✅ مروری دیگر بر آيات ۹ تا ۲۶ سورۀ کهف - بخش دوم 🔵 اگر کسی راه بیفتد و وارد کهف ولایت شود، خدا سرپرستی او را عهده‌دار می‌شود و هرآنچه برای رشد، سلامتی، تعالی، تقرّب و بقای او لازم است، فراهم می‌کند. 🔵 سگ اصحاب کهف روزی چند پی نیکان گرفت و مردم شد حتی حیوانات و جمادات در مجاورت اولیای خدا نصیب می‌برند. شاهد آن، ستون حنّانه در مسجدالنّبی است. 🔵 اگر کسی موحّد واقعی باشد و جز خدا از کسی نترسد، خدا در قلب دشمنان او ترس می‌اندازد. 🔵 اصحاب کهف را خدا یک‌جا خرید. یک‌دل شدن، یگانه بودن، باهم و برای خدا راه افتادن باعث می‌شود خدا همه را یک‌جا بخرد. خدا خریداری است که انسان‌ها را دَرهم می‌خرد؛ به‌شرطی که دَرهم و یک‌دل بشوند. 🔵 سالک الی‌الله باید به لقمه‌ای که می‌خورد، خیلی دقّت کند‌. اعمال جَوانِحی (افکار، خلقیات و روحیات) و اعمال جَوارِحی (اقدامات و سخنان) همگی از رزق و لقمه‌ای که خورده می‌شود، ریشه می‌گیرند. 🔵 تقیّه و ظاهر غیرایمانی داشتن در تمام عمر درست نیست. 🔵 آشکار کردن ماجرای اصحاب کهف برای برطرف کردن تردیدها نسبت به قیامت و معاد است. باور به قیامت بیش از باور به توحید برای عموم مردم در جهت اِصلاح و صَلاح نافع است. 🔵 با کسانی که اهل پذیرش حقیقت نیستند و قصد لجاجت دارند، باید مِراء ظاهری کرد؛ یعنی در مقابل جمع مناظره کرد تا جمع بفهمد که این‌ها در مناظره شکست خورده‌اند. 🔵 می‌توان عزم انجام کاری را کرد، اما اذن انجام آن کار را باید خدا تکویناً بدهد تا عزم به عمل تبدیل شود. لذا باید با گفتن ان‌شاءالله، انجام هر عملی را به مشیّت الهی منوط کرد... 🎤 قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات هفتگی اهل ولاء - سه‌شنبه ۱۴۰۳/۰۹/۲۷ #جلسات_هفتگی_اهل_ولاء

┄┄┅┅┅❅💠❅┅┅┅┄┄ 🔹فایل صوتی قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء - دوشنبه ۱۴۰۳/۱۰/۰۳ ✅ حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، سرچشمۀ همۀ کمالات خلقت 🟢 پیامبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را اُمِّ‌اَبیها خواندند‌. 🟢 اُم یعنی سرچشمه و مبدأ. 🟢 گل سرسبد گلزار خلقت، وجود مقدّس پيامبر خاتم صلّی‌الله‌علیه‌وآله است و اُمِّ رسول‌الله یعنی صدیقۀ طاهره صلوات‌الله‌علیها، اُمِّ همۀ کمالات خلقت هستند. 🟢 همۀ کمالات، نورها و فضیلت‌ها از وجود صدیقۀ طاهره سلام‌الله‌علیها نشأت گرفته است. 🟢 خجستگی این ایّام نشأت‌یافته از مقامات فاطمی است. وقتی معرفت ما به ایشان افزون شود، این شادمانی و خجستگی بیشتر خواهد شد. 🟢 میزان خوشحالی از میلاد و منتقل شدن این نور مقدّس از عالم بالا به عالم ما خاکیان، تابعی از میزان شناخت و معرفت به حقّ ایشان است؛ گرچه همۀ خلق دستشان از معرفت او بریده و کوتاه است. 🟢 امیدواریم خدای متعال در حدّ همین ظرف کوچک وجودی ما از انوار فاطمی چنان بگنجاند که ظرف را بزرگ کند؛ چون ظرف روح برخلاف ظرف‌های دیگر که محدود‌کنندۀ مظروف هستند، با بزرگ شدن مظروف بزرگ می‌شود. لذا هر مرتبه از انوار، حقايق و کمالات فاطمی که در روح انسان تجلّی کند، مبدأ وسعت یافتن روح می‌شود. #جلسات_هفتگی_اهل_ولاء

