eitaa logo
امامت و امارت
183 دنبال‌کننده
84.6هزار عکس
47.2هزار ویدیو
4.1هزار فایل
گزارش شخصی امامت وامارت پردیسان
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 چین؛ برای دیگران خوب، برای ما بد! 🔹 منتقدان سند ۲۵ ساله دو دسته‌اند: دسته اول انتقادشان از روی اغراض سیاسی است. این دسته به خوبی و بهتر از هر گروهی نسبت به فرصت‌ها و منافعی که قرارداد ۲۵ ساله برای ایران دارد، آگاهند. اینکه در ویلای مجلل و چند صد میلیون دلاری خود در ایالت مریلند آمریکا نشسته و ماه‌هاست که در خصوص قرارداد ۲۵ ساله گلو پاره می‌کند معلوم است که از سر دلسوزی نیست! دسته دوم، آن‌هایی هستند که واقعاً اطلاع و شناخت دقیقی از آنچه که تحت عنوان مشارکت جامع راهبردی با چین امضا شده است، ندارند. منابع اطلاعاتی این دسته نیز که حتی نخبگانی از جامعه نیز در جمع‌شان حضور دارند، ضعیف و عمدتاً منابع غیرایرانی و غیرچینی است. در این راستا یکی از نیازهای مهمی که جامعه و و حتی سیاسی و اقتصادی و فرهنگی ما در حاشیه سند ۲۵ ساله به آن نیاز دارد، شناخت واقعی از چین است. به اکثر آن‌هایی که سند ۲۵ ساله را با ترکمنچای مقایسه کرده یا از آن با عنوان فروش مملکت و ... یاد می‌کنند و صحبت‌هایی از این دست، باید تا حدود زیادی حق داد. مشکل در حوزه شناختی است که متأسفانه در این زمینه در سطح افکار عمومی کار نشده است تا چین را آنگونه که هست بشناسند. آنقدر که جامعه ایرانی را که کمترین اشتراک فرهنگی، تمدنی، سیاسی و ... را با آن‌ها دارد می‌شناسد، را که بیشترین علائق مشترک تمدنی و فرهنگی را با آن دارد، نمی‌شناسد. فارغ از خوب و بد بودن و هرگونه پیش‌داوری، آن‌قدر که ما از دانشگاه‌های غربی فارغ‌التحصیل داریم، از دانشگاه‌های شرقی نداریم. آنقدر که عربستان در عرصه‌های فرهنگی و افکار عمومی برای خود در چین کار می‌کند، ما هنوز انجام نداده‌ایم. جمهوری اسلامی نه دیروز و نه امروز و نه در آینده یک وجب از خاک خود را به چین نداده و نخواهد داد. نه چین‌پرستیم و نه عاشق چشم و ابروی آن‌ها. مناسبات ما با چین براساس و مبتنی بر منطق بازی برد - برد است. واقعاً اگر چین بد است چرا آمریکا آن را به عنوان شریک اول تجاری خود قرار داده است؟! اگر چین بد بود حجم تجارت آمریکا با این کشور در سال ۲۰۲۰ به بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار نمی‌رسید! اگر چین بد است چرا کشورهای اروپایی برای تجارت با آن سر و دست می‌شکنند و از سر و کول هم بالا می‌روند؟! امروز چین اروپاست حتی بالاتر از ! فقط در سال ۲۰۲۰ اتحادیه ۴۶۵ میلیارد دلار واردات از داشته است! اگر چین بد است چرا اسرائیل بندر حیفای خود را به آن واگذار کرده است؟! امروز بیش از هزار شرکت در فعال است و حجم سرمایه‌گذاری چین در اسرائیل بیشتر از ۲۰ میلیارد دلار است! اگر چین بد و استعمارگر بود اسرائیل اجازه تاسیس دانشگاه و مراکز آموزشی در تل‌آویو را نمی‌داد! چه شده است که در یک سال اخیر که اخبار مربوط به قرارداد ۲۵ ساله رسانه‌ای شده، چینی که کار با آن همیشه برای آمریکا و اروپا و اسرائیل و کشورهای عربی رقیب ایران خوب بود، یکبار به یک کشور و تبدیل شده است؟! موقعی که حجم تجارت ما با چین تنها ۶ میلیارد دلار باشد چین کشور خوبی است، اما همین که این حجم بخواهد طی یک به ۴۵۰ میلیارد دلار ارتقا یابد، ناگهان چین بد می‌شود! در این باره در نوشتارهای بیشتر خواهم نوشت. @MOORI82325 🇮🇷 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌http://کانال.شهیدنوری
