eitaa logo
سبک زندگی اهل بیت(ع)
542 دنبال‌کننده
1هزار عکس
1.3هزار ویدیو
9 فایل
ارتباط با مدیر کانال @Aasadi8431
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ مسمومیتی که حرام بود! 🔹چند روز پیش تعدادی پزشک متخصص به علت مصرف مشروبات الکلی نامرغوب در یک مهمانی، دچارمسمومیت شدید شدند. این رخداد تا کنون منجر به مرگ یک خانم متخصص پوست ، به کما رفتن همسر او ( فوق تخصص چشم ) و بستری شدن ۶ نفر دیگر ( شامل چند متخصص قلب ، زنان و..) شده است. 🔹سالهاست که به برکت مجازاتهای حداقلی و نوازشی، تولید مشروبات الکلی در داخل کشور به شغلی پردرآمد با خطری اندک، تبدیل شده و صرفا در مواقعی که عدم کیفیت "نجسی" تولید شده ،موجب کوری یا مرگ عده ای شود مسئولان و جامعه متوجه این موضوع می شوند!! ( آن توجه هم بابت مرگ یا کوری شاربین خمر است نه اصل تولید مسکرات!) 🔹و به همان علتی که تولید مشروبات الکلی در کشور مشکل خاصی برای تولید کننده ایجاد نمی کند ،سالهاست مصرف مشروبات الکلی هم برای کسی مشکل قانونی خاصی ایجاد نکرده است! ( اگر قوه قضائیه آمار کسانی که در یک سال گذشته به واسطه شرب خمر ، محکوم به تحمل حد شرعی شده اند را منتشر کند، مشخص خواهد شد که چرا مصرف مشروبات الکلی در جمهوری اسلامی اصلا کار ممنوع و سختی نیست!) 🔹و به همان علل فوق، قاچاق مسکرات به کشور و توزیع آن از طریق فضای مجازی و حتی فروش در برخی کافه ها و رستورانها در نقاط مختلف مملکت با حداقل مشکل در جریان است و اگر کسی به واسطه امور فوق به دام عدلیه بیافتد خواهد فهمید که درآمد این حرفه ، ارزش تحمل مجازاتهای ضعیف و حداقلی عدلیه را دارد! 🔹 طی چند دهه اخیر بی توجهی مجالس ، دولتها و دستگاه قضا به گسترش این پدیده حرام در کشور و نتایج ویرانگر آن، باعث شده که قوانین مربوط به تولید ، توزیع ، قاچاق و مصرف مشروبات الکلی در جمهوری اسلامی فاقد حداقل بازدارندگی باشد و کسی هم به فکر اصلاح یا به روزآوری و افزایش مجازاتها تا حد پیشگیری از ارتکاب جرم، نیافتد! 🔹 بزم شراب پزشکان فوق الذکر ، ثابت می کند دانستن و افزایش آگاهی شهروندان درباره زیانهای پدیده های حرام و زیان آوری مانند مشروبات الکلی ( و مواد مخدر و بی حجابی و...) الزاما موجب کناره گیری مردم از این رفتارهای حرام و زیان بار نمی شود! (که اگر می شد پزشکان بیش از سایرین درباره زیانهای مشروبات الکلی برای جسم و روح انسان ، می دانند!) ❇️ و به همین دلیل لازم است جمهوری اسلامی، ترس و ملاحظه کاری را در این عرصه کنار گذاشته و با نگرش شرعی،مجازاتهای شدید و بازدارنده ای برای تولید ، فروش و قاچاق مشروبات الکلی وضع و حد شرعی را درباره شرابخواران اجرا کند تا دیگر شاهد تکرار چنین "مهمانیهای مرگ آوری" نباشیم! ▪️اگر این مجازاتها پیش بینی و اجرا شده بود امروز پزشکان مهمانی مذکور مشغول زندگی عادی و خدمت به مردم بودند!! ✍محمدصادق کوشکی yamahdiadrekni72
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
به نظرم این کلیپ را در گوشی ذخیره کنیم و هر از چند گاهی نگاه کنیم و متذکر بشیم. هر جا انقلابی عمل کردیم، پیش رفتیم. کانال سبک زندگی اهل بیت(ع) https://eitaa.com/ahlebit110
آیا تعطیلی شنبه، تشبه به کفار است؟ 🔹تشبه به کفار: در فقه اسلامی، قاعده ای به نام "تشبه به کفار" وجود دارد و به معنای انجام رفتار یا اعمالی است که از ویژگی‌های خاص کفار و همانندی با آنها تلقی می‌شود و به همین دلیل حرام است. دلیل حرمت آن است که تشبه به کفار، نوعی تقلید و پذیرش برتری آنها محسوب می‌شود و می‌تواند به مرور زمان، مسلمانان را در باورها، ارزش‌ها و هویت دینی خود متزلزل کند. 🔹تعطیلی شنبه و شباهت به کفار در پی بحث‌های اخیر پیرامون تعطیلی روز شنبه به عنوان دومین روز تعطیلات آخر هفته در ایران، برخی این موضوع را مغایر با آموزه‌های اسلامی و مصداق "تشبه به کفار" دانسته‌اند. با توجه به اینکه مصوبات مجلس شورای اسلامی پس از تصویب باید به تأیید شورای نگهبان برسد، جای نگرانی از نظر شرعی بودن یا نبودن تعطیلی شنبه وجود ندارد. در صورت مغایرت با شرع، فقهای شورای نگهبان آن را رد خواهند کرد. اما فارغ از نظر شورای نگهبان، تنها دلیل مخالفان تعطیلی شنبه، شباهت آن به "تشبه به کفار" است. 