🔴 چرا نظام روحانی را تحمل می‌کند؟ ✍ #دانشطلب 🔸 ‏سه سالِ پیاپی در دی ۹۶، تابستان ۹۷ و آبان ۹۸ شورش داشتیم و بخشی از مردم به خیابان ریختند. در دو سال باقیمانده هم کرونا به دادشان رسید والا شورش‌ها سالی چند بار می‌شد. حالا روحانی شورشِ شهریور را فرصت مناسبی دیده تا خودش را طرفدار مردم و جمهوریت و در برابرِ نظام و دولتِ فعلی نشان بدهد. 🔹 ‏اشرار که از خیابان عقب رفتند به بهانه دیدار با استانداران سابق سخنرانی کرد تا باز نمکِ سیاسی روی زخم‌های فرهنگی و اجتماعی بپاشد: «نباید جاذبه صندوق رأی را از بین ببریم، شما اگر مردم را از صندوق مأیوس کردید یعنی راندید به خیابان، صندوق رأی اگر جاذبه داشته باشد همه می‌آیند پای صندوق، نه خیابان». 🔸 حکمرانیِ آشوب‌برانگیزشان که از زمان هاشمی فقیرترین و بیچاره‌ترین مردم را عاصی کرده و به خیابان ریخته به کنار، آنقدر رو دارند که شورش خودشان در ۸۸ علیه جمهوریت و مردم را نادیده می‌گیرند. درست همان جایی که صندوق رأی به حداکثرِ جاذبه رسید به خاطر نپذیرفتنِ شکست فاجعه‌ای ساختند که لحظه افول نظام شد. 🔹 اگر نظام اجازه می‌داد مثلا احمدی‌‌نژاد به انتخابات وارد شود آیا روحانی امروز می‌توانست درباره جاذبه و صندوق رأی حرف بزند؟ او که خودش محصول انتخاباتی محدود شده بود و بار دوم در یک رقابت سه به سه (دو نفر اصلی، دو نفر بدل، دو نفر حامی) برنده شده امروز می‌توانست پشتِ سر اشرار به نظام زبان‌درازی کند؟ 🔸 نظام خیلی بر تبیین تأکید دارد اما وقتی روحانی را تأیید صلاحیت می‌کنند و بعد از آنهمه بلا و مصیبت اجازه استیضاح و برکناری نمی‌دهند و بعد از کنار رفتن باز در سطوح بالا دیده می‌شود و آنقدر امنیت دارد که روی شورش علیه نظام، روحانیت و دین هم موج‌سواری می‌کند چه می‌شود گفت؟ تبیین چه فایده‌ای دارد؟ @ahmdinzhadihaianghlabi

🔴 مسئله اصلی بقای ایران است ✍ #دانشطلب 🔸 وقتی ژنرال آلنبی فلسطین و پس از آن دمشق را فتح کرد به قبر صلاح‌الدین لگد زد و گفت: جنگ‌های صلیبی حالا تمام شد. این در قرن بیستم رخ داد نه در قرون وسطی. آن زمان وقتی جایی را تصرف می‌کردند دژهایی می‌ساختند تا تکیه‌گاه‌شان برای حملات بعدی باشد، کشتار می‌کردند و جمعیت بومی را کوچ می‌دادند تا جا برای سربازان و مهاجران باز شود. انگلیس هم بعد از اشغال شامات همین کار را کرد. قلعه صهیون در لبه برخورد تمدن‌ها بالا آمد تا سرزمین‌های اسلامی را زخم‌خورده و عقب‌مانده نگه دارد. 🔹 نظرسنجی تازه نشان می‌دهد ۷۴ درصد از فرانسوی‌ها نگاه مثبتی به ناپلئون دارند، جنگ‌افروزی که می‌خواست فرانسه را به قدرت اول جهان تبدیل کند و اشغالگری که رویای استعمار در کشورهای اسلامی را داشت. همین فرانسه که با ایدئولوژی سکولار و ضددین (لائیک) شناخته شده در منطقه ما چهره مسیحی به خود می‌گیرد. همانطور که انگلیس فلسطین را جدا کرد تا یهودی‌ها در آن دولت بسازند فرانسه هم از بخش پنجم از متصرفات عربی‌اش کشوری تازه (لبنان) درآورد تا مسیحی‌ها در آن قدرت اول باشند. 