eitaa logo
امامت و امارت
200 دنبال‌کننده
90.2هزار عکس
51.7هزار ویدیو
4.6هزار فایل
گزارش شخصی امامت وامارت پردیسان
مشاهده در ایتا
دانلود
آقای روحانی! برای سؤالی بهتر از این؟! آقای روحانی در جلسه روز چهارشنبه -۱۱ فروردین-هیئت دولت گفته‌اند: «راه‌حل مشکلات پیچیده کشور فقطاصل 59 قانون اساسی است... مگر ما به 12 فروردین افتخار نمی‌کنیم؟ 12 فروردین چیست؟ یک همه‌پرسی است، مگر غیر از این است؟ 12 فروردین چیست؟ یک رفراندوم است. درباره این بخش از اظهارات جناب روحانی اشاره به چند نکته ضروری است. ۱- بی‌تردید یکی از راه‌کارها برای حل مشکلات اساسی است و در اصل ۵۹ قانون اساسی آمده است «‌در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه‌پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت گیرد. در‌خواست مراجعه به آراء عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع برسد». اکنون سؤال این است که کشور چیست؟‌ آیا گرانی‌های افسار‌گسیخته، بیکاری، تعطیلی کارخانجات و مراکز تولید، ده‌ها برابر شدن قیمت مسکن و اجاره بها، کاهش فاجعه‌بار ارزش پول ملی، افزایش صدها تحریم جدید به تحریم‌های قبلی که قرار بود لغو بشود، افزایش چند صد درصدی قیمت خودرو، کلان برخی از نزدیکان مسئولان بلند‌پایه دولتی، برباد دادن امکانات و ظرفیت‌های ۸ ساله نظام، به کارگیری جاسوسان در مراکز حساس تصمیم‌ساز و سیاست‌پرداز، متوقف کردن برنامه هسته‌ای و... آیا تمامی این موارد از مشکلات اساسی کشور نیست؟! جناب رئیس‌جمهور! این را چه کسی بر سر مردم و نظام آوار کرده است؟! مگر تمامی این موارد خسارت‌بار در حوزه مسئولیت نبوده و نیست؟! بنابراین اگر قرار است برای حل مشکلات اساسی کشور رفراندومی صورت بپذیرد اولین، منطقی‌ترین، عاقلانه‌ترین و قانونی‌ترین پرسش رفراندوم باید این سؤال از مردم باشد که آیا ایجاد این مشکلات بعد از پایان مسئولیت باید تحت قرار بگیرند یا نه؟! آیا جنابعالی مشکلاتی اساسی‌تر از مشکلات یاد شده می‌شناسید؟ و آیا برای رفراندوم مورد نظر خود پرسشی قانونی‌تر و منطقی‌تر از این پرسش سراغ دارید؟! ۲- از جناب روحانی که خود را حقوقدان معرفی می‌فرمایند بسیار تعجب‌آور است که برای توضیح نظر خود به رفراندوم ۱۲ فروردین و رفراندوم قانون اساسی اشاره می‌کنند! حتماً فراموش نفرموده‌اند که این دو رفراندوم هنگامی انجام شد که اولاً هنوز نظام اسلامی و قانون اساسی شکل نگرفته بود. بنابر‌این تنها راه ممکن رفراندوم بود و ثانیاً پرسش آری یا نه درباره بود و مردم به تاسیس جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی آن آری یا نه می‌گفتند. اکنون سؤال از رئیس‌جمهور محترم و حقوقدان این است که این دو رفراندوم، به رفراندومی که در اصل ۵۹ قانون اساسی آمده است چه ربطی دارد که به آن استناد فرموده‌اید؟! ۳- و بالاخره اگرچه در این باره گفتنی‌های دیگری نیز هست که می‌گذاریم و می‌گذریم ولی اشاره به یک احتمال خالی از فایده نیست و شاید برای جناب روحانی هم هشدار دهنده باشد و آن، اینکه آقای روحانی با اطمینان از اینکه مورد اشاره قانونی نیست و انجام نخواهد پذیرفت، طرح آن را به ایشان پیشنهاد کرده‌اند تا از این طریق برای آقای روحانی که آن را «رحم اجاره‌ای»! خود می‌دانستند بهانه‌ای دست و پا کرده باشند و مثلاً جناب روحانی در توجیه ناکارآمدی دولت، اعلام بفرمایند اگر رفراندوم انجام می‌گرفت همه مشکلات قابل حل بود! همانگونه که فرموده‌اند منتقدان باعث شکست برجام شده‌اند! و یا اگر ترامپ از برجام خارج نشده بود همه چیز روبراه بود! و... البته، این درحالی است که آقای روحانی قسم جلاله یاد کرده و گفته بودند «والله العلی العظیم اگر مشکلات این کشور راه‌ حل نداشت من کاندیدا نمی‌شدم»! http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339 https://www.hoorsa.com/mohammad.farzanyan https://rubika.ir/mohammad_farzanyan
