❤️ سروده بسیار زیبا و شورانگیز حضرت خدیجه سلام‌الله علیها در رسای حضرت محمد صلوات‌الله‌علیه ❤️پس از نخستین دیدار، آن هنگام که پیامبر اسلام با بانو خدیجه وداع می‎کنند و سوار بر مرکب از ایشان دور می‎شوند، حضرت خدیجه این غزل را می‎سرایند: 🌹🍃قلب المحبّ الی الاحباب مجذوب و جسمه بید الاسقام منهوب 🌹🍃و قائل کیف طعم الحبّ قلت له الحبّ عذب و لکن فیه تعذیب 🌹🍃افدی الذین علی خدّی لبعدهم دمی و دمعی مسفوح و مسکوب 🌹🍃ما فی الخیام و قد صارت رکابهم جمّاً الّا محبّ له فی القلب محبوب 🌹🍃کانمّا یوسف فی کلّ ناحیة والحزن فی کل بیت فیه یعقوب ♦️ترجمه‎ی منظوم ابیات از این قرار است: 🌺دلِ عاشق به دوستان بسته است گرچه از درد، جسم او خسته است 🌺گر بپرسند چیست مزه‎ی عشق به هم این نیش و نوش پیوسته است 🌺جان به قربانِ آنکه در دوریش چشم من اشک‎بار و خون‎بار است 🌺دل هر خیمه شد تهی ز سوار به جز آن دل، که خیمه‎ی یار است 🌺تا که یوسف ز دیده پنهان است بیتِ یعقوب، بیت الاحزان است 📌بحار الأنوار - العلامة المجلسي ج ١٦ - الصفحة ٢٩ #پیوند_آسمانی💗🕊🕊 #سالروز_ازدواج_رسول‌اکرم‌ص_حضرت‌خدیجه‌س