینک کانال: http://C88.ir/ahkm 🌐آدرس سایت: ahkam.org

رضا هوشیاری: احکام روزۀ مسافر مسأله 936 )مسافرت در ماه رمضان هر چند برای فرار از روزه باشد، جایز است، البته بهتر است به سفر نرود؛ مگر اینکه سفر برای کار نیکو یا الزمی باشد. مسأله 937 )کسی که در ماه مبارک رمضان مسافر است، نمیتواند روزه بگیرد و واجب نیست برای گرفتن روزه قصد کند که ده روز در جایی بماند. مسأله 938 )کسی که در ماه رمضان مسافر است، چنانچه نمازش قصر باشد، نباید در سفر روزه بگیرد و اگرنماز را در سفر چهار رکعتی میخواند )مانند مسافری که در مکانی قصد ماندن ده روز را دارد یا مسافرت شغل اوست( واجب است روزه بگیرد. مسأله 939 )هرگاه روزهدار بعد از ظهر مسافرت کند، باید روزۀ خود را نگهدارد، اما اگر پیش از ظهر مسافرت کند در- صورتیکه از شب قبل قصد سفر کرده باشد روزهاش باطل است. ولی اگر در روز قصد سفر کرده است، بنابراحتیاط واجب باید روزه بگیرد و پس از ماه رمضان هم آن را قضا کند. مسأله 940 )مسافری که از شب قبل قصد سفر کرده و پیش از ظهر به مسافرت میرود، نمیتواند تا قبل از رسیدن به حد ترخص روزۀ خود را افطار کند و درصورتیکه پیش از آن افطار کند، بنابر احتیاط کفارۀ افطار عمدی روزۀ ماه رمضان بر او واجب است. البته چنانچه از حکم مسأله غافل بوده، کفاره ندارد. مسأله 941 )هرگاه مسافر پیش از ظهر وارد وطن شود یا به جایی برسد که قصد دارد ده روز توقف کند، اگر کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده باشد، باید روزه بگیرد و اگر مبطلی انجام داده، باید بعداً قضا کند ولی اگر بعد از ظهر وارد شود، نمیتواند روزه بگیرد. مسأله 942 )اگر کسی نذر کند در روز معینی؛ مانند اول ماه رجب حتی در حال سفر روزه بگیرد، اگر آن روز در سفر باشد، باید آن روز را روزه بگیرد و واجب نیست قصد اقامت ده روز کند. مسأله 943 )اگر کسی نذر کند روز معینی را روزۀ مستحبی بگیرد ولی نذر خود را مقیّد نکند به اینکه حتی اگر در سفررضا هوشیاری: باشد در این صورت اگر سفر رود، نمیتواند آنروز را روزه بگیرد و الزم نیست در جائی قصد اقامت ده روز کند ولی باید بعداً آن را قضا کند. مسأله 944 )حکم تخییر در اماکن چهارگانه)مکه، مدینه، حائر حسینی و مسجد کوفه( شامل روزه نمیشود. بنابراین مسافر در این اماکن میتواند نماز را تمام یا قصر بخواند ولی نمیتواند روزۀ ماه مبارک رمضان را بگیرد. مسأله 945 )روزۀ مستحبی در سفر جایز نیست. مسأله 946 )مسافر میتواند در مدینۀ منوره بدون قصد ماندن ده روز، براى برآورده شدن حاجت سه روز روزۀ مستحبی بگیرد. مسأله 947 )در سفر معصیت نماز تمام است و روزه صحیح است؛ چه روزۀواجب باشد؛ مانند ماه رمضان و یا مستحب. مسأله 948 )اگر در سفر معصیت، قبل از ظهر از نیّت معصیت برگردد و برای کار مباحی سفر را ادامه دهد، در صورتیکه بقیۀ سفر ولو تلفیقی به مقدار مسافت شرعی باشد، نمازش قصر است و باید روزهاش را افطار کند. مسأله 949 )اگر در سفر معصیت، بعد از ظهر از نیّت معصیت برگردد، روزهاش صحیح است، اگر چه احتیاط مستحب آن است که روزه را تمام کرده و بعداً هم قضا کند. مسافری که بر خالف وظیفه روزه گرفته مسأله 950 )مسافری که نباید روزه بگیرد، اگر از روی علم و عمد، بر خالف وظیفه روزه بگیرد، روزه اش باطل است و اگر ماه رمضان باشد، قضای آن واجب است ولی اگر به دلیل جهل به اصل حکم، روزه گرفته باشد روزه اش صحیح است. مسأله 951 )در فرض مسألۀ قبل، چنانچه به دلیل جهل به خصوصیات حکم روزه بگیرد، روزه اش باطل است مانند کسی که می داند در سفر نباید روزه گرفت، امّا نمیداند کسی که قصد اقامت ده روزه دارد، چنانچه قبل از خواندن یک نماز چهار رکعتی از قصد خود برگردد، حکم اقامت را ندارد و نباید روزه بگیرد. مسأله 952 )اگر مسافر به دلیل جهل به موضوع، روزه بگیرد؛ مانند اینکه رفتن به محلی را قصد کند که در واقع به اندازۀ مسافت شرعی است ولی به دلیل جهل به مقدار مسافت، روزه بگیرد، روزه اش باطل است. مسأله 953 )اگر فراموش کند مسافر است یا فراموش کند روزۀ مسافر باطل است و در سفر روزه بگیرد، روزه اش باطل است.

