‍ 🌸 میلاد #حضرت_معصومه سلام الله علیها (قسمت پایانی) 🔹این بانوی بزرگوار شأن و جلالت فوق العاده ای دارند و تعظیم زیادی در طول تاریخ از جانب بزرگان شیعه شده است که این منزلت و جایگاه والای زن مؤمنه و عارفه و صالحه را نشان می دهد که چقدر بلند است. اگر کسی بخواهد جایگاه زن را در اسلام ببیند، بیاید و نگاه کند که مراجع عظام تقلید با محاسن های سفید و عظمتی که دارند، افتخار می‌کنند که خادم حرم حضرت معصومه سلام الله علیها باشند. 🔹 حضرت آیت الله العظمی مَرعَشی‌نجفی رضی الله عنه سِمَت خادمی افتخاری حرم حضرت معصومه سلام الله علیها را داشتند و در تمام عمر هم تا وقتی که ایشان در قید حیات بودند و امکان حرکت داشتند، با آن سنّ بالا و کهولت، هر روز سحرها به زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها می آمدند و نمی گذاشتند یک روز هم ترک شود. 🔹 بزرگانی هم که امروز هستند، مراجع بزرگ، به همین شکل به محضر این بانوی بزرگوار عرض کوچکی و ادب می کنند. شأن و منزلت زن در جهان اسلام را اینجا می توان دید. البتّه منظور از زن، نه زن مطلق؛ بلکه زن پرورش یافته در مکتب قرآن و اهل بیت علیهم السلام کما اینکه مرد هم این طور مطلق قابل تجلیل نیست. 🔹 شما می بینید که قرآن، انسان را به شدّت مذمّت می کند: انسان عَجول است؛ انسان هَلوع یعنی حریص است؛ انسان جَهول یعنی بسیار نادان است؛ انسان ظَلوم یعنی بسیار ستمکار است؛ انسان قَتور است؛ انسان کَفور یعنی ناسپاس است؛ انسان بخیل است و امثال اینگونه تعابیر چقدر در قرآن راجع به انسان آمده است! آیا اینها به این معنی است که انسان در محضر قرآن، موجود پَست این گونه ای است؟ نه، قرآن می گوید: انسان زمینه ی طبیعیِ وجودش این گونه است: اگر به شکل خودرو بار بیاید و رشد کند، تحت تربیت و پرورش اولیای خدا و دین خدا قرار نگیرد، اگر مثل علف هرزه بروید، چنین موجودی خواهد شد؛ موجود عجول، حریص، ناسپاس، ستمکار، بسیار نادان، بسیار کفران پیشه وکَفور و امثال اینها؛ امّا اگر زیر دست باغبان های الهی پرورش پیدا کند، گل زیبای انسانیّت شود، آن موقع موجودی می شود که «لَقَدْ كَرَّمْنابَنِی آدَمَ»؛ تاج «كَرَّمْنا» بر سرش گذاشته می شود؛ «فَضَّلْناهُمْ عَلىٰ كَثيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضيلاً» می شود و خدا به خاطر آفرینش او به خویش تبریک می گوید: «فَتَبارَكَ اللهُ اَحْسَنُ الْخالِقينَ» و تعابیر بلندی که راجع به انسان در قرآن وجود دارد. ↩️ این نکته را در نظر بگیرید، عین این ماجرا راجع به زن جریان دارد. نکوهش هایی که از انسان در قرآن شده، به این معنا نیست که انسان ناگزیر از این است که این ویژگی های بد را داشته باشد؛ بلکه می گوید: انسانی که تحت تربیت الهی قرار نگیرد، زمینه های طبیعی وجودش به گونه ای است که وقتی به شکل وحشی و هرزه رشد می کند، تبدیل به چنین موجودی می شود؛ در مورد زن هم همین طور است. اگر در روایات و احادیث از زن نکوهش می بینید، عین همین نکوهش های قرآن راجع به انسان است. یعنی اگر زن تحت تربیت مکاتب الهی قرار نگیرد، زیر دست باغبان های خَبیر و توانای الهی پرورش پیدا نکند، تبدیل به چنین موجود پست و پلیدی می شود؛ امّا وقتی پرورش پیدا می کند؛ به موجود بسیار گران بها و عظیمُ القدری تبدیل می شود. 