🌹❤️🌹❤️🌹 🌹❤️🌹 🌹 ❤️در زمان های قدیم مرد جوانی در قبیله ای مرتکب اشتباهی شد. به همین دلیل بزرگان قبیله گرد هم آمدند تا در مورد اشتباه جوان تصمیم بگیرند. آنها در نهایت تصمیم گرفتند که در این مورد با مسن ترین فرد قبیله که تجربه بسیاری داشت مشورت کنند و هر چه که او بگوید عملی کنند. ❤️پیر قبیله از انجام این کار امتناع کرد، بزرگان قبیله دوباره فردی را به دنبال او فرستادند و پیام دادند که شما باید تصمیم نهایی را در مورد اشتباه این جوان بگیرید. پیر قبیله کوزه ای سوراخ را پر از آب کرد سپس آن را از پشت خود آویخت و به سمت بزرگان قبیله حرکت کرد. ❤️بزرگان قبیله با دیدن او پرسیدند : قصه این کوزه چیست؟ پیر قبیله پاسخ داد: گناهانم از پشت سرم به بیرون رخنه می کنند بی آنکه به چشم آیند و امروز آمده ام که درباره گناه دیگری قضاوت کنم. بزرگان قبیله با شنیدن این سخن چیزی بر زبان نیاوردند و گناه مرد جوان را بخشیدند. ❤️آری، مشکل برخی از انسانها این است که اشتباهات، عیب ها و گناهان خود را نمی بینند اما همواره به دنبال عیب ها، اشتباهات و گناهان مردم هستند و از مردم #عیبجویی می نمایند. اگر عیبجو هیچ عیبی نداشته باشد همین عیب جویی برای او عیب بزرگی است. ❤️#پیامبر_اعظم (ص) می فرماید: كَفَى بِالْمَرْءِ عَيْباً أَنْ يَنْظُرَ مِنَ النَّاسِ إِلَى مَا يَعْمَى عَنْهُ مِنْ نَفْسِهِ وَ يُعَيِّرَ النَّاسَ بِمَا لَا يَسْتَطِيعُ تَرْكَه. آدمى را همين عيب بس كه عيبى را در مردم ببيند و در خود نبيند و مردم را به خاطر كارى سرزنش كند كه خود نمى تواند آن را ترك كند. ( الخصال، ج1، ص110) ❤️انسان #خردمند بجای عیبجویی از دیگران به دنبال عیبجویی از خود است تا عیبهای خود را شناسایی نموده و در صدد اصلاح و رفع آن برآید در این صورت است که عیب های او کاهش خواهد یافت و رفتارش اصلاح خواهد شد. ❤️اما اگر انسان بجای عیبجویی از خود به عیب های دیگران بپردازد در این صورت از عیب های خود غافل خواهد شد و عیب های او افزایش خواهد یافت. ❤️#امام_على (ع) می فرماید: أعقَلُ النّاسِ مَن كانَ بِعَيبِهِ بَصيرا، و عَن عَيبِ غَيرِهِ ضَريرا. #خردمندترين مردم كسى است كه بيناى عيب خود باشد و كور عيب ديگران. ( غرر الحكم، ص207 ) 🌹 🌹❤️ ❤️🌹❤️ 🌹❤️🌹❤️🌹