🔸 سخن گفتن از کشورسازی در جنوب خلیج‌ فارس ملال‌آور شده، حتی اگر به گستردگی مرزهای عراق و ترکیه نگاه کنیم طراحی عامدانه می‌بینیم تا مانعِ برآمدن یک قدرت منطقه‌ای شود. عراقِ عرب به شکل تاریخی به بین‌النهرین اطلاق می‌شد اما انگلیس با اضافه کردن بخش شمالی یعنی سرزمینِ کردها که اصالتا ایرانی هستند کشور فعلی را برآورد و استخوان بُرنده‌ای لای زخم نگه داشت. یک سوم از خاک ترکیه نیز روی سرزمین‌های همین قوم ایرانی که هیچ قرابتِ زبانی با ترک‌ها و عرب‌ها ندارند کشیده شده‌. 🔹 به شرق اگر نگاه کنیم داستانِ مشابهی می‌بینیم. افغانستان یک تجاوز قومی است که استعمار به رسمیت شناختش. از نام یک قوم (افغان یعنی پشتون) کشوری درآمد تا حائل بین هند، چین، روسیه و ایران باشد. فارسی در آن عقب رانده شد تا قرابتش با گذشته را از دست بدهد. خشکاندن ریشه فارسی در هند نیز داستان کهنه‌ای است و نیازی به تکرار ندارد. الحاق بلوچستان به کشوری با قدرت مرکزی ارتش که هیچ وقت از دایره اتحاد با انگلیس خارج نشده، کاملا شبیه به ترکیه، نیز به حد کافی گویا و روشنگر هست. 🔸 هر چقدر نگاه‌مان خُرد باشد و بر صهیونیسم تمرکز کنیم یا رویکردهای فرهنگی‌-‌رسانه‌ای را جدی بگیریم (به این امید که افکار عمومی در غرب، غده سرطانی را مهار کند) خطِ تمدنی و تاریخی را بیشتر از دست خواهیم داد. اسرائیل مهم‌ترین آسیبِ ناشی از دخالت غربی‌ها در سرزمین‌های اسلامی بوده و بیشترین حساسیت را ساخته اما فقط در کنارِ سایر قطعه‌ها چهره اصلی از غبار و ابهام بیرون می‌آید. در واقع ما با اسرائیل طرف نیستیم، این غرب است که در تمامیتش نمی‌خواهد هیچ قدرتی در سرزمین میانه پا بگیرد. 🔹 غرب اول نگران اسلام است بعد ایران و ما نمی‌توانیم خودمان را از شرایطی که در آن قرار گرفته‌ایم استثنا کنیم. انتخاب با ما نیست! بودنِ ما عامل نگرانی برای غرب است و فقط دو انتخاب پیش رویمان بوده: وابسته‌‌ای حقیر و کاملا پیرو، یا کشوری که نامش دائما با آنچه آنها نمی‌خواهند در صدرِ خبرها باشد. با انقلاب اسلامی از اولی گذشته‌ایم و دیگر با احتمالی نزدیک به صفر مواجهیم که پس از بی‌ثباتی، ایران در اندازه‌های فعلی را تحمل کنند. همه نشانه‌ها حاکی از ویران‌سازی و تجزیه تا سر حد امکان است. 📣تشکل حوزوی سُعداء قم 🆔 https://eitaa.com/joinchat/603652132Ce46bba8e6a

🔴 مسئله اصلی بقای ایران است ✍ #دانشطلب 🔸 وقتی ژنرال آلنبی فلسطین و پس از آن دمشق را فتح کرد به قبر صلاح‌الدین لگد زد و گفت: جنگ‌های صلیبی حالا تمام شد. این در قرن بیستم رخ داد نه در قرون وسطی. آن زمان وقتی جایی را تصرف می‌کردند دژهایی می‌ساختند تا تکیه‌گاه‌شان برای حملات بعدی باشد، کشتار می‌کردند و جمعیت بومی را کوچ می‌دادند تا جا برای سربازان و مهاجران باز شود. انگلیس هم بعد از اشغال شامات همین کار را کرد. قلعه صهیون در لبه برخورد تمدن‌ها بالا آمد تا سرزمین‌های اسلامی را زخم‌خورده و عقب‌مانده نگه دارد. 