✅ نکاتی دیگر از آيات ۹ تا ۲۶ سورۀ کهف - بخش دوم 🔵 هدايت ثانوی، باطنی و قلبی بالاتر از هدايت اوّلیه است، انکار حق و مقابله با آن باعث محرومیت و بسته شدن راه رسیدن به مراتب بالاتر هدایت می‌شود. 🔵 كسی كه به ولايت خدا تمكين کند و راه عبوديّت او را پذيرا شود، خدا ولايتش را به دست گرفته و كارگردان زندگی او می‌شود. 🔵 همراهی با اولیای خدا اگر قلبی و باطنی باشد، می‌توان بهره برد، رشد كرد و به همه‌جا رسید. 🔵 مِراء و جدل وقتی قابل قبول است که ظاهری باشد؛ یعنی یک محاجّۀ کاملاً شفاف و با ادلۀ قوی در جمع؛ تا دیگران قضاوت کنند و ببینند که طرف مقابل تن به حقیقت نمی‌دهد و لجاجت می‌کند. 🔵 گفتن لفظی اِن‌شاءالله، ادب بندگی است؛ امّا باید توجّه قلبی داشت. انسان‌های اهل معرفت یک لحظه از این حقیقت که همه چیز دست خداست، غافل نمی‌شوند و توجّه به اِن‌شاءالله در باطن آن‌ها دائمی است. 🔵 بدترین فراموشی، فراموش کردن خداست؛ در واقع انسان حقیقت و خویشتن خود را فراموش می‌کند. 🔵 جایی باید خدا را یاد و ذكر كرد كه انسان ماسِِوی‌الله را فراموش كند، بخشی از ذهنش مشغول مخلوق و بخشی مشغول خالق نباشد، كلّ مخلوق را فراموش كند. 🔵 در داستان اصحاب کهف دو پیام جدّی وجود دارد: - انسان می‌تواند بیش از سیصد سال زنده بماند و این به حل کردن بحث طول عمر در رابطه با امام زمان علیه‎السّلام کمک می‌کند. - زنده ماندن انسان وابسته به آب و غذا نیست. می‌توان سیصد سال بدون خوردن غذا و نوشیدن آب زنده ماند. 🔵 آسمان و زمین محدود به جنبه‌های ظاهری نیستند، حقایق باطنی‌ و جنبه‌های غیبی هم دارند که جز خدا و كسی كه خدا به او تعلیم دهد از آن خبر ندارند. #جلسات_هفتگی_اهل_ولاء @ahlevela

💠 ویژگی‌های یک انسان وارسته انسان دستاورد تلاش‌های خود است. در مسیر خودسازی با طیِّ همزمان دو مسیر، می‌توان سریع‌تر به وارستگی و تعالی رسید؛ یکی تحوّل در نگرش، بینش و دیدگاه و دیگری تحوّل در رفتار و تلاش‌های عملی. با دانستن خصوصیات یک انسان وارسته می‌توان خود را در این مسیر محک زد. مهمترین این خصوصیات عبارت است از: ۱- عشق و ارادت به خدا و اولیاء، انس و خلوت و مداومت در عبادات مستحب، دعا، مناجات و سوز و گداز عاشقانه ۲- ساده‌زیستی و اهل تجمّل، خوشگذرانی و لذّت‌جوییِ مادّی نبودن ۳- رفتار فروتنانه، محبّت‌آمیز، اخلاقی و توأم با حیا با دیگران ۴- اهل خیر و مشتاق کمک به نیازمندان بودن ۵- اهل تقوا و پرهیزکاری بودن ۶- با نشاط، با نیرو و با انگیزه بودن 🎤 لینک فایل صوتی قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء - دوشنبه ۱۴۰۳/۱۰/۱۰ #جلسات_هفتگی_اهل_ولاء

🔹 قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء - دوشنبه ۱۴۰۳/۱۰/۱۷ #جلسات_هفتگی_اهل_ولاء @

✔️ماه رجب، ماه پاک شدن 🟢 ماه رجب به برکت توجّهات علوی، ماه پاک شدن مؤمن از شائبه‌های غیر خدایی و نیز ماه توبه و استغفار است. 🟢 تأکید ویژه‌ای بر ذکر استغفار با عبارات مختلف در این ماه شده است؛ همینطور استغفارهایی که به تَبع و در تکمیل یک عمل مستحب نقل شده است؛ مثل نماز فوق‌العادۀ روزهای جمعۀ ماه رجب بین نماز ظهر و عصر. 🟢 امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام در این ماه، وجود دوستان خود را از هرچه غیرالهی است، پاک می‌کند. 🟢 در جریان زندگی احتمال ابتلای انسان به معصيت یا ذَنب و یا غفلت وجود دارد. 