🔹شرایط صدق "تشبه به کفار" برای اینکه رفتاری مصداق "تشبه به کفار" تلقی شود، باید واجد سه شرط باشد: ۱. اختصاصی بودن به کفار: رفتار مورد نظر باید از نشانه‌ها و نمادهای «خاص» کفار باشد. مانند آویختن صلیب به گردن که از نمادهای مسیحیت است. اما اگر چیزی در گذشته از نشانه‌های کفار بوده ولی به مرور زمان عمومیت یافته باشد، دیگر مصداق "تشبه به کفار" نیست. به عنوان مثال، پوشیدن کت و شلوار که روزی لباس مخصوص کفار بود، امروزه دیگر اینگونه نیست و در اغلب کشورهای اسلامی استفاده می شود. تعطیلی شنبه نیز در گذشته از آداب و رسوم اختصاصی یهودیان به عنوان روز "عبادی" و "نیایش" بوده و هنوز هم در یهودیت از نمادهای آن دین محسوب می‌شود، اما امروزه، تعطیلی شنبه اختصاص به یهودیان ندارد و افزون بر کشورهای مسیحی، در بسیاری از کشورهای مسلمان مانند کویت، لیبی، مالزی، عمان، عربستان، قطر، سودان، سوریه، یمن، مالدیو و غیره نیز به عنوان روز تعطیل آخر هفته رایج است. ۲.جهت تشبه: جهت و انگیزه انجام رفتار نیز در صدق "تشبه به کفار" نقش دارد. به عنوان مثال، اگر کسی لباس( مثلا کراوات و پاپیون) یا آرایشی را به همان منظور و کارکردی که کفار استفاده می‌کنند به کار ببرد، مصداق "تشبه به کفار" است. اما اگر مثلاً برای بازی در فیلم یا نمایش باشد، اشکالی ندارد. نمونه دیگر اینکه گذاشتن دست روی دست (تکتف) در نماز و به عنوان یک رفتار عبادی، تشبّه به کفّار (اهل کتاب) است و به همین دلیل در فقه شیعه حرام می‌باشد، اما اگر کسی در غیر نماز و در مقابل بزرگی برای احترام چنین کاری کند اشکالی ندارد. یا اگر کسی از باب عبادت در مقابل کسی سجده کند، قطعاً حرام است،اما سجده از باب تکریم و تعظیم که در میان برخی ملل رایج بود، اشکال ندارد؛ برای همین فرشتگان به دستور خداوند در برابر آدم (ع) سجده کردند یا پدر و مادر و برادران یوسف (ع) در برابر وی سجده تعظیم کردند. این سجده چون به قصد عبادت و بندگی نیست، اشکال ندارد. حکم تعطیلی شنبه نیز چنین است.روز شنبه در یهودیت، مانند روز جمعه مسلمانان و حتی خیلی پررنگ تر از آن به به عنوان یک روز "عبادی" و "نیایش" مطرح است و یهودیان در این روز به کنیسه می‌روند و انجام ۳۹ کار خاص را در این روز حرام می‌دانند. حال اگر مسلمانان نیز شنبه را به عنوان روز "عبادی" یا جایگزین جمعه تعطیل کنند، قطعاً مصداق "تشبه به کفار" خواهد بود. اما تعطیلی شنبه در کشورهای اسلامی از جمله ایران به عنوان روز "عبادی" و "نیایش" نیست، بلکه صرفاً تعطیل آخر هفته و برای استراحت بیشتر است. ۳.مصلحت و مفسده: در اسلام، احکام تابع مصالح و مفاسد هستند. گاهی مصلحت یا مفسده برخی کارها بسیار بیشتر است و به همین دلیل حکم اولیه برداشته می‌شود و حکم ثانوی جایگزین می‌شود. مثلا دروغ گفتن حرام است، اما اگر برای حفظ جان انسان از مرگ لازم باشد، نه تنها حرام نیست، بلکه واجب می‌شود. حال اگر تعطیلی شنبه نیز به دلیل هم‌راستایی با تعطیلات آخر هفته در بازارهای جهانی، از زیان‌های اقتصادی قابل توجهی برای کشور جلوگیری می کند، می‌توان از منظر "مصلحت" به جواز آن نگریست. منتهی توجه به نکات زیر ضروری است: اثبات ضرر و زیان: ضرر و زیان‌های اقتصادی ناشی از عدم تعطیلی شنبه باید به طور دقیق و مستند احراز شود. صرف ادعا و گمانه‌زنی کافی نیست. عدم وجود راه‌حل‌های جایگزین: باید بررسی شود که آیا راه‌حل‌های جایگزینی برای هم‌راستایی با بازارهای جهانی بدون تعطیلی شنبه وجود دارد یا خیر. جمع‌بندی: "تشبه به کفار" حرام است. اگر عدم تعطیلی شنبه موجب ضررهای اقتصادی قابل توجهی شود، می توان تعطیلی آن را جایز دانست. اثبات ضرر و زیان و عدم وجود راه‌حل‌های جایگزین از جمله شروط اساسی برای اتخاذ چنین تصمیمی است. ۱۴۰۳/۲/۱۲ 🔹علی اسدی🔹 https://eitaa.com/aliasadi110
🔶روز معلم، روز پروانه های عاشق 🔶 روز تمام معلمان فداکاری که از آرامش و سلامتی و زندگی راحت گذشتند تا اندیشه و اندیشیدن در این خاک ریشه دوانیده و تنومند شود. سوختند تا ایران و ایرانیان زنده و جاوید بمانند. 🔺روز محسن خشخاشی معلم بروجردی که با چاقوی ناجوانمردانه شاگردش در کلاس درس، مظلومانه کشته شد! 🔺 روز حمید کنگو زهی معلم بلوچستانی که فداکارانه زیر آوار ماند تا شاگردانش را از حادثه ای دلخراش نجات دهد! 🔺 روز اکبر عابدی که خودش سوخت تا دانش آموزانش آسیبی نبینند! 🔺روز کاظم صفر زاده که در لرستان جان خود را به سیلاب سپرد تا دانش آموزش زنده بماند! 🔺 روز حسن امیدزاده که در گیلان برای نجات دانش آموزانش از آتش، زیبایی و جوانیِ چهره اش را هدیه کرد! 🔺 روز حمیده دانش، معلم مشهدی که غرق شد تا با نجات دانش آموزش، درس ایثار را به دیگر شاگردانش بیاموزد! 🔺روز محمود واعظی نسب، معلم نیشابوری که برای نجات دانش آموزان از سقوط تیر دروازه، جان خود را سپر بلا کرد! 🔺 روز امیر صادقی معلم مشکین شهری که برای نجات دانش آموزان از ریزش سقف مدرسه، در زیر آوار ماند. 🔺روز محمدعلی محمدیان که موی خود را تراشید تا شاگرد سرطانی اش که موهایش ریخته بود غم به چهره نیاورد! 🔺 روز علی بهاری که بخشی از کبدش را به دانش آموزش اهدا کرد! 🔺روز معصومه خوش کام که بعداز عمل دیسک کمرش، باتخت در کلاس حاضر شد تا فداکاری را کامل کند! 🔺 روز احسان موسوی و روز ثریا مطهّر زاده که تمام دارایی خود را برای درمان دانش آموزشان هزینه کردند! 🔺روز تمام معلم هایی که ناشناخته از همه هستی خود مایه گذاشتند و کسی آنها را نشناخت و مدال افتخار نگرفتند....مبارک باد. 💐💐💐💐💐💐 کانال سبک زندگی اهل بیت(ع) https://eitaa.com/ahlebit110