💢 چین؛ برای دیگران خوب، برای ما بد! 🔹 منتقدان سند ۲۵ ساله دو دسته‌اند: دسته اول انتقادشان از روی اغراض سیاسی است. این دسته به خوبی و بهتر از هر گروهی نسبت به فرصت‌ها و منافعی که قرارداد ۲۵ ساله برای ایران دارد، آگاهند. اینکه در ویلای مجلل و چند صد میلیون دلاری خود در ایالت مریلند آمریکا نشسته و ماه‌هاست که در خصوص قرارداد ۲۵ ساله گلو پاره می‌کند معلوم است که از سر دلسوزی نیست! دسته دوم، آن‌هایی هستند که واقعاً اطلاع و شناخت دقیقی از آنچه که تحت عنوان مشارکت جامع راهبردی با چین امضا شده است، ندارند. منابع اطلاعاتی این دسته نیز که حتی نخبگانی از جامعه نیز در جمع‌شان حضور دارند، ضعیف و عمدتاً منابع غیرایرانی و غیرچینی است. در این راستا یکی از نیازهای مهمی که جامعه و و حتی سیاسی و اقتصادی و فرهنگی ما در حاشیه سند ۲۵ ساله به آن نیاز دارد، شناخت واقعی از چین است. به اکثر آن‌هایی که سند ۲۵ ساله را با ترکمنچای مقایسه کرده یا از آن با عنوان فروش مملکت و ... یاد می‌کنند و صحبت‌هایی از این دست، باید تا حدود زیادی حق داد. مشکل در حوزه شناختی است که متأسفانه در این زمینه در سطح افکار عمومی کار نشده است تا چین را آنگونه که هست بشناسند. آنقدر که جامعه ایرانی را که کمترین اشتراک فرهنگی، تمدنی، سیاسی و ... را با آن‌ها دارد می‌شناسد، را که بیشترین علائق مشترک تمدنی و فرهنگی را با آن دارد، نمی‌شناسد. فارغ از خوب و بد بودن و هرگونه پیش‌داوری، آن‌قدر که ما از دانشگاه‌های غربی فارغ‌التحصیل داریم، از دانشگاه‌های شرقی نداریم. آنقدر که عربستان در عرصه‌های فرهنگی و افکار عمومی برای خود در چین کار می‌کند، ما هنوز انجام نداده‌ایم. جمهوری اسلامی نه دیروز و نه امروز و نه در آینده یک وجب از خاک خود را به چین نداده و نخواهد داد. نه چین‌پرستیم و نه عاشق چشم و ابروی آن‌ها. مناسبات ما با چین براساس و مبتنی بر منطق بازی برد - برد است. واقعاً اگر چین بد است چرا آمریکا آن را به عنوان شریک اول تجاری خود قرار داده است؟! اگر چین بد بود حجم تجارت آمریکا با این کشور در سال ۲۰۲۰ به بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار نمی‌رسید! اگر چین بد است چرا کشورهای اروپایی برای تجارت با آن سر و دست می‌شکنند و از سر و کول هم بالا می‌روند؟! امروز چین اروپاست حتی بالاتر از آمریکا! فقط در سال ۲۰۲۰ اتحادیه اروپا ۴۶۵ میلیارد دلار واردات از چین داشته است! اگر چین بد است چرا اسرائیل بندر حیفای خود را به آن واگذار کرده است؟! امروز بیش از هزار شرکت چینی در اسرائیل فعال است و حجم سرمایه‌گذاری چین در اسرائیل بیشتر از ۲۰ میلیارد دلار است! اگر چین بد و استعمارگر بود اسرائیل اجازه تاسیس