✍️ادامه مقدمه. نگاه نو به منابع ادبی دینی #امثال تعبیرات و #اصطلاحات رایج در میان هر قوم و ملتی یکی از ارکان مهم زبان و ادب آن قوم و نموداری از ذوق قریحه صفات روحی و اخلاقی ، افکار ، تصورات ، رسوم و عادات آن ملت است. این امثال طی هزاران سال در میان اقوام مختلف جهان شکفته نشر یافته و در هر کشور بر حسب ویژگی های قومی، فرهنگی، آداب و سنن مذهب و حتی موقعیت جغرافیایی و سیاسی آن کشور امتیازهای خاصی پیدا کرده است. بیش تر امثال در لباس #استعاره یا #کنایه یا در قالب «کلامی موزون و دلنشین» بیان شده است و حاوی اندیشه ای عمیق و سودمند یا انتقادی شدید و طنزآمیز درباره رفتار و گفتار آدمیان و نابسامانی های اخلاقی و وضع غلط جامعه می باشند. این امثال در روزگاران گذشته بر زبان مردمانی با ذوق و حسّاس و شوخ طبع و نکته سنج و علاقه مند به تربیت و هدایت خلق جاری گشته و در سینه ها ذخیره شده اند مردمی که بر اثر عشق به حقیقت و راستی، از رواج ریاکاری یا فساد اخلاقی در جامعه سخت متأثر شده و برای فرونشاندن خشم خود و ابراز نفرت نسبت به برخی نابسامانی ها یا نجات گمراهان و ستمدیدگان و بیداری و آگاهی بخشیدن به همنوعان آنچه در دل داشته اند در قالب عباراتی کوتاه و پر معنی به نام «مَثَل آورده اند و از طریق هزل و شوخی یا انتقاد و طعن و کرده اند که ما را در راه زندگی، بیدار و هوشیار کنند و به ما بیاموزند که وظیفهٔ ما در اجتماع چیست؟ چگونه باید ناملایمات و دشواری ها را تحمل کنیم و در رویارویی با ناکسان و فرومایگان و ابلهان چه روشی در پیش گیریم چگونه از اعمال زشت بپرهیزیم چسان به صفات نیک ،بگرویم در کجا جانب احتیاط را رعایت کنیم و چه کنیم که به دام نیفتیم و در کجا باید روشی معقول و مقبول در پیش گیریم تا پشیمان و سرافکنده نشویم زیان صفات زشت و کردار ناپسند چیست؟ و راه عافیت و سلامت کدام است؟ این سخنان کوتاه و سودمند و دل نشین که هر کدام از آن ها اندیشه ای ژرف و لطیف یا پندی نغز و ظریف می باشد به سبب سادگی و روانی و عمق اندیشه در طی روزگاران مقبولیت یافته و بر زبان ها جاری و ساری گشته و نام «مثل» به خود گرفته است. 🌷کاربرد مثل ها ✍️استفاده از مثل در گفتار و نوشتار کلام گوینده یا نویسنده را آرایش می دهد و از خشکی و جمود بیرون می آورد به عبارت دیگر مثل در حکم نمک و تزیین سخن آدمی است و چون از کلام معمولی بیشتر به دل می نشیند نه تنها مردم عامی ؛ بلکه گویندگان و نویسندگان بزرگ نیز در بسیاری از موارد برای دلپذیر کردن استدلال و افزایش تأثیرگذاری سخن خود از مثل های گوناگون مدد می گیرند . از این رو کلام آن ها کمال و جمال بیشتری می یابد و تأثیر و جذبه اش افزون می شود و در حقیقت امثال رایج در هر زبان، نمک و چاشنی آن زبان است. شعرا و نویسندگان بزرگ نیز گاهی برای بیان مقصود و تفهیم بیشتر سخن خویش به امثال توسل جسته اند و عباراتی زیبا و دلنشینی آورده یا ابیات نغز و لطیفی به رشته نظم کشیده اند. در هر صورت امثال رایج یکی از شاخه های بسیار مهم و ارزنده ادبیات و سند معتبر و بی چون و چرایی از ادب و فرهنگ روزگار گذشته سرزمین ماست و مطالعه و تحقیق درباره آن ها کاری مفید و ارزشمند است و گذشته از فواید ادبی می تواند برای شناخت افکار و عقاید و شیوه تفکر و اخلاق و صفات و روحیات و حکمت عامیانه پیشینیان ما سودمند باشد. لذا سزاوار است کوشش و دقت و حوصلهٔ خاصی برای گرداوری این گوهرهای گرانبها که بخش مهمی از میراث فرهنگی ما را تشکیل می دهد - مبذول شود تا این سرمایه های گرانمایه و بی نظیر از خطر نابودی و زوال در امان بماند. https://eitaa.com/ahlebeyt4