با فروع دین گردن اصول دین را نزنید. ✍️حاج اسماعیل دولابی عقرب و مار سمّی بهترند ‎از کسی که به اسم امر به معروف و نهی از منکر، به افراد نیش می‎زند و آنها را می‎آزارد و از خدا و اولیا و دین بیزار می‎کند. در امر به معروف و نهی از منکر مواظب باشید با فروع دین، گردن اصول دین را نزنید. احکام شرع، فروع دین است و محبّت و ولایت خدا و اولیائش اصل دین است. به گونه‎ای روی عمل به احکام فشار نیاورید که افراد را از خدا و دین منزجر سازید و به اصل دینشان، یعنی محبّت آنها به خدا و اهل بیت علیهم السّلام لطمه وارد شود. در آیه‎ی ٧١ سوره‌ی‎ توبه، اوّل ولایت و محبّت بین مؤمنین را و بعد امر به معروف و نهی از منکر را مطرح می‎کند. امر و نهی وقتی اثر می‎کند که محبّت برقرار باشد. کانال سبک زندگی اهل بیت(ع) https://eitaa.com/ahlebit110
🔸اثر فضای مجازی بر باورهای دینی و پایبندی افراد بر مناسک عبادی فضای مجازی، شامل اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، پدیده‌ای نوظهور با نفوذ گسترده در زندگی بشر است که تاثیرات متعددی بر جنبه‌های مختلف زندگی، از جمله باورهای دینی و مناسک عبادی، گذاشته است. این تاثیرات می‌توانند هم مثبت و هم منفی باشند. 🔹تاثیرات مثبت: دسترسی به اطلاعات دینی: فضای مجازی دسترسی به منابع و اطلاعات دینی را به طور بی‌سابقه‌ای آسان کرده است. افراد می‌توانند به راحتی به متون مذهبی، سخنرانی‌های مذهبی، ویدیوهای آموزشی و سایر محتوای دینی از سراسر جهان دسترسی پیدا کنند. ارتباط با جامعه دینی: فضای مجازی بستری را برای ایجاد جوامع مجازی مذهبی فراهم کرده است که افراد می‌توانند در آن با همفکران خود ارتباط برقرار کنند، سوالات خود را بپرسند و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند. تقویت ایمان: برخی افراد از فضای مجازی برای تقویت ایمان خود استفاده می‌کنند. آنها می‌توانند به صورت آنلاین در دعاها و نیایش‌ها شرکت کنند، به زیارت مجازی اماکن مقدس بروند و یا با افراد مذهبی دیگر گفتگو کنند. 🔹تاثیرات منفی: ترویج شبهات دینی: در فضای مجازی، افراد ممکن است با شبهات دینی و مطالب ضد دینی روبرو شوند که در صورت نداشتن دانش دینی لازم می‌تواند ایمان آنها را سست کند. انزوای مذهبی: استفاده بیش از حد از فضای مجازی می‌تواند منجر به انزوای مذهبی افراد شود و آنها را از تعاملات واقعی با جامعه دینی دور کند. تضعیف انگیزه برای انجام مناسک عبادی: سرگرم‌کننده بودن و در دسترس بودن دائمی فضای مجازی می‌تواند تمرکز افراد را از انجام مناسک عبادی مانند نماز، دعا و نیایش دور کند. کاستن از کم و کیف مناسک عبادی: برخی افراد ممکن است به دلیل مشغله زیاد در فضای مجازی، وقت کافی برای نماز خواندن در اول وقت, دعا و نیاش نداشته باشند. همچنین، دیدن تصاویر و ویدیوهای نامناسب و مطالعه نوشته های غیر اخلاقی در فضای مجازی می‌تواند تمرکز حین نماز را به هم بزند و روی گرایش آنها به دعا، نیایش و انجام مناسک دینی اثر منفی بگذارد. نقش فرد: تاثیر نهایی فضای مجازی بر باورهای دینی و پایبندی افراد بر مناسک عبادی، به نحوه استفاده فرد از این فضا و شرایط فکری و‌ آگاهی های دینی وی بستگی دارد. 🔹راهکارها: استفاده آگاهانه: افراد باید از فضای مجازی به طور آگاهانه و هدفمند استفاده کنند و زمان صرف شده در آن را محدود کنند. جستجوی منابع موثق: برای دسترسی به اطلاعات دینی، باید به منابع موثق و معتبر مراجعه کرد. ارتباط با افراد و مجالس مذهبی: ارتباط با افراد و مجالس مذهبی در فضای واقعی و مجازی می‌تواند به تقویت ایمان و پایبندی به مناسک عبادی کمک کند. استفاده از فضای مجازی برای تقویت ایمان: از فضای مجازی می‌توان برای تقویت ایمان، مانند گوش دادن به سخنرانی‌های مذهبی یا خواندن قرآن و نشده های معارفی و دیدن کلیپ های دینی، استفاده کرد. در نهایت، افراد باید با اتخاذ رویکردی متعادل و سنجیده، از مزایای فضای مجازی برای تقویت باورهای دینی و پایبندی به مناسک عبادی خود بهره‌مند شوند و از مضرات آن دوری کنند.۱۴۰۳/۲/۱۳ 🔹علی اسدی🔹 https://eitaa.com/aliasadi110