دانشگاه و مراکز آموزشی چینی در تل‌آویو را نمی‌داد! چه شده است که در یک سال اخیر که اخبار مربوط به قرارداد ۲۵ ساله رسانه‌ای شده، چینی که کار با آن همیشه برای آمریکا و اروپا و اسرائیل و کشورهای عربی رقیب ایران خوب بود، یکبار به یک کشور و تبدیل شده است؟! موقعی که حجم تجارت ما با چین تنها ۶ میلیارد دلار باشد چین کشور خوبی است، اما همین که این حجم بخواهد طی یک به ۴۵۰ میلیارد دلار ارتقا یابد، ناگهان چین بد می‌شود! در این باره در نوشتارهای بعدی بیشتر خواهم نوشت. تحلیل سیاسی و جنگ نرم @tahlile_siasi @tahlile_siasi
💢 چین؛ برای دیگران خوب، برای ما بد! 🔹 منتقدان سند ۲۵ ساله دو دسته‌اند: دسته اول انتقادشان از روی اغراض سیاسی است. این دسته به خوبی و بهتر از هر گروهی نسبت به فرصت‌ها و منافعی که قرارداد ۲۵ ساله برای ایران دارد، آگاهند. اینکه در ویلای مجلل و چند صد میلیون دلاری خود در ایالت مریلند آمریکا نشسته و ماه‌هاست که در خصوص قرارداد ۲۵ ساله گلو پاره می‌کند معلوم است که از سر دلسوزی نیست! دسته دوم، آن‌هایی هستند که واقعاً اطلاع و شناخت دقیقی از آنچه که تحت عنوان مشارکت جامع راهبردی با چین امضا شده است، ندارند. منابع اطلاعاتی این دسته نیز که حتی نخبگانی از جامعه نیز در جمع‌شان حضور دارند، ضعیف و عمدتاً منابع غیرایرانی و غیرچینی است. در این راستا یکی از نیازهای مهمی که جامعه و و حتی سیاسی و اقتصادی و فرهنگی ما در حاشیه سند ۲۵ ساله به آن نیاز دارد، شناخت واقعی از چین است. به اکثر آن‌هایی که سند ۲۵ ساله را با ترکمنچای مقایسه کرده یا از آن با عنوان فروش مملکت و ... یاد می‌کنند و صحبت‌هایی از این دست، باید تا حدود زیادی حق داد. مشکل در حوزه شناختی است که متأسفانه در این زمینه در سطح افکار عمومی کار نشده است تا چین را آنگونه که هست بشناسند. آنقدر که جامعه ایرانی را که کمترین اشتراک فرهنگی، تمدنی، سیاسی و ... را با آن‌ها دارد می‌شناسد، را که بیشترین علائق مشترک تمدنی و فرهنگی را با آن دارد، نمی‌شناسد. فارغ از خوب و بد بودن و هرگونه پیش‌داوری، آن‌قدر که ما از دانشگاه‌های غربی فارغ‌التحصیل داریم، از دانشگاه‌های شرقی نداریم. آنقدر که عربستان در عرصه‌های فرهنگی و افکار عمومی برای خود در چین کار می‌کند، ما هنوز انجام نداده‌ایم. جمهوری اسلامی نه دیروز و نه امروز و نه در آینده یک وجب از خاک خود را به چین نداده و نخواهد داد. نه چین‌پرستیم و نه عاشق چشم و ابروی آن‌ها. مناسبات ما با چین براساس و مبتنی بر منطق بازی برد - برد است. واقعاً اگر چین بد است چرا آمریکا آن را به عنوان شریک اول تجاری خود قرار داده است؟! اگر چین بد بود حجم تجارت آمریکا با این کشور در سال ۲۰۲۰ به بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار نمی‌رسید! اگر چین بد است چرا کشورهای اروپایی برای تجارت با آن سر و دست می‌شکنند و از سر و کول هم بالا می‌روند؟! امروز چین اروپاست حتی بالاتر از آمریکا! فقط در سال ۲۰۲۰ اتحادیه اروپا ۴۶۵ میلیارد دلار واردات از چین داشته است! اگر چین بد است چرا اسرائیل بندر حیفای خود را به آن