🔹نمونه های اینها را در زن های بزرگ اسلامی می بینیم: فاطمه ی زهرا سلام الله علیها ، خدیجه ی کبری سلام الله علیها، زینب کبری سلام الله علیها و فاطمه ی معصومه سلام الله علیها؛ همان طور که در زن های بزرگ تاریخ انبیای گذشته می بینیم؛ مانند: آسیه بنت مزاحم سلام الله علیها همسر فرعون، ساره و هاجر سلام الله علیها همسران حضرت ابراهیم، مادر حضرت موسی و مریم دختر عِمران مادر حضرت عیسی علیهم السلام. 🔹 هنگامی که از زن سخن گفته می شود، باید دید کدام زن؛ همان طور که وقتی می گوییم انسان، باید دید کدام انسان؟ زن چنین منزلت والایی پیدا می کند که در برابر یک زن بیست وهشت ساله، مراجع تقلید عظیم تاریخ شیعه، با محاسن سفید و سن های بالای هشتاد و نود سال، افتخار می کنند که بیایند جارو دست بگیرند، حرم مطهّر ایشان را جارو بزنند. بزرگترین شخصیّت های علمی تاریخ از حرم نورانی حضرت معصومه سلام الله علیها بهره بردند. فلاسفه ی بزرگی مانند ملاّصدرا پناهنده ی حرم فاطمه ی معصومه سلام الله علیها است. فیض کاشانی، حکیم و عارف و فقیه و مفسّر و محدّث و اعجوبه ی علم و معرفت پناهنده ی حرم حضرت معصومه سلام الله علیها است. مدرسه ی فیضیّه را هم که معروف است، فیض کاشانی رضی الله عنه ساخته است. ↩️این جایگاه و منزلت زنی است که در مکتب انبیای الهی، در مکتب پیامبر و اهل‌بیت علیهم السلام و در مکتب قرآن و عترت رشد می‌کند. #حضرت_معصومه

‍ 💢 چه کسی در بین شما تصمیم دارد توبه‌ی راستینی کند؟ روز یکشنبه‌ی ماه ذی‌القعده بود که پیغمبر اکرم (ص) به ميان اصحاب تشریف آوردند و فرمودند: ⁉️ چه کسی در بین شما تصمیم دارد توبه‌ی راستینی کند؟ اصحاب عرض کردند: یا رسول الله! همه‌ی ما دوست داریم توبه کنیم. حضرت فرمودند: پس اگر چنین تصمیمی دارید؛ غسل کنید.(یکی از غسل‌های مستحبّ، #غسل_توبه است؛ مثل غسل واجب به‌جا آورده می‌شود؛ منتها با نیّت غسل توبه)؛ بعد از غسل وضو هم بگیرید؛ 🔸 و بعد از وضو، چهار رکعت نماز به‌جا آورید؛ در هر رکعت آن، بعد از سوره‌ی حمد، ⬅️ سه بار سوره‌ي توحيد، ⬅️ یک بار سوره‌ی فلق ⬅️و یک‌بار هم سوره‌ی ناس را بخوانید. بعد از این‌که نماز تمام شد و سلام دادید؛ (احتیاطاً «اللهُ أکْبَر»های پس از سلام را هم نگویید. چون در روایت است که بعد از نماز «ثُمَ‏ اسْتَغْفِروا» سپس استغفار کنید) 🔸هفتاد بار «أسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّي‏ وَ أتوبُ‏ إلَيْهِ» بگویید. بعد از هفتاد بار «أسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّي‏ وَ أتوبُ‏ إلَيْهِ» گفتن، می‌گوید: 🔸 «لا حَوْلَ‏ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِاللهِ‏ الْعَلِيِّ‏ الْعَظِيمِ‏؛ يا عَزيزُ يا غَفّارُ اغْفِرْ لِي‏ ذُنوبِي‏ وَ ذُنوبَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ فَإنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنوبَ إلاّ أنْتَ»  یعنی قدرت و توانی جز از جانب و به عطای خداوند صاحب شکوه و بزرگواری نیست. ای خدای عزیز و مُقتَدِر! ای خدای غَفّار و بخشنده! گناهان من و گناهان همه‌ی مردان و زنان مؤمن را ببخش؛ چرا که غیر از تو بخشنده‌ی گناهی وجود ندارد. سایت | تلگرام | اینستاگرام | ایتا | بله | آپارات #نماز_یکشنبه #ماه_ذی‌القعده

‍ 💢 در نماز يكشنبه ماه ذي القعده چگونه استغفار كنيم؟! 🔹انسان می‌تواند همه‌ی غفلت‌ها، خطاها، لغزش‌ها، معصیت‌ها، آلودگی‌ها، بدی‌ها، گناهان و زشتی‌های خود را در این هفتاد مرتبه اِستِغفار، یک دور مرور کرده و از خداوند، از آنها طلب مغفرت کند. به عنوان نمونه، اعضای ظاهری‌اش را در نظر بگیرد؛ ⭕️خدایا گناهانی که با چشمم کردم، «أسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّي‏ وَ أتوبُ‏ إلَيْهِ»؛  ⭕️ گناهانی را با گوشم کردم؛ چیزهایی را که حرام بود، شنیدم؛ «أسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّي‏ وَ أتوبُ‏ إلَيْهِ»؛ ⭕️ با زبانم آنچه نباید می‌گفتم، گفتم؛ و آنچه باید می‌گفتم، سکوت کردم و نگفتم؛ «أسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّي‏ وَ أتوبُ‏ إلَيْهِ»؛ ⭕️ از گناهانی که با دست‌ها، با پاها، ...، با یک‌یک اعضای ظاهری‌اش مرتکب شده است، استغفار کند. ⭕️ گناهانی را که با فکرم مرتکب شدم؛ افکار آلوده‌ای که نباید به ذهن راه می‌دادم و فکرم را به آنها مشغول می‌کردم؛ گناهانی که با دلم مرتکب شدم، چیزهایی که دل به آنها سپردم، و نباید می‌سپردم؛ و ...، از همه‌ي اينها استغفار کند. ⭕️ واجباتی که ترک کردم؛ حرام‌هایی که مرتکب شدم؛ مستحبّاتی که از دست دادم؛ مکروهاتی که به آنها آلوده شدم؛ مباحاتی که بیش از حدّ ضرورت و نیاز، در اشتغال به آنها عمرم را تباه کردم؛ لقمه‌های شُبهه‌ناک یا خدای ناکرده حرامی که خوردم؛ جُرعه‌های حرام و شُبهه‌ناکی که نوشیدم؛ آنچه که لمس کردم و نباید می‌کردم؛ آنچه که بوییدم و نباید می‌بوییدم؛ ... . هر چه کارهایش را مرور کند، یکی یکی به یادش می‌آید و به این نحو می‌تواند فهرستی از همه‌ی معصیت‌ها و گناهانش درست کند. ⭕️خدایا قُصور و تَقصیرهایی که نسبت به خود تو کردم؛ «أسْتَغْفِرُ اللهَ رَبِّي‏ وَ أتوبُ‏ إلَيْهِ»؛  ⭕️قُصور و تَقصیرهایی که نسبت به پیامبرت، نسبت به امیرالمؤمنین، نسبت فاطمه‌ی زهرا، نسبت به امام مجتبیٰ، نسبت به أباعبدالله، به همین نحو تا به امام زمان، صلواتُ‌الله‌وسَلامُهُ‌علیهم‌أجمعین، مرتکب شدم، یکی یکی استغفار کند. ⭕️ بدی‌هایی که به پدر، مادر، همسر، فرزندان، بستگان، آشنایان و همسایه‌هایم، به هر مؤمن و مؤمنه و به هر بشری، ولو مؤمن و مؤمنه نبود؛ کردم.  