🗓 چهارشنبه 3 اردیبهشت ماه 1404 🔷 جلسه: 53 🔶 موضوع: خارج اصول،آیةالله احمدی فقیه(دامت برکاته) #خارج‌اصول

🗓 سه شنبه 16 اردیبهشت ماه 1404 🔷 جلسه: 54 🔶 موضوع: خارج اصول،آیةالله احمدی فقیه(دامت برکاته) #خارج‌اصول

🗓 شنبه 20 اردیبهشت ماه 1404 🔷 جلسه: 55 🔶 موضوع: خارج اصول،آیةالله احمدی فقیه(دامت برکاته) #خارج‌اصول

🗓 یکشنبه 5 خردادماه 1404 🔷 جلسه: 56 🔶 موضوع: خارج اصول،آیةالله احمدی فقیه(دامت برکاته) #خارج‌اصول

🗓 دوشنبه 7 خردادماه 1404 🔷 جلسه: 57 🔶 موضوع: خارج اصول،آیةالله احمدی فقیه(دامت برکاته) 🔖خلاصه این بحث به مفهوم استقراء در فقه و اصول فقه اسلامی می‌پردازد، به‌ویژه اینکه آیا استقراء، که به نوعی جمع‌آوری و بررسی موارد جزئی برای رسیدن به یک حکم کلی است، می‌تواند به عنوان یک دلیل معتبر شرعی مورد استناد قرار گیرد. در حالی که برخی فقها و علما استقراء را به عنوان یک مرجّح (ترجیح‌دهنده) در جایی که دلیل قطعی وجود ندارد قبول دارند، عده‌ای دیگر مانند محقق حلی حجیت استقراء را در احکام نمی‌پذیرند و معتقدند که تفاوت‌های ذاتی میان مصادیق اجازه استنتاج یک حکم کلی قطعی را نمی‌دهد. این بحث به مقایسه‌ی استقراء با قیاس و همچنین ارتباط آن با علوم جدید آماری و مصلحت‌اندیشی نیز کشیده می‌شود. #خارج‌اصول

🗓 شنبه 10 خردادماه 1404 🔷 جلسه: 58 🔶 موضوع: خارج اصول،آیةالله احمدی فقیه(دامت برکاته) 🔖خلاصه این گفتار درباره مفهوم استقراء در اصول فقه بحث می‌کند و به طور خاص به دیدگاه مرحوم محقق در این زمینه می‌پردازد. سخنران توضیح می‌دهد که استقراء به دو نوع کامل و ناقص تقسیم می‌شود و در حالی که استقراء کامل معتبر است، استقراء ناقص به تنهایی اعتبار ندارد. با این حال، در مواردی مانند یافتن حقیقت مشترک بین الفاظ در لغت یا اثبات حقیقت عرفیه، محقق استقراء را پذیرفته و به آن استناد کرده است، حتی اگر این استقراء ناقص باشد؛ این نشان می‌دهد که در برخی شرایط، به‌ویژه وقتی راه دیگری برای رسیدن به نتیجه نیست، استقراء، هرچند ناقص، حجیت عملی پیدا می‌کند. همچنین، محقق در نفی قیاس نیز به استقراء استناد کرده است که این موضوع تناقضی ظاهری با رد کلی حجیت استقراء توسط ایشان ایجاد می‌کند. #خارج‌اصول

🗓 یکشنبه 11 خردادماه 1404 🔷 جلسه: 59 🔶 موضوع: خارج اصول،آیةالله احمدی فقیه(دامت برکاته) 🔖خلاصه متن به بررسی و مقایسه مفاهیم مهم در علم اصول فقه، به‌ویژه استقراء و قیاس، و ارتباط آن‌ها با مفهوم تنقیح مناط می‌پردازد. نویسنده به دنبال یافتن پایگاهی علمی برای استقراء در اصول فقه است و آن را به توزیع نرمال در علوم امروزی شبیه می‌داند. همچنین، به بحث تعارض اخبار و استفاده از قیاس به عنوان مرجح در برخی موارد، حتی با وجود مخالفت با آن در اصول فقه، اشاره شده است. هدف کلی، تثبیت جایگاه این مفاهیم و پیوند دادن روش‌های سنتی با رویکردهای علمی جدید است. #خارج‌اصول

🗓 دوشنبه 12 خردادماه 1404 🔷 جلسه: 60 🔶 موضوع: خارج اصول،آیةالله احمدی فقیه(دامت برکاته) 🔖خلاصه این بخش از سخنرانی به موضوعی ظریف در علم اصول فقه می‌پردازد و برائت اصلیه را در مواجهه با تکالیف نامشخص تبیین می‌کند. هسته اصلی بحث این است که تکلیف شرعی نیازمند دلالت و نشانه است؛ به این معنا که برای اینکه فردی مکلف به انجام کاری شود، باید راه علمی یا علامتی برای شناخت آن تکلیف وجود داشته باشد. در غیر این صورت، این تکلیف به ما لا یطاق (تکلیفی که طاقت انجام آن نیست) یا تکلیف به محال محسوب می‌شود که شارع مقدس چنین تکلیفی را قرار نمی‌دهد. بنابراین، هنگامی که دلیلی بر وجود تکلیف شرعی یافت نمی‌شود، اصل برائت ذمه جاری می‌شود، و گوینده معتقد است که این اصل بر سایر ادله حاکم است و قوی‌تر از آن‌هاست، به طوری که حتی بحث احتیاط نیز در این موارد مطرح نمی‌شود #خارج‌اصول

🗓 سه شنبه 13 خردادماه 1404 🔷 جلسه: 61 🔶 موضوع: خارج اصول،آیةالله احمدی فقیه(دامت برکاته) 🔖خلاصه این گفتگو به بررسی مفهوم استصحاب در فقه و اصول می‌پردازد و دیدگاه محققان در خصوص جایگاه آن را مطرح می‌کند. بحث اصلی بر این است که آیا استصحاب اصلی مستقل است یا شاخه‌ای از اصل برائت، با تأکید بر اینکه اصل اولیه فارغ بودن ذمه از تکالیف است مگر دلیلی معین شود. همچنین، به تقسیم‌بندی‌های مختلف استصحاب و اینکه در برخی موارد حکم عقل یا مصلحت و مفسده می‌تواند جایگزین استصحاب باشد، اشاره می‌شود. در نهایت، بحث به این سمت می‌رود که بسیاری از موارد به اصول عقلی برمی‌گردد و استصحاب صرفاً کشف‌کننده این اصول است #خارج‌اصول