واگذار کرده است؟! امروز بیش از هزار شرکت چینی در اسرائیل فعال است و حجم سرمایه‌گذاری چین در اسرائیل بیشتر از ۲۰ میلیارد دلار است! اگر چین بد و استعمارگر بود اسرائیل اجازه تاسیس دانشگاه و مراکز آموزشی چینی در تل‌آویو را نمی‌داد! چه شده است که در یک سال اخیر که اخبار مربوط به قرارداد ۲۵ ساله رسانه‌ای شده، چینی که کار با آن همیشه برای آمریکا و اروپا و اسرائیل و کشورهای عربی رقیب ایران خوب بود، یکبار به یک کشور و تبدیل شده است؟! موقعی که حجم تجارت ما با چین تنها ۶ میلیارد دلار باشد چین کشور خوبی است، اما همین که این حجم بخواهد طی یک به ۴۵۰ میلیارد دلار ارتقا یابد، ناگهان چین بد می‌شود! در این باره در نوشتارهای بعدی بیشتر خواهم نوشت. 🔴 بیداری ملت @bidariymelat @bidariymelat
📍خداحافظ آهوهای زیبای «دشت ناامید» 🔻ششم بهمن یادآور خیانت وحشتناکی است ... 🔻 که میزبان آهوهای زیبا در برخی فصول سال بود، با مساحتی در حدود سه هزار کیلومتر مربع معادل چهار برابر سنگاپور، از ایران جدا شد!! 🔻بعد از اینکه در سال ۱۲۲۵ با کارگردانی انگلیس، افغانستان و هرات از ایران جدا شد، برخی از خطوط مرزی نامشخص ماند و زمینه اختلاف و مناقشه بر سر آب شد. 🔻از سال ۱۳۱۰ به بعد انگلیس به عنوان آخرین قدم قبل از جنگ جهانی دوم و با هدف ایجاد خط کمربندی دفاعی در برابر شوروی، معاهده سعدآباد برای پیوند سیاسی میان ایران، ترکیه، افغانستان و عراق را در تیرماه ۱۳۱۶شکل داد و با بی کفایتی همه هزینه های این معاهده انگلیسی بر عهده ملت ایران قرار گرفت و بخش‌های زیادی از ایران برای جلب رضایت کشورهای همسایه خیرات شد!! 🔻بزرگترین رودی که به دریاچه هامون می ریخت، هیرمند بود و پس از جدایی افغانستان همواره مورد مناقشه بود. رضاخان که پیشتر در مهر ۱۳۱۴ آتاتورک پادشاه ترکیه را به عنوان حَکم برای موضوع آب هیرمند تعیین کرده بود، با وجود خسارتبار بودن برای ایران رای حکمیت را پذیرفت. سرانجام در ۶ بهمن ۱۳۱۷ بدون هیچ‌گونه مقاومت، قرارداد تقسیم آب هیرمند بین تهران و کابل منعقد شد که طبق آن «دشت ناامید» به مساحت ۳ هزار کیلومتر و برخی مناطق دیگر از ایران بدون هیچ جنگ و درگیری جدا شد تا افغانستان سهم 50 درصدی ایران از هیرمند را بپذیرد. 🔻اما دولت افغانستان به همین وعده نسیه هم عمل نکرد و نهرهای انحرافی و سدها به‌قدری حجم آب را کاهش داد که موجب تلف شدن دام‌ها و کوچ گسترده مردم و اعتراض پی در پی آنها شد. 🔻پس از سالها اعتراض، این بار با وساطت آمریکا، طی قراردادی در سال ۱۳۵۱ دوباره راه وطن فروشی پدر را ادامه داد و سهم ۵۰ درصدی از آب هیرمند را به ۱۵ درصد کاهش داد!! تا جایی که اسدالله علم در کتابش لفظ خیانت را برای این قرارداد استفاده کرد. 🔻هم دشت ناامید رفت و هم هامون خشکید ... چون برخی سردمداران حکومت شاهنشاهی اعتقاد داشتند که سرزمین سیستان فقط چهل میلیون عایدی دارد پس ارزش اقتصادی ندارد!! 🔸پ.ن: آن وقت پسر جناب امام جماعت مسجد مکی، اخیرا در قالب کمپین احمقانه ««وکالت_می‌دهم» با بیعت می کند!!! حق نداریم شک کنیم دست وکیل و موکل توسط انگلیس به هم گره خورده؟