۱) عصای موسی(ع) امام باقر(علیه السلام) فرمود: #عصای_موسی از آن آدم(ع) بود که به شعيب رسيد و سپس به موسی بن عمران رسيد، آن عصا نزد ماست و اندکی پيش نزدم بود؛ مانند وقتی که از درختش جدا شده سبز است و چون از او سؤال شود جواب گويد و برای قائم ما (حضرت مهدي(عجل الله)) آماده گشته است، او (حضرت مهدی) با آن، همان کار که موسی می کرد انجام دهد. آن عصا هراس آور است و ساخته های جادوگران را می بلعد و به هر چه مأمور شود انجام دهد؛ چون حمله کند هر چه به نيرنگ ساخته اند می بلعد و برايش دو شعبه باز شود که يکی در زمين و دیگری در سقف باشد و ميان آنها (ميان دو فکش) چهل ذراع باشد و نيرنگ ساخته ها را با زبانش می بلعد(به طوری که در زمان حضرت موسی(ع) سحر ساحران را بلعيد)(محمدبن يعقوب کليني، الکافي، ج1، باب ما عند الأئمه من آيات الأنبياء عليهم السلام، ص231، ح1؛ محمدباقر مجلسي، بحارالأنوار، ج52، ص318، ح19). امام صادق(علیه السلام) نيز فرمود: #الواح موسی(ع) (تورات) و عصای او نزد ماست و ما #وارث پيامبرانيم.(محمدبن يعقوب کلينی، همان، ح2.) با توجه به اين روايت می توان گفت: عصای حضرت موسی(ع) و تورات دست به دست به حضرت صادق(ع) و پس بعد از ايشان هم دست به دست به ساير ائمه رسيده است و اکنون نيز اين عصا در اختيار امام مهدی(عجل الله) - که خداوند ظهورش را نزديک گرداند - قرار دارد. https://eitaa.com/joinchat/926220608C8974ab6493