قصور و تقصیرهایی که نسبت به ملائکه، جن‌ها، حیوانات و گیاهان كردم. همه‌ی اینها گناه است. یکی یکی از اینها استغفار کند. ⭕️ قُصور و تَقصیرهایی که نسبت به اساتید و ذَوِی الحُقوق معنوی‌ام کردم؛ نسبت به کسانی که در کسب معرفت و علم، همراه من بودند، هم‌کلاسی‌هایم، هم‌شاگردی‌هایم، هم‌ردیف‌هایم، نسبت به کسانی که شاگردم بودند؛ قُصور و تَقصیرهایی که نسبت به رُؤَسا، همکاران و کارکنان زیردستم کردم؛ فهرستی از گناهان و خطایا به این شکل تهیّه می‌شود که اگر به همین نحو ادامه دهیم، هفتاد تا می‌شود؛ بابت هر یک از اینها استغفار کند. 🎤 در محضر استاد مهدی طیب - جلسه 30 شهریور 91 @ahlevela

​💠دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه 🔹دعا برای مرزبانان ✨اللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِکینَ بِالْمُشْرِکینَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِینَ، وَ خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِمْ، وَ ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الاحْتِشَادِ عَلَیهِمْ. بارخدایا مشرکان را به مشرکان گرفتار ساز تا از دستیابی بر سرزمین‌های مسلمانان بازمانند و آنان را با کاستن عددشان از کاستن مسلمین بازدار، و رشته اتحادشان را بگسل تا از همدستی بر علیه مسلمانان بازمانند. ✨اللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ مِنَ الْأَمَنَةِ، وَ أَبْدَانَهُمْ مِنَ الْقُوَّةِ، وَ أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الِاحْتِیالِ، وَ أَوْهِنْ أَرْکانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ، وَ جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ، وَ ابْعَثْ عَلَیهِمْ جُنْداً مِنْ مَلَائِکتِک بِبَأْسٍ مِنْ بَأْسِک کفِعْلِک یوْمَ بَدْرٍ، تَقْطَعُ بِهِ دَابِرَهُمْ وَ تَحْصُدُ بِهِ شَوْکتَهُمْ، وَ تُفَرِّقُ بِهِ عَدَدَهُمْ. الهی دل‌هاشان را از آرامش تهی ساز و بدن‌هاشان را از توانایی بی‌بهره کن و دل‌هاشان را از چاره‌جویی غافل ساز، و اعضای‌شان را در هماوردی با رجال مسلمانان سست گردان و از زد و خورد با قهرمانان اسلامی در دلشان هراس افکن و سپاهی از ملائکه‌ات را بر آنان برانگیز تا بر آنان عذاب بارند، چنان‌که روز بدر کردی، و به نیروی خود بنیانشان را برکنی و شوکتشان را ریشه‌کن سازی و جمعیتشان را پراکنده نمایی. ✨اللَّهُمَّ وَ امْزُجْ مِیاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ، وَ أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ، وَ ارْمِ بِلَادَهُمْ بِالْخُسُوفِ، وَ أَلِحَّ عَلَیهَا بِالْقُذُوفِ، وَ افْرَعْهَا بِالْمُحُولِ، وَ اجْعَلْ مِیرَهُمْ فِی أَحَصِّ أَرْضِک وَ أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ، وَ امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ، أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِیمِ وَ السُّقْمِ الْأَلِیمِ. بارخدایا آب آشامیدنی آنان را به وبا مخلوط کن و خوراکشان را به بیماری‌ها بیامیز و شهرهای‌شان را در زمین فرو بر و پیوسته بر آنها سنگ بباران و به قحطی و خشکسالی دچارشان ساز و آذوقه آنان را در بی‌برکت‌ترین و دورترین نقاط زمین قرار ده و دژهای آن زمین را از حفاظت آنان بازدار، و گرسنگی دائم و بیماری دردناک به آنان برسان. #صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_و_هفتم (بخش سوم) ╔═✿══🌹══✿═╗ 🔗 @ahlevela ╚═✿══🌹══✿═╝