🔹 نظرسنجی تازه نشان می‌دهد ۷۴ درصد از فرانسوی‌ها نگاه مثبتی به ناپلئون دارند، جنگ‌افروزی که می‌خواست فرانسه را به قدرت اول جهان تبدیل کند و اشغالگری که رویای استعمار در کشورهای اسلامی را داشت. همین فرانسه که با ایدئولوژی سکولار و ضددین (لائیک) شناخته شده در منطقه ما چهره مسیحی به خود می‌گیرد. همانطور که انگلیس فلسطین را جدا کرد تا یهودی‌ها در آن دولت بسازند فرانسه هم از بخش پنجم از متصرفات عربی‌اش کشوری تازه (لبنان) درآورد تا مسیحی‌ها در آن قدرت اول باشند. 🔸 سخن گفتن از کشورسازی در جنوب خلیج‌ فارس ملال‌آور شده، حتی اگر به گستردگی مرزهای عراق و ترکیه نگاه کنیم طراحی عامدانه می‌بینیم تا مانعِ برآمدن یک قدرت منطقه‌ای شود. عراقِ عرب به شکل تاریخی به بین‌النهرین اطلاق می‌شد اما انگلیس با اضافه کردن بخش شمالی یعنی سرزمینِ کردها که اصالتا ایرانی هستند کشور فعلی را برآورد و استخوان بُرنده‌ای لای زخم نگه داشت. یک سوم از خاک ترکیه نیز روی سرزمین‌های همین قوم ایرانی که هیچ قرابتِ زبانی با ترک‌ها و عرب‌ها ندارند کشیده شده‌. 🔹 به شرق اگر نگاه کنیم داستانِ مشابهی می‌بینیم. افغانستان یک تجاوز قومی است که استعمار به رسمیت شناختش. از نام یک قوم (افغان یعنی پشتون) کشوری درآمد تا حائل بین هند، چین، روسیه و ایران باشد. فارسی در آن عقب رانده شد تا قرابتش با گذشته را از دست بدهد. خشکاندن ریشه فارسی در هند نیز داستان کهنه‌ای است و نیازی به تکرار ندارد. الحاق بلوچستان به کشوری با قدرت مرکزی ارتش که هیچ وقت از دایره اتحاد با انگلیس خارج نشده، کاملا شبیه به ترکیه، نیز به حد کافی گویا و روشنگر هست. 🔸 هر چقدر نگاه‌مان خُرد باشد و بر صهیونیسم تمرکز کنیم یا رویکردهای فرهنگی‌-‌رسانه‌ای را جدی بگیریم (به این امید که افکار عمومی در غرب، غده سرطانی را مهار کند) خطِ تمدنی و تاریخی را بیشتر از دست خواهیم داد. اسرائیل مهم‌ترین آسیبِ ناشی از دخالت غربی‌ها در سرزمین‌های اسلامی بوده و بیشترین حساسیت را ساخته اما فقط در کنارِ سایر قطعه‌ها چهره اصلی از غبار و ابهام بیرون می‌آید. در واقع ما با اسرائیل طرف نیستیم، این غرب است که در تمامیتش نمی‌خواهد هیچ قدرتی در سرزمین میانه پا بگیرد. 🔹 غرب اول نگران اسلام است بعد ایران و ما نمی‌توانیم خودمان را از شرایطی که در آن قرار گرفته‌ایم استثنا کنیم. انتخاب با ما نیست! بودنِ ما عامل نگرانی برای غرب است و فقط دو انتخاب پیش رویمان بوده: وابسته‌‌ای حقیر و کاملا پیرو، یا کشوری که نامش دائما با آنچه آنها نمی‌خواهند در صدرِ خبرها باشد. با انقلاب اسلامی از اولی گذشته‌ایم و دیگر با احتمالی نزدیک به صفر مواجهیم که پس از بی‌ثباتی، ایران در اندازه‌های فعلی را تحمل کنند. همه نشانه‌ها حاکی از ویران‌سازی و تجزیه تا سر حد امکان است. احمدی نژادی های انقلابی👇 @ahmdinzhadihaianghlabi