🔴 شهیدی که برای آب نامه‌ می‌نوشت 🔹 شهید یوسف قربانی محل تولد: زنجان تاریخ تولد: ۱۳۴۵ تاریخ شهادت: ۱۳۶۵/۱۰/۱۹ نام عملیات: کربلای۵ منطقه عملیاتی: شلمچه – پاسگاه کوت‌سواری این شهید غواص در این دنیای فانی هیچ‌کس را ندارد! در ۶ ماهگی پدر، در ۶ سالگی مادر و در ۸ سالگی مادربزرگش را از دست داد؛ برادرش هم در تصادف از دنیا رفت. زمانی هم که شهید شد، غریبانه دفنش کردند🖤 چند دقیقه قبل از عملیات، یکی از همرزمان خبرنگارش از او پرسید: آقا یوسف! غواص یعنی چی؟ او پاسخ داد: غواص یعنی مرغابی امام زمان (عج) 🔹 نامه برای آب... همرزم یوسف می‌گوید: هر روز می‌دیدم یوسف گوشه‌ای نشسته و نامه می‌نویسد! با خودم می‌گفتم یوسف که کسی را ندارد برای چه کسی نامه می‌نویسد؟ آن هم هر روز. یک روز گفتم یوسف نامه‌ات را پست نمی‌کنی؟ دست مرا گرفت، قدم‌زنان کنار ساحل اروند بُرد، نامه را از جیبش درآورد، پاره کرد و داخل آب ریخت! چشمانش پر از اشک شد و آرام گفت: من برای آب نامه می‌نویسم، کسی را ندارم که. بیاییم به یادش، در گروه‌ها ارسال کنیم تا سیلی از فاتحه و صلوات به روح مطهرش هدیه شود.♥️ کانال سبک زندگی اهل بیت(ع) https://eitaa.com/ahlebit110
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ویژگی‌های شیعیان محبوبِ امام صادق(ع) در حدیث نورانی از امام صادق (ع)، ویژگی‌های شیعیان محبوب در نزد ایشان بیان شده است. این حدیث با کمی تفاوت در منابع مختلف نقل شده است: إِنَّا لَنُحِبَّ مِنْ شِيعَتِنَا مَنْ كَانَ عَاقِلًا فَهِيمًا فَقِيهًا حَلِيمًا أَدِيبًا مُدَارِيًا صَبُورًا صَدُوقًا لَا يَمْكُثُ فِي الْحَقَدِ وَ لَا يَبْغِي وَلَا يَحْسِدُ وَلَا يَكْذِبُ وَلَا يَغْتَرُّ بِالدُّنْيَا وَ لَا يَخَافُ الْمَوْتَ. ترجمه: همانا ما از شیعیان خود کسی را که عاقل، فهمیده، فقیه، بردبار، با ادب، سازگار، صبور و راستگو باشد دوست داریم. کسی که در کینه نماند، ستم نکند، حسد نورزد، دروغ نگوید، فریفته دنیا نشود و از مرگ نترسد. (مستدرک الوسائل، جلد ۱۱، صفحه ۱۹۰) شرح و تفسیر حدیث: این حدیث نورانی، دریچه‌ای به سوی سعادت و رستگاری را به روی شیعیان می‌گشاید و نقشه راهی را برای آنان ترسیم می‌کند تا در مسیر کمال و تقرب به خداوند متعال گام بردارند. امام صادق (ع) در این حدیث شریف، بر هشت ویژگی اساسی تأکید می‌فرمایند که هر کدام از آنها در زندگی فردی و اجتماعی انسان نقش بسزایی ایفا می‌کنند. 1. عقل: عقل، مَلَکه‌ای است که انسان را از سایر موجودات متمایز می‌کند و به او قدرت درک و فهم حقایق را عطا می‌بخشد. شیعه محبوب امام صادق (ع) کسی است که از عقل خود برای شناخت مسیر درست و تمييز حق از باطل استفاده می‌کند و در پرتو نور عقل، قدم در راه سعادت و رستگاری می‌گذارد. 2. فهم: فهم، مکمل عقل است و به انسان کمک می‌کند تا مفاهیم عمیق و دقیق را درک کند و آنها را به درستی به کار ببندد. شیعه مورد نظر امام (ع) کسی است که در کنار عقل، از فهم و درک بالایی نیز برخوردار است و می‌تواند حقایق را به درستی دریابد و به آنها عمل کند. 3. فقاهت: فقاهت، علم به احکام شرعی و توانایی استنباط احکام از منابع دینی مانند قرآن و روایات است. شیعه محبوب امام صادق (ع) کسی است که در پرتو فقاهت، به وظایف و تکالیف دینی خود آگاه است و در انجام آنها کوتاهی نمی‌کند. 4. حلم: حلم، به معنای بردباری و خویشتن‌داری در برابر ناملایمات و سختی‌ها است. شیعه مورد نظر امام (ع) کسی است که در برابر مشکلات و چالش‌ها صبر پیشه می‌کند و با سعه صدر و متانت، از آنها عبور می‌کند. 5. ادب: ادب، مجموعه‌ای از رفتارها و گفتارهای نیکوست که زینت‌بخش انسان در جامعه است. شیعه محبوب امام صادق (ع) کسی است که در همه حال، آراسته به زیور ادب و احترام به دیگران است و در معاشرت با همنوعان خود، اخلاق کریمه را رعایت می‌کند. 6. مدارا: مدارا، به معنای صبر و تحمل در برابر افکار و عقاید مخالف است. شیعه مورد نظر امام (ع) کسی است که با دیگران با سعه صدر و گشاده‌رویی رفتار می‌کند و در صدد سرکوب عقاید دیگران برنمی‌آید، حتی اگر با آنها مخالف باشد. 7. صبر: صبر، به معنای شکیبایی در برابر مشکلات و دشواری‌ها است. شیعه محبوب امام صادق (ع) کسی است که در برابر ناملایمات زندگی شکیبا است و از کوره در نمی‌رود. او می‌داند که این دنیا دار ابتلاء است و سختی‌ها و مشکلات جزئی از زندگی هستند. 7. صداقت: صداقت به معنای راستگویی و پرهیز از دروغ است. شیعه واقعی کسی است که در گفتار و کردار خود صادق است و به هیچ وجه دروغ نمی‌گوید. او می‌داند که صداقت از ارکان ایمان است و دروغ‌گویی انسان را از مسیر حق دور می‌کند.۱۴۰۳/۲/۱۵ 🔹علی اسدی🔹 https://eitaa.com/aliasadi110