🟢 معصيت یعنی عصیان و سرکشی کردن. لذا به هر گناهی، معصيت گفته نمی‌شود. اگر عزم عصیان، سرکشی و فرمان خدا را زیر پا گذاشتن و گردن‌کشی در برابر امر الهی باشد، معصيت و عصیان است. 🟢 امّا گاهی اوقات زور انسان به خواسته‌های نفسانی و وسوسه‌های شیطانی نمی‌رسد و از نفس و شیطان زمین می‌خورد و خلافی از او صادر می‌شود؛ امّا این معصيت نیست؛ گناه، ذَنب یا اِثم است. دوست اهل‌بیت علیهم‌السّلام اهل معصيت نیست؛ اما ممکن است از او گناه سر بزند. 🟢 گاهی انسان دچار غفلت می‌شود و خدا و حقایق عالم بالا را فراموش می‌کند، به تلاش‌های خود یا کمک‌های دیگران امید می‌بندد و فراموش می‌کند همه‌کارۀ این عالم خداست‌. 🟢 ماه رجب، ماه پاک شدن از گناه، غفلت و بالاتر از این‌ها، ماه پاک شدن از توجّه به غیرخداست و تمام این‌ تفضّلات به عنایت امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام است. 🟢 در ماه رجب با استمداد از ولایت علوی می‌توان کعبۀ دل را از تمام بت‌ها خالی، پاک و تطهیر کرد... 🎤 فایل صوتی قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء -دوشنبه ۱۴۰۳/۱۰/۱۷ #جلسات_هفتگی_اهل_ولاء @ahlevela

🎤 قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات هفتگی اهل ولاء - سه‌شنبه ۱۴۰۳/۱۰/۱۸ #جلسات_هفتگی_اهل_ولاء

📝 چهار ذکر توصیه شده از امام صادق علیه‌السّلام امام صادق علیه‌السّلام فرمودند: تعجّب می‌کنم از کسی که از چهار چیز می‌هراسد، چرا به چهار چیز پناه نمی‌برد؟ 1️⃣ کسی که از چیزی می‌ترسد: حَسْبُنَا اللهُ وَنِعمَ الْوَكِيلُ 2️⃣ کسی که غمگین است: لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ 3️⃣ کسی که به او مکر ورزیده‌اند: وَأُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللهِ إِنَّ اللهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ 4️⃣ کسی که دنیا و زینت دنیا را می‌خواهد: مَا شَاءَ اللّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ ┄┄┅┅┅❅💠❅┅┅┅┄┄ 🎤 فایل صوتی قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات هفتگی اهل ولاء - سه‌شنبه ۱۴۰۳/۱۰/۱۸ #جلسات_هفتگی_اهل_ولاء

✅ دشواری مبارزه با نفس 🔵 مقابله با نفس بسیار دشوار است، اما اگر انسان از خدای متعال مدد بطلبد، نفس در برابر اراده و قدرت الهی، نمی‌تواند کاری بکند. 🔵 نفس مثل حیوان درنده است، اما با چند روز مراقبت، ریاضت، توجّه و کنترل رام می‌شود. 🔵 ریاضت‌های غیرشرعی و شیطانی کاملاً مردود و مضرّ است. 🔵 ریاضت در طاعات و عبادات شرعی و بیش از حدّ ظرفیت به خود فشار آوردن هم خطر غرور و عُجب را دارد. سازنده‌ترین ریاضت‌ها همان سختی‌هایی است که خدا بدون برنامه‌ریزی ما، در زندگی ما پیش می‌آورد. اگر انسان سختی‌هایی که خدا در جهت اصلاح, تطهیر و تعالی نفس در زندگی همه پیش می‌آورد مثل بیماری، فقر و ... را تحمّل کند، با رضایت پذیرا باشد و با اطاعت عکس‌العمل نشان دهد، همان رشد حاصل می‌شود. 🔵 خدا آنچه را که لازمۀ رشد است، در زندگی ما پیش می‌آورد. آنجا میدان را خالی نکنیم و بعد به خود فشار بیاوریم فلان ذکر را فلان قدر بگوییم و فلان ریاضت را بکشیم. 