‍ جلسۀ این هفته‌ی خانم‌های اهل ولاء در روز دوشنبه ۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ در مهدیۀ اهل ولاء با حضور استاد مهدی طیّب برگزار شد. استاد در آغاز جلسه در رابطه با طی‌شدن لیالی قدر و قرار‌داشتن در آستانه‌ی هفته‌ی پایانی ماه مبارک رمضان فرمودند: اميدواريم طاعات و عبادات، صيام و قيام، شب‌زنده‌داری‌ها و إحياءهای عزيزان، به‌شايستگي مورد قبول درگاه الهی قرار گرفته باشد. و فوق آن، اميدواريم خود عزيزان مقبول درگاه الهی واقع شده باشند. چون فوق قبولی عمل، قبولی عامِل است. يك وقت می‌گوييم عبادت مقبول، يك وقت می‌گوييم عابِد مقبول. اميدواريم به بركت اين ماه، حقّ متعال همه‌ی ما را به‌بندگی خویش قبول فرموده و پذیرفته باشد. ↩️ ماهی كه در آغاز و طليعه‌ی آن، بنابه نقل، پیامبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم بشارت دادند كه: إِنَّهُ قَدْ أَقبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ الله بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ: ماه خدا با بركت و رحمت و مغفرت به‌سمت شما روی آورده است. بنابراين روی‌آوردن ماه رمضان، هيچ نقصی ندارد. ماه مبارك رمضان، بی‌نقص و تمام است. سرشار از بركت و رحمت و مغفرت آمده است. حضرت در ادامه فرمودند: وَ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلىٰ ضِیٰافَةِ اللهِ: و اين ماه، ماهی است كه شما به ميهمانی خدا دعوت شده‌ايد. پس، از يك‌سو ماه مبارك رمضان سرشار از بركت و رحمت و مغفرت می‌آيد، امّا از سوی دیگر ما بايد پذيرای دعوت به ماه رمضان باشيم و به‌شایستگی، به اين ميهمانی وارد شويم. در اينكه اين ماه نقص ندارد، از حُسن و خوبی و لطف و عنايت سرشار است، ترديد نيست. امّا اينكه ما که به اين ميهمانی دعوت شديم، چگونه به این مهمانی رفتيم، جای تأمّل بسيار دارد. در دعای شب­های دهه‌ی پایانی ماه رمضان به خدای متعال عرض می‌کنيم كه خدايا! اين ماه مبارك رمضان، روزهايش رو به پايان و شب­هايش رو به انتهاست و تو می‌دانی ما اين ماه را چگونه طی كرديم. یعنی تو می‌دانی كه جواب خوبی را با بدی داديم؛ جواب لطف را با بی‌اعتنایی داديم؛ به تعبير دعای افتتاح در شب‌های ماه مبارک رمضان، جواب محبّت را با كينه‌ورزی داديم! پناه به خدا! وَ تَتَحَبَّبُ إِلَىَّ فَأَتَبَغَّضُ إِلَيْكَ. خدايا! شرمنده‌ايم. اين فرصت بزرگ را در اختيار ما قرار دادی و ما قدر نشناختيم. نه قاصريم، كه مقصّريم. خدايا! تو در لطف و خوبی سنگ‌تمام گذاشتی و ما در بدی سنگ‌تمام گذاشتيم! فَلَمْ أَرَ مَوْلىً كَرِيماً أَصْبَرَ عَلَى عَبْدٍ لَئِيمٍ مِنْكَ عَلَىَّ، يَا رَبِّ؛ إِنَّكَ تَدْعُونِى فَأُوَلِّى عَنْكَ: خدايا! هيچ مولای كريمی را صابرتر بر بنده‌ی پست و لئيمی، از تو نسبت‌به خودم نيافتم و نمی‌بینم. تو به من روی آوردی و من به تو پشت كردم؛ تو به من عشق ورزيدی و ابراز محبّت كردی و من با تو بدی و كينه‌ورزی كردم. خودت بهتر می‌دانی كه اين ماه را چگونه طی كردم! و این ماه رو به پايان است. اين فرصتی كه بنابه نقل، پيامبراكرم صلّی‌الله‌علیه‌و­آله‌وسلّم فرمودند: كسی كه در اين ماه، غُفران الهی شامل حالش نشود، شقی است، رو به پایان است. خداوندا! نپسند اين ماه را با شقاوت ترک كنیم! خودت جبران كن. تو جابر و جبران‌كننده‌ای. بدي­های ما را به خوبی خودت، كوتاهی‌های ما را با عنايات خودت جبران كن. اَللّٰهُمَّ أَدِّ عَنّٰا حَقَّ مٰا مَضىٰ مِنْ شَهْرِ رَمَضٰانَ: خدايا! ما حقّ اين ماه را تضييع كرديم! تو خودت جبران كن. تو خودت از طرف ما حقّ اين ماه را ادا كن. وَ اغْفِرْ لَنٰا تَقْصِيرَنٰا فِيهِ: ما كوتاهی نكرديم؛ بلکه مقصّريم! این تقصیر را بر ما ببخش. وَ تَسَلَّمْهُ مِنّٰا مَقْبُولاً: خدايا! خودت همين شكسته‌بسته‌های ما، اعمال سرشار از نقص و كاستی ما را قبول كن. وَ لٰا تُؤٰاخِذْنٰا بِإِسْرٰافِنٰا عَلىٰ أَنْفُسِنٰا: خدايا! ما به خودمان ظلم كرديم؛ بهترين فرصت­ها و نورانی‌ترين ايّام و لیالی را از دست داديم و تباه كرديم. به خودمان ستم كرديم. خدايا! ما را به این جرم مؤاخذه نكن. خودمان می‌دانيم؛ خودمان شرمنده‌ايم و سر شرمندگی به‌زير انداخته‌ايم. وَ اجْعَلْنٰا مِنَ الْمَرْحُومِينَ وَ لٰا تَجْعَلْنٰا مِنَ الْمَحْرُومِينَ: خدايا! ما را مورد رحمت خودت قرار ده. ما مستحق نيستيم؛ ما مقصّريم؛ امّا فضل تو عميم است و لطف تو بی‌منتهاست. إِلٰهِی جُودُكَ بَسَطَ أمَلِی: اين جود، فضل، لطف و عنايات توست كه به من جرأت و جسارت داده که با اين همه تقصير، باز هم چشم به لطف تو بدوزم و از تو بخواهم كه من را مورد رحمت قرار دهی. ادامه دارد…. #ماه_مبارك_رمضان @ahlevela

‍ (قسمت دوم و پاياني گزارش جلسه ٥ ارديبهشت ١٤٠١) اميدواريم همين سرشكستگی و اعترافِ به جرم، دستاويزی باشد برای اينكه خدا به بهانه‌ی آن، ما را در جمله‌ی رحمت‌شدگانِ اين ماه قرار دهد و به گونه‌ای نباشد كه اين ماه بر ما بگذرد و ما مورد رحمت الهی واقع نشده باشيم. همين اعتراف به جرم، بهانه‌ای است كه ما به در خانه‌ی خدا برويم و بگوييم گر چه ما مجرم هستيم، امّا با پای خودمان آمده‌ايم. ↩️ وقتی يك مجرم و جنايتكار با پای خودش نزد قاضی می‌آيد و خودش را تسليم می‌كند، قانون برايش تخفيف قائل می‌شود. به تعبیر دعای کمیل: وَ قَدْ أَتَيْتُكَ يا إِلٰهِی بَعْدَ تَقْصِيرِی وَ إِسْرٰافِی عَلىٰ نَفْسِی مُعْتَذِراً نٰادِماً مُنْكَسِراً مُسْتَقِيلاً مُسْتَغْفِراً مُنِيباً مُقِرّاً مُذْعِناً مُعْتَرِفاً، لٰا أَجِدُ مَفَرّاً مِمّٰا كٰانَ مِنِّی وَ لٰا مَفْزَعاً أَتَوَجَّهُ إِلَيْهِ فِی أَمْرِی، غَيْرَ قَبُوُلِكَ عُذْرِی وَ إِدْخٰالِكَ إِيّایَ فِی سَعَةٍ مِنْ رَحْمَتِكَ. اَللّٰهُمَّ فَاقْبَلْ عُذْرِی، وَ ارْحَمْ شِدَّةَ ضُرِّی وَ فُكَّنِی مِنْ شَدِّ وَثٰاقِی: ای خدای من! اینک به پیشگاهت آمدم؛ پس از کوتاهی در عبادت و زیاده‌روی در خواهش‌های نفس؛ عذرخواه، پشیمان، شکسته‌دل، جویای گذشت، طالب آمرزش، بازگشت‌کنان با حالت اقرار و اذعان و اعتراف به گناه، بی‌آنکه گریزگاهی از آنچه از من سرزده بیابم و پناهگاهی که به آن روی آورم، پیدا کنم؛ جز اینکه تو پذیرای عذرم باشی و مرا در رحمت فراگیرت بگنجانی. خدایا! پس عذرم را بپذیر و به بدحالیم رحم کن و از بند محکم گناهان و عادات و اعتیادهای زشت و ناپسند اخلاقی و رفتاری، رهایم ساز. ↩️ در خاتمه‌ی جلسه، استاد با این سخن جلسه را به پایان بردند که: امیدواریم از این باقیمانده‌ی ماه رمضان بهره‌ی بیشتری ببریم و خدای متعال توفیق دهد که لااقل بخشی از کاستی‌هایمان را در این روزهای پایانی جبران کنیم و بخش باقیمانده را هم خودش جبران فرماید و عبادات شکسته‌بسته‌ی ما را به فضل و لطف خودش قبول فرماید. در روز عید فطر، مؤمنی که ماه رمضان را پشت سر گذارده، در حال عزیمت به‌سمت مصلاّی نماز عید، به خداوند عرضه می‌دارد: اَللّٰهُمَّ ... لَمْ أَفِدْ إِلَیْکَ الْیَوْمَ بِعَمَلٍ صٰالِحٍ أَثِقُ بِهِ وَ لٰا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ أَمَّلْتُهُ؛ وَلٰکِنْ أَتَیْتُکَ خٰاضِعاً مُقِرَّاً بِذُنُوبِی وَ إِسٰاءَتِی إِلیٰ نَفْسِی. فَیٰا عَظِیمُ! یٰا عَظِیمُ! یٰا عَظِیمُ! إِغْفِرْ لِیَ الْعَظِیمَ مِنْ ذُنُوبِی فَإِنَّهَ لٰا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلّٰا أَنْتَ. یٰا لٰا إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ! یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ!: خدایا ... من امروز با عمل صالحی که به آن اعتماد و اتّکا کرده باشم، به درگاهت نیامده‌ام و به مخلوقی که به او امید بسته باشم، روی نیاورده‌ام؛ بلکه در حالی که به گناهانم و بدی‌کردنم به خودم، اقرار دارم، خاضعانه به نزد تو آمده‌ام. پس ای خدای بزرگ! ای خدای بزرگ! ای خدای بزرگ! گناهان بزرگ من را ببخش که هیچ‌کس جز تو گناهان را نمی‌بخشد، ای خدایی که جز تو معبودی نیست! ای مهربان‌ترین مهربانان! یعنی خدایا من به عملم دل نبسته‌ام. عمل قابل عرضه‌ای ندارم. تنها به فضل و بزرگواری و کرامت و رحمت تو دل بسته و چشم امید دوخته‌ام. امیدواریم این فضل و مغفرت شامل حال همه‌ی ما بشود.  #جلسات_هفتگي_اهل_ولاء #ماه_مبارك_رمضان 🆔 @ahlevela 🆔 instagram.com/ahlevela 🆔 aparat.com/ahle_vela 🌐 www.ahlevela.com

