#اخوان_ثالث به سان رهنوردانی که در افسانه‌ها گویند، گرفته کوله بار زاد ره بر دوش فشرده چوب دست خیزران در مشت گهی پُر گوی و گه خاموش در آن مه گون فضای خلوت افسانگی شان راه می‌پویند، ما هم راه خود را می‌کنیم آغاز سه ره پیداست نوشته بر سر هر یک به سنگ اندر حدیثی کش نمی‌خوانی بر آن دیگر نخستین: راه نوش و راحت و شادی به ننگ آغشته، اما رو به شهر و باغ و آبادی دو دیگر راه: نیمش ننگ، نیمش نام اگر سر برکنی، غوغا وگر دم در کشی، آرام سه دیگر: راهِ بی‌برگشتِ بی‌فرجام من اینجا بس دلم تنگ است و هر سازی که می‌بینم، بد آهنگ است بیا ره توشه برداریم قدم در راه بی‌برگشت بگذاریم ببینیم آسمانِ "هرکجا" آیا همین رنگ است؟ #به_صرف_شعر

#سعدی صاحبدلی به مدرسه آمد ز خانقاه بشکست عهد صحبت اهل طریق را گفتم: میان عالم و عابد چه فرق بود تا اختیار کردی از آن، این فریق را؟ گفت: آن گلیم خویش بدر می‌برد ز موج وین جهد می‌کند که بگیرد غریق را... #گلستان #به_صرف_شعر (عکس: رودِ پشت تپه های دشت ذوالفقاری)