احکام سفر و روزه طبق فتاوای مقام معظم رهبری مسأله ۹۳۹ را با توجه ملاحظه بفرمایید. با سایر مراجع اختلاف وجود دارد.

1_3796941805.pdf

درسنامه فقهی روزه بر اساس نظر مراجع

تردید در قصد اقامت ده روز ⁉️ کسی که قصد دارد در محلی، ده روز اقامت کند ولی از قصد خود بر می گردد یا دچار تردید می شود؛ نسبت به نماز و روزه چه وظیفه ای دارد؟🤔 ✅ اگر پیش از خواندن نماز چهار رکعتی ادائی، از قصدش منصرف شده یا مردد شود، باید نماز را شکسته بخواند و اگر روزه بوده است، در صورتی که بعد از اذان ظهر باشد روزۀ آن روز صحیح است، وگرنه صحیح نیست، اگر بعد از خواندن نماز چهار رکعتی منصرف شود، باید تا زمانی که در محل حضور دارد، نماز را کامل بخواند و روزه بگیرد. #احکام_روزه #روزه_مسافر

احکام روزه گرفتن زنان در دوران بارداری و شیردهی چگونه است؟/نحوه محاسبه فدیه و احکام تاخیر روزه‌ها موضوع «ضرر داشتن» روزه برای بدن دارای ابعاد فراوانی است که نوع ضرر و همچنین نظر مرجع تقلید باید درباره آن مهم است و باید مشخص باشد. گروه خانواده: یک فتوای مشهور درباره روزه گرفتن این است که اگر کسی بداند روزه برای او ضرر دارد، نباید اقدام به روزه گرفتن کند. اما موضوع ضرر داشتن روزه برای بدن دارای ابعاد فراوانی است که نوع ضرر و همچنین نظر مرجع تقلید باید درباره آن مهم است و باید مشخص باشد. در این بین احکام روزه برای بانوان بیشتر اهمیت دارد. چون این قشر در ماه رمضان‌های زیادی بارداری و شیردهی را تجربه می‌کنند. در این مطلب زوایای احکام روزه برای زنان باردار و شیرده از نظر چند نفر از مراجع عظام را بررسی  و پاسخ به سوالات و استفتائات فراگیر در این زمینه را جمع‌آوری کرده‌ایم. نمی‌دانم روزه برای جنین یا فرزندم مشکلی دارد یا نه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پاسخ به این سوال که اگر زن باردار نداند و مطمئن نباشد روزه برای جنین او ضرر دارد یا نه می‌گویند: « اگر بر اثر روزه، خوف ضرر بر جنین وجود داشته باشد و خوف وی هم دارای منشاء عقلایی باشد. افطار بر او واجب است. در غیر این‌صورت باید روزه بگیرد» ایشان همچنین درباره همین وضعیت برای خانم شیرده می‌فرمایند: « اگر روزه گرفتن باعث کمی شیر او و ناراحتی بچه بشود یا برای خودش ضرر داشته باشد، روزه بر او واجب نیست.» آیت‌االله مکارم شیرازی نیز درباره وظیفه زن باردار در ایام ماه مبارک رمضان می‌فرمایند: « زنان بارداری که روزه برای حمل آنها ضرر دارد روزه گرفتن برای آنها واجب نیست. اگر روزه برای خودش ضرر دارد، روزه برای او واجب نیست» به نظر آیت‌الله جوادی آملی نیز: «زن بارداری که روزه برای او یا فرزندش ضرر دارد باید افطار کند و اگر زنی بچه شیر می‌دهد و روزه گرفتن برای او یا کودکش ضرر دارد، اگر جایگزینی برای شیر دادن به کودک ندارد می‌تواند  روزه را افطار کند.»  