۸ دی ۱۴۰۳
انجمن علمی بین رشته ای هوش مصنوعی و جوامع بشری دانشگاه مازندران
دکتر آرمان مردانی
پس از سه عبور از دو تکینگی تاریخی مهم، یعنی انسانی که در مرکز هندسی عالم است و انسانی که در مرکز ارزشی عالم است، به ترتیب با رد نظریه هیات بطلمیوسی و پیشنهاد نظریه داروین، حال نوبت به خروج داوطلبانه گونه بشر از مرکزیت گزینش حاکمان است. به عبارتی تا به حال به دور از آنکه چه روشی برای انتخاب حاکمان در نظر گرفته می شده، چه ریشسفید سالاری، قدرت سالاری، دودمان سالاری، اندیشه سالاری، گروهک سالاری چه مردم سالاری، آنچه به عنوان انتخاب کننده دیوان سالاران یا همان بازوهای اجرایی تمدن به کار گرفته میشوده، یک انسان یا دسته ای از انسان ها بوده اند.
از آنجایی که بشر گونه ای متشکل از چهار نیروی متوازن درونی تصمیم ساز ، شامل منطق، تخیل، تقلید و غریزه است، نمی توان تضمین کرد که نفرات انتخاب کننده و رد کننده دیوان سالاران، منطق خود را فدای تقلید، تخیل و غریزه نکنند. در نتیجه نیازمند آن هستیم تا ابزارهای بشری را ترکیب نموده و به ابزاری جهت تشخیص فرد شایسته دست یابیم. به این منظور گونه انسان بای نوع رای گیری خود را تغییر دهد.
ابزار، هر آن چه از تخیل و دست ساخت است، که هدفی را برآورده کند. حکومت نیز یک ابزار بشری برای برآوردن نیازهای گونه انسان در زمندگی بهتر جمعی است. ابن خلدون هدف این ابزار بشری را عدالت میداند، روسو آن را مجموعه قراردادهای اجتماعی می داند، و کنفوسیوس آن را سلسله مراتبی از منصفانه. از آنجا عدالت انتزاعی توسط گونه بشر اجرا ناشدنی است، ما به اجرای معادلات جبری بدون در نظر گرفتن سلیقه و تقلید و غریزه و تخیل بسنده میکنیم. در واقع نقطه پایداری یک حاکمیت آنجایی است که افراد گله بپذیرند که آن حاکمیت اگر گزاره ای جبری از عقوبت و پاداش را تعریف می کند، آن گزاره توسط حاکمیت نقض نشود. از نظر بنده این همان تعریف ریاضی تعمیم یافته نظریه حکومت ابن خلدون است. این تعریف تعمیم یافته توسط گونه بشر روزانه در حال نقض است چون خواه ناخواه منطق تنها یکی از نیروهای درونی حکمران است.
به منظور رفع این مشکل، گوینده پیشنهاد می کند که مردم به جای رای دادن به افراد، به ضرایب یک نمره ملی رای دهند تا یک ماشین با نام ماشین افلاطون تمامی شهروندان را بر مبنای ضرایب رای گیری شده در دسته های حرفه ای مرتب و از میان افراد برتر وزرایی را به عنوان دیوان سالاران رقابتی انتخاب کند. این انتخاب بر مبنای رای ثانویه مردم به اهداف دلخواه تمدنی است. ماشین افلاطون سعی میکند نفرات را بر مبنای نمره حرفه ای آنها در مقام دیوان سالار به گونه ای بچیند که در طول دوره دیوانسالاری آنها، تابع هدف تمدن یعنی میانگین هدف رای دهنده ها برآورده شود.
🆔 @AI_channel_01
۸ دی ۱۴۰۳
۸ دی ۱۴۰۳
انجمن علمی بین رشته ای هوش مصنوعی و جوامع بشری دانشگاه مازندران
دکتر مهران رضایی
دبیر کارگروه استانی هوش مصنوعی و مطالعات میان رشته ای
سخنرانی آقای دکتر مهران رضائی، دبیرکارگروه استانی هوش مصنوعی و مطالعات میان رشته ای جهاد دانشگاهی مازندران و عضو هیات علمی گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه مازندران، با عنوان «مسئله حقیقت، هوش مصنوعی و رسالت فلاسفه - دوران حکومت هوش مصنوعی و لزوم احیای رسالت تاریخی فلاسفه در صیانت از حقیقت» ارائه گردید.