‍ 🔹💠 دعای امام سجاد علیه السلام در شب بیست و هفتم - قسمت اول دعایی کوتاه ولی بسیار عمیق از امام سجاد (ع) روایت شده است که حضرت در شب بیست‌و‌هفتم از ابتدای شب تا به صبح، بارها تکرار می کردند. این دعا سه جمله است؛ امّا دریایی از معارف در آن وجود دارد. 💫 اَللَّـٰـهُمَّ ارْزُقنِی التََّجافِیَ عَن دارِ الْغُرُورِ ؛ وَ اْلاِنابَةَ اِلىٰ دارِ الْخُلُودِ؛ وَ الاِسْتِعدادَ لِلمَوتِ قَبلَ حُلُولِ الْفَوتِ شرحی بر فراز اول دعا: 1⃣ اَللَّـٰـهُمَّ ارْزُقنِی التََّجافِیَ عَن دارِ الْغُرُورِ 🔹 خدایا به من روزی کن از این دار غرور پهلو خالی کنم. حمّالی این خانه ی دروغین را نکنم و تن زیر بار این خانه ی پلید ندهم. 🔹دنیا دارالغرور و سرای فریب است. انسان را گول می زند. نیست؛ امّا خود را هست نشان می دهد. به سراب می ماند که از دور آب می نماید؛ امّا درحقیقت هیچ نیست؛ سایه و توهّم است. 💫 قرآن کریم فرمود: كَسَرابٍ‏ بِقيعَةٍ يَحسَبُهُ‏ الظَّمآنُ‏ ماءً ؛ (39 سوره ی نور) ↩️مثل سرابی در یک دشت گسترده ی تفتیده که تشنه کام از دور آن را آب می پندارد؛ امّا وقتی بعد از تقلاّهای بسیار به آن می رسد، لَم يَجِدهُ شَيئاً، می بیند هیچ‌چیز نیست. دنیا از دور نمود و جلوه ای دارد؛ امّا حقیقتش نیستِ صرف است. انسان تا غافل است و از دور به سراب نگاه می کند، هیچ تفاوتی با آب نمی‌بیند و به یقین مطمئن می‌شود آب است. تا وقتی انسان در خواب رؤیا می‌بیند، ذرّه ای تردید ندارد که آنچه می بیند، عین واقعیّت است. وقتی آن فرد به سراب نزدیک شد و آن به‌خواب‌رفته بیدار شد، هیچ اثری از آنچه می دید باقی نمی‌ماند. ↩️امام سجّاد از خدای متعال می خواهد و ما هم به اقتدای امام سجّاد از خدا بخواهیم به ما توفیق دهد دیگر پهلو زیر بار دنیا ندهیم. دیگر بس است! هرچه حمّالی دنیا را کردیم؛ هرچه دنبال دنیا و جلوه های دنیا دویدیم؛ از پول و ثروت، نام و شهرت، پست و مقام، لذّت و شهوت، منیّت های خودمان، بس است! دیگر دنبال دنیا نرویم . ادامه دارد.... 🎤 در محضر استاد مهدی طیب- جلسه 27 مهر 85 🆔 instagram.com/ahlevela 🆔 aparat.com/ahle_vela 🌐 www.ahlevela.com #ماه_مبارك_رمضان #شب_بیست_و_هفتم #موت_و_فنا

‍ 🔹💠🔹 دعای امام سجاد علیه السلام در شب بیست و هفتم - (قسمت دوم) اللَّهُمَّ ارزُقني التَّجافي عَن دارِ الغُرورِ وَالإنابَةَ إلى دارِ الخُلودِ وَالاستِعدادِ لِلمَوتِ قَبلَ حُلولِ الفَوتِ 2⃣ وَ اْلاِنابَةَ اِلىٰ دارِ الْخُلُودِ؛ 🔹 خدایا به ما روزی کن که به خانه ی جاودانگی و حقیقت ماندگار هستی روی آوریم؛ به آن هست پایدار، آنجا که بویی از نیستی در آن نیست؛ دار القرار و دار البقاء است. 🔹خدایا چنان کن که رویکردمان به سمت آخرت و حقایق ماندگار عالم باشد و این جلوه های فریبنده ما را بی‌راه نکند. حقایق گرانبها و گوهرهای ارزشمند عالم هستی هدف ما شود. 🔹 آن عرصه ای که خدای متعال در آن تجلّی تام می کند، عرصه ی قیامت، جهت‌گیری و آرمان ما باشد. به باطن راه پیدا کنیم؛ به باطنی که حقیقت است؛ نه این ظاهری که فریبنده و دروغین است. به هرچه ماندگار است روی آوریم و از هرچه گذراست، بگذریم. ⭕️ لفظ گذرا هم با ارفاق و تسامح است. دنیا نیست؛ نه اینکه هست و روزی می‌گذرد و از بین می رود. كُلُّ‏ مَن‏ عَلَيها فانٍ‏ ؛ نفرمود فانی خواهد شد؛ هم‌اکنون فانی است. 