eitaa logo
امامت و امارت
183 دنبال‌کننده
84.6هزار عکس
47.2هزار ویدیو
4.1هزار فایل
گزارش شخصی امامت وامارت پردیسان
مشاهده در ایتا
دانلود
⚠️‼️ کمربند ها رو ببندید داره کم کم خبر های خوبی شنیده میشه خبر هایی که مثل توپ تو جهان صدا خواهد داد! 🔴ترکیه، مصر و لیبی؛ تیغ تیز آتش‌بس یا مداخله نظامی ‼️روند تحولات در لیبی به شکل چشم‌گیری سرعت پیدا کرده است. سال گذشته همین روزها بود که ژنرال بازنشسته، خلیفه حفتر در اوج پیروزی در خیابان‌های جنوبی پایتخت لیبی از انهدام کامل ساختار دولت وفاق به نخست‌وزیری فایز سراج خبر می‌داد، اما همه حملات او از منطقه قصر بن غشیر به داخل پایتخت با وجود تلاش‌های بسیار راه به جایی نبرد. از همان زمان، تلاش‌های قطر و ترکیه برای کمک به اخوانی‌های حاکم بر لیبی شروع شد و پس از یک عملیات گسترده لجستیک که شش ماه زمان برد، بالاخره 17 تروریست دست‌پرورده اردوغان از سوریه به فرودگاه استانبول رفته، از آنجا به فرودگاه المعیتیقه رفتند تا در قالب نیروهای کمکی به دولت فائز سراج وارد کارزار شوند. ‼️نبردها از سه ماه پیش شروع و از دو ماه پیش تشدید شد و در طول سه هفته گذشته با از هم پاشیدن شیرازه دفاعی نیروهای حفتر، آنها شروع به عقب‌نشینی گسترده از اطراف طرابلس کردند. تا اینجای ماجرا، این ائتلاف اخوانی قطر-ترکیه بود که یک پیروزی موقت را به دست آورده بود. آنچه مشخص است، دولت فائز سراج دولت قانونی و رسمی حاکم بر لیبی است که توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته شده و خلیفه حفتر نیز که بیش از 75درصد خاک لیبی را در اختیار دارد، به‌جز چند کشور معدود هیچ حامی و پشتیبان رسمی ندارد. با این حال، روند آشکار و علنی دخالت ترکیه در لیبی به نفع دولت وفاق و شکست‌های پی‌در‌پی حفتر، حامیان ژنرال بازنشسته را وادار به واکنش کرده است. ‼️در طول 48 ساعت گذشته خبرهای متعددی از مصر به گوش می‌رسد مبنی بر اینکه یگان‌هایی از ارتش قدرتمند این کشور با عبور از مرزهای مشترک وارد لیبی شده و در حال حرکت به سمت شهر بنغازی و سرت هستند. دخالت مصری‌ها، بازی را به شدت به ضرر ترکیه و قطر رقم خواهد زد، ارتش قدرتمند و مجهز مصر، یک سر و گردن از ارتش ترکیه در همه حوزه‌ها قوی‌تر است. مهمتر از همه، مصر صدها کیلومتر با لیبی مرز مشترک داشته و حمایت از دولت حفتر برای قاهره بسیار آسان‌تر از حضور ترک‌ها در لیبی است. به همین دلیل باید گفت، شرایط در لیبی به سمت و سوی نامشخصی دارد می‌رود. ‼️اگر طرفین به یک توافق سیاسی نرسند، ما شاهد درگیری سنگین قدرت‌های اهل سنت در جهان خواهیم بود، جایی که دستکم ایران حامی هیچ‌کس نیست اما بدون شک بر اساس قوانین بین‌المللی دولتی را که سازمان ملل به رسمیت می‌شناسد، به رسمیت شناخته و هیچ انگیزشی نسبت به هیچ یک از طر‌ف‌ها ندارد. در صورت ورود مستقیم ارتش مجهز و قدرتمند مصر در لیبی، عرصه نبرد به شکل کامل تغییر خواهد کرد و پس از آن باید منتظر واکنش عصبی اردوغان بود که چه خواهد کرد. هر چند رئیس‌جمهور ترکیه که در رقابت منطقه‌ای با محور ضداخوانی و همچنین تلاش‌ها برای تثبیت توسعه‌طلبی در مدیترانه حاضر است هزینه بیشتری کند، اما اینجا دیگر نقطه ایست است. ‼️روز شنبه و پس از اشغال ترهونه و سپس بنی‌ولید که باعث شد تا نیروهای دولت سراج به 50 کیلومتر غرب شهر سرت در مرکز بخش ساحلی لیبی برسند، خلیفه حفتر در قاهره با رئیس‌جمهور مصر دیدار کرد. گفته می‌شود محور این دیدار، چگونگی ادامه مذاکرات برای رسیدن به توافق سیاسی در لیبی بوده است! این موضوع در حالی رسانه‌ای می‌شود که تصاویر و ویدئوهای مختلفی از نقل و انتقال تجهیزات نظامی ارتش مصر به داخل لیبی در رسانه‌های منطقه منتشر شده است. در مورد اینکه خروجی این جلسه چه چیزی بوده، شک و تردید بسیار است، اما به‌نظر می‌رسد که این خروجی فارغ از مساله دخالت مستقیم ارتش مصر در درگیری‌ها باشد! ‼️به‌نظر می‌رسد با توجه به شکست‌های اخیر نیروهای وابسته به ژنرال حفتر و پیروزی‌های خوبِ دولت سراج، آنها در صدد هستند تا عملیات خود را ادامه داده و شهر مهم و نفتی سرت را هم اشغال کنند. اگر شهر سرت اشغال شود، نیروهای حفتر باید ده‌ها کیلومتر دیگر در امتداد سواحل این کشور به سمت بنغازی عقب‌نشینی کرده و باعث خواهد شد تا در هر مذاکره‌ای، میزان درخواست طرف مقابل افزایش پیدا کند. امتداد مذاکره حفتر و السیسی را باید در گفت‌وگوی تلفنی وزرای خارجه ترکیه و روسیه مشاهده کرد. ‼️به‌نظر می‌رسد حامیان حفتر در تلاش هستند تا وضعیت نظامی در لیبی را برای رسیدن به تفاهم سیاسی تثبیت کنند. اعزام نیروهای مصری به این کشور، در واقع نشان دادن انگشت تهدید به سمت دولت سراج و دولت ترکیه است که اگر بخواهند بیش از این پیشروی کنند، دخالت نظامی مصر رسمی خواهد شد. به همین دلیل باوجود اعلام عملیات «مسیر پیروزی» نیروهای اخوانی در غرب سرت متوقف شده‌اند. با این حال، باید منتظر تحولات روزهای آینده ماند و تصمیمات سیاسی را بیشتر ارزیابی کرد.