🔵 عبادات را در حد متعادل و معقول انجام دهیم. ریاضت فوق‌العاده لازم نیست، ریاضت اصلی در عرصۀ زندگی است. اگر سعی کنیم درست عمل کنیم، معترض نباشیم و در نحوۀ عکس‌العمل طبق الگوی الهی رفتار کنیم، همان‌جا رشد می‌کنیم. 🔵 تا وقتی انسان عبد نیست، منیّت و ادعا دارد، زور شیطان به او می‌رسد. اما اگر عبد و بنده شد، زور شیطان به او نمی‌رسد؛ چون دیگر مَنی ندارد که شیطان از آن «مَن» استفاده کند و آسیب بزند. 🔵 وقتی انسان عبد شد، ادعا را کنار گذاشت و گفت خدایا من زورم نمی‌رسد، خودت مددی کن، دیگر کاری از دشمن بیرونی(شیطان) و دشمن درونی(نفس) برنمی‌آید. ┄┄┅┅┅❅💠❅┅┅┅┄┄ 🎤 فایل صوتی قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات هفتگی اهل ولاء - دوشنبه ۱۴۰۳/۱۰/۲۴ #جلسات_هفتگی_اهل_ولاء

تأملی در آیات‌ ۴۵ تا ۴۹ سورۀ کهف وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنْزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِيمًا تَذْرُوهُ الرِّيَاحُ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ مُقْتَدِرًا ﴿۴۵﴾ الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا ﴿۴۶﴾ وَيَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا ﴿۴۷﴾ وَعُرِضُوا عَلَى رَبِّكَ صَفًّا لَقَدْ جِئْتُمُونَا كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّنْ نَجْعَلَ لَكُمْ مَوْعِدًا ﴿۴۸﴾ وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا ﴿۴۹﴾ 🔵 منکران قیامت در برابر مقولۀ قیامت و جهان پس از مرگ هیچ استدلال نفی‌کننده‌ای ندارند که اثبات کند قیامت وجود ندارد؛ بلکه فقط استبعاد دارند؛ یعنی می‌گویند بعید است و قابل تصوّر نیست چنین اتفاقی بیفتد. 🔵 قرآن پاسخ داده آن کسی که برای اوّلین بار خلق کرده، چه مانعی دارد که تصوّر کنیم برای بار دیگر هم بتواند این‌ها را بازسازی کند و دوباره زنده شوند؟ 🔵 قرآن علاوه بر استدلال برای اهل تفکّر، تعقّل و اندیشه که دنبال برهان هستند، برای عموم مردم با زبان مثال مسائل را بیان می‌کند. دنیا یک امر پایدار و همیشگی نیست؛ بنابراین نباید مثل یک امر پایدار با آن تعامل کرد. ما از نظر ذهنی و تئوری می‌دانیم که روزی خواهیم مرد. این خیلی مهم نیست؛ مهم این است که آیا مثل یک امر موقّت با دنیا ارتباط می‌گیریم یا مثل یک امر جاودان؟ 🔵 مال و فرزندان، زینت زندگی دنیا و عالم طبیعت هستند، نه زینت انسان. زینت واقعی و پایدار انسان، اندیشه، روحیات، خلقیات، معرفت و کمالات روحی و معنوی و باقیات‌الصّالحات است. 🔵 همان‎گونه که دست‌خالی بدون علم، ثروت، قدرت و شهرت وارد دنیا شدیم، دست‌خالی از دنیا خواهیم رفت. حتی طاعات و عبادات و اعمال صالح هم توشه و خرج سفر است. به مقصد که رسیدیم و نزد خدای کریم، دیگر هیچ چیزی نیاز نداریم. نامۀ اعمال در واقع وجود خودِ ماست. تمام کارهای ما از خوب و بد، کوچک و بزرگ، آثاری در وجود ما گذاشته است. بنابراین نامۀ عمل ما وجود خودِ ماست و تمام اعمال ما در قیامت حاضر است، هرآنچه کردیم، تحویل می‌گیریم. 🔵 با دنیا همچون یک امر ناپایدار و خیالی و با آخرت همچون یک امر جاودان و پایدار تعامل داشته باشیم. اگر چنین شود، نگرانی و غصّه‌ای بابت دنیا نخواهیم داشت. 🔵 مهم، تعامل و رفتار درست با دنیا و آخرت است. ارزش ذهنیّات به این است که مقدّمۀ تعامل درست انسان باشد. ┄┄┅┅┅❅💠❅┅┅┅┄┄ 🎤 فایل صوتی قطعه‌ای از سخنان استاد مهدی طیّب در جلسات این هفتۀ اهل ولاء #جلسات_هفتگی_اهل_ولاء @ahlevela