چرا به امام صادق(ع) رئیس و بنیانگذار مذهب شیعه گفته می شود؟ شیعه پیش از امام صادق (ع) هم وجود داشت و ایشان بنیانگذار مذهب شیعه نبودند. همچنین همه امامان شیعه در زمان خود، رئیس مذهب شیعه بودند، اما با این حال به امام ششم لقب "رئیس مذهب" یا "بنیانگذار مذهب جعفری" داده می‌شود. دلیل این لقب چند چیز است: 1. دوران امامت طولانی: امام صادق (ع) با 34 سال امامت، طولانی‌ترین دوران امامت را در بین ائمه(ع) داشتند؛ برای همین به وی لقب « شیخ الائمه» داده شده است. این امر فرصتی بی‌نظیر برای ایشان فراهم کرد تا به ترویج و تبیین معارف شیعه بپردازند و شاگردان و عالمان برجسته‌ای تربیت کنند. 2. شرایط سیاسی و اجتماعی: دوران امامت امام صادق (ع) مصادف با تحولات سیاسی و اجتماعی مهمی در جهان اسلام بود. ضعف حکومت امویان و روی کار آمدن عباسیان، فضای نسبتاً آزادتری را برای فعالیت‌های علمی و مذهبی ایجاد کرد. امام (ع) از این فرصت نهایت استفاده را بردند و با مناظره با بزرگان علم و مذاهب دیگر، حقانیت مذهب شیعه را به اثبات رساندند. 3. نهضت علمی: امام صادق (ع) به عنوان "بنیانگذار فقه جعفری" شناخته می‌شوند. ایشان با تأسیس مکتب فقهی خود و تربیت فقیهان برجسته، مذهب شیعه را از نظر علمی و فقهی ساماندهی و استحکام بخشیدند. 4. گسترش مذهب: در دوران امامت امام صادق (ع) مذهب شیعه به طور قابل توجهی گسترش یافت و به نقاط مختلف جهان اسلام رسید. شاگردان و مبلغان ایشان تعالیم مذهب تشیع را در اقصی نقاط جهان اسلام منتشر کردند. 5. احادیث: امام صادق (ع) در مقایسه با امامان دیگر احادیث و روایات بسیار زیادی از خود به یادگار گذاشتند که منبع غنی برای شناخت معارف شیعه و استخراج احکام فقهی به شمار می‌روند. 6. شخصیت والا: امام صادق (ع) به علم، تقوا، زهد و کرامات مشهور بودند و این امر موجب جذب قلوب بسیاری از مردم به ایشان و مذهب تشیع شد. بنابراین، اگرچه شیعه پیش از امام صادق (ع) هم وجود داشت، اما ایشان به دلیل نقش بی‌بدیلی که در ترویج، تبیین، ساماندهی و گسترش مذهب شیعه ایفا کردند، به عنوان "رئیس المذهب" یا "بنیانگذار مذهب جعفری" شناخته می‌شوند و شیعیان به ایشان و مکتب فقهی ایشان منتسب هستند. لازم به ذکر است که سایر ائمه اطهار (ع) نیز در زمان خود نقش مهمی در هدایت و رهبری شیعیان داشتند و هر کدام در ترویج و تبیین معارف شیعه و دفاع از حقانیت آن تلاش وافر نمودند.۱۴۰۳/۲/۱۶ 🔹علی اسدی🔹 https://eitaa.com/aliasadi110
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸توکل و ظرفیتِ توکل🔸 حضرت علی (ع) دربارۀ نبی مکرّم ما (ص) نقل می‌کنند که ایشان در جنگ‌ها از همۀ ما به دشمن نزدیک‌تر بود. در جنگ احد، دشمن در چندقدمی ایشان بود، اما از جایشان تکان نخوردند. همه جز عدۀ کمی فرار کردند ولی ایشان جا خالی نکرد؛ زیرا به وعدۀ الهی مطمئن بود. این یک صحنه است. اما همین ایشان که همه چیز را به اذن خداوند می‌داند و در میان دشمن از جایش تکان نمی‌خورد، وقتی می‌خواهد به جنگ بیاید، دو تا زره روی هم می‌پوشد! مگر این نیست که تا تقدیر خدا نباشد هیچ تیری نمی‌آید؟ مگر ایشان معتقد نیست که تا مقدّر نباشد، چیزی به من کارگر نمی‌شود؟ پس چرا زره را جفت جفت می‌پوشد؟ این، نشانۀ «وسعت» ایشان است. این، «سعه» است. حضرت وقتی در عالم اسباب می‌آید، چنان معتقد به اسباب است که مادی‌ها از او عقب می‌مانند در ملاحظۀ اسباب و تهیۀ وسائل. وقتی هم که در مقام توکل است، حتی با وجود اینکه همۀ اسباب از کف رفته و همۀ رشته‌ها بریده شده، چنان خداوند را حاکم بر اسباب می‌بیند که می‌گوید: او همه چیز را می‌تواند فراهم کند. این شرح صدر می‌خواهد. انسان وقتی ظرفیت ندارد، با یک کشمش گرمی‌اش می‌شود و با یک غوره، سردی‌اش می‌شود. ظرفیتش، کم است. زمانی که معتقد به اسباب می‌شود، منکر مسبّب الأسباب است؛ و زمانی که معتقد به مسبّب الأسباب است، بی‌اهمیت نسبت به اسباب می‌شود. @haerishirazi کانال سبک زندگی اهل بیت(ع) https://eitaa.com/ahlebit110
💠 سخن بزرگان 🔻حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔸 هر معصیت و ظلمی که در دیگران بالفعل موجود است، در ما نیز بالقوه وجود دارد. خدا کند شرایط آنها برای ما تحقق پیدا نکند و به آزمایش آنها مبتلا نشویم! خدا به ما توفیق و تنبه دهد که اگر در ابتلا و آزمایش قرار گرفتیم، بد را خوب، و خوب را بد نبینیم! 📚 در محضر بهجت، ج۱، ص۱۲۱
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شرم بر آن مسئولانی که در حق این گونه مادران شهید کوتاهی کردند😔