🟨 عنايت رضوي، عنايت خاصّي است و اين سرزمين به طور ويژه از اين عنايات خاص برخوردار است. هرچه كه در اين كشور داريم از پرتو الطاف عليّ‌بن‌موسي‌الرّضا عليه‌آلافُ‌التهيّة‌و‌الثّناء هست. الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِينَ. 🟨 اميدواريم خدای متعال توفيق درك و شكر اين نعمت بزرگ را به ما عنايت كند و از خوان معارف رضوی بيشتر بهره‌مند شويم و با منابعي مثل عيون اخبار‌الرّضا كه بيانات آن بزرگوار را به طور تخصّصي جمع‌آوری كرده‌اند، رابطهٔ نزديك‌تري برقرار كنيم و با حقايق بلندی كه حضرت رضا عليه‌السّلام به‌سبب موقعيّت ويژه‌ای كه در آن قرار گرفتند، امكان طرح آن برايشان فراهم شد و امامان پيشتر چنين فرصتی برايشان فراهم نبود، بيشتر آشنا شويم. 🟨 امیدواریم خداوند هم شناخت معارف رضوی و هم ارتباط صميمی و محبّت عميقِ توأم با يگانگی و فانی شدن در آن حضرت را روزی ما بفرمايد. كليد اين پیوند و یگانگی هم رسيدنِ به مقام رضاست. كليد ارتباط با آن بزرگوار و شاهراه وصل شدنِ به حقيقت رضوی، راه يافتنِ به مقام رضاست. 🟨 درمورد مقام رضا مفصّل خدمتتان صحبت كرده‌ام؛ چه در مباحثی كه در شرح كتاب مصباح‌الهدی داشتیم، چه در شرح كتاب شراب طهور و چه به مناسبت‌های ديگر که در رابطه با حضرت رضا عليه‌السّلام صحبت كردیم. در اين زمينه مطالب فراوانی خدمت شما عرض شده و در سایت اهل ولاء در دسترستان است. 🟨 در سجدهٔ زيارت عاشوراء به خداوند عرض می کنیم: اَللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشّٰاکِرِینَ عَلیٰ مُصٰابِهِمْ. خدایا تو را شكر، حمد شاکران به خاطر اين مصائبی كه بر اهل‌بيت عليهم‌السّلام وارد شد. حمد، آن هم حمد شاكران، در مصيبت اهل‌بيت عصمت و طهارتی كه جان ما هستند و همهٔ وجود ما در جذبهٔ محبّت آنهاست. چطور ممكن است انسانی به خاطر مصائبی كه بر محبوب و معشوقش وارد شده است، شكر و حمد به‌جا بياورد!؟ و اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلىٰ‏ عَظِيمِ رَزِيَّتِى! خدا را شكر! به خاطر عزای بزرگی كه من به آن مبتلا شدم. يعنی اين مصيبت كه بر آنها وارد شد، في‌الواقع مصيبت من بود، رزيه، سوگ و عزایی برای من بود. اینها جلوه‌های قلّهٔ مقام رضاست. اینکه شرایط زندگی انسان به کام باشد و او شکر کند، خوب است؛ شکرِ در نعمت خیلی خوب است؛ اینکه انسان قدر بداند؛ بداند که چه چیز ارزشمندی به او عطا شده است و عطاکنندهٔ این هدیه چه حقیقت نازنینی بوده است، و به هر دو لحاظ شاکر باشد؛ هم شکر نعمت و هم شکر مُنعِم را به‌جا بیاورد، خیلی ارزشمند است. امّا افق بلندتر مقام رضا جایی است که انسان مبتلا، مصیبت‌زده و عزادار است و خدا را بر آن مصیبت و عزا شُکر می‌گزارد و می‌گوید اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلىٰ‏ عَظِيمِ رَزِيَّتِى! ارتباطِ با حقیقت رضوی و دلدادگیِ به علیّ‌بن‌موسی‌الرّضا علیه‌السّلام، راه رسیدن به این قلّهٔ بلند است. 