‌ 📚نامه مزورانه متوکل به امام هادی "ع" 《بسم الله الرحمن الرحیم امابعد... همانا امیرالمومنین قدرشما را میداند، خویشاوندی شمارا رعایت می کند، حق تو را لازم می داند وبرای اصلاح حال شما وخاندانت، عزت، خوشبختی وآسودگی شماوآنان هرچه لازم باشد فراهم می کند. ازاین رفتار خوشنودی پروردگار وبه انجام رساندن حقی که ازشما وایشان بر او واجب است را طلب می کند. نظر امیرالمومنین چنین است که عبدالله بن محمد را از تولیت، جنگ، نماز در شهر پیغمبر"ص" عزل کند؛ زیرا چنان که تذکر داده بودی حق شمارا نشناخته وارزشتان را سبک شمرده است. شمارا به کاری متهم ساخته وکاری را به شما نسبت داده است که امیرالمومنین پاکی و درستی نیت شمارا درنداشتن اراده وآماده نبودن شما برای آن کار می داند. امیرالمومنین منصب وماموریت عبدالله را به محمدبن فضل داده واین کار را با احترام، تعظیم وفرمانبرداری ازشما انجام داده است واینکه با این رفتار به خدا وامیرالمومنین تقرب جوید. امیر مشتاق دیدار وتجدید عهد باشماست. شماهم اگر دیدار واقامت نزد او را میخواهی حرکت کن وهر کس از خانواده، غلامان، واطرافیانت را که میخواهی به همراه بیاور. مسافرت شما با مهلت وآرامش می باشد. تاهرزمانی که میخواهی بمان وهرزمان که میخواهی کوچ کن وهرزمان که میخواهی بار انداز وهرزمان که میخواهی راه بپیما. اگر دوست داری یحیی بن هرثمه پیشکار امیر، وسربازان او پشت سرتان بیایند و در کوچ کردن و پیمودن راه همراه شما باشند. دیگر به اختیار ودستور شماست که هرگونه میخواهید حرکت کنید. تا نزد امیرالمومنین برسید؛ چرا که هیچ یک از برادران، فرزندان واهل بیتش منزلتی پرمهرتر وجایگاه وشرافتی پسندیده تر از شما ندارند وامیرالمومنین نسبت به شما از فرزندان خویش نیز دلسوزتر ومهربان تر وخوش رفتارتر است.》 والسلام علیکم ورحمه الله وصلی الله علی محمدوآله وسلم نویسنده: ابراهیم بن عباس درماه جمادی الآخره ازسال 243هجری وقتی نامه به ابوالحسن "ع" رسید، برای رفتن آماده شدند. یحیی بن هرثمه با ایشان خارج شد تا به #سامرا رسیدند. چون به آنجا رسیدند؛ متوکل دستوردادکه مانع ورود ایشان شوند؛ پس در کاروانسرایی که معروف به کاروانسرای گدایان بود فرود آمدند ودر آنجا ماندند. متوکل دستور داد تاخانه ای را برای امام آماده کنند وایشان به آنجا منتقل شدند. الارشاد: ص 314_313 کشف الغمه: ج3، ص 127_173 اعلام الوری: ص 348_347 بحارالانوار: ج50، ص202_200 الکافی: م1، ص 502_501 تذکره الخواص: ص 373 حلیه الابرار: ج2، ص 463 ___ ✅ @aine_tasnim باماهمراه باشید و به دیگران معرفی کنید.

‌ 📚نامه مزورانه متوکل به امام هادی "ع" 《بسم الله الرحمن الرحیم امابعد... همانا امیرالمومنین قدرشما را میداند، خویشاوندی شمارا رعایت می کند، حق تو را لازم می داند وبرای اصلاح حال شما وخاندانت، عزت، خوشبختی وآسودگی شماوآنان هرچه لازم باشد فراهم می کند. ازاین رفتار خوشنودی پروردگار وبه انجام رساندن حقی که ازشما وایشان بر او واجب است را طلب می کند. نظر امیرالمومنین چنین است که عبدالله بن محمد را از تولیت، جنگ، نماز در شهر پیغمبر"ص" عزل کند؛ زیرا چنان که تذکر داده بودی حق شمارا نشناخته وارزشتان را سبک شمرده است. شمارا به کاری متهم ساخته وکاری را به شما نسبت داده است که امیرالمومنین پاکی و درستی نیت شمارا درنداشتن اراده وآماده نبودن شما برای آن کار می داند. امیرالمومنین منصب وماموریت عبدالله را به محمدبن فضل داده واین کار را با احترام، تعظیم وفرمانبرداری ازشما انجام داده است واینکه با این رفتار به خدا وامیرالمومنین تقرب جوید. امیر مشتاق دیدار وتجدید عهد باشماست. شماهم اگر دیدار واقامت نزد او را میخواهی حرکت کن وهر کس از خانواده، غلامان، واطرافیانت را که میخواهی به همراه بیاور. مسافرت شما با مهلت وآرامش می باشد. تاهرزمانی که میخواهی بمان وهرزمان که میخواهی کوچ کن وهرزمان که میخواهی بار انداز وهرزمان که میخواهی راه بپیما. اگر دوست داری یحیی بن هرثمه پیشکار امیر، وسربازان او پشت سرتان بیایند و در کوچ کردن و پیمودن راه همراه شما باشند. دیگر به اختیار ودستور شماست که هرگونه میخواهید حرکت کنید. تا نزد امیرالمومنین برسید؛ چرا که هیچ یک از برادران، فرزندان واهل بیتش منزلتی پرمهرتر وجایگاه وشرافتی پسندیده تر از شما ندارند وامیرالمومنین نسبت به شما از فرزندان خویش نیز دلسوزتر ومهربان تر وخوش رفتارتر است.》 والسلام علیکم ورحمه الله وصلی الله علی محمدوآله وسلم نویسنده: ابراهیم بن عباس درماه جمادی الآخره ازسال 243هجری وقتی نامه به ابوالحسن "ع" رسید، برای رفتن آماده شدند. یحیی بن هرثمه با ایشان خارج شد تا به #سامرا رسیدند. چون به آنجا رسیدند؛ متوکل دستوردادکه مانع ورود ایشان شوند؛ پس در کاروانسرایی که معروف به کاروانسرای گدایان بود فرود آمدند ودر آنجا ماندند. متوکل دستور داد تاخانه ای را برای امام آماده کنند وایشان به آنجا منتقل شدند. الارشاد: ص 314_313 کشف الغمه: ج3، ص 127_173 اعلام الوری: ص 348_347 بحارالانوار: ج50، ص202_200 الکافی: م1، ص 502_501 تذکره الخواص: ص 373 حلیه الابرار: ج2، ص 463 ___ ✅ @aine_tasnim باماهمراه باشید و به دیگران معرفی کنید.

‌ 📚نامه مزورانه متوکل به امام هادی "ع" 《بسم الله الرحمن الرحیم امابعد... همانا امیرالمومنین قدرشما را میداند، خویشاوندی شمارا رعایت می کند، حق تو را لازم می داند وبرای اصلاح حال شما وخاندانت، عزت، خوشبختی وآسودگی شماوآنان هرچه لازم باشد فراهم می کند. ازاین رفتار خوشنودی پروردگار وبه انجام رساندن حقی که ازشما وایشان بر او واجب است را طلب می کند. نظر امیرالمومنین چنین است که عبدالله بن محمد را از تولیت، جنگ، نماز در شهر پیغمبر"ص" عزل کند؛ زیرا چنان که تذکر داده بودی حق شمارا نشناخته وارزشتان را سبک شمرده است. شمارا به کاری متهم ساخته وکاری را به شما نسبت داده است که امیرالمومنین پاکی و درستی نیت شمارا درنداشتن اراده وآماده نبودن شما برای آن کار می داند. امیرالمومنین منصب وماموریت عبدالله را به محمدبن فضل داده واین کار را با احترام، تعظیم وفرمانبرداری ازشما انجام داده است واینکه با این رفتار به خدا وامیرالمومنین تقرب جوید. امیر مشتاق دیدار وتجدید عهد باشماست. شماهم اگر دیدار واقامت نزد او را میخواهی حرکت کن وهر کس از خانواده، غلامان، واطرافیانت را که میخواهی به همراه بیاور. مسافرت شما با مهلت وآرامش می باشد. تاهرزمانی که میخواهی بمان وهرزمان که میخواهی کوچ کن وهرزمان که میخواهی بار انداز وهرزمان که میخواهی راه بپیما. اگر دوست داری یحیی بن هرثمه پیشکار امیر، وسربازان او پشت سرتان بیایند و در کوچ کردن و پیمودن راه همراه شما باشند. دیگر به اختیار ودستور شماست که هرگونه میخواهید حرکت کنید. تا نزد امیرالمومنین برسید؛ چرا که هیچ یک از برادران، فرزندان واهل بیتش منزلتی پرمهرتر وجایگاه وشرافتی پسندیده تر از شما ندارند وامیرالمومنین نسبت به شما از فرزندان خویش نیز دلسوزتر ومهربان تر وخوش رفتارتر است.》 والسلام علیکم ورحمه الله وصلی الله علی محمدوآله وسلم نویسنده: ابراهیم بن عباس درماه جمادی الآخره ازسال 243هجری وقتی نامه به ابوالحسن "ع" رسید، برای رفتن آماده شدند. یحیی بن هرثمه با ایشان خارج شد تا به #سامرا رسیدند. چون به آنجا رسیدند؛ متوکل دستوردادکه مانع ورود ایشان شوند؛ پس در کاروانسرایی که معروف به کاروانسرای گدایان بود فرود آمدند ودر آنجا ماندند. متوکل دستور داد تاخانه ای را برای امام آماده کنند وایشان به آنجا منتقل شدند. الارشاد: ص 314_313 کشف الغمه: ج3، ص 127_173 اعلام الوری: ص 348_347 بحارالانوار: ج50، ص202_200 الکافی: م1، ص 502_501 تذکره الخواص: ص 373 حلیه الابرار: ج2، ص 463 ___ ✅ @aine_tasnim باماهمراه باشید و به دیگران معرفی کنید.