آقای روحانی! برای سؤالی بهتر از این؟! آقای روحانی در جلسه روز چهارشنبه -۱۱ فروردین-هیئت دولت گفته‌اند: «راه‌حل مشکلات پیچیده کشور فقطاصل 59 قانون اساسی است... مگر ما به 12 فروردین افتخار نمی‌کنیم؟ 12 فروردین چیست؟ یک همه‌پرسی است، مگر غیر از این است؟ 12 فروردین چیست؟ یک رفراندوم است. درباره این بخش از اظهارات جناب روحانی اشاره به چند نکته ضروری است. ۱- بی‌تردید یکی از راه‌کارها برای حل مشکلات اساسی است و در اصل ۵۹ قانون اساسی آمده است «‌در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه‌پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت گیرد. در‌خواست مراجعه به آراء عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع برسد». اکنون سؤال این است که کشور چیست؟‌ آیا گرانی‌های افسار‌گسیخته، بیکاری، تعطیلی کارخانجات و مراکز تولید، ده‌ها برابر شدن قیمت مسکن و اجاره بها، کاهش فاجعه‌بار ارزش پول ملی، افزایش صدها تحریم جدید به تحریم‌های قبلی که قرار بود لغو بشود، افزایش چند صد درصدی قیمت خودرو، کلان برخی از نزدیکان مسئولان بلند‌پایه دولتی، برباد دادن امکانات و ظرفیت‌های ۸ ساله نظام، به کارگیری جاسوسان در مراکز حساس تصمیم‌ساز و سیاست‌پرداز، متوقف کردن برنامه هسته‌ای و... آیا تمامی این موارد از مشکلات اساسی کشور نیست؟! جناب رئیس‌جمهور! این را چه کسی بر سر مردم و نظام آوار کرده است؟! مگر تمامی این موارد خسارت‌بار در حوزه مسئولیت نبوده و نیست؟! بنابراین اگر قرار است برای حل مشکلات اساسی کشور رفراندومی صورت بپذیرد اولین، منطقی‌ترین، عاقلانه‌ترین و قانونی‌ترین پرسش رفراندوم باید این سؤال از مردم باشد که آیا ایجاد این مشکلات بعد از پایان مسئولیت باید تحت قرار بگیرند یا نه؟! آیا جنابعالی مشکلاتی اساسی‌تر از مشکلات یاد شده می‌شناسید؟ و آیا برای رفراندوم مورد نظر خود پرسشی قانونی‌تر و منطقی‌تر از این پرسش سراغ دارید؟! ۲- از جناب روحانی که خود را حقوقدان معرفی می‌فرمایند بسیار تعجب‌آور است که برای توضیح نظر خود به رفراندوم ۱۲ فروردین و رفراندوم قانون اساسی اشاره می‌کنند! حتماً فراموش نفرموده‌اند که این دو رفراندوم هنگامی انجام شد که اولاً هنوز نظام اسلامی و قانون اساسی شکل نگرفته بود. بنابر‌این تنها راه ممکن رفراندوم بود و ثانیاً پرسش آری یا نه درباره بود و مردم به تاسیس جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی آن آری یا نه می‌گفتند. اکنون سؤال از رئیس‌جمهور محترم و حقوقدان این است که این دو رفراندوم، به رفراندومی که در اصل ۵۹ قانون اساسی آمده است چه ربطی دارد که به آن استناد فرموده‌اید؟! ۳- و بالاخره اگرچه در این باره گفتنی‌های دیگری نیز هست که می‌گذاریم و می‌گذریم ولی اشاره به یک احتمال خالی از فایده نیست و شاید برای جناب روحانی هم هشدار دهنده باشد و آن، اینکه آقای روحانی با اطمینان از اینکه مورد اشاره قانونی نیست و انجام نخواهد پذیرفت، طرح آن را به ایشان پیشنهاد کرده‌اند تا از این طریق برای آقای روحانی که آن را «رحم اجاره‌ای»! خود می‌دانستند بهانه‌ای دست و پا کرده باشند و مثلاً جناب روحانی در توجیه ناکارآمدی دولت، اعلام بفرمایند اگر رفراندوم انجام می‌گرفت همه مشکلات قابل حل بود! همانگونه که فرموده‌اند منتقدان باعث شکست برجام شده‌اند! و یا اگر ترامپ از برجام خارج نشده بود همه چیز روبراه بود! و... البته، این درحالی است که آقای روحانی قسم جلاله یاد کرده و گفته بودند «والله العلی العظیم اگر مشکلات این کشور راه‌ حل نداشت من کاندیدا نمی‌شدم»! http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339 https://www.hoorsa.com/mohammad.farzanyan https://rubika.ir/mohammad_farzanyan