🟨 کسی که با امام رضا علیه‌السّلام صمیمی و یگانه شود، کم‌کم بویی از این کمالات از او استشمام می‌شود. کسی هم که از این حقایق بهره‌مند باشد؛ یعنی در منازل رضا سِیر کند، به حقیقت رضوی واصل و با امام رضا علیه‌السّلام مرتبط می‌شود. مقام رضا از بلندترین مقامات در سِیر معنوی انسان و از مرتفع‌ترین قلّه‌های کمال انسانی است و چه سعادت بزرگی است که انسان به این مقام راه پیدا کند. رسيدنِ به قلّهٔ مقام رضا كار اوليای بزرگ خداست و لذا اگر گاهي از خدا دلخور می‌شويم و يا از خدا گله می‌كنيم، که با رضا همخوانی ندارد، خيلی از خودمان مأيوس نشويم، چون ما طفل راهیم و تا مقام اولیاء راه درازی در پیش داریم. ما طفل این راهیم و در این مسیر داریم تاتی‌تاتی می‌کنیم و سعی می‌کنیم راه رفتن را یاد بگیریم. لذا اگر بعضی وقت‌ها زمین هم خوردیم، خلاف انتظار و حادثهٔ غیر منتظره‌ای نیست. بچّه‌ای که راه رفتن بلد نیست و تازه می‌خواهد راه رفتن را یاد بگیرد، لازمهٔ راه‌رفتن یادگرفتنش، زمین خوردن هم هست. لذا اگر زمین خوردیم، زانوی غم به بغل نگیریم و مأیوس نشویم و نگوییم ما به درد این راه نمی‌خوریم و اهل این مسیر نیستیم، دیدی من اوقاتم از خدا تلخ شد! دیدی بعد از این همه وقت، از خدا گله کردم! بدانیم که مقام رضای مطلق مال چهارده معصوم صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین است؛ حتّی سایر انبیای الهی علیهم‌السّلام در تمامیّت این راه نبوده‌اند و گاهی نزد خدا گله کرده‌اند. 🎤 استاد مهدی طیّب، ۲۳ خرداد ۱۴۰۱

‍ 📕شراب طهور ( سلوک در صراط مستقیم عرفان): ✔️ اثری عمیق، لطیف و راهگشا برای مشتاقان جوار و طالبان دیدار حضرت دوست. شراب طهور با یک پیشگفتار آغاز می‌شود و حاوی شش فصل با عناوین کلیّات، در آستانه‌ى سلوک، بنیادهاى حیات و سلوک عرفانى، روحیّات عرفانى، پایه‌هاى اصلى سلوک و آداب سلوک است و با بهره جستن وافر از قرآن کریم و سخنان معصومین علیهم‌السّلام، به زبانی ساده و روشن، سالکان الی‌الله را با شیوه‌ای درست و نتیجه بخش راه سپردن در صراط مستقیم عرفان، که با زندگی انسان معاصر نیز کاملا سازگار است، آشنا می‌سازد. #تأليفات_استاد #شراب_طهور 📡 سایت اهل‌ولاء | تلگرام | اینستاگرام | ایتا | بله ╔═✿══🌹══✿═╗ 🔗 @ahlevela ╚═✿══🌹══✿═╝