‍ ‍ ✨ ✨شب و روز بیست‌و‌هفتم رجب فوق‌العاده عظیم است. امید که آن را غنیمت بشماریم و قدر بدانیم تا مبعث آفاقی با مبعث انفسی ما همراه شود و حقیقت مبعث، در جان ما ظهور کند و پیامبر درونی ما هم، که شعاعی است از وجود رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم، مبعوث شود؛ به نحوی که بیست‌و‌هفتم ماه رجب برای ما، هم عید مبعث ظاهری و آفاقی باشد و هم عید مبعث باطنی و درونی و انفسی. تعبير اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِالتَجَلِّی الْأَعْظَمِ که در آغاز دعای شب و روز مبعث است، خيلی تعبير برجسته‌ای است. يكی از جاهايی كه در نصوص روايی ما تعبير تجلّی وجود دارد، همين دعای شب يا روز مبعث رسول اكرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم است. پیامبراکرم تجلّی اعظم خداوندند. ↩️ رساترين واژه برای تبيين عالم هستی و ماسوی‌الله، واژه‌ی تجلّی است كه برخی تصوّر می‌كنند آن را عرفا و صوفيه ساخته‌اند؛ در حالی‌که اين‌گونه نيست. برخی از تعابيری كه معمولاً در ادبيّات فلاسفه و متكلّمين بيان می‌شود، ريشه‌ی حديثی و روایی ندارد؛ مثل واجب‌الوجود، یا علّت‌العلل یا محرّك اولی، كه فلاسفه آنها را درباره‌ی خدای متعال به كار می‌برند. ↩️ در بین واژه‌هایی كه در متون دينی برای پیدایش عالم وجود دارد و منصوص است، واژه‌ی تجلّی رساترين تعبیر است. گر چه در قرآن و احاديث تعبير خالق و خلقت وجود دارد، امّا واژه‌ی تجلّی و اينكه عالم، جلوه‌ی حقّ متعال است، از آن شيواتر و رساتر است. ↩️ در تجلّی، يك متجلّی، یعنی كسی كه تجلّی كرده است، وجود دارد و يك جلوه، كه در اثر تجلّی پديد آمده است. اسم اين كار هم، تجلّی است. پس سه تا شد: كسی كه تجلّی كرده یا متجلّی؛ چيزی كه در اثر تجلّی به وجود آمده یا جلوه و اين پروسه، که به آن تجلّی گفته می‌شود. پیامبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم تجلّی اعظم خداوندند. تعبير تجلّی در قرآن وجود دارد. در داستان حضرت موسی عليه‌السّلام، که به خدا عرض كرد: رَبِّ أَرِنِى أَنظُرْ إِلَيْكَ: خدایا خودت را به من نشان بده كه به تو بنگرم، خداوند فرمود: لَن تَرَانِی: هرگز مرا نخواهی ديد. وَلَكِنِ ٱنظُرْ إِلَى ٱلْجَبَلِ فَإِنِ ٱسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِی: به آن كوه نگاه كن! اگر توانست سر جايش بايستد، بعد از آن به‌زودی مرا خواهی ديد. قرآن می‌فرمايد: فَلَمَّا تَجَلّىٰ رَبُّهُۥ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُۥ دَكًّا وَخَرَّ مُوسىٰ صَعِقًا: پس آن‌گاه که پروردگاش بر جَبل تجلّی كرد، كوه را پودر كرد و موسی عليه‌السّلام صعقه‌ای زد و افتاد؛ يا بيهوش شد يا از دنيا رفت و بعداً خدا دوباره زنده‌اش كرد. ↩️ اينكه رَبّهُ به معنای ذات احديّت است یا نه، جای تأمّل دارد. در بعضی از احاديث داريم، نور اميرالمؤمنين عليه‌السّلام به آن كوه خورد و كوه را پودر كرد و موسی عليه‌السّلام صعقه‌ای زد و بيهوش شد و افتاد. حتّی داریم که نور بعضی از شیعیان امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، مثلاً