هدایت شده از مدیریت در اسلام
▪️مبارزه با اعتیاد و مواد مخدر در محله به عهدۀ کیست؟ تولید، توزیع و مصرف مخدرات مانند دیگر معضلات اجتماعی دارای ابعاد گوناگونی است که هر یک از این ابعاد به یکی از تفویض می‌شود. بعد و انتظامی موضوع که شامل مقابله با تولید، توزیع و خرید و فروش مواد مخدر است به عهدۀ فرماندۀ بسیج، معاون عملیات او و هم‌چنین محله است. پلیس‌یار به علت سکونت در محل و ارتباط با همسایگان و مخبرهایی که مرتبط با او هستند به راحتی می‌تواند شبکه تولید، توزیع و مصرف مواد مخدر در محله را کشف کند. هم‌چنین همکاری و تعامل پلیس‌یاران محلات مختلف می‌تواند این معضل را در یک ناحیه (متشکل از چند محله) و یک منطقه (متشکل از چند ناحیه) از بین ببرد. بعد مبارزه با مواد مخدر که شامل آگاهی‌بخشی به نوجوانان و جوانان از سنین پایین، آگاه‌سازی مردم نسبت به مواد مخدر و آثار و تبعات آن و بیان ابعاد شرعی مسئلۀ اعتیاد است به عهده است. بعد بهداشتی و آن که شامل ترک دادن مصرف‌کنندگان و مبتلایان به اعتیاد از طریق ارتباط با نهادهای مسئول و کمپ‌های ترک اعتیاد است به عهدۀ است. بعد آن که شامل ترویج ورزش و ترغیب مبتلایان به ورزش‌های سالم و بازیابی سلامت جسمی آنهاست به عهدۀ است. بعد مقابله با اعتیاد که شامل توانمندسازی و اشتغال‌آفرینی برای جوانان بیکار یا مبتلا و ارتزاق‌کنندگان از تولید و توزیع مواد است به عهدۀ است. تعاون‌یار همچنین مسئول رسیدگی اقتصادی به خانواده‌ها و فرزندان مبتلایان است. بعد مبارزه با اعتیاد که شامل توان‌بخشی و بازیابی معتادان در دورۀ پس از ترک و مراقبت و مواظبت و سرکشی از آنان است به عهدۀ شورای صلح‌یاری و متخصصانی است که در این زمینه آموزش دیده‌اند. مشاوران موظف‌اند برای ترک‌کنندگان یک حلقۀ حمایتی دائم و طولانی‌مدت تشکیل دهند و ضمن هویت‌بخشی و توانمندسازی مستمر، تا زمان برگشت به زندگی سالم و طبیعی این حلقۀ حمایتی را حفظ کنند. هم‌چنین نیز مسئول توانمندسازی همسران مبتلایان به مواد مخدر است و آنان را از جهات روحی و روانی و مبارزه با مشکلات ناشی از اعتیاد در زندگی تقویت و توانمند می‌کند. این افراد در صورت بروز معضل مواد مخدر در سطوح مختلف در محله (چه در حوزه تولید، چه در حوزه توزیع و چه در حوزه مصرف) به سرعت کارگروه مبارزه با مواد مخدر را تشکیل می‌دهند و از شش جهت مختلف (انتظامی، فرهنگی، اقتصادی، روانی، بهداشتی و ورزشی) به معضل اعتیاد حمله می‌کنند و قبل از شیوع و سرایت در سطح شهر، آن را در محله از بین می‌برند. 👈باید توجه داشت که امروزه اعتیاد به مفهومی وسیع بدل شده است که هم شامل اعتیاد به و می‌شود و هم شامل اموری چون اعتیاد به و فضای مجازی، اعتیاد به ، اعتیاد به ، اعتیاد به ، اعتیاد به و ، اعتیاد به فساد ، اعتیاد به و خیابان‌گردی، اعتیاد به و و غیرهم است. اگر از این منظر به اعتیاد نگاه کنیم، باید بگوییم که امروزه طیف وسیعی از مردم مبتلا به اعتیاد هستند، پس کارگروه مبارزه با اعتیاد به صورت موردی و اقتضائی تشکیل نمی‌شود، بلکه کارگروهی است دائماً فعال که به همۀ انواع اعتیاد توجه دارد و با بهره‌گیری از نظرات کارشناسان در حوزه‌های مختلف، راه‌حل‌هایی مناسب و اثربخش برای حل این مشکل اتخاذ ‌می‌نماید. @madineyefazele