اربعین کلیمیّه 🔹️فضيلتى كه خداوند براى ماه ذی‌القعده و دهه اول ذی‌الحجه قرار داده است، خود يادآور عبادت خداست؛ چرا كه در اين چهل روز حضرت موسى(عليه السلام) به دعوت خداوند متعال در كوه طور به عبادت مشغول گشت. خداوند در اين باره مى‌فرمايد: 🔹️«‌وَ وَاعَدْنَا مُوسىَ ثلثِينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْنَاهَا بِعَشْر فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعينَ لَيْلَة؛ و با موسى سى شب وعده نهاديم، چون پايان يافت ده شب ديگر بر آن افزوديم تا آنكه زمان وعده به چهل شب تكميل شد»(اعراف،۱۴۲) 🔹️چهل روزى كه موسى(سلام الله علیه) در كوه طور به عبادت سپرى كرد، به «‌اربعين كليميّه‌» مشهور است و اهل سير و سلوك اهميت فراوانى براى آن قائلند و آداب و دستورات خاصى را براى آن ذكر كرده اند و در آن بيشتر به عبادت مى‌پردازند؛ چه اينكه در منابع روايى ما براى «‌اربعين‌» ويژگى خاص ذكر شده، مثلا در روايتى وارد شده كه: 🔹️«‌مَنْ أَخْلَصَ لِلِّهِ أَرْبَعينَ يَوْماً فَجَّرَ اللّهُ يَنابيعَ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلى لِسانِهِ‌؛ كسى كه چهل روز براى خداوند متعال خالص گردد، خداوند چشمه‌هاى حكمت را از قلبش بر زبانش جارى مى‌كند.»(عدة الداعی و نجاح الساعي، جلد ۱، صفحه ۲۳۲)، (يا براى چهل روز عبادت و يا حفظ چهل حديث و از اين قبيل ثمرات فراوانى ذكر كرده‌اند.) 📚 ره توشه ،جلد۲،صفحه۱۹۲ 🔹️در اين ايام بر اساس روايات اسلامى، گفتن ذكر «‌لا اله الا الله‌» مستحب و بسيار مؤكد است. چند «‌لا اله الا الله‌» در شبانه روز گفتن چندان مؤونه‌اى ندارد. انسان در اين ايام اين ذكر را تكرار كند و بگويد، خدايا چون تو دوست داشتنى هستى و چون تو خدا هستى اين ذكر را مى‌گويم و هيچ پاداش و عوضى نيز نمى‌خواهم. 🔹️اين ذكر را مى‌گويم به شكر گوشه‌اى بسيار كم از نعمت هاى بى كرانى كه به من ارزانى داشته اى، هر چند پاداشى هم به من عطا نفرمايى. به هر حال بايد از همين مراتب محدود و پايين شروع كنيم تا به تدريج ان شاء الله به مراتب عالى‌تر نايل آييم. 📚 به سوی او، صفحه۲۸۲ 💠 @mesbahyazdi_ir کانال سبک زندگی اهل بیت(ع) https://eitaa.com/ahlebit110
پیامبر اکرم (ص) می فرماید: اَلْمَعِدَةُ بَيْتُ كُلِّ دَاءٍ وَ اَلْحِمْيَةُ رَأْسُ كُلِّ دَوَاءٍ وَ أَعْطِ كُلَّ نَفْسٍ مَا عَوَّدَتْهَا ترجمه: معده، خانه‌ی هر دردی است و پرهیز و امساک، سرلوحه‌ی هر درمانی است. به هر نفسی آن چه را که به آن عادت داده‌ای، همان را بده. بحارالانوار، ج 59، ص 290 شرح حدیث: این حدیث شریف به نقش کلیدی معده در سلامتی انسان اشاره می‌کند. معده به مثابه مأمن بیماری‌هاست، چرا که سوءهاضمه و تغذیه نامناسب، زمینه‌ساز بسیاری از بیماری‌ها می‌شود. از طرف دیگر، پرهیز و امساک، به عنوان ریشه‌ی درمان‌ها معرفی شده‌اند. پرهیز از غذاهای مضر و پرخوری، و همچنین نظم در زمان غذا خوردن، نقشی اساسی در حفظ سلامتی و پیشگیری از بیماری‌ها دارد. بخش پایانی حدیث، بر عادت‌های غذایی تأکید می‌کند. هرچه به بدنمان عادت دهیم، همان را جذب و به خود می‌گیرد. این حدیث، علاوه بر بعد جسمانی، دارای بعد روحی نیز می‌باشد. پرخوری و زیاده‌روی در شهوات، می‌تواند منشأ بیماری‌های روحی و روانی باشد. در مقابل، پرهیز و قناعت، زمینه‌ساز سلامت روان و آرامش نفس است. توجه به این حدیث، می‌تواند راهنمای مؤثری برای داشتن یک زندگی سالم و پربار باشد. کانال سبک زندگی اهل بیت(ع) https://eitaa.com/ahlebit110
قشنگ‌ترین ذکر: اظهار فقر! در محضر یکی از اساتیدم در قم که ارادت خاصی به آیت‌الله بهاءالدینی داشتند، کتاب « کفایه» را درس می خواندم. ایشان حکایتی جالب از آیت الله بها الدینی نقل کردند: ایشان دختری حدود 10 تا 12 ساله داشتند که به بیماری سختی مبتلا شده بود. علی‌رغم تلاش‌های فراوان و مراجعه به پزشکان مختلف، هیچ بهبودی حاصل نشد. در لحظات آخر عمر دختر، که او را رو به قبله خوابانده بودند، همسر ایشان خطاب به آیت‌الله بهاءالدینی گفتند: "من با مرگ دخترم کنار آمده‌ام و تمام راه‌های درمانی را نیز طی کرده‌ایم. اما بارها دیده‌ام و شنیده‌ام که بالای سر بیماران غریبه دعا و شفای آنها را طلب می‌کردید. حال از شما تقاضا دارم برای دخترمان نیز دعا کنید، هرچند توقع زیادی ندارم، اما می‌خواهم این وسوسه شیطان را از بین ببرم که چرا برای غریبه‌ها دعا می‌کنید اما برای دختر خودتان نه!" آیت‌الله بهاءالدینی بر بالین دختر حاضر شدند و برخلاف تصور ما که منتظر ذکر یا دعای خاصی بودیم، آستین‌های خود را بالا زدند و با تواضع تمام رو