نور سلمان فارسی بود که به آن کوه خورد و کوه پودر شد و موسی علیه‌السّلام صعقه‌ای زد و افتاد. همه‌ی اینها مراتب تجلیّات حق متعالند. ↩️ غرضم این بود که تعبیر تجلّی در ادبیّات قرآنی هست. در متون ادعیه هم مکرّر واژه‌ی تجلّی آمده است. مثلاً در دعای سَمات چندین بار تعبیر تجلّی تکرار شده است. در دعای شب و روز مبعث، از پیغمبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم تعبیر به تجلّی اعظم می‌کند. رسولُ‌الله صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم بزرگترین تجلّی و جلوه‌ی اعظم حقّ متعال است. ↩️ ما یک رسولُ‌الله در هیات بشری می‌بینیم، که قرآن فرمود بگو: إِنَّمٰا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ. لذا منکران ایشان گفتند: مَا لِهَذَا ٱلرَّسُولِ يَأْكُلُ ٱلطَّعَامَ وَيَمْشِى فِى ٱلْأَسْوٰاقِ: این چطور پیامبری است که مثل بقیه‌ی افراد غذا می‌خورد و در بازارها آمد و شد می‌کند! این جنبه‌ی خَلقی پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم است. ولی جنبه‌ی نوری رسول‌خدا صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم را چه کسی ظرفیت دارد ببیند!؟ ↩️ در جنبه‌ی نوری، رسولُ‌الله و امیرالمؤمنین علیهماالسّلام یکی هستند. خود پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم فرمودند: من و علی یک نور واحد بودیم و آن نور به این عالم هم که منتقل شد، از آدم علیه‌السّلام تا عبدالمطّلب، یکی و یک‌پارچه بود. به آنجا که رسید، دو شاخه شد؛ یکی به صُلب عبدالله رفت و منِ رسولُ‌الله شدم و دیگری به صُلب عِمران یا ابوطالب رفت و علی علیه‌السّلام شد. پس یک نورند؛ نور واحدند. ادامه دارد…. #جلسات_هفتگي_اهل_ولاء @ahlevea

امّا به آن نور و تجلّی اعظم با تمامیّتش چه کسی راه پیدا کرده است؟ چه کسی پیامبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم را با آن عظمت شناخت؟ در مبعث پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم باید تصوّری از این مبعوث اعظم، یعنی پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم داشته باشیم. احمق­هایی که جلوی پیغمبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم می‌ایستادند و می‌گفتند این را که می‌گوید، حرف خودت است یا خدا گفته؟ اگر حرف خودت است ما به آن تن نمی‌دهیم و ما بهتر از شما می‌فهمیم، از پیغمبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم چه تصوّری داشتند؟ آنها فقط یک بدن جسمانی می‌دیدند و می‌دیدند که خودشان چشم دارند، پیغمبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم هم دارند، خودشان دست دارند، پیغمبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم هم دارند و ... . ایشان را مثل خودشان تصوّر می‌کردند و لذا در مقابل نصّ ایشان اجتهاد می‌کردند و در برابر فرمان ایشان ایستادگی و مخالفت می‌کردند. آنها اصلاً نمی‌دانستند پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم یعنی چه! نمی‌دانستند اینکه همه‌ی انبیاء از شعاع نور ایشان خلق شدند، یعنی چه! عظمت نورانیّت پیغمبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم ناشناخته است و به آن راه پیدا نکرده بودند. ↩️ پیغمبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم فرمودند: یا علی! من را نشناخت غیر از خدا و تو. علی علیه‌السّلام هم که خود و نفس پیغمبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم هستند که در آیه‌ی مباهله، قرآن فرمود: وَأَنفُسَنٰا و أَنفُسَكُمْ. لذا چه کسی رسولُ‌الله صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم را شناخت؟ پیغمبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم در جنبه‌ی نورانیّتشان ناشناخته‌اند. لذاست که آن‌گونه با بی‌ادبی و جسارت با ایشان رفتار می‌کردند؛ نمی‌فهمیدند؛ آن عظمت اصلاً برای آنها قابل تصوّر نبود و به درک آن عظمت راه نداشتند. این است که با ایشان آن‌گونه رفتار جاهلانه می‌کردند. ↩️ مولوی نقل می‌کند که شخصی گاوی داشت، شب­ها در تاریکی، به محلّ نگهداری گاوش می‌رفت و کمی غذا و علوفه برای گاو می‌ریخت که بخورد و دستی هم به سر و گوش گاوش می‌کشید و نوازشش می‌کرد. یک شب شیر درنده‌ای آمد و گاو را خورد و در جای گاو خوابید. صاحب گاو هم در تاریکی شب آمد و شروع کرد به نوازش کردن شیر، به گمان اینکه گاوش است. شیر گفت اگر می‌دانستی من کی‌ام با من این‌طور رفتار نمی‌کردی. ما نمی‌دانیم که رسولُ‌الله صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم کیستند. حقیقت نورانی پیامبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم برای ما ناشناخته است و به آن راه نداریم. لذاست كه با آن حضرت رفتارهای جاهلانه انجام شد. ↩️ نمونه‌اش اینکه پيغمبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم در ماجرای جنگ اُحد فرمودند: در شهر بمانيم و از شهر خارج نشویم. گفتند نه يا رسولُ‌الله! غيرت ما قبول نمی‌كند و بايداز مدینه بیرون برويم. و نیز به مدافعان تنگه فرمودند: هر چه هم اتّفاق افتاد، اين تنگه را خالی نكيد. امّا آنها گفتند جنگ تمام شد، برويم غنيمت جمع كنيم و تنگه را خالی کردند. اينكه جلوی پيغمبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم می‌ايستادند، مال اين است كه نمی‌دانستند پيغمبر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم يعنی چه. به قول مولوی شير را فكر می‌كنند که گاو است. اميرالمؤمنين نفس پيغمبراکرم عليهماالسّلام هستند. امّا آنها ایشان را با ابوبكر، عمر و عثمان مقايسه می‌كنند و آن سه را بر علی عليه‌السّلام ترجيح می‌دهند. مال اين است كه امیرالمؤمنین علیه‌السّلام را نمی‌شناسند. به قول مولوی:  تو به تاريكی علی را ديده‌ای/ زين سبب غيری بر او بُگزيده‌ای تو در تاریکی جهل و جهالتت، علی علیه‌السّلام را که اسدالله‌الغالب و شير خدا و شير بيشه‌ی توحيد است، گاوی مثل آن سه‌تا تصوّر می‌کنی و آنها را بر او ترجیح داده‌ای! لذاست که اين‌گونه با پيغمبر اکرم و علی عليهماوآلهماالسّلام اين‌گونه رفتار كردند. علی‌ایّ‌حال، پیامبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم تجلّی اعظم خدای متعالند. امیدواریم تصويری از این حقیقت، ولو در قالب مفهومی در ذهن، برای ما حاصل شود، در آن صورت ادبمان دربرابر صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم خيلی فرق خواهد كرد و خيلی مؤدّب‌تر خواهيم شد. ‍ (بخش دوم و پاياني) #جلسات_هفتگي_اهل_ولاء