🔹هم موت و هم فنا اکنون وجود دارد. همین الآن در موتیم، امّا حواسمان پرت است؛ خوابیم و نمی بینیم. 🔹 خداوند به پیامبرش فرمود: اِنَّكَ‏ مَيِّتٌ‏ وَ اِنَّهُم‏ مَيِّتُونَ‏ ؛ نفرمود در آینده خواهی مرد؛ بلکه اکنون مرده‌ای؛ دیگران هم مرده‌اند؛ ولی #موت را در وجود خود پیدا نکردند. به‌همین ترتیب كُلُّ‏ مَن عَلَيها فانٍ، یعنی همه‌چیز در این عالم، همین الآن فانی است و هستی ندارد. این جنبه های ناپایدار فقط نمود و جلوه ای دارند؛ وجودی ندارند. 🔹خدایا به ما روزی کن، فریب این جلوه ها را نخوریم و به آن هست پایدار و جاودان رو کنیم؛ به آنچه واقعاً هست؛ وَ يَبقىٰ‏ وَجهُ‏ رَبِّكَ‏ ذُو الْجَلالِ‏ وَ اْلاِكرامِ‏ ؛ تنها وجه پروردگارت که دارای جلال و اکرام است، باقی است. 🔹آن هستی که نیست به آن راه ندارد. دنیا، نیستی است که اصلاً هست به آن راه ندارد. و راه بین دنیا و آخرت، برزخ، آمیزه ای از هست و نیست است. #دنیا، نیستِ صرف و #آخرت، هستِ صرف است. 🔹 خدایا به ما توفیق ده هدفمان را، آن هستِ صرف و پایدار، آن هستِ جاودان و باقی قرار دهیم؛ نه این جلوه ی فانی و هیچ محض. 🎤 در محضر استاد مهدی طیب- جلسه ٢٧ مهر ٨٥ 🆔 @ahlevela 🆔 instagram.com/ahlevela 🆔 aparat.com/ahle_vela 🌐 www.ahlevela.com #ماه_مبارك_رمضان #شب_بیست_و_هفتم #موت_و_فنا

‍ 🔹💠🔹 دعای امام سجاد علیه السلام در شب بیست و هفتم - قسمت پایانی 3⃣ وَ الاِسْتِعدادَ لِلمَوتِ قَبلَ حُلُولِ الْفَوتِ: 🔹 خدایا به ما روزی کن پیش از آنکه فوت ما فرا رسد، آمادگی موت پیدا کنیم. #موت غیر فوت است. موت، قطع تعلّق از دنیا و دامن برچیدن از دنیاست. امّا فوت، همان مرگی است که دست و پاهای شخص را رو به قبله دراز می‌کند و جنازه‌اش را دفن می‌کنند. موت قطع دلبستگی از دنیا و خیره نبودن بر این جلوه‌ی ناپایدار است. نگاه برداشتن از دنیا و دل شستن از محبّت دنیاست. 🔹خدایا استعداد موت را روزیِ ما کن؛ مثل غافلان، موتمان هنگام فوت فرا نرسد. غافلان به موت اضطراری نائل می‌شوند؛ یعنی تا زنده‌اند، دل از این معشوقه‌ی طنّاز دنیا نمی‌کَنند. این معشوقه‌ی پیر فرتوت، با مشّاطه‌گری و آرایش سحرآمیز، چهره‌ی زشت و کریه خود را آراسته و به صورت یک نوعروس جوان دلربا درآورده است؛ والاّ باطن دنیا، بسیار زشت و پلید است. 🔹اکثریّت مردم که همین جلوه‌ی ظاهری را می‌بینند، گول آرایش و تزیین دنیا را می‌خورند و تا زنده‌اند، دل از محبّت دنیا نمی‌شویند؛ تا اینکه بالاخره حضرت عزرائیل برسد و آنان را به‌زور از آغوش این معشوقه بیرون کشد و به موت اضطراری نائل شوند. این متعلّق به اکثریّت خلق است که غافلند. امّا اقلّیّتی که به زشتی این عجوزه و عفریته و دیو وحشتناک، پی بردند و دانستند زیبایی و جذّابیت او حقیقتی ندارد، با اختیار از آغوش او بیرون ‌آمدند. 🔹 آنان به پست و مقام، نام و شهرت، لذّت و شهوت و تمام این چیزهای خیالی دل نمی‌بازند؛ درمی‌یابند که دنیا نیست و با سحر، خود را هست جلوه می‌دهد؛ پس در حالی که زنده هستند، دل از محبّت دنیا می‌شویند و به موت نائل می‌شوند. 💫 تعلّق حجاب است و بی‌حاصلی چو پیوندها بگسلی واصلی 🔹پیغمبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلّم فرمودند: مُوتُوا قَبلَ اَن تَمُوتُوا: قبل از آنکه به اضطرار و اجبار، شما را به موت نائل کنند، با اختیار از موت استقبال کنید؛ و استعداد موت در خود ایجاد کنید. یعنی دلبستگی و چسبندگی به دنیا از بین برود؛ نه اینکه بمیریم. ⁉️ چرا مرگ و جداشدن از دنیا سخت و دردناک است؟ چون به دنیا چسبیده‌ایم، کنده‌شدنمان دردناک و وحشتناک می‌شود. گفتیم مثل چسب زخمی که به قسمتی از پوست بدن که مو دارد، چسبیده است. وقتی می‌خواهند این چسب را بکنند، با هر تکان، چندین مو از ریشه کنده می‌شود. انسانی که ذرّه‌ذرّه و سلّول‌سلّول وجودش به دنیا چسبیده، وقتی می‌خواهند همه‌ی وجودش را از دنیا بکنند، چه درد وحشتناکی دارد! سختی جان‌دادن به‌دلیل دلبستگی به دنیا و محبّت دنیاست. 🎤 در محضر استاد مهدی طیّب - جلسه‌ی ٢٧ مهر ٨٥ @ahlevela #ماه_مبارك_رمضان #شب_بیست_و_هفتم #موت_و_فنا

💫 وداع با آخرین جمعه‌ی ماه مبارک رمضان ‏ جابربن‌عبدالله‌انصارى نقل مى‌كند:۱ دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فِي آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَلَمَّا أَبْصَرَنِي [بَصُرَ بِي‏] قَالَ لِي يَا جَابِرُ هَذَا آخِرُ جُمُعَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَوَدِّعْهُ وَ قُلْ: در آخرين جمعه‌ى ماه رمضان به خدمت رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم رسيدم. وقتى چشم مباركش به من افتاد، فرمود: اى جابر! اين آخرين جمعه‌ى ماه رمضان است؛ پس با آن وداع كن و بگو: ✨ اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِيَامِنَا إِيَّاهُ فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِي مَرْحُوماً وَ لَا تَجْعَلْنِي مَحْرُوما: ً خداوندا! اين ماه رمضان را آخرين ماه روزه‌دارى ما قرار مده و اگر قرار دادى، ما را مشمول رحمت خود قرار ده؛ نه نوميد و محروم از آن. فَإِنَّهُ مَنْ قَالَ ذَلِكَ ظَفِرَ بِإِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ إِمَّا بِبُلُوغِ شَهْرِ رَمَضَانَ مِنْ قَابِلٍ وَ إِمَّا بِغُفْرَانِ اللَّهِ وَ رَحْمَتِه‏: ↩️ زيرا هركس اين دعا را بخواند، به يكى از دو نيكى دست مى‌يابد؛ يا ماه رمضان سال آينده را درك مى‌كند و يا به آمرزش و رحمت الهى مى‌رسد. @ahlevela 📘 ۱. سیّد‌بن‌طاووس، اقبال‌الاعمال( ط- القديمة)، ص ۲۴۳. #ماه_مبارك_رمضان #حدیث