به خدا گفتند: "خدایا! ما چقدر ناچیز و بی‌مقداریم!" در کمال ناباوری، دخترشان ناگهان حالش بهبود یافت و اکنون نیز در قید حیات است. استادمان در ادامه نقل کردند که روزی در خلوت از آیت‌الله بهاءالدینی پرسیدم: "آن روز چه ذکری خواندید؟" ایشان فرمودند: "آن روز هر ذکری می‌خواندم، دخترم حالش بدتر می‌شد! اما خداوند با اظهار فقر و نیازمندی من، دعای مرا اجابت کرد. سخن همسرم در من اثرگذار نبود، اما وقتی که خود را در برابر عظمت الهی هیچ و پوچ دیدم، همین فقر و نیازمندی نتیجه داد." نتیجه‌گیری: فقر و اظهار نیازمندی در برابر خداوند، بالاترین ذکر است. گاه زیباترین و کارآمدترین دعا، اذعان به ضعف و ناتوانی خود و طلب یاری از خالق هستی است: يأَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَآءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِيدُ(فاطر/۱۵) سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: عترتنا، استاد عباس صراف، ۱۴۰۳/۱/۱۲ کانال سبک زندگی اهل بیت(ع) https://eitaa.com/ahlebit110
سه توصیه کلیدی شهید مطهری به مبلّغان و مربّیان دین استاد شهید مطهری، در اندیشه‌های ژرف خود، نقشه راهی را برای مبلّغان و مربّیان دین ترسیم می‌نمایند که در قالب سه توصیه‌ی اساسی خلاصه می‌شود: 1. علم و تخصص عمیق دینی: نخستین گام در این مسیر، اهتمام به کسب دانش عمیق و تخصصی در علوم دینی است. مبلّغان و مربیان دین باید با تسلط بر معارف و مفاهیم اسلامی، از ارائه تفاسیر نادرست و القاء معانی نامعقول به نام دین پرهیز کنند. چرا که چنین رویکردی نه تنها سودی به بار نمی‌آورد، بلکه منشأ گرایش‌های ضدّ دینی و پیدایش انحراف و خرافات نیز خواهد شد. 2. اصلاح محیط و زمینه‌های پیرامونی: علاوه بر تسلط بر آموزه‌های دینی، مبلّغان و مربیان وظیفه‌ای مهم در قبال اصلاح محیط و زمینه‌های پیرامونی مخاطبان خود دارند. آنان باید با تلاش برای زدودن آلودگی‌ها و ناهنجاری‌های محیطی، بستری مناسب برای رشد و تعالی ایمان افراد فراهم سازند. 3. احترام به فطرت و تناسب با نیازهای انسانی: در بالاترین سطح این رسالت، مبلّغان و مربیان دین باید از هرگونه تقابل و ستیز با فطرت پاک انسانی پرهیز کنند. تعالیم دینی، نه‌تنها با فطرت بشر در تضاد نیستند، بلکه در راستای تکامل و تعالی آن گام برمی‌دارند. مبلّغان حقیقی با درک این تناسب عمیق، آموزه‌های دینی را به شکلی ارائه می‌کنند که با نیازها و فطرت انسانی همسو و هم‌راستا باشد. با تحقق این سه اصل اساسی، مبلّغان و مربیان دین می‌توانند زمینه را برای جذب قلوب و جان‌های تشنه حقیقت فراهم سازند و شاهد ورود انبوه مردم به دین الهی باشند، چنان‌که در کلام شهید مطهری آمده است: "آن وقت است که خواهند دید مردم «يَدْخُلُونَ فِي دين الله افواجا»". مجموعه آثار استاد شهید مطهری (خورشید دین هرگز غروب نمی‌کند)، ج3، ص: 405- با ویرایش و توضیحات امید است این رهنمودهای ارزشمند، چراغ راه مبلّغان و مربیان دلسوز در مسیر ترویج آموزه‌های ناب الهی باشد. 🔹علی اسدی🔹 https://eitaa.com/aliasadi110
پیامدهای حضور در مجلس گناه در دین مبین اسلام، روایات متعددی بر حرمت حضور در مجالس گناه تأکید دارند. امام صادق (ع) می‌فرمایند:«لا ينبغي للمؤمن أن يجلس مجلسا يعص اللّه فيه و لا يقدر على تغييره؛ «بر مؤمن روا نیست در مجلسی بنشیند که در آن گناهی از گناهان خدا انجام می‌گیرد، در حالی که توانایی تغییر آن را ندارد.» (وسائل الشیعه، جلد ۱۷، ص ۳۷۰، حدیث ۴۲) دلایل عقلی و منطقی نهی از شرکت در مجلس گناه: 1. تأیید ضمنی گناه: حتی اگر فرد در مجلس گناه مرتکب گناهی نشود، حضور وی به منزله تأیید و امضای آن گناه تلقی می‌شود. این موضوع در مورد افراد شناخته شده و بزرگان فامیل و روحانیون از اهمیت بیشتری برخوردار است، چرا که اعمال آنها تاثیر بسزایی بر اطرافیان دارد. 2. عادی‌سازی گناه: حضور در مجالس گناه، قبح و زشتی آن را در نظر فرد و جامعه کم می‌کند. نمونه بارز این موضوع، مجالس عروسی برخی افراد است که برای مؤمنان مشکل‌آفرین شده است؛ چرا که در آن مشروب می خورند، زن و مرد نامحرم باهم مخلوط شده و گاه باهم می رقصند. موسیقی مطرب و‌حرام پخش می شود. مؤمنان باید با پرهیز از حضور در چنین مجالسی، موضع خود را در قبال گناه به صراحت بیان کنند و نشان دهند که "ما شما فامیل و‌دوستان را دوست داریم، اما خدا را بیشتر دوست داریم و وظیفه شرعی ما بر علاقه ما نسبت به دوست و فامیل مقدم است." 3. تشویق گناهکاران: حضور در مجالس گناه، مشوق و دلگرمی گناهکاران است. هر چه تعداد افراد حاضر در چنین مجالسی بیشتر باشد، بر جسارت و انگیزه گناهکاران برای ادامه اعمال خود افزوده می‌شود. در روایتی پیرامون آیه 30 سوره حج (وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ) آمده است: "حتی گفتن "احسنت" به یک خواننده موسیقی مطرب و گناه الود، حرام محسوب می‌شود." بنابراین تشویق گناهکاران و مجالس گناه چه با حضور و چه با تشویق زبانی جایز نیست. 4. خطر لغزش و انحراف: حضور در مجالس گناه، وسوسه‌های شیطان را برای فرد افزایش می‌دهد. چه تضمینی وجود دارد که انسان در چنین مجالسی آلوده نشود؟ بسیاری از مبتلایان به مواد مخدر، روابط غیر اخلاقی، شرابخواری و مانند انها اولین بار در همین مجالس با این گناهان آشنا شده و به تدریج به آنها اعتیاد و عادت پیدا کرده‌اند. 5. اثر منفی بر رشد معنوی انسان: درست همانطور که غذای ناسالم، هوای آلوده و محیط آلوده به ویروس می‌تواند به بدن انسان آسیب برساند و آن را بیمار کند، گناه نیز می‌تواند روح انسان را بیمار و آلوده کرده و مانع از رشد معنوی او شود. برای نمونه: الف. فاصله گرفتن از خداوند: گناه انسان را از خداوند دور می‌کند و پرده ای از تاریکی بین او و خدای متعال ایجاد می‌کند. این دوری از خداوند، مانع از دریافت فیض الهی و رحمت او می‌شود و رشد معنوی را مختل می‌کند. ب. تیرگی قلب: گناه، قلب انسان را تیره و تاریک می‌کند. قلبی که تاریک باشد، نور الهی را دریافت نمی‌کند و از معرفت و بصیرت محروم می‌شود.۱۴۰۳/۲/۲۳ ✍علی اسدی https://eitaa.com/aliasadi110
حدیث نبوی و پیامدهای منفی پرخوری 📗از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که فرمودند: إيّاكُمْ و البِطْنَةَ ؛ فَإنَّهاَ مَفْسَدةٌ لِلبَدَنِ ، وَ مُورِثَةٌ للسُّقْمِ ، وَ مَكْسَلَة عَنِ العِبَادَةِ؛ از پرخوری بپرهيزيد؛ زيرا موجب تباهى بدن،ایجاد بیماری و سستی در عبادت می‌گردد.( بحار الأنوار ج 62 ص 266) همانطور که در حدیث ذکر شده است، پرخوری می‌تواند پیامدهای منفی متعددی برای سلامتی جسم و روان انسان داشته باشد. در این حدیث، به سه اثر اصلی پرخوری اشاره شده است: 1. تباهی بدن: 🔹افزایش وزن و چاقی: پرخوری به طور مستقیم منجر به افزایش کالری دریافتی و در نتیجه، انباشت چربی و چاقی می‌شود. این امر می‌تواند به فشار بر مفاصل، افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت و برخی انواع سرطان منجر شود. 🔹سوء هاضمه و مشکلات گوارشی: مصرف بیش از حد غذا می‌تواند دستگاه گوارش را تحت فشار قرار دهد و منجر به سوء هاضمه، نفخ، درد معده و سایر مشکلات گوارشی شود. 🔹ضعف سیستم ایمنی: پرخوری می‌تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند و فرد را در برابر بیماری‌ها و عفونت‌ها آسیب‌پذیرتر سازد. 2. ایجاد بیماری: 🔹بیماری‌های قلبی: چاقی و افزایش کلسترول که ناشی از پرخوری هستند، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی مانند سکته قلبی و مغزی را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهند. 🔹دیابت نوع 2: مقاومت به انسولین و چاقی، که هر دو از پیامدهای پرخوری هستند، عوامل اصلی ابتلا به دیابت نوع 2 هستند. 🔹فشار خون بالا: افزایش وزن و مصرف بیش از حد سدیم، که می‌تواند در پرخوری شایع باشد، می‌تواند منجر به فشار خون بالا شود. 🔹برخی از انواع سرطان: مطالعات نشان داده‌اند که بین پرخوری و افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان، مانند سرطان مری، روده بزرگ و سینه، ارتباط وجود دارد. 3. سستی در عبادت: 🔹خواب آلودگی و کمبود انرژی: پرخوری می‌تواند منجر به خواب آلودگی و کمبود انرژی شود که می‌تواند تمرکز و انگیزه فرد را برای انجام عبادت و سایر فعالیت‌های مهم کاهش دهد. 🔹تمرکز ضعیف: سنگینی معده و مشکلات گوارشی ناشی از پرخوری می‌تواند تمرکز و توجه فرد را مختل کند و انجام عبادت و مطالعه را دشوارتر سازد. 🔹احساس گناه و پشیمانی: افرادی که به طور مکرر پرخوری می‌کنند، ممکن است بعد از آن احساس گناه و پشیمانی کنند که این امر می‌تواند بر سلامت روان آنها تأثیر منفی بگذارد و انگیزه آنها را برای عبادت کاهش دهد. ✅ اعتدال در خوردن: در مقابل، اعتدال در خوردن و پرهیز از پرخوری، فواید متعددی برای سلامتی جسم و روان انسان، از جمله افزایش سطح انرژی، بهبود تمرکز، تقویت سیستم ایمنی و ارتقای سلامت روان دارد. علاوه بر حدیث ذکر شده، در روایات دیگری نیز بر مضرات پرخوری و فواید اعتدال در خوردن تأکید شده است. ✅ نتیجه: بنابراین، با پیروی از آموزه‌های دینی و رعایت اعتدال در خوردن، می‌توانیم از مضرات پرخوری و فواید آن برای سلامتی جسم و روان خود بهره‌مند شویم.۱۴۰۳/۲/۲۳ ✍ علی اسدی https://eitaa.com/aliasadi110