‍ 🟥 پرسش: نفس انسان در مسیر نیل به یقین چه تحولاتی پیدا می‌كند؟ ✔️ پاسخ: بشر ابتدا در جهل و غفلت از خدا به‌سر مى‌برد و در زندگى خويش حضور و نقش خدا را احساس نمى‌كند و تنها به امور ظاهرى و محسوس توجّه دارد و صرفاً علل و عوامل ظاهرى را در جهان مؤثّر و كارگر مى‌پندارد. در اين بى‌خبرى و غفلت از خدا، نفس براى تأمين منافع و مطامع خودخواهانه و سودجويانه‌ى خويش، او را به خلق و خو و رفتار و اعمال ناپسند فرمان مى‌دهد. در اين حالت، شخص در مرتبه‌ى «امّارگى» نفس قرار دارد. چنانكه قرآن كريم مى‌فرمايد: اِنَّ النَّفسَ َلاَمّارَةٌ بِالسُّوءِ اِلّا ما رَحِمَ رَبّى: هر آينه نفس بسيار به بدى فرمان مى‌دهد، مگر كه پروردگارم رحم كند. در مرحله‌ى بعد شخص گاهى به حضور و تأثير مطلق پروردگار در زندگى خود و امور عالم توجّه پيدا مى‌كند و گاهى اسير غفلت و بى‌توجّهى مى‌شود، و آن‌گاه كه دوباره از غفلت رهايى يافت، از غفلتى كه گريبان‌گيرش شده بود، شرمنده و پشيمان مى‌شود و خود را سرزنش مى‌كند. در اين حالت شخص در مرحله‌ى «لوّامگى» نفس قرار دارد. قرآن كريم در اشاره به اين مرتبه مى‌فرمايد: لا اُقسِمُ بِالنَّفسِ اللَّوَّامَةِ : سوگند به نفس ملامت‌گر. با عبور از مرحله‌ى لوّامگى، شخص به حالى دست مى‌يابد كه مورد الهامات غيبى واقع مى‌شود و از راه باطن، درست و نادرست و شايسته و ناشايست به او معرّفى مى‌شود. نفس در اين مرحله «مُلهَمه» ناميده مى‌شود. قرآن كريم با نظر به اين مرتبه‌ى نفس می‌فرمايد: وَ نَفسٍ وَ ما سَوّيها فَاَلهَمَها فُجورَها وَ تَقويها: سوگند به نفس و آنچه او را متعادل ساخت و آلودگى و پرهيزكاريش را به او الهام كرد. پس از آن، شخص به مرتبه‌اى مى‌رسد كه توجّهش به حضور و تأثير مطلق بى‌شريك حضرت حق دائمى مى‌شود و از مبتلا شدن به غفلت، به‌طور كامل مصونيّت مى‌يابد. در اين حالت نفس به مقام اطمينان نايل و نفس «مطمئنّه» خوانده مى‌شود. صاحب نفس مطمئنّه در توحيد ثبات مى‌يابد و كارش يك طرفه مى‌شود و ديگر به غفلت و امّارگى، انيّت و انانيّت و مستقل و مؤثّر پنداشتن خود و ساير موجودات، در هستى، فعل و اثر، مبتلا نمى‌شود. از اين آيه‌ى شريفه‌ى قرآن كريم كه مى‌فرمايد : وَ اِذ قالَ اِبراهيمُ رَبِّ اَرِنى كَيفَ تُحيِى المَوتى، قالَ اَوَ لَم تُؤمِن، قالَ بلَى وَ لكِن لِيَطمَئِنَّ قَلبى: و هنگامى كه ابراهيم گفت: پروردگارا به من نشان بده چگونه مردگان را زنده مى‌كنى. خداوند فرمود: مگر به آن ايمان ندارى؟ ابراهيم گفت: بله، دارم؛ امّا براى اينكه به مقام اطمينان قلبى برسم؛ مى‌توان دريافت كه اطمينان مقامى بالاتر از ايمان است. زمينه‌ى راه يافتن به منزلگاه نخستين و بار يافتن به مقام عنداللّهى و رجوع به حضرت حق، با نيل به مقام اطمينان فراهم مى‌شود. قرآن كريم در اشاره به اين مرتبه‌ى نفس مى‌فرمايد : يا اَيَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَّةُ ارجِعى اِلى رَبِّكِ رَاضيَةً مَرضيَّةً؛ فَادخُلى فى عِبادى وَ ادخُلى جَنَّتى: اى نفس مطمئنّه و به ثبات و آرامش رسيده! به سوى پروردگارت در حالى باز گرد كه هم از او خرسندى و هم مورد رضايت او مى‌باشى؛ پس در جمع بندگان من وارد و به بهشت من داخل شو. ✍️ استاد مهدی طیّب، #شراب_طهور، ص ١٤٧- ١٤٨ 📕 #پرسش_و_پاسخ_هاي_شراب_طهور ١٤٧