فدیه و کفاره تاخیر به نظر اکثر مراجع، قضای روزه واجب حتی اگر روزه به خاطر، ضرر برای جنین و شیردهی گرفته نشده باشد واجب است. در کنار این اگر فرد تا سال بعد موفق به گرفتن روزه‌های قضا شده‌ی خود نشود باید کفاره تاخیر آن را هم طبق نظر مرجع تقلید خود بپردازد. اما برخی مراجع کفاره روزه‌ای که به خاطر بارداری و شیردهی قضا شده است را دوبرابر یعنی با کفاره تاخیر آن همراه می‌دانند.  در ادامه این مطلب نظر آیات عظام ایت‌االله خامنه‌ای، آیت‌الله مکارم شیرازی و آیت‌الله جوادی آملی را درباره فدیه روزه خانم باردار و شیرده مرور می‌کنیم. در تمام این احکام اصطلاح «یک مد طعام» معادل 750گرم گندم، آرد، برنج و یا معادل اینهاست که باید تحت عنوان فدیه به فقیر و یا کسی که مطمئن است آن را به فقیر می‌رساند، بدهد. در دادن کفاره پولی به فقیر، فرد باید مطمئن باشد که فقیر به وکالت از صاحب پول، معادل کفاره را می‌خرد و قبول می‌کند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره کفاره زن باردار و شیرده می‌فرمایند: «زن باردار یا شیرده اگر تا سال بعد قضای روزه‌های خود را به جا آورد، فقط باید معادل یک مد طعام فدیه به فقیر بدهد و وظیفه دیگری ندارد.» ایشان در ادامه درباره این موقعیت که اگر زن باردار و شیرده تا ماه رمضان سال بعد قضای روزه خود را به جا نیاورد سه موقعیت را تشریح می‌کنند: « اگر روزه در طول یک سال مذکور برای مادر ضرر داشت، قضای روزه لازم نیست اما برای هر روز، روزه‌ای که گرفته نشده علاوه بر فدیه بنابر احتیاط واجب لازم است یک مد طعام دیگر هم به فقیر بدهد. اگر در طول یک سال مذکور روزه برای فرزند یا جنین او ضرر داشت، بنابر احتیاط یک مد طعام به فقیر داده بشود و بعدا هر وقت که بتواند باید روزه‌ها را قضا نماید. در موقیت سوم اگر زنی در طول یک سال مذکور بدون عذر قضای روزه‌هایش را نگرفت باید علاوه بر فدیه  یک مد طعام به عنوان کفاره تاخیر و همچنین قضای روزه را به جا آورد.» حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی در باره کفاره روزه قضای زن باردار می‌فرمایند: « باید برای هر روز کفاره معادل یک مدطعام بپردازد و بعد هم قضای روزه را به جا آورد. اما اگر روزه برای خودش ضرر دارد نه روزه بر او واجب است و نه کفاره آن اما بعدا باید قضای آن را به جا بیاورد. البته اگر در مورد آخر نتواند تا سال بعد به به خاطر ضرر برای خودش به جا آورد، قضا ندارد» آیت‌الله مکارم احکام کفاره زن شیرده را به این صورت شرح می‌دهند: « در صورت ضرر برای بچه، برای هر روز روزه قضا شده یک مد طعام و لزوم قضای روزه واجب است. در صورت ضرر برای مادر احکام آن مشابه زن باردار است»