🔻 مبانی اخلاقی و موتور محرک اقتصاد سرمایه‌داری: حرص، طمع، سودجویی، خودخواهی، جنگ‌طلبی و ... 📚 «کندوی غرغرو» و «داستان زنبورها» | برنارد مندیول | قرن ۱۸ میلادی: ▪️فرض کنیم سودجویی، خودخواهی، نادرستی و جنگ‌طلبی به پایان برسد. مردم فقط به اندازه سیرشدن غذا بخورند و فقط لباس‌هایی را بپوشند که آن‌ها را از سرما حفظ کند و هیچ تجملی در آن نباشد. فرض کنید که این مردم یکدیگر را فریب ندهند، به همدیگر آزاری نرسانند، بدهی‌های خود را سر وقت بپردازند و از وسایل تجملی و زینتی استفاده نکنند. در چنین وضعی وکیل‌‌ها و قاضی‌ها از گرسنگی خواهد مرد. هیچ‌کس به دوردست سفر نخواهد کرد، هیچ سرزمین تازه‌ای کشف نخواهد شد، هیچ معدن طلا و نقره‌ای کاوش نمی‌شود. هیچ اختراعی صورت نمی‌گیرد و هیچ کالای تفریحی و زینتی تولید نمی‌شود. ▪️کسانی که سودجویی، فریب‌کاری، حرص، خودخواهی و جنگ‌طلبی را زشت می‌شمارند آدم‌های غرغرویی هستند که می‌خواهند جلوی پیشرفت جامعه را بگیرند. ▪️تنها با حرص‌زدن بیشتر، ثروت‌های هنگفت بوجود می‌آیند و در سایهء همین ثروت فراوان آثار هنری برجسته خلق می‌شوند. ▪️عشق به تجمل یا دلبستگی به هر چیزی که بیشتر از نیاز روزانهء ماست، پایهء تمدن و صنعت اروپاست. ✍ پی‌نوشت: اندیشه‌های اقتصادی غربی چیزی جدا و منفک از تمدن و فرهنگ غربی نیست و مبانی فکری آن بر آنچه شرح گوشه‌ای از آن رفت، استوار است. لذا ساده‌لوحانه است که با فرهنگ و سیاست غربی به مبارزه برخیزیم، اما راهکارهای اقتصادیِ برآمده از همان فرهنگ و تمدن را به نام «علم» پذیرفته و در تراز شخصی و حکومتی سرلوحه عمل قرار دهیم و موفقیت یا عدم موفقیت اقتصادی کشور خویش را با شاخص‌های طراحی شده در بستر این تمدن بسنجیم. #اقتصاد_علم‌نما #فریب_بزرگ #بحران_شاخص #GDP 💠 احمد نبویان 🔗@ahmad_nabavian