eitaa logo
امیرحسین محمودی
75 دنبال‌کننده
563 عکس
135 ویدیو
23 فایل
بسم‌الله الرحمن الرحیم وسـلام‌ بَـر آن‌ غـٰایبِ‌ از همِه حـٰاضرتـر... +طلبه حوزه علمیه قم با منت پذيراى پيشنهاد و انتقادها هستم: @mahmoudi79
مشاهده در ایتا
دانلود
خلاصه یکی از مهم‌ترین تجربه‌های طلبگی: برنامه‌ریزی، تشخیص هدف، رفیق همراه، مباحثه و درس اخلاق یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های رشد و تقویت نقاط قوت، برنامه‌ریزی و کنترل زمان و چینش مناسب برای رسیدن به هدف موردنظر بیان میشه. اما دلیل اینکه بعضی‌ها وقتی برنامه‌ریزی میکنن هم، وسط راه برنامه رو رها میکنن، عدم نظارت و ارزیابی و همراهِ خوبه. همراه خوب، به‌عنوان یک یادآورنده و پایشگر سعی در متوقف‌نشدن کار دارد و همچنین خود را به‌عنوان یک رقیب در عمل نشان می‌دهد و باعث سرعت گرفتن کار هم می‌شود و این سرعت گرفتن، همان معنای (وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ) است. همان مقوله‌ای که حوزه‌های علمیه و بزرگان، از علمای سلف تا امروزه، بسیار بر روی آن تأکید می‌کنند. یعنی همراه و رفیق خوب و هم بحثی. هم بحثی خوب، کسی است که رفیق و همراه خوبی باشد و نه‌تنها در امور درسی و علمی باعث رشد تو شود، بلکه در امور تربیتی و اخلاقی-تهذیبی هم دستگیر و مشوّق تو باشد. اکثراً ما خیلی چیزها را می‌دانیم اما تکرار و تذکره باعث جلوگیری از عقب‌افتادگی می‌شود. یکی از مهم‌ترین آموزه‌های قرآنی، اصل تذکر است؛ همان‌طور که حتی خود قرآن هم «تذکره» نام‌گرفته است (إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ) و همچنین همان‌طور که حتی تنها وظیفه پیامبر مکرم اسلام هم تذکر، بیان شده (فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ). اصل فلسفه درس‌های اخلاق مرسوم حوزه هم، همین تذکر و تذکره و یادآوری است. قرار نیست در هر جلسه درس اخلاق، صدها نکته جدید و بدیع و ذکر و ختومات مجرب بیاموزیم و آرام‌آرام به یک مرتاض تبدیل شویم، بلکه در این درس‌ها شرکت می‌کنیم تا تذکره‌ای شود برای کندنشدن در مسیر و مطمئن شدن به مسیر صحیح ان‌شاءالله. در آخر، آنچه قطعی و مسلّم است، این است که باید رفیق و دوست واقعی و هم دغدغه پیدا کنی و در مسیر با رقابت‌هایی که ایجاد می‌کنی، در رسیدن به اهداف سرعت مناسب‌تری داشته باشی. امیرحسین محمودیhttps://eitaa.com/ahmahmoudi
اى مردم! انسان، هر چند ثروتمند باشد، از اقوام و بستگان خود، بى نياز نيست که از وى، با دست و زبان دفاع کنند. آنها در واقع، بزرگ ترين گروهى هستند که از او پشتيبانى مى کنند و پريشانى و مشکلات را از ميان مى برند و به هنگام بروز حوادثِ سخت، نسبت به او، از همه، مهربان ترند. آگاه باشيد! هيچ يک از شما، نبايد از بستگانِ نيازمند خود، رويگردان شود و از آنان، چيزى را دريغ دارد؛ که نگه داشتنش مايه فزونى نيست و از بين رفتنش، کمبودى براى او نمى آورد. آن کس که دستِ دهنده خويش را از بستگانش بازدارد، تنها يک دست را از آنها بازداشته، و در مقابل، آنان، دست هاى بسيارى را از کمک کردن به او، باز مى دارند. و آن کس که نسبت به بستگانش، متواضع و نرمخو و پرمحبّت باشد، دوستى آنان را، براى خود، هميشگى خواهد ساخت. خطبه ۲۳ https://eitaa.com/ahmahmoudi