دکتر رضائی بیان داشت که ظهور هوش مصنوعی توام بوده است با تحولات ونتایج مثبت و منفی فراوان، که به مرور زمان، این موارد توسعه و گسترش زیادی خواهد داشت. یکی از مهمترین توابع گسترش هوش مصنوعی، افزایش تعداد اخبار جعلی خواهد بود که توسط افراد و مجموعه های مختلف اعم از اهل سیاست، اقتصاد، فرهنگ و ... رقم خواهد خورد. هوش مصنوعی با امکانات فراوان و ویژه ای که در اختیار این مجموعه ها قرار می دهد، زمینه را برای ترویج اخبار جعلی ای که در سطح بالایی از انسجام و سازگاری با یکدیگر هستند را فراهم می کند؛ به دلیل همین انسجام در تولید اخبار فیک و جعلی، میزان باور پذیری عمومی و تاثیر مردم از آن زیاد خواهد بود و حقیقت را هدف خواهد گرفت. اینجاست که ضروری است فلاسفه در استمرار رسالت تاریخی خود، در باب صیانت از حقیقت، دارای حساسیت شده و وارد میدان شوند.
ایشان افزود که مگر نه این بوده است که همواره فلاسفه در تلاش بوده اند که حقیقت را کشف نموده و در مقابل برخی مانند سوفسطاییان از حقیقت دفاع کنند. اگر سقراط روزی در مقابل سلطه سوفسطاییان قیام کرد، لازم است در دوران سلطه هوش مصنوعی که افراد بسیاری با هدف منافع خود، در پی آسیب به حقیقت هستند، ضروری است که امروزه نیز فلاسفه به قیام های علمی، شناختی و فرهنگی با استفاده از ابزارهای کارآمد و متناسب با زمان حاضر برخیزند.
🆔 @AI_channel_01
۸ دی ۱۴۰۳
۸ دی ۱۴۰۳
انجمن علمی بین رشته ای هوش مصنوعی و جوامع بشری دانشگاه مازندران
دکتر مهدی نبوی نیک
نشست علمی بررسی تطبیقی عملکرد مغز انسان و هوش مصنوعی
این سخنرانی به بررسی تطبیقی و مقایسهای مغز انسان و هوش مصنوعی می پردازد. این سوال همیشه در ذهن انسان های قرن 21 بوده که آیا انسان باهوش تر است یا ماشین؟ به صورت تاریخی هویداست که نظریه ماشین گرایی در قرن 18 به تداوم و تقویت این ابهام کمک کرده است تلاش این کارگاه پاسخ به این سوال است که چه تفاوتهایی میان هوش مصنوعی به عنوان ابزار هوشمند مبتنی بر ماشین و انسان به عنوان یگانه مخلوق خداوند در هستی که بار گران امانت هستی و بندگی خداوند را به دوش میکشد در چه حدودی و کیفیتی است.
شروع کارگاه با تعاریف هوش مصنوعی بود به عنوان با استناد به یافتههای تحقیقات بود. سپس سخنران، به بررسی پیشینه هوش مصنوعی پرداخت و سپس به معرفی اجمالی مغز انسان پرداخت. در این بخش ،مطالب یافتههای تحقیقات در مورد متغیرهای کلیدی شناختی در مغز انسان و به طور تطبیقی در هوش مصنوعی ارائه شد نرونها به عنوان ساختار بنیادی مغز انسان و پرسپترونها به عنوان اجزای بنیادی هوش مصنوعی مقایسه ای اجمالی انجام شد سپس به عنوان بخش اصلی سخنرانی از چند منظر مقایسهای میان هوش مصنوعی و مغز انسان انجام شد و در پایان ،بحث نتیجه گیری بر مبنای یافته های ارائه شده در این زمینه ارائه شد. مقایسه قیاس مع الفارق به معنای حقیقی کلمه است. مقایسه ای میان کهکشان ها و کره زمين الحمد لله سخنرانی با آیه ای از قرآن کریم که خداوند بندگانش را برای رسیدن به یقین فراتر از ایمان به جستجوی در خود انسان و در واقع انسان شناسی ارجاع میدهد تمام شده و مبارک شد.
🆔 @AI_